মানুহৰ দৰে কুকুৰেও ভয় অনুভৱ কৰে। দ্ৰুত হৃদস্পন্দন, হাঁহাকাৰ আৰু অন্যান্য লক্ষণে এই পৰিস্থিতিৰ ইংগিত দিব পাৰে। ভয় হৈছে এক অনাকাংক্ষিত আৱেগ যিটো জন্তুৱে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰে। কেৱল কুকুৰে পৃথিৱীখনক কেনেদৰে গ্ৰহণ কৰে সেয়া বুজিবলৈ নহয়, এই উত্তেজনাৰ মুহূৰ্তত তেওঁলোকক সান্ত্বনা দিয়াত সহায় কৰিবলৈ কুকুৰটোৱে ভয় খোৱাৰ লক্ষণসমূহ চিনাক্ত কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। এই জ্ঞান গুৰুত্বপূৰ্ণ যাতে প্ৰাণীটোত ভয়ক শক্তিশালী নহয় আৰু শেষত অধিক আঘাতৰ আৰোপ কৰা নহয়, কিয়নো অনুভৱটো অনাকাংক্ষিত আৰু ইয়াক অনুভৱ কৰাৰ বাবে জন্তুটোৱেই দোষী নহয়। কুকুৰটোৱে ভয় খোৱাৰ ৫টা চিন আৰু সেই মুহূৰ্তত কি কৰিব লাগে আৱিষ্কাৰ কৰক!

1. উশাহ-নিশাহ হাঁহাকাৰ আৰু লালা ওলোৱাটো ভয় থকা কুকুৰৰ লক্ষণ

ভয় থকা কুকুৰটোৰ উশাহ-নিশাহ বেছি হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। এই পৰিস্থিতিয়ে তেওঁৰ লালাও বেছিকৈ ওলায়। জন্তুটোৱে মুখখন খোলা ৰাখিব পাৰে, গোটেই শৰীৰৰ লগত গতিবিধি কৰিব পাৰে আৰু অতি সোনকালে উশাহ ল’ব পাৰে। ব্যায়াম কৰাৰ পিছত কুকুৰৰ এনে এক সাধাৰণ আচৰণ যদিও কুকুৰটোৱে ভয় খোৱাৰ লক্ষণো হ’ব পাৰে। এই আচৰণ চিনাক্ত কৰাৰ সময়ত কুকুৰৰ জিভা বেঙুনীয়া হয় নে নহয় পৰীক্ষা কৰক। বেঙুনীয়া ৰঙৰ জিভাই তেজত অক্সিজেনৰ অভাৱৰ ইংগিত দিব পাৰে আৰু কুকুৰটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাটো বাঞ্ছনীয়।

2. কুকুৰ জোকাৰিলে ভয়ৰ ইংগিতও হ’ব পাৰে

কুকুৰ জোকাৰিলে ভয়ৰ ইংগিত দিব পাৰেকেৱল ঠাণ্ডা আৰু উত্তেজনাই নহয়, ভয়ও। অতি উচ্চ শব্দৰ পিছত কুকুৰ পোৱালিটোৰ কঁপনি লক্ষ্য কৰাটো সাধাৰণ কথা। বজ্ৰপাত হওক, এলাৰ্ম হওক বা আতচবাজী হওক, কোনো শব্দৰ ফলত হোৱা ভয়ৰ লগত এই লক্ষণটো ওতঃপ্ৰোতভাৱে জড়িত। এই বিকাৰ দূৰ কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়া কথাটো হ’ল শান্ত হৈ থকা যাতে কুকুৰটোৱে উপলব্ধি কৰে যে পৰিয়ালৰ আন সদস্যসকলে ভয় নকৰে। আপোনাৰ কুকুৰটোৰ মনোযোগ আঁতৰাই পেলাবলৈ চেষ্টা কৰক যাতে সি অন্যমনস্ক হ’ব পাৰে, যেনে পৰিৱেশত খেল বা সংগীত।

