ခွေးတွင်တက်ခြင်းသည် အတွေ့အကြုံအရှိဆုံး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်မိဘကိုပင် ကြောက်လန့်စေနိုင်သည်။ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးကို ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ရမလဲဆိုတာ သိထားဖို့ကလည်း အခြေခံကျတဲ့အတွက် ကျူရှင်ဆရာတွေအနေနဲ့ ခွေးတွေအတွက် ရှေးဦးသူနာပြုစုနည်းရဲ့ အခြေခံတွေကို နားလည်ထားသင့်ပြီး တိရစ္ဆာန်ကို နောက်ထပ်အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်တဲ့အရာမှန်သမျှကို ရှောင်ကြဉ်သင့်ပါတယ်။ အူတက်တတ်သည့်ခွေးသည် အကျပ်အတည်းကာလတွင် မြင်တွေ့ရသည့်အရာထက် များစွာပိုပါဝင်ပြီး ပိုမိုရှုပ်ထွေးသောပြဿနာတစ်ခု၏ လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်။ ခွေးများတွင် တက်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယအချို့ကို ရှင်းလင်းရန်၊ တိရစ္ဆာန်ငယ်များအတွက် အာရုံကြောပညာ၊ အပ်စိုက်ကုထုံးနှင့် cannabinoid ဆေးဝါးများကို အထူးပြုသော တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန် Magda Medeiros နှင့် ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ အောက်တွင်ကြည့်ပါ။

ခွေးတက်ခြင်းဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။

ခွေးတက်ခြင်းသည် အကြောင်းရင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖြစ်တတ်သော်လည်း တိရစ္ဆာန်၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် ၎င်း၏တုံ့ပြန်မှုသည် အမြဲတူညီပါသည်။ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရခြင်း သို့မဟုတ် အချို့သောဓာတ်ပါဝင်မှုများသည် ဦးနှောက်၏လုပ်ဆောင်ချက်များကို ပြောင်းလဲသည့်အခါတွင် အကျပ်အတည်းများ ဖြစ်ပေါ်တတ်သည်။ ဤမညီမျှမှုသည် ဦးနှောက်အတွင်းရှိ "short circuit" နှင့်ဆင်တူသော လျှပ်စစ်ရိုက်ချက်များကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ခွေးသည် မကြာခဏ မူးနောက်နောက်နှင့် နှာရည်ယိုခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေသည်။

လူအချို့သည် ခွေးရူးပြန်ခြင်းနှင့်အတူ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကို ရောထွေးနေကြသည်။ ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကို တခြားပန်းချီကားတစ်ချပ်နဲ့ ခွဲခြားဖို့ ဘာလုပ်ရမလဲ။ အထူးကု Magda Medeiros က တက်ခြင်းသည် ဝက်ရူးပြန်တက်ခြင်း၏ ပုံစံတစ်မျိုးဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြသည်- “ဝက်ရူးပြန်တက်ခြင်းသည် အာရုံကြောဆိုင်ရာ လုပ်ဆောင်ချက်ကြောင့် လက္ခဏာများနှင့်/သို့မဟုတ် လက္ခဏာများ ယာယီဖြစ်ပေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ကွဲပြားသော အာရုံကြောဆားကစ်များ ၏ hyperexcitation ရှိသော ဦးနှောက်တွင် အလွန်အကျွံ သို့မဟုတ် ထပ်တူကျသော မူမမှန်ခြင်း။ တစ်နည်းဆိုရသော် ၎င်းသည် သီးခြားဖြစ်ရပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။” ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် ခွေးများတွင် တက်ခြင်း၏ အပိုင်းများစွာဖြင့် လက္ခဏာပြသော ရောဂါတစ်ခုမျှသာ ဖြစ်သည်။ "ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် ဝက်ရူးပြန်တက်ခြင်းများကို ဖြစ်ပေါ်စေသည့် ကြာရှည်ခံနိုင်သော စိတ်ဓာတ်ဖြင့် လက္ခဏာဆောင်သည့် ဦးနှောက်ချို့ယွင်းမှုတစ်ခု၊ ဆိုလိုသည်မှာ တိရစ္ဆာန်သည် ထပ်တလဲလဲဖြစ်ပြီး သူ့အလိုလို ဝက်ရူးပြန်တက်ခြင်းမျိုး ဖြစ်ပေါ်လိမ့်မည်" ဟု ရှင်းလင်းပြောကြားခဲ့သည်။

