तुम्हाला नक्कीच माहित आहे की मोंगरेल कुत्रा म्हणजे काय, ज्याला SRD देखील म्हटले जाऊ शकते, No defined Breed चे संक्षिप्त रूप. आम्हाला माहित आहे की पाळीव प्राण्यांचा हा प्रकार खरा राष्ट्रीय उत्कटता आहे, विशेषत: जेव्हा आपण प्रसिद्ध कारमेल कुत्र्याबद्दल बोलतो आणि बहुतेक लोकांच्या घरी यापैकी एक आहे किंवा आहे. असे असले तरी, ज्याला वाटते की आपण फक्त मिश्र जातीच्या कुत्र्याबद्दल बोलत आहोत तो चुकीचा आहे. एसआरडी कुत्र्यामध्ये डोळ्यांपेक्षा बरेच काही आहे. म्हणून, जर तुम्ही भटके पिल्लू दत्तक घेण्याचा विचार करत असाल, तर घराचे पंजे कडून या माहितीसाठी संपर्कात राहणे चांगले आहे.

भटके पिल्लू आणि शुद्ध जातीमध्ये फरक आहे. कुत्र्याचे पिल्लू ?

सत्य हे आहे की प्रत्येक कुत्र्याचे वैशिष्ठ्य असते, परंतु जातीमुळे पाळीव प्राण्याचे व्यक्तिमत्त्व थोडेसे स्पष्ट करण्यात मदत होते. कुत्र्याच्या वंशावळीचा शोध लावणे शक्य आहे. म्हणजेच तुमचे आई-वडील, आजी-आजोबा आणि वृद्ध पूर्वजांचे मूळ. आणि या ज्ञानामुळे पाळीव प्राण्याबद्दल काही माहिती काढणे शक्य आहे, जरी तो अधिक शांत किंवा चिडलेला असला तरीही.

हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की मोंगरेल हा फक्त लहान केसांचा मध्यम आकाराचा कुत्रा नसतो. , कान झुकलेले आणि तपकिरी रंगाचे. SRD पिल्लांना जन्म देण्यासाठी वेगवेगळ्या जातींचे दोन कुत्रे लागतात. म्हणजेच, जरी तो एका विशिष्ट जातीशी अगदी सारखा असला तरीही, त्याने त्याच्या आई किंवा वडिलांच्या नंतर जास्त घेतले हेच खरे असू शकते. एकSRD कुत्रे खूप मोठे किंवा खूप लहान असू शकतात, त्यांना डाग असतात, मिशा असतात, कान असतात जे उभे असतात किंवा झुकतात, एक लहान किंवा लांब थूथन, एक लांब किंवा लहान कोट असतो. शक्यता अंतहीन आहेत.

SRD कुत्र्याचे गर्भधारणा: पिल्लाला जन्माला येण्यास जास्त वेळ लागतो का?

जरी जातीचा पाळीव प्राण्याच्या व्यक्तिमत्त्वावर प्रभाव पडतो, तरीही यावर जोर देणे महत्त्वाचे आहे. कुत्रीच्या गर्भधारणेदरम्यान काहीही बदलू नका. सर्व कुत्र्यांच्या जातींचा जन्म होण्यास ५८ ते ६८ दिवस लागतात. तो पूडल, लॅब्राडोर, पिटबुल किंवा भटका असला तरी काही फरक पडत नाही. फरक एवढाच आहे की पिल्लांची संख्या किती आहे. मोठ्या जातींपेक्षा लहान जातींमध्ये सामान्यतः कमी संतती असते, जी 12 पर्यंत पिल्ले निर्माण करू शकतात. त्यामुळे, ज्यांच्याकडे गरोदर माँगरेल आहे त्यांच्यासाठी कुत्र्याच्या आकाराचे मूल्यांकन करणे शक्य आहे.

