ခွေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ မစားဖို့ ဘယ်လို သင်ပေးမလဲ။
မာတိကာ
မင်းမှာ အရာအားလုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်တတ်တဲ့ ခွေးကလေးရှိရင်၊ အဲဒါကို ပြောင်းလဲဖို့ ကြိုးစားရမယ့်အချိန်ပါပဲ။ ဤသည်မှာ သင့်သူငယ်ချင်းကို နည်းလမ်းများစွာဖြင့် ဒုက္ခပေးနိုင်သည့် အလေ့အထဖြစ်ပြီး အချို့ကိစ္စများတွင် တိရစ္ဆာန်များအတွက် မသင့်လျော်သောအရာများကို စားသောက်နိုင်သောကြောင့် အရက်မူးနေသော ခွေးဆီသို့ပင် ဦးတည်သွားစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ခွေးလေ့ကျင့်ရေးသည် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်မြင်ရသမျှ မစားမိစေရန် ပညာပေးသောအခါတွင် အလွန်ထိရောက်သောနည်းလမ်းတစ်ခု ပေါ်လာပါသည်။ အဲဒါကို ဘယ်လိုပိုသိနိုင်မလဲ။ ဤအပြုအမူနောက်ကွယ်ရှိ ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော တွန်းအားများနှင့် ခွေးများကို ဤအကျင့်ကို ရပ်တန့်ရန် သွန်သင်နည်းကို ခွဲခြားထားပါသည်။ တစ်ချက်လောက်ကြည့်လိုက်ပါ။
ဒီခွေးအပြုအမူရဲ့ အကြောင်းရင်းကို နားလည်ပါ
ခွေးကို လမ်းလျှောက်တဲ့အခါ တူညီတဲ့စိုးရိမ်မှုတစ်ခုရှိတတ်ပါတယ်- သူ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာရှိတဲ့ တစ်ခုခုကို စားဖို့ တီထွင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ အခြေအနေက သင်ထင်ထားတာထက် ပိုအဖြစ်များပြီး မတူညီတဲ့ အကြောင်းရင်းများစွာကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ တချို့ကိစ္စတွေမှာ ခွေးက သူ့ပိုင်ရှင်ရဲ့ အာရုံစိုက်မှုကို ရချင်ရုံပါပဲ။ တခြားသူတွေမှာတော့ သိချင်စိတ် သက်သက်ပါ။ ထို့အပြင်၊ ဤအပြုအမူမျိုးကို တားမြစ်သင့်သော အခြားအကြောင်းရင်းမှာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုဖြစ်ပြီး ဤအခြေအနေများတွင် လမ်းလျှောက်ခြင်းမပြုမီ သင့်ခွေးလေး အစာကောင်းကောင်းစားကြောင်း သေချာစေရန် အရေးကြီးပါသည်။ သဘာဝအားဖြင့် ချိုမြသော သွားများရှိသော ခွေးကလေးများကို ကျွန်ုပ်တို့ မမေ့နိုင်ပါ။ ဘာအကြောင်းကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဒါက သာမန်ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်တစ်ခုလို မပြုမူသင့်ပါဘူး။ရိုးရှင်းစွာ "လွှတ်လိုက်ပါ" ဟူသည်မှာ ခွေးကျန်းမာရေးအတွက် အကျိုးဆက်များစွာ ဖြစ်စေနိုင်သော သဘောထားတစ်ခုဖြစ်သည်။
မြေပေါ်တွင်တွေ့သမျှအားလုံးကို စားသောခွေး၏အန္တရာယ်များ
အရာအားလုံးကို စတင်စားပါ ရှေ့ကိုကြည့်ခြင်းသည် သင်၏ခြေလေးချောင်းသူငယ်ချင်းအတွက် အလွန်အန္တရာယ်များသော အလေ့အထတစ်ခုဖြစ်သည်။ ပထမဆုံးအနေနဲ့ မြေပြင်မှာတွေ့တဲ့ အစားအစာတွေက ခွေးတွေအတွက် မသင့်တော်နိုင်တာကြောင့် ခွေးစားနိုင်၊ မစားနိုင်ဘူးဆိုတာ အတိအကျသိဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကျွန်ုပ်တို့အသုံးပြုသော ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကို ခွေးတွင်ရှိသော တိရစ္ဆာန်များက ကောင်းစွာမရရှိသောကြောင့် ဤတိရိစ္ဆာန်များအတွက် အထူးအကြံပြုလိုသည်မဟုတ်ပါ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ခွေးသည် အစာမကြေခြင်း (သို့) မူးဝေခြင်းသို့ အဆုံးတိုင်သွားနိုင်သည်။