သို့သော် ခွေးများတွင် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် သေနိုင်သလား။ အဖြေသည် ခွေးလေးရရှိသော စောင့်ရှောက်မှုပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။ ယေဘူယျအားဖြင့်၊ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် မသေဆုံးနိုင်ပါ။ ခွေးတွင်တက်ခြင်းသည် ရောဂါလက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သောအခါ ၎င်းသည် အများအားဖြင့် ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်းကဲ့သို့သော အခြားပြဿနာများနှင့် ဆက်စပ်နေသောကြောင့် အထီးကျန်နေတတ်သည်။ ဆက်စပ်ရောဂါများပေါ်မူတည်၍ လိုအပ်သောအကူအညီမရရှိပါက မူးဝေသည့်ခွေးသည် သေဆုံးနိုင်ပါသည်။

ခွေးများတွင်တက်ခြင်းမှာ အဘယ်အရာများဖြစ်သနည်း။

ခွေးများတွင်တက်ခြင်းသည် အမှန်တကယ်တွင် ရောဂါလက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည်။ သည်- ၎င်းသည် ရိုးရှင်းသော ဖမ်းယူခြင်းမျှသာ မဟုတ်ပေ။ အဖျားရောဂါကဲ့သို့ပင်၊ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကောင်းစွာ အလုပ်မလုပ်သော အခြားအရာများကို အမြဲညွှန်ပြသည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာက ခွေးများတွင် ဖမ်းမိခြင်းသည် အကြောင်းရင်းများစွာရှိနိုင်သော ဦးနှောက်အတွင်း ချဲ့ထွင်ထားသော လျှပ်စစ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ဖြစ်ရခြင်းဖြစ်သည်ဟု ရှင်းပြသည်။ “Idiopathic ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ၏ အဖြစ်အများဆုံး အကြောင်းရင်းများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အသက် 6 လအကြာတွင် စတင်၍ ရရှိသည်။ခိုင်မာသောမျိုးဗီဇအစိတ်အပိုင်း။ ဖွဲ့စည်းပုံဆိုင်ရာ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် ဦးနှောက်ကို ထိခိုက်ဒဏ်ရာရခြင်း (စိတ်ဒဏ်ရာ)၊ ဦးနှောက်ရောင်ရမ်းခြင်း၊ မကူးစက်နိုင်သော ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါ၊ လေဖြတ်ခြင်း၊ ဦးနှောက်အကျိတ်များနှင့် အဆင့်မြင့် senile dementia ကဲ့သို့သော ကူးစက်တတ်သော ဦးနှောက်ရောင်ခြင်းများကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်” ဟု တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်က ရှင်းပြသည်။

“ဝက်ရူးပြန်တက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ၊ စနစ်ကျသော (ဦးနှောက်မဟုတ်သော) အကြောင်းရင်းများသည် hyperthermia၊ အာဟာရမညီမျှမှုများ (ဥပမာ thiamine ချို့တဲ့ခြင်းနှင့် hypoglycemia)၊ အသည်းရောဂါ၊ အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသောပစ္စည်းများကို စားသုံးမိခြင်း၊ ကျောက်ကပ်ရောဂါနှင့် ဆိုဒီယမ်၊ ပိုတက်စီယမ်နှင့် ကယ်လ်စီယမ်ကဲ့သို့သော အီလက်ထရောနစ်ပမာဏ အပြောင်းအလဲများကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ၎င်းက ထပ်လောင်းပြောသည်။ .

ခွေးများတွင် တက်ခြင်း၏ လက္ခဏာများ

တက်ခြင်းရှိသော ခွေးသည် အများအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ထိခိုက်စေသောကြောင့် မှတ်မိရန် လွယ်ကူပါသည်။ ၎င်းသည် စက္ကန့်အနည်းငယ်မှ အများဆုံး ၂ မိနစ်ခန့်အထိ ကြာရှည်နိုင်သည်။ ထိုအချိန်ထက်ကျော်လွန်ပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေး အရေးပေါ်ခန်းသို့ သွားရန် အကြံပြုအပ်ပါသည်။ ခွေးအူတက်ခြင်းကို ခွဲခြားသိရှိနိုင်ရန် အောက်ပါလက္ခဏာများကို သတိပြုပါ-

• မလိုလားအပ်သော ခန္ဓာကိုယ်လှုပ်ရှားမှုများ (spasms)
• ကြွက်သားတောင့်တင်းခြင်း
• တံတွေးထွက်ခြင်း (အမြှုပ်ထွက်ခြင်း)
• အသံသွင်းခြင်း
• ဆီးနှင့်/သို့မဟုတ် မစင်မထိန်းနိုင်
• သတိလစ်ခြင်း
• စိတ်ရှုပ်ထွေးခြင်း
• ပါးစပ်နှင့် မျက်နှာဖြင့် လှုပ်ရှားမှုများ
• ခြေထောက်နှင့်လက်များပါသော လှော်တက်လှုပ်ရှားမှု

သို့ရောက်သည့်အခါ သတိပြုသင့်သည်မှာ၊ခွေးများတွင် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ လက္ခဏာများလည်း အလွန်ဆင်တူနိုင်သည်။ အူတက်ခြင်းအကျပ်အတည်းများ မကြာခဏဖြစ်လာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့သည် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါအခြေအနေကို ညွှန်ပြသောကြောင့် ဖြစ်သည့်အတွက် သတိထားရန် အရေးကြီးပါသည်။

ခွေးများတွင် အူတက်ခြင်းအကျပ်အတည်း- ဘာလုပ်ရမည်နည်း။ ?