मोंगरेल कुत्र्याच्या आयुष्याच्या सुरुवातीच्या टप्प्याशी संबंधित आणखी एक सामान्य प्रश्न म्हणजे कुत्रा पिल्लू होणे कधी थांबवते, कारण हे देखील एक वैशिष्ट्य आहे जे वंशानुसार बदलते. सर्वसाधारणपणे, कुत्र्याचा प्रौढ टप्पा 1 ते 7 वर्षांच्या दरम्यान असतो. तथापि, लहान जातीच्या पिल्लांना आधीच 9 महिने आणि 1 वर्षाच्या दरम्यान प्रौढ मानले जाते; मध्यम जाती सामान्यतः 1 वर्ष ते 1 वर्ष आणि दीड दरम्यान राहतात; मोठ्या जाती दोन वर्षांच्या होईपर्यंत प्रौढ होत नाहीत. जर त्या महाकाय जाती मानल्या गेल्या तर त्या अडीच ते अडीच ते ३ वर्षांच्या दरम्यान असतात.

म्हणजेच, तुमच्या पाळीव प्राण्याचे SRD निरीक्षण करणे हा अधिक प्रश्न आहे. सत्य हे अनेकांमध्ये आहेकाही प्रकरणांमध्ये, तो किती वाढेल हे माहीत नसतानाही ट्यूटर मोंगरेल पिल्लू दत्तक घेतो.

मोंगरेल पिल्लू अधिक प्रतिरोधक आहे का?

अशी एक सार्वत्रिक संकल्पना आहे की ती -टिन्स करते. आजारी पडत नाहीत आणि शुद्ध जातीपेक्षा जास्त प्रतिरोधक असतात, जे अजूनही खरे आहे. अनेक जातींना काही अनुवांशिक रोगांचा त्रास होऊ शकतो, जसे की गोल्डन रिट्रीव्हर आणि लॅब्राडोरच्या बाबतीत, उदाहरणार्थ, हिप डिसप्लेसिया विकसित होण्याची अधिक शक्यता असते. मोंगरेल कुत्र्याच्या बाबतीत, शक्यता कमी असते कारण त्यात जातींची सर्व वैशिष्ट्ये आणि त्यांची वैशिष्ट्ये नसतात. असं असलं तरी, वंशावळ असलेल्या कुत्र्यांपेक्षा SRDs जास्त प्रतिरोधक असतात हे वैज्ञानिकदृष्ट्या सिद्ध करणारा कोणताही अभ्यास नाही. मुंगळेच्या पिल्लालाही शुद्ध जातीच्या पिल्लाप्रमाणेच काळजी घ्यावी लागते.

पिल्लू कधी प्रौढ होते याचे उत्तर प्रामुख्याने पाळीव प्राण्यांच्या आकारावर अवलंबून असते

मुंगळे आयुष्याच्या सुरुवातीच्या टप्प्यात पिल्लाला अधिक लक्ष देण्याची गरज असू शकते

इतर कोणत्याही पिल्लाप्रमाणेच, नुकतेच जन्मलेल्या SRD ला देखील संपूर्ण लसीकरण वेळापत्रकाचे पालन करणे आवश्यक आहे. आयुष्याच्या 45 दिवसांपासून, प्रथम लस देणे आधीच शक्य आहे. हे V10 लस (किंवा V8) सह प्रारंभ करण्यासाठी सूचित केले जाते, जे डिस्टेंपर, टाइप 2 एडेनोव्हायरस, पार्व्होव्हायरस, पॅराइन्फ्लुएंझा, संसर्गजन्य हिपॅटायटीस, कोरोनाव्हायरस आणि लेप्टोस्पायरोसिसपासून संरक्षण करते. नंतर इतरमुख्य लसी रेबीजविरोधी आहेत, ज्या रेबीजपासून संरक्षण करतात. काही संकेत देखील आहेत जे अनिवार्यपणे आवश्यक नाहीत, जसे की जिआर्डिया आणि कॅनाइन फ्लू. हे लक्षात ठेवण्यासारखे आहे की कुत्र्यांमध्ये लसीकरण दरवर्षी व्हायला हवे.