ဒုတိယအချက်မှာ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့အားလုံးမဟုတ်ပေ။ ပါးစပ်ထဲထည့်စားလို့ရတယ် မဟုတ်လား။ ကျောက်စရစ်ခဲများ၊ စက္ကူအပိုင်းအစများနှင့် ဖန်အမှုန်အမွှားများကဲ့သို့သော စိုးရိမ်ဖွယ်ရာအရာဝတ္ထုများသည် မြေကြီးပေါ်ရှိ အရာအားလုံးကို စားရန်ကြိုးစားသည့် အလေ့အထရှိသည့် တိရိစ္ဆာန်များ၏ မျိုချခြင်းကို အဆုံးသတ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ခွေးများတွင် အူလမ်းကြောင်းပိတ်ဆို့ခြင်းကဲ့သို့သော ပြဿနာများကို ရှောင်ရှားရန်ပင် ဤအပြုအမူမျိုးကို ရှောင်ရှားရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။
ထိုအလေ့အထသည် သင့်တိရစ္ဆာန်များဖြစ်သည့် ကြွက်၊ ငှက်များနှင့် ငါးများကဲ့သို့သော သေနေသောတိရစ္ဆာန်များကို အစာကျွေးနိုင်စေပါသည်။ ဥပမာ၊ ကမ်းခြေတွေ မကြာခဏသွားတတ်တဲ့ ခွေးတစ်ကောင်အကြောင်း ပြောရင်၊ ဒါတွေအားလုံးက သူ့ကျန်းမာရေးကို ဆိုးရွားတဲ့အန္တရာယ်တွေ ဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။
ကြည့်ပါ။: chimera ကြောင်ဆိုတာ ဘာလဲ။ ဘယ်လိုပုံစံတွေ၊ သိချင်စိတ်တွေနဲ့ တခြားအရာတွေကို ကြည့်ပါ။
ကြုံလာသမျှအားလုံးကို မစားတော့ဘဲ ခွေးကို ဘယ်လိုသင်ပေးမလဲ။ရှေ့တွင်ရှိပါသလား။
ယခုအခါ သင့်ခွေးကို မြေပြင်တွင်မြင်ရသမျှ အရာအားလုံးကို စားခွင့်ပေးခြင်း၏ အန္တရာယ်များကို သင်သိပြီးဖြစ်၍ သင့်သူငယ်ချင်း၏ အပြုအမူကို ပြုပြင်ရန် လေ့ကျင့်ရေး အကြံပြုချက်အချို့ကို မည်သို့လုပ်ဆောင်မည်နည်း။ စိတ်မပူပါနဲ့၊ ဒါကိုကိုင်တွယ်ဖို့ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ခွေးလေ့ကျင့်ရေးဆရာဖြစ်ဖို့ မလိုအပ်ပါဘူး။ ခွေးကို ပါးစပ်ထဲဘာမှမထည့်ဖို့ သင်ပေးတဲ့အခါ လုံးဝခြားနားစေနိုင်တဲ့ အကြံပြုချက်အချို့ကတော့ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်-
ကြည့်ပါ။: Canine alopecia - ခွေးများတွင် ဆံပင်ကျွတ်ခြင်း၏ အဖြစ်အများဆုံး အကြောင်းရင်း ၆ ခုကို ကြည့်ပါ။• ခွေးကလေးကို ပန်းကန်လုံးထဲမှာ ကျွေးထားတဲ့အရာကိုသာ စားဖို့ အားပေးပါ။ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ရီစရာကောင်းပေမယ့် ဒါက တိရစ္ဆာန်က သူ့အလိုလို အစာကျွေးနိုင်ဖို့အတွက် အဲဒီအစာတွေကို အစာကျွေးတဲ့အထဲမှာ ကျွေးရမယ်ဆိုတဲ့ နည်းလမ်းပါပဲ။ ထို့ကြောင့် သူသည် ကြမ်းပြင် သို့မဟုတ် အမှိုက်ပုံးရှိ မည်သည့်အရာကိုမျှ စိတ်မဝင်စားတော့ပေ။ အပြုသဘောဆောင်သောနှိုးဆွမှုသေချာစေရန်၊ ပန်းကန်လုံးမှစားရန် ခွေးကို “မှန်ကန်စွာစား” သောအခါတွင် ကောင်းသောနည်းလမ်းမှာ ခွေးအား ဆုချခြင်းဖြစ်သည်- ချီးမွမ်းပါ၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်နှင့် မှန်ကန်သောအရာကို လုပ်ဆောင်နေကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောပါ။