টিউটৰে এৰাই চলিব নোৱাৰা শব্দৰ বাবে জীৱ-জন্তুৱে আতংকিত হোৱাটো সাধাৰণ কথা, যেনে ভয় বৰষুণ. কুকুৰটোক কোলাত ধৰিব নালাগে বা পোহপাল দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যাতে ভয়ৰ অনুভৱক পুৰস্কৃত নকৰে। জন্তুটোৱে বুজিব লাগিব যে ভয় কৰিবলগীয়া একো নাই আৰু ইয়াৰ বাবে সৰ্বোত্তম উপায় হ'ল স্বাভাৱিক অৱস্থা বজাই ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰা।

3. ভয়ংকৰ কুকুৰটোৱে অত্যধিক লৰচৰ কৰিব পাৰে বা পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত হ’ব পাৰে

ভয়ৰ লক্ষণ কুকুৰে কুকুৰে বেলেগ বেলেগ হ’ব পাৰে। বহু জীৱ-জন্তু আছে যিবোৰে ভয় অনুভৱ কৰিলে স্থিৰ হৈ থাকিব নোৱাৰে আৰু অতি বেগেৰে গতি কৰে। অৱশ্যে এনেকুৱা কুকুৰো আছে যিবোৰে ভয় অনুভৱ কৰিলে পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত হৈ পৰে। কেনিন বডি লেংগুৱেজৰ দুটা চিন ভয়ৰ ইংগিত দিব পাৰে আৰু টিউটৰৰ দ্বাৰা যত্ন লোৱা উচিত।

4. লুকাই থকা কুকুৰ এটা ভয়ৰ চিন হব পাৰে

ভয় খোৱা কুকুৰেও পলাবলৈ বা লুকাই থাকিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰে। সাধাৰণতে...কুকুৰে ভয় অনুভৱ কৰিলে নিৰাপদ বুলি ভবা ঠাই বিচাৰে। দৌৰি গৈ কোঠাটোত সোমাব পাৰে বা মালিকৰ বিচনাৰ তলত লুকাই থাকিব পাৰে। এই পৰিস্থিতিত আদৰ্শ হ’ল হতাশ হৈ কুকুৰটোক খেলনা বা ঘৰত ঘূৰি ফুৰিবলৈ মাতিলে অন্যমনস্ক কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা। বৰষুণৰ সময়ত, বতাহৰ সময়ত বা নৱবৰ্ষৰ পূৰ্বে পৰম্পৰাগত আতচবাজীৰ সময়ত জন্তুটোক গেট বন্ধ কৰি নিৰাপদ ঠাইত ৰাখক: এই পৰিস্থিতিয়ে কুকুৰটোক আশ্ৰয় লোৱাৰ প্ৰয়াসত পলাই যাবলৈ বাধ্য কৰিব পাৰে। <১><২>৫. ভয় খোৱা কুকুৰৰ ভৰিৰ মাজত ঠেং থাকে আৰু ছানিবোৰ প্ৰসাৰিত হৈ থাকে

কুকুৰৰ ঠেংৰ সৈতে হোৱা গতিবিধিও কেনিনৰ শৰীৰৰ ভাষাৰ অংশ। ভৰিৰ মাজত ঠেং থকাটো ভয়ৰ অন্যতম চিনাকি আৰু সহজে চিনাক্ত কৰিব পৰা চিন। কিন্তু এই চিন কোনো কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযোজ্য নহয়, কিছুমান জাতৰ, যেনে পাগ, ঠেংখন সকলো কুটিল হৈ থাকে আৰু লৰচৰ কৰিব নোৱাৰে। ভয়ৰ আন অতি সাধাৰণ লক্ষণসমূহ হ’ল চকুৰ ছানি প্ৰসাৰিত আৰু হৃদস্পন্দন দ্ৰুত। আপোনাৰ কুকুৰটোৱে ভয় কৰা বুলি সন্দেহ কৰিলে সকলো প্ৰসংগ আৰু অন্যান্য চিন পৰ্যবেক্ষণ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।