मटाची पिल्ले कृमींना जास्त संवेदनाक्षम असतात

जेव्हा तुम्ही एखाद्या संस्थेतून मंगरेल पिल्लू दत्तक घेता, तेव्हा त्या पाळीव प्राण्याचे आधीच चांगले उपचार केले जाण्याची शक्यता असते आणि वर नमूद केलेल्या सर्व लसी असतात. तथापि, अशी काही प्रकरणे देखील आहेत ज्यात लोक स्वतः पाळीव प्राण्यांना रस्त्यावरुन सोडवतात आणि मालकाने स्वतः या काळजीची जबाबदारी घेणे आवश्यक आहे. आवश्यक असलेल्या लसींव्यतिरिक्त, पाळीव प्राणी कुपोषित, पिसू किंवा कृमी असू शकतात की नाही हे निरीक्षण करणे आवश्यक आहे. कुपोषणाच्या बाबतीत, पाळीव प्राण्यांसाठी फक्त भरपूर अन्न देण्याची शिफारस केलेली नाही. शेवटी, तुमच्या कुत्र्याची पाचक प्रणाली एवढ्या प्रमाणात अन्नासाठी तयार नाही. कॅलरी आणि पोषक तत्वांनी समृद्ध कुत्र्याच्या पिल्लांसाठी विशिष्ट फीड्स आहेत जे अगदी कुपोषित प्रौढ कुत्र्यांवर उपचार करण्यासाठी अचूकपणे सेवा देतात. याव्यतिरिक्त, या कालावधीत पाळीव प्राण्याने दिवसातून चार जेवण खाण्याची शिफारस केली जाते.

कुत्रा विविध प्रकारचे वर्म्स आणि वेगवेगळ्या कारणांमुळे आकुंचन करू शकतो. हे परजीवी जमीन आणि गवत असलेल्या ठिकाणी राहत असल्याने, पाळीव प्राण्यांसाठी ते किंवा अळ्यांची अंडी खाणे सामान्य आहे. दुसऱ्या प्राण्याला हा प्रकार घडतोसंक्रमित व्यक्ती या प्रदेशात विष्ठा सोडते. म्हणून, जेव्हा कुत्रा विष्ठा गेलेल्या ठिकाणाचा वास घेतो किंवा चाटतो तेव्हा तो देखील दूषित होतो. म्हणजेच, रस्त्यावर राहणाऱ्या एसआरडी कुत्र्यांसह डोमिनो इफेक्टमध्ये हे किती सहज घडते याची तुम्ही कल्पना करू शकता. तथापि, हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की कोणत्याही कुत्र्याला काही प्रकारचे जंत होऊ शकत नाहीत. म्हणूनच कुत्र्याच्या पिल्लाला किंवा प्रौढ कुत्र्याला आणि वर्षातून एकदा तरी जंताचे औषध देणे नेहमीच महत्त्वाचे असते.

भटक्या पिल्लाला पिसू आणि टिचकांसह लक्ष देणे आवश्यक आहे

पिसू हा देखील एक प्रकारचा परजीवी आहे जो कुत्र्यांमध्ये सहज पसरतो, विशेषत: रस्त्यावर राहणाऱ्यांमध्ये. फक्त दुसर्‍या कुत्र्याशी किंवा पाळीव प्राण्याला ते मिळवण्यासाठी कुठेतरी संसर्ग झाला आहे. यासह, अनेक शावक जन्मानंतर त्यांच्या स्वतःच्या आईकडून घेतात. आणि पिल्लू कुत्र्याच्या पिसांपासून मुक्त कसे करावे? सत्य हे आहे की, ज्या कुत्र्यांचे आयुष्य अजून लवकर आहे त्यांच्यासाठी प्रक्रिया वेगळी आहे. पिल्लाला आंघोळ करणे आवश्यक आहे, परंतु कोमट पाण्याने आणि पाळीव प्राण्याच्या या टप्प्यासाठी योग्य असलेल्या शैम्पूने आणि जे त्याच्या त्वचेला इतके नुकसान करत नाही, कारण या टप्प्यावर ते अद्याप खूप नाजूक आहे.

