Botulisme van honde is 'n seldsame neurologiese siekte wat 'n hond se gesondheid ernstig kan benadeel. Diere word hoofsaaklik deur die inname van verrottende karkasse, bedorwe kos, rou vleis of vullis met oorskietkos besmet. Die perifere senuweestelsel word aangetas en kan laer motorneuronverlamming veroorsaak. Hondebotulisme is 'n baie ernstige soort voedselvergiftiging by honde wat, indien dit nie betyds behandel word nie, tot die dood kan lei. Om beter te verstaan ​​hoe hierdie siekte by honde ontwikkel en watter risiko's dit aan honde bied, het ons 'n artikel voorberei met alles wat jy daaroor moet weet.

Wat is botulisme by honde?

Botulisme by honde word veroorsaak deur 'n gifstof van die bakterie Clostridium botulinum . Dit is 'n anaërobiese mikro-organisme (het nie suurstof nodig om te oorleef nie), saprofiet (vreet op ontbindende organiese materiaal) en wie se natuurlike habitat die grond is, maar kan ook in mariene sedimente gevind word. Die bakterie produseer sewe tipes botulinumtoksien, genoem van A tot G. By mense is tipes A, B en E die algemeenste. By honde word botulisme deur gifstof tipe C veroorsaak.

Botulisme: honde dra die siekte op deur kos

Die gifstof wat verantwoordelik is vir botulisme by honde kan teenwoordig wees in dierekarkasse wat ontbind.Wanneer die hond aan 'n besmette karkas vreet, word dit besmet. Dit is die mees algemene manier om botulisme by honde op te doen, maar besmetting kan ook gebeur deur rou vleis en besmette kosreste te eet. Dit is 'n siekte wat enige hond kan affekteer, ongeag ouderdom, ras of geslag. Dit is egter belangrik om bietjie aandag te gee, want in die geval van dragtige wyfies kan botulisme aborsie of misvorming van die fetus veroorsaak, hoewel dit skaars is.

Botulisme by honde: hoe die infeksie in die liggaam optree ?

Om die hele proses van botulisme-ontwikkeling by honde te verstaan, is dit nodig om 'n bietjie te verstaan ​​oor honde-anatomie. Om mee te begin, word die gifstof uit die maag en dunderm geabsorbeer. Dit val dan in die bloedstroom en word deur die liggaam versprei. Dit bereik die neuromuskulêre aansluiting, wat die area van sinaps tussen die motorneuronuiteinde en 'n spiervesel is. Dit is in hierdie kommunikasie tussen senuwee en spier dat spiersametrekkings plaasvind en dit is presies op hierdie plek wat die honde-botulisme-toksien sal optree.

Die gifstof bind aan die membraan van die neuromuskulêre aansluiting deur endositose en verhoed die vrystelling van asetielcholien. Asetielcholien is 'n neurotransmitter - dit wil sê 'n chemiese stof wat deur neurone geproduseer word wat boodskappe deur die liggaam stuur - wat verband hou met die geheue van honde,leer en spierbeweging.

Wanneer die botulisme-stof by honde inskop, verhoed dit dat asetielcholien by die aansluiting tussen neuron en spier vrygestel word, wat kommunikasie-onderbreking veroorsaak. Aangesien asetielcholien nie vrygestel word nie, word spiersametrekkingsbeweging nie gemaak nie, wat lei tot verlamming. Omdat dit 'n progressiewe en stygende verlamming is, begin dit in die bekkenledemate en brei uit na die voorste ledemate. Dit kan ook die kraniale en spinale senuwees bereik.

Wat is die simptome van botulisme by honde?

Die tyd tussen infeksie en die voorkoms van die eerste simptome is minder as ses dae. In sommige gevalle verskyn kliniese tekens binne die eerste 24 uur. Die erns van elke simptoom is veranderlik, afhangende van die hoeveelheid gifstof wat deur die hond ingeneem word. Die mees algemene simptome by 'n hond met botulisme is:

• Slap spierverlamming: gebeur omdat asetielcholien ophou vrygestel word, wat 'n gebrek aan stimulus vir spiersametrekkingsbeweging veroorsaak.