ခွေးများတွင် တက်ခြင်း၏ လက္ခဏာများကို သတိပြုမိသောအခါ စိတ်မပျက်ပါနှင့်။ အဲဒီအချိန်မှာ အရေးကြီးဆုံးက အေးအေးဆေးဆေးနေဖို့နဲ့ မင်းရဲ့ ခြေလေးချောင်းသူငယ်ချင်းကို ကူညီဖို့ ကြိုးစားပါ။ အစပိုင်းတွင်၊ အခြေခံအကျဆုံးအရာမှာ အကျပ်အတည်း၏သက်ရောက်မှုများနှင့် နောက်ဆက်တွဲဖြစ်နိုင်ချေများကို လျှော့ချရန် ဖြစ်နိုင်ခြေအရှိဆုံး တိရစ္ဆာန်ကို သက်တောင့်သက်သာရှိသော အနေအထားတွင် ထားရန်ဖြစ်သည်။ ပရိဘောဂအပိုင်းအစ သို့မဟုတ် လှေကားများကဲ့သို့သော အခြေအနေကို ပိုမိုဆိုးရွားစေသည့် ပြုတ်ကျပြီး ခွေးကို ထိခိုက်နိုင်သည့် မည်သည့်အရာမဆို ဖယ်ရှားရန် လိုအပ်ကြောင်း Magda မှ ရှင်းပြသည်။ ကောင်းသောရွေးချယ်မှုမှာ အူတက်နေသောခွေးအား ၎င်း၏ဦးခေါင်းကိုထောက်ရန် ခေါင်းအုံးဖြင့် ချဉ်းကပ်ခြင်း၊ မြေနှင့်တိုက်မိခြင်းမှ ပြသနာမဖြစ်စေရန်နှင့် ထိခိုက်ဒဏ်ရာရခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးပါသည်။ ဒါပေမယ့် သူက မင်းကို ကိုက်နိုင်လို့ ခွေးပါးစပ်နဲ့ ခပ်ဝေးဝေးနေဖို့ လိုအပ်ကြောင်း သူမက ရှင်းပြပါတယ်။ အားလုံးပြီးသွားတဲ့အခါ စည်းကမ်းချက်က ရှင်းပါတယ်- “အကျပ်အတည်း ပြီးသွားတဲ့အခါ သူ့ခွေးကို စိတ်ချမ်းသာအောင် တိုးတိုးလေးပြောပါ။ အော်ဟစ်ခြင်းနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်၏ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကို ရှောင်ကြဉ်ပါ။ အကျပ်အတည်းသည် 5 မိနစ်ထက်ပိုကြာပါက၊ အရေးပေါ်တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးကုသမှုကို အမြန်ဆုံးရယူပါ" ဟု Magda ကဆိုသည်။

ခွေးမဖမ်းမီနှင့် အပြီးတွင် ခွေးကလေး၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသူ သို့မဟုတ် သက်ကြီးရွယ်အိုများ- တိရစ္ဆာန်များအတွက် ပုံမှန်ဖြစ်သည် အာရုံများနှင့် နေရာနှင့် သဘောတရားတို့ကို အနည်းငယ် ဆုံးရှုံးစေသည်။သင်ဘယ်သူနဲ့လဲ။ အထူးသဖြင့် သူက မင်းကို သတိမထားမိရင် ကြောက်လို့ နည်းနည်း ရန်လိုလာနိုင်တယ်။ ဒါ့အပြင် သူသတိမထားမိဘဲ ဆီးသွားတတ်တာက ပုံမှန်ပါပဲ။ ထိုအချိန်တွင် သင့်သူငယ်ချင်းကို သူပုံမှန်ပြန်သွားပြီး အရေးပေါ်ခန်းသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်သွားသည်အထိ ကူညီပေးပါ။ “ဖမ်းဆီးရမိသည့်ရက်စွဲ၊ အချိန်၊ ကြာချိန်နှင့် ပြင်းထန်မှုတို့ကို အမြဲရေးမှတ်ပြီး ဖြစ်နိုင်ပါက ဖမ်းယူမှုကို မှတ်တမ်းတင်ရိုက်ကူးပါ။ အချက်အလက်အားလုံးကို သင်၏တိရစ္ဆာန်ဆေးကု အာရုံကြောအထူးကုဆရာဝန်ထံ တင်ပြပါ” ဟု အထူးကုဆရာဝန်ကို ညွှန်ပြသည်။