आंघोळीनंतर, पिसूविरोधी कंगवा वापरा आणि तुम्हाला सापडलेल्या पिसू काढून टाका. ही एक प्रक्रिया आहे जी अत्यंत शांतपणे करणे आवश्यक आहे जेणेकरून परजीवी मागे राहू नयेत. एकदा आपण सर्वकाही बाहेर काढल्यानंतर, आपले पिल्लू पूर्णपणे कोरडे करा. एक वापरले जाऊ शकतेड्रायर, परंतु कमी शक्तीवर आणि उबदार किंवा थंड मोडमध्ये. हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की पिसू मेले आहेत याची खात्री करण्यासाठी, तुम्हाला ते कुस्करून टाकावे लागेल किंवा गरम पाणी किंवा अल्कोहोल असलेल्या कंटेनरमध्ये ठेवावे लागेल.

मुंगरे पिल्लाला प्रशिक्षण देणे कठीण नाही

मोंगरेल पिल्लाला प्रशिक्षण देणे आवश्यक आहे का?

एसआरडी कुत्र्याचे व्यक्तिमत्त्व ओळखणे कठीण आहे. म्हणजेच, कुत्रा मोठा होऊन तो अधिक चिडलेला किंवा शांत प्राणी होईल की नाही हे शोधण्यात काही अडचण येऊ शकते. असे असले तरी, पिल्लाची काळजी कशी घ्यावी याचे कोणतेही रहस्य नाही. लहानपणापासूनच शिक्षित झाल्यावर, ते त्यांच्या शिक्षकाने सांगितलेल्या मार्गांशी जुळवून घेतात. कुत्रा घरी येताच, कुत्र्याला योग्य ठिकाणी शौचालयात जायला कसे शिकवायचे हा पहिला प्रश्न असतो. मानवी बालकांप्रमाणेच कुत्र्याच्या पिल्लांनाही नित्यक्रमाची गरज असते. म्हणून, आपले पाळीव प्राणी शौचालयात कुठे जाईल याची चिंता करण्यापूर्वी, आपल्याला आपल्या दैनंदिन जीवनात सवयी स्थापित करणे आवश्यक आहे.

तुम्ही तुमच्या पाळीव प्राण्याला किती जेवण द्याल आणि दिवसातून किती वेळा द्याल ते देखील स्पष्ट करा. अशा प्रकारे तुम्ही गरजांच्या वेळेचा अंदाज लावू शकता. हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की कुत्र्याच्या पिलांमधे हा मध्यांतर वेगवान आहे. पिल्लू जितक्या लवकर बाहेर फिरू शकते तितक्या लवकर त्याला जेवणानंतर बाहेर त्याचा व्यवसाय करण्याची सवय लावणे देखील शक्य आहे. कोणत्याही परिस्थितीत, तो चुकणे अपरिहार्य आहेप्रारंभ असे असले तरी, तो जेव्हा बरोबर असतो तेव्हा त्याचे लक्ष वेधून घेणे आणि जेव्हा तो चुकीचा असतो तेव्हा भांडणे न करणे महत्त्वाचे असते. शक्य असल्यास, जेव्हा कुत्रा त्याचा व्यवसाय योग्य ठिकाणी करतो तेव्हा बक्षीस द्या, अशा प्रकारे तो एक गोष्ट दुसर्‍याशी जोडण्यास सुरवात करेल. तसेच, कुत्र्यासाठी एक विशिष्ट ठिकाण वेगळे करणे चांगले आहे, शौचालय चटई, चालणे, अन्न आणि पाणी.