• Swakheid en verlies van spiertonus: spiertonus is die geringe en permanente spanning wat 'n spier selfs gestop het. In botulisme verloor die hond tonussterkte. Uiterste swakheid maak dit moeilik vir die hond om te staan. Daarom bly dit in decubitus - dit wil sê, lê.

• Megaesofagus: die slukderm is die orgaanverantwoordelik vir die vervoer van kos na die maag. Honde megaesofagus gebeur wanneer daar 'n neuromotoriese disfunksie is wat dilatasie veroorsaak, wat peristaltiese bewegings moeilik maak. Hiermee bied die hond regurgitasie aan. In botulisme is megaesofagus van die sekondêre tipe.

• Swakheid in die spiere van die gesig, kakebeen en farinks: wanneer die verlamming die senuwees in hierdie streke aantas, word hul spiere ook aangetas, wat oormatige speekselafskeiding veroorsaak ( sialorrhea), sukkel om te sluk, sukkel om te eet en verminderde ooglidrefleks.

• Hiporrefleksie: verminderde of swak reflekse.

• Hardlywigheid en retensie van urine

• Diafragma verlamming: kan begin met 'n parese (verminderde beweging) en vorder tot verlamming (algehele afwesigheid van beweging). Dit is die ernstigste gevolg van die siekte. Die diafragma is een van die belangrikste spiere in die asemhalingsproses. As verlam is, is daar 'n respiratoriese arrestasie wat tot die dood kan lei.

Hoe word hondebotulisme gediagnoseer?

Dit is baie moeilik om botulisme by honde te diagnoseer. Aangesien die siekte nie deur die bakterieë self oorgedra word nie, maar deur die gifstof, is dit meer ingewikkeld om dit in 'n monster te vind. Die diagnose word hoofsaaklik gemaak deur die ontleding van die simptome en die geskiedenis van die dier se inname vankarkasse, Hondebotulisme word bevestig deur laboratoriumtoetse om die gifstof in serum, ontlasting of braaksel te vind, of na bevestiging van die gifstof in ingeneemde voedsel. As die siekte reeds probleme soos honde-mega-esofagus en urinêre of respiratoriese infeksies veroorsaak het, is dit nodig om so gou moontlik hulp te soek om meer spesifieke ondersoeke, soos radiografieë, uit te voer.

Botulisme by honde: ondersteunende behandeling is die mees geskikte

Nadat die diagnose bevestig is, wonder baie eienaars gou hoe om botulisme by honde te behandel, maar die waarheid is dat daar geen spesifieke behandeling vir die siekte is nie. Oor die algemeen is dit die beste om 'n ondersteunende behandeling uit te voer om die simptome te beheer, wat die hond help om vinniger te herstel.

As die gifstof-inname onlangs was, kan maagspoeling as deel van die behandeling uitgevoer word. As die siekte aan die begin is, is dit ook moontlik om lakseermiddels toe te dien, wat sal help om gifstowwe te verwyder wat nie geabsorbeer is nie. Dit is ook opmerklik dat die gebruik van antibiotika deur die veearts voorgeskryf kan word, aangesien dit dien as 'n middel vir botulisme by honde. Daarbenewens is die uitvoering van handmatige blaaskompressie noodsaaklik om die dier te help herstel.

Om te sorg vir die hondjie wat aan hondebotulisme gely het, is ook noodsaaklik in hierdie proses. Om mee te begin, is ditDit is uiters belangrik dat die hond wat lank lê, op 'n opgestopte plek is. Hy benodig ook die verandering van decubitus, dit wil sê die verandering van sy posisie terwyl hy lê, om 'n respiratoriese infeksie te vermy. Om te help met die herstel van bewegings, is fisioterapie hoogs aangedui, en gedurende hierdie tydperk moet die tutor die pasiënt help met kos. Dit is die moeite werd om te onthou dat die neuron-eindpunte regenereer moet regenereer deur die behandeling en dit gebeur stadig.

Die hond kan van een tot drie weke neem om ten volle te herstel, indien die behandeling korrek gevolg word. Botulisme by honde laat nie gevolge nie, maar die hond is nie immuun nie. Vermy dus om jou hond te laat loop op plekke wat dierekarkasse kan hê en om rou kos te eet.