ਤੁਸੀਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੋਗਰਲ ਕੁੱਤਾ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ SRD ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਨਸਲ ਦਾ ਸੰਖੇਪ ਸ਼ਬਦ। ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਅਸਲ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਨੂੰਨ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੈਰੇਮਲ ਕੁੱਤੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜਾਂ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਕੋਈ ਵੀ ਜੋ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਰਤ ਨਸਲ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਗਲਤ ਹੈ. ਇੱਕ SRD ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਅੱਖ ਮਿਲਣ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਵਾਰਾ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲੈਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਘਰ ਦੇ ਪੰਜੇ ਤੋਂ ਇਸ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣਾ ਚੰਗਾ ਹੈ।

ਅਵਾਰਾ ਕਤੂਰੇ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਨਸਲ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਤੂਰੇ ?

ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕੁੱਤੇ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਨਸਲ ਵੀ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਵੰਸ਼ ਨੂੰ ਖੋਜਣਾ ਸੰਭਵ ਹੈ. ਭਾਵ, ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ, ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦਾ ਮੂਲ। ਅਤੇ ਇਸ ਗਿਆਨ ਨਾਲ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨੀ ਸੰਭਵ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਾਂਤ ਜਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ।

ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਮੋਂਗਰੇਲ ਸਿਰਫ਼ ਛੋਟੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲਾ ਉਹ ਮੱਧਮ ਆਕਾਰ ਦਾ ਕੁੱਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। , ਕੰਨ ਝੁਕਦੇ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। SRD ਕਤੂਰੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਨਸਲਾਂ ਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਕੁੱਤੇ ਹੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭਾਵ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਇੱਕ ਖਾਸ ਨਸਲ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਮਿਲਦਾ ਜੁਲਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਹ ਤੱਥ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਰ ਲਿਆ. ਇੱਕSRD ਕੁੱਤੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਚਟਾਕ, ਮੁੱਛਾਂ, ਕੰਨ ਖੜ੍ਹੇ ਜਾਂ ਝੁਕੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਾਂ ਲੰਬਾ ਥੁੱਕ, ਇੱਕ ਲੰਬਾ ਜਾਂ ਛੋਟਾ ਕੋਟ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬੇਅੰਤ ਹਨ।

ਇੱਕ SRD ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਗਰਭ: ਕੀ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ?

ਹਾਲਾਂਕਿ ਨਸਲ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤੀ ਦੇ ਗਰਭ ਦੌਰਾਨ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾ ਬਦਲੋ. ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਲਈ 58 ਤੋਂ 68 ਦਿਨ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਇਹ ਪੂਡਲ, ਲੈਬਰਾਡੋਰ, ਪਿਟਬੁੱਲ ਜਾਂ ਇੱਕ ਅਵਾਰਾ ਹੈ। ਫਰਕ ਸਿਰਫ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਤੂਰੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ. ਛੋਟੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘੱਟ ਔਲਾਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਵੱਡੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਜੋ ਕਿ 12 ਕਤੂਰੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਗਰਭਵਤੀ ਮਾਂਗਰਲ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ।

ਮੰਗਰੇਲ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਆਮ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੁੱਤਾ ਇੱਕ ਕਤੂਰਾ ਬਣਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ ਜੋ ਨਸਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲਦੀ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਬਾਲਗ ਪੜਾਅ 1 ਤੋਂ 7 ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਛੋਟੀ ਨਸਲ ਦੇ ਕਤੂਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ 9 ਮਹੀਨਿਆਂ ਅਤੇ 1 ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਾਲਗ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਦਰਮਿਆਨੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 1 ਸਾਲ ਤੋਂ 1 ਸਾਲ ਅਤੇ ਡੇਢ ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ; ਵੱਡੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਦੋ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਬਾਲਗ ਨਹੀਂ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਜੇਕਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਸਲਾਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ 2 ਤੋਂ 2 ਅਤੇ 3 ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਭਾਵ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ SRD ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੈ। ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿੱਚਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਟਿਊਟਰ ਇੱਕ ਮੋਂਗਰੇਲ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਗੋਦ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿੰਨਾ ਵਧੇਗਾ।

ਕੀ ਮੰਗਰੇਲ ਕਤੂਰਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੋਧਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?