पिल्लू रात्री रडत आहे: काय करावे?

ज्यांनी नुकतेच एक पिल्लाला दत्तक घेतले आहे त्यांच्यासाठी रात्रभर कुत्र्याच्या पिल्लाला कसे झोपवायचे हा देखील एक प्रश्न आहे. रात्रीच्या वेळी रडणारे पिल्लू त्याच्या नवीन घराशी जुळवून घेणे खूप सामान्य आहे. या दरम्यान त्याला आरामदायी आणि शांत होण्यासाठी साधारणतः एक आठवडा लागतो. तोपर्यंत, तो रात्री रडत असेल आणि त्याला त्याची सवय होऊ नये म्हणून, त्याला एकट्याने त्याची सवय होणे महत्त्वाचे आहे. म्हणजेच, जेव्हा जेव्हा तो रडतो तेव्हा त्याला त्याच्या अंथरुणावर आणू नका कारण यामुळे एक वाईट सवय होऊ शकते. तथापि, शिक्षक पिल्लाजवळ त्याच्या सुगंधासह कपड्यांचा तुकडा सोडू शकतो जेणेकरून त्याला त्याची उपस्थिती जाणवेल. दुसरी टीप म्हणजे पाळीव प्राण्याला दिवसभर खिळवून ठेवणे, खेळणे, संवाद साधणे आणि अगदी फिरायला घेऊन जाणे. त्याला डुलकी घेण्यापासून प्रतिबंधित करणे देखील मदत करू शकते. अशा प्रकारे, पिल्लू रात्री खूप थकले असेल आणि अधिक शांततेने झोपेल.

भटक्या कुत्र्यांचे वास्तव बेबंदपणाशी जोडलेले आहे

असे असले तरी, अशी भटकी पिल्ले आहेत जी आणखी मागणी करू शकतातलक्ष जागतिक आरोग्य संघटनेच्या (डब्ल्यूएचओ) आकडेवारीनुसार, ब्राझीलमध्ये सुमारे 30 दशलक्ष सोडून दिलेले प्राणी आहेत. त्यापैकी 10 दशलक्ष मांजरी आहेत आणि उर्वरित 20 दशलक्ष कुत्रे आहेत. असे अभ्यास आहेत की देशात एकूण 1.5 दशलक्ष मट आहेत, परंतु ही संख्या खूप जास्त असण्याची शक्यता आहे, कारण तेथे 20 दशलक्ष बेबंद आणि बहुधा कास्ट्रेशन नसलेले आहेत. म्हणजेच, रस्त्यावर अनेक कुत्र्यांसह आणि कोणत्याही प्रकारच्या नियंत्रणाशिवाय क्रॉसिंग केल्यामुळे, लाखो पिल्ले आधीच समस्यांसह जन्माला आली आहेत कारण गर्भधारणेदरम्यान आईचे देखील पुरेसे निरीक्षण नव्हते, संतुलित आहार खूपच कमी होता.

सत्य हे आहे की त्यांच्यापैकी बहुतेकांचा जन्म रस्त्यावर राहणाऱ्या कुत्र्यांमध्ये झाला आहे, कोणत्याही प्रकारची साथ नाही. Instituto Pet Brasil द्वारे 2019 च्या सर्वेक्षणात असे दिसून आले की केवळ 170,000 सोडलेले प्राणी एनजीओच्या नियंत्रणाखाली आहेत. म्हणजेच, जर देशात रस्त्यावर सुमारे 30 दशलक्ष प्राणी असतील, तर अशी कल्पना करा की ज्या पाळीव प्राण्यांना काही प्रकारची मदत मिळते त्यांची संख्या फारच कमी आहे. आणि जेव्हा एखादी संस्था त्यांना सोडवते तेव्हा त्यांना अतिरिक्त काळजी घेणे आवश्यक आहे.