ခွေးတက်ချိန်တွင် မလုပ်သင့်သောအချက် ၅ ချက်

ဖမ်းဆီးရမိခြင်း ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည့်အခါ၊ မကြာခင်မှာ ကျူရှင်ဆရာတော်တော်များများက အင်တာနက်မှာ “ခွေးအူတက်တာ၊ ဘာလုပ်ရမလဲ”။ အဓိကအချက်မှာ ဤအချိန်တွင် ဘာလုပ်ရမည်ကို သိရန်သာ အရေးကြီးသည်သာမက၊ မပြုသင့်သောအရာများကို သတိပြုရန်လည်း အရေးကြီးသည်-

• ထိတ်လန့်ခြင်း၊ အော်ဟစ်ခြင်း သို့မဟုတ် ခွေးကိုလှုပ်ယမ်း

• အကျပ်အတည်းကာလအတွင်း သင့်လက် သို့မဟုတ် အရာဝတ္ထုတစ်ခုခုကို ခွေး၏ပါးစပ်ထဲသို့ထည့်ပါ

• တိရစ္ဆာန်၏လျှာကို ဆွဲထုတ်ပါ

• ခွေး၏ခြေလက်အင်္ဂါများကို ဆုပ်ကိုင်ထား

• ရေ သို့မဟုတ် အခြားအရာများကို ပူဇော်ပါ

  ကြည့်ပါ။: ဝံပုလွေနှင့်တူသောခွေး- မျိုးစိတ် 5 မျိုးနှင့်တွေ့ဆုံပါ။

တက်ခြင်း၏အကြောင်းရင်းကို နားလည်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ ခွေးတစ်ကောင်

ခွေးတက်ခြင်းကို ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ပြီးနောက် ဆေးခန်းသို့ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ဖယ်ရှားခြင်းမှတစ်ဆင့် အကြောင်းရင်းများကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်ရန် စတင်ကြိုးစားခြင်းသည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အတွက် သာမာန်ဖြစ်သည်၊ Magda က ဤသို့ရှင်းပြသည်- "မင်းရဲ့တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်က ပြီးပြည့်စုံသော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စစ်ဆေးမှုနှင့် လုပ်ပါ။ဓာတ်ခွဲခန်းစစ်ဆေးမှုများသည် စနစ်ကျသော အကြောင်းတရားများကို ဖော်ထုတ်ရန်။ ထို့အပြင်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကု အာရုံကြောဗေဒ ပညာရှင်သည် အာရုံကြောဆိုင်ရာ စစ်ဆေးမှုအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်တွင် အခြားသော အာရုံကြောဆိုင်ရာ လက္ခဏာများ ရှိမရှိ သိရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး၊ များစွာသော အခြေအနေများတွင် ဦးနှောက်ဖွဲ့စည်းပုံဆိုင်ရာ အကြောင်းရင်းများ (အကျိတ်၊ လေဖြတ်ခြင်း စသည်) ကို ဖယ်ရှားရန် ဦးနှောက်၏ MRI ကို တောင်းဆိုမည်ဖြစ်သည်။ ဤစာမေးပွဲများနှင့်အတူ၊ ခွေးများတွင်ဖမ်းဆီးရမိခြင်းကိုထိန်းချုပ်ရန်အတွက်လုံလောက်သောကုသမှုကိုညွှန်ပြရန်သူ့တွင်ပိုမိုကောင်းမွန်သောအခြေအနေများရှိသည်။"

ခွေးများတွင်တက်ခြင်းမှာ သေဆုံးနိုင်သည်ဟူသောအချက်အတွက် စိတ်ပူရန်မှာ သာမာန်ဖြစ်သော်လည်း တိရစ္ဆာန်ကို ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး ကောင်းစွာကုသပါက အကြောင်းရင်းပေါ်မူတည်၍ ၎င်းသည် ပုံမှန်အတိုင်းအသက်ဆက်သွားနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် ခွေးများတွင် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် ပထမအကြိမ်တက်ပြီးနောက် တိရစ္ဆာန်၏နေ့စဉ်အသက်တာတွင် တိကျသောဂရုစိုက်မှုသာလိုအပ်သောရောဂါများထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ အကြောင်းရင်း မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးစောင့်ကြည့်ရေးသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။

မူရင်းထုတ်ဝေခဲ့သည်- 11/22/2019

တွင် အပ်ဒိတ်လုပ်ခဲ့သည်- 01/27/2022