โรคเรื้อนเป็นหนึ่งในปัญหาร้ายแรงที่สุดที่สุนัขสามารถเป็นได้ตลอดชีวิต เป็นการติดเชื้อที่มีหลายชนิดและเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ หนึ่งในนั้นคือโรคเรื้อน otodectic ซึ่งเป็นโรคชนิดหนึ่งที่ส่งผลต่อหูของสุนัข ปัญหานี้เกิดจากตัวไรโดยเฉพาะทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายอย่างมากและยังเป็นโรคติดต่ออีกด้วย หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับโรคหิดในสุนัขชนิดนี้ วิธีรักษาที่ดีที่สุดและวิธีป้องกันคืออะไร เราได้พูดคุยกับสัตวแพทย์ผิวหนัง Juliana Ferreiro Vieira จากเซาเปาโล ลองดูสิ!

โรคเรื้อนหูอักเสบคืออะไรและติดต่อได้อย่างไร

“โรคเรื้อนหูอักเสบหรือโรคเรื้อนหูเป็นโรคที่เกิดจากการเข้าทำลายหูของสัตว์โดย ตัวไรที่เรียกว่า Otodectes cynotis” จูเลียนาอธิบาย เธอเสริมว่าปรสิตเหล่านี้มีสีขาวและมีขนาดใหญ่กว่าไรทั่วไป ดังนั้นจึงสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าในบางครั้ง

การติดเชื้อเกิดขึ้นจากการสัมผัสสัตว์ที่ป่วยกับสัตว์ที่แข็งแรง สุนัขที่อาศัยอยู่ตามท้องถนนสามารถติดโรคได้ง่ายกว่า เนื่องจากไม่สามารถเข้าถึงการรักษาทางการแพทย์ที่เพียงพอ และไม่ได้รับการดูแลอย่างสม่ำเสมอด้วยยาเพื่อควบคุมหมัด เห็บ และตัวไร

อะไรคือ อาการ สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของโรคเรื้อน otodectic?

โรคเรื้อนจาก otodectic ส่งผลต่อหูและหูของสุนัข อาการที่พบบ่อยคือ อาการคัน มีไขส่วนเกินสีแดงหรือสีน้ำตาล บาดแผล และกลิ่นเหม็น สุนัขอาจเขย่าหูบ่อยขึ้นและรู้สึกไม่สบายหรือเจ็บปวดในบริเวณนั้น ปัญหามักจะสับสนกับโรคหูน้ำหนวก แต่ในกรณีของโรคเรื้อน otodectic ขี้หูจะปรากฏขึ้นพร้อมกับความเข้มข้นที่สูงกว่า (ดูภาพด้านล่าง) .

โรคหิดในสุนัข: การทดสอบใดที่จำเป็นสำหรับการวินิจฉัย

เมื่อสังเกตเห็นอาการเหล่านี้ในหูของลูกสุนัข อย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากสัตวแพทย์ สิ่งสำคัญคืออย่าพยายามทำความสะอาดสถานที่เองหรือใช้น้ำยาทำเอง เพราะอาจทำให้อาการแย่ลงได้ “ในการวินิจฉัยโรคเรื้อนนี้ สัตวแพทย์จะทำการตรวจหูของสัตว์ด้วยอุปกรณ์ที่เรียกว่า otoscope ซึ่งจะช่วยให้คุณเห็นปรสิตได้ และยังมีการตรวจทางพยาธิวิทยาด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยใช้การหลั่งจากหูของผู้ป่วย” สัตวแพทย์กล่าว

โรคเรื้อนที่กินไม่ได้: การรักษาสามารถอยู่ได้นานถึง 1 เดือน

เพื่อกำจัดโรคเรื้อนที่กินไม่ได้ สัตวแพทย์จะประเมินการติดเชื้อเพื่อพิจารณาว่าจำเป็นต้องให้ยาเฉพาะใดๆ หรือไม่ การรักษาทำได้โดยใช้ยาฆ่าพยาธิ ยาฉีดหรือยากิน และแม้กระทั่งการใช้ผลิตภัณฑ์ทาที่หูโดยตรง ตามที่สัตวแพทย์ระบุว่าการรักษานี้สามารถอยู่ได้โดยเฉลี่ยหนึ่งเดือน หลังจากการรักษาสัตว์จะหายขาด แต่คุณสามารถติดโรคได้อีกครั้งหากคุณสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อตัวอื่น ดังนั้นหากคุณมีสุนัขป่วยอยู่ที่บ้าน คุณไม่ควรผสมกับสุนัขที่แข็งแรง เนื่องจากโรคเรื้อนรังไข่เป็นโรคติดต่อโดยการสัมผัส

จะป้องกันโรคขี้เรื้อนได้อย่างไร?

วิธีหลักในการป้องกันโรคขี้เรื้อนคือการใช้ยาเพื่อป้องกันหมัด เห็บ และไร นอกจากนี้ยังคุ้มค่ากับการลงทุนซื้อปลอกคอป้องกันหมัด ซึ่งจะช่วยป้องกันความพยายามในการสัมผัสระหว่างไรเหล่านี้กับขนและผิวหนังของสุนัข “การสัมผัสกับสัตว์อื่นๆ จำเป็นต้องได้รับการดูแลมากขึ้น โดยเฉพาะสัตว์ที่ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากสัตวแพทย์” จูเลียนากล่าวเสริม อา จำไว้เสมอว่า: หากสัตว์ของคุณมีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในหู ให้ไปหาสัตวแพทย์