• ခွေးကို အစာကို အပိုင်းလိုက် ခွဲပါ! အစာအပြည့်ပါတဲ့ အိုးတစ်လုံးကို ချန်ထားလိုက်တာက တစ်ခါတလေ တိရစ္ဆာန်တွေ အကုန်လုံးကို တစ်ပြိုင်နက် စားသွားစေနိုင်သလို ဒီကန့်သတ်ချက် ကင်းမဲ့မှုက အရာအားလုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ထွက်သွားစေပါတယ်။ ထို့ကြောင့် စံပြသည်မှာ အစာကို အပိုင်းနှစ်ပိုင်းခွဲထားရန်ဖြစ်သည်- တစ်ခုမှာ နေ့ဘက်တွင် ကျွေးရန်နှင့် နောက်တစ်ပိုင်းကို ညဘက်တွင် ခွဲရန်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ခွေးသည် ဗိုက်ပြည့်နေစေရန်အတွက် လိုအပ်သည့်အရာကိုသာ စားပြီး အပြင်သွားသောအခါတွင် အခြားအရာများကို စားရန် စိုးရိမ်နေမည်မဟုတ်ပေ။လမ်းလျှောက်ပါ။
• "မဟုတ်ဘူး" သင်ပေးပါ။ လေ့ကျင့်မှုအနည်းငယ်က ခွေးကို လမ်းပေါ်မှာတွေ့တဲ့ အရာတွေကို မစားမိအောင် သင်ပေးနိုင်သည်- သင်ပေးပါ 'မဟုတ်' ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မှာ ရိုးရှင်းပါသည်။ သရေစာ သို့မဟုတ် အစေ့အဆန်အချို့ကို ခွဲ၍ ထိုင်ရမည့် တိရစ္ဆာန်ရှေ့တွင် သင့်ကိုယ်သင် နေရာယူပါ။ အစာကိုယူ၍ ခွေးရှေ့တွင် ထားကာ ချဉ်းကပ်ရန် ကြိုးစားတိုင်း၊ အစားအသောက်ကို ပိတ်ဆို့ပြီး "မဟုတ်ဘူး" လို့ ပြတ်ပြတ်သားသားပြောပြီး အဲဒါကို အလွတ်ကျက်ဖို့ နေ့တိုင်း လေ့ကျင့်ပေးနေပါတယ်။
ခွေးအဆိပ်မိလား။ ဒီအချိန်တွေမှာ ဘာလုပ်ရမလဲ သိလား။
အဆိပ်သင့်ခြင်းရဲ့ လက္ခဏာများ အကြောင်းရင်းပေါ်တွင် အမြဲမူတည်သောကြောင့် များစွာကွာခြားနိုင်သော်လည်း အဆိပ်မိသောခွေးသည် အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ တံတွေးအလွန်အကျွံထွက်ခြင်း၊ တုန်လှုပ်ခြင်း၊ စိတ်ရှုပ်ခြင်း၊ မူးဝေခြင်းဖြစ်နိုင်ပြီး အူတက်တတ်ပါသည်။ ထိန်းချုပ်ထားသည်။
ထို့အပြင်၊ ထိုအချိန်တွင် စိုးရိမ်မှု ကြီးမားသလောက်၊ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို သင်ကိုယ်တိုင် ဆေးတိုက်ရန် ဘယ်သောအခါမှ မကြိုးစားပါနှင့်။ ဒါက ကူညီမယ့်အစား တိရစ္ဆာန်ရဲ့အခြေအနေကို ပိုဆိုးသွားစေနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ကျူရှင်ဆရာလုပ်နိုင်သည်မှာ မူးနေသောခွေး၏ပါးစပ်ကို ရေနှင့်ဆေးကြောခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ပရော်ဖက်ရှင်နယ်မှ အကဲဖြတ်ခြင်း မခံရမချင်း သူ့ကို အစာရှောင်ရန် ကြိုးစားပါ။ သတိရပါ- ကုသမှုကို တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ သီးသန့်ညွှန်ပြရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဆရာဝန်၏လမ်းညွှန်မှုမပါဘဲ အိမ်လုပ်အခြားရွေးချယ်စရာများကို မရှာပါနှင့်။