ਇੱਕ ਲਗਭਗ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ -ਟਿਨਸ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਿਮਾਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਨਸਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਰੋਧਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਅਜੇ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਕੁਝ ਜੈਨੇਟਿਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੋਲਡਨ ਰੀਟ੍ਰੀਵਰ ਅਤੇ ਲੈਬਰਾਡੋਰ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜੋ ਕਿ ਹਿੱਪ ਡਿਸਪਲੇਸੀਆ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਮੋਂਗਰੇਲ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਸਲਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ। ਵੈਸੇ ਵੀ, ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਅਧਿਐਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ SRDs ਵੰਸ਼ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਰੋਧਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਪੁੰਗਰ ਦੇ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ੁੱਧ ਨਸਲ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਕੱਤੇ ਦੇ ਬਾਲਗ ਹੋਣ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਆਕਾਰ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਮੂੰਗਰੇਲ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ

ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਕਤੂਰੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਐਸਆਰਡੀ ਜੋ ਹੁਣੇ-ਹੁਣੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹਨ, ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰੇ ਟੀਕਾਕਰਨ ਅਨੁਸੂਚੀ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੀਵਨ ਦੇ 45 ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ, ਪਹਿਲੇ ਟੀਕੇ ਦੇਣਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੈ. ਇਹ V10 ਵੈਕਸੀਨ (ਜਾਂ V8) ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਕੇਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਡਿਸਟੈਂਪਰ, ਟਾਈਪ 2 ਐਡੀਨੋਵਾਇਰਸ, ਪਾਰਵੋਵਾਇਰਸ, ਪੈਰੇਨਫਲੂਏਂਜ਼ਾ, ਛੂਤ ਵਾਲੇ ਹੈਪੇਟਾਈਟਸ, ਕੋਰੋਨਵਾਇਰਸ ਅਤੇ ਲੈਪਟੋਸਪਾਇਰੋਸਿਸ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਹੋਰਮੁੱਖ ਟੀਕੇ ਐਂਟੀ-ਰੇਬੀਜ਼ ਹਨ, ਜੋ ਰੇਬੀਜ਼ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਅਜਿਹੇ ਸੰਕੇਤ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਿਅਰਡੀਆ ਅਤੇ ਕੈਨਾਈਨ ਫਲੂ। ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਟੀਕਾਕਰਨ ਹਰ ਸਾਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਮੱਟ ਦੇ ਕਤੂਰੇ ਕੀੜਿਆਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ

ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਸੰਸਥਾ ਤੋਂ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਮੂੰਗਰੇਲ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਵਧੀਆ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਪਰੋਕਤ ਸਾਰੇ ਟੀਕਿਆਂ ਨਾਲ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲੇ ਵੀ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਖੁਦ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਸੜਕਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਖੁਦ ਇਸ ਦੇਖਭਾਲ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲੈਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਵੈਕਸੀਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜੋ ਕਿ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹਨ, ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਿੱਸੂ ਜਾਂ ਕੀੜਿਆਂ ਨਾਲ। ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਲਈ ਸਿਰਫ ਕਾਫ਼ੀ ਭੋਜਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ. ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਉਸ ਸਾਰੇ ਭੋਜਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕੈਲੋਰੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਕਤੂਰੇ ਲਈ ਖਾਸ ਫੀਡ ਹਨ ਜੋ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਵਾਲੇ ਬਾਲਗ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਭੋਜਨ ਖਾਵੇ।

ਇੱਕ ਕੁੱਤਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਕੀੜੇ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪਰਜੀਵੀ ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਘਾਹ ਵਾਲੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂ ਲਾਰਵੇ ਦੇ ਅੰਡੇ ਨੂੰ ਨਿਗਲਣਾ ਬਹੁਤ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਜਾਨਵਰਸੰਕਰਮਿਤ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮਲ ਛੱਡਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਕੁੱਤਾ ਸੁੰਘਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮਲ ਲੰਘਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੀ ਦੂਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ, ਤੁਸੀਂ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਸੜਕ 'ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਐਸਆਰਡੀ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਡੋਮਿਨੋ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਵਰਣਨ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਕੁੱਤਾ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕੀੜੇ ਦੇ ਸੰਕਰਮਣ ਲਈ ਸੁਤੰਤਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕਤੂਰੇ ਜਾਂ ਬਾਲਗ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀੜੇ ਦੀ ਦਵਾਈ ਅਤੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੇਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਪਿੱਸੂ ਅਤੇ ਚਿੱਚੜਾਂ ਨਾਲ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ

ਪਿੱਸੂ ਵੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਰਜੀਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਕਿਤੇ ਅਜਿਹਾ ਸੰਪਰਕ ਜੋ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੈ। ਸਮੇਤ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਵਕ ਇਸ ਨੂੰ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਤੋਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਕਤੂਰੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਪਿੱਸੂ ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ ਹੈ? ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵੱਖਰੀ ਹੈ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਹਨ. ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਨਹਾਉਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਪਰ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਸ਼ੈਂਪੂ ਨਾਲ ਜੋ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਇਸ ਪੜਾਅ ਲਈ ਢੁਕਵਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੈ.

ਨਹਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਐਂਟੀ-ਫਲੀ ਕੰਘੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਪਿੱਸੂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿਓ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪਰਜੀਵੀਆਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਛੱਡਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਕੁਝ ਕੱਢ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁਕਾਓ। ਇੱਕ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈਡਰਾਇਰ, ਪਰ ਘੱਟ ਪਾਵਰ ਤੇ ਅਤੇ ਨਿੱਘੇ ਜਾਂ ਠੰਡੇ ਮੋਡ ਵਿੱਚ। ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਪਿੱਸੂ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ ਜਾਂ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਜਾਂ ਅਲਕੋਹਲ ਵਾਲੇ ਕੰਟੇਨਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।

ਇੱਕ ਮੂੰਗੀ ਦੇ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਕੀ ਮੰਗਰੇਲ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ?

ਇੱਕ SRD ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਭਾਵ, ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਕੁੱਤਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਧੇਰੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਜਾਂ ਸ਼ਾਂਤ ਜਾਨਵਰ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਵੀ, ਇੱਕ ਕਤੂਰੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਉਸਤਾਦ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕੁੱਤਾ ਘਰ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ, ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸਹੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਟਾਇਲਟ ਜਾਣਾ ਕਿਵੇਂ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਮਨੁੱਖੀ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ, ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਰੁਟੀਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਟਾਇਲਟ ਵਿੱਚ ਕਿੱਥੇ ਜਾਵੇਗਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਦਤਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।

ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਭੋਜਨ ਦਿਓਗੇ ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਲੋੜਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਕਤੂਰੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅੰਤਰਾਲ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕਤੂਰੇ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਆਪਣਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਉਣਾ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗਲਤੀ ਕਰੇਗਾਸ਼ੁਰੂ ਕਰੋ ਫਿਰ ਵੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗਲਤ ਹੈ ਤਾਂ ਲੜਨਾ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਇਨਾਮ ਦਿਓ ਜਦੋਂ ਕੁੱਤਾ ਆਪਣਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸਹੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਕਰੇਗਾ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਨਾਲ ਹੀ, ਕੁੱਤੇ ਲਈ ਟਾਇਲਟ ਮੈਟ, ਸੈਰ, ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖਾਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ।

ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਤੂਰਾ ਰੋਂਦਾ ਹੈ: ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ?

ਇੱਕ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਰਾਤ ਭਰ ਸੌਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੁਣੇ ਇੱਕ ਗੋਦ ਲਿਆ ਹੈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਕੁੱਤਾ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਘਰ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੂੰ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਤੱਕ, ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਰੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ, ਉਸਨੂੰ ਇਸਦੀ ਆਦਤ ਨਾ ਪੈਣ ਦੇਣ ਲਈ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਕੱਲੇ ਇਸਦੀ ਆਦਤ ਪਾ ਲਵੇ। ਭਾਵ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਰੋਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਨਾ ਲਿਆਓ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਬੁਰੀ ਆਦਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਟਿਊਟਰ ਕਤੂਰੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਾਲ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਛੱਡ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕੇ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੁਝਾਅ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਦਿਨ ਭਰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਰੱਖਣਾ, ਖੇਡਣਾ, ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਸੈਰ ਲਈ ਵੀ ਲੈ ਜਾਣਾ। ਉਸਨੂੰ ਨੀਂਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣਾ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕਤੂਰਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਥੱਕ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਸੌਂ ਜਾਵੇਗਾ.

ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਤਿਆਗ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ

ਫਿਰ ਵੀ, ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹੋਰ ਵੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਧਿਆਨ ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਹਤ ਸੰਗਠਨ (ਡਬਲਯੂਐਚਓ) ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 30 ਮਿਲੀਅਨ ਛੱਡੇ ਗਏ ਜਾਨਵਰ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 10 ਮਿਲੀਅਨ ਬਿੱਲੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਕੀ 20 ਮਿਲੀਅਨ ਕੁੱਤੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਅਧਿਐਨ ਹਨ ਜੋ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ 1.5 ਮਿਲੀਅਨ ਮਟ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸੰਖਿਆ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ 20 ਮਿਲੀਅਨ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਾਸਟਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਹਨ। ਯਾਨੀ ਕਿ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਇੰਨੇ ਕੁ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕੰਟਰੋਲ ਦੇ ਲਾਂਘੇ ਨਾਲ, ਲੱਖਾਂ ਕਤੂਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਦੌਰਾਨ ਮਾਂ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜੀਂਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਸੰਤੁਲਿਤ ਖੁਰਾਕ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਸਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸੰਗਤ ਦੇ। Instituto Pet Brasil ਦੁਆਰਾ 2019 ਦੇ ਇੱਕ ਸਰਵੇਖਣ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਸਿਰਫ 170,000 ਛੱਡੇ ਗਏ ਜਾਨਵਰ ਹੀ NGO ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਭਾਵ, ਜੇਕਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 30 ਮਿਲੀਅਨ ਜਾਨਵਰ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੰਸਥਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਧੂ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।