ခွေးတောက်ပြောင်ခွဲစိတ်မှုသည် အမျိုးသားနှင့်အမျိုးသမီးများအတွက် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်များမှ အကြံပြုထားသော ဆေးဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းစဉ်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် တိရိစ္ဆာန်၏မျိုးပွားမှုစနစ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်နေသော်လည်း သင်းကွပ်ထားသောခွေးသည် ခွဲစိတ်ပြီးနောက် အပြုအမူပြောင်းလဲမှုအချို့ကို ပြသလေ့ရှိသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် အချို့သော ကျူရှင်ဆရာများသည် တိရိစ္ဆာန်၏ ဘဝသစ်သို့ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်ရန် မကြာခဏ ပူပန်နေကြပါသည်။ သင်းကွပ်ပြီးနောက် သင့်သူငယ်ချင်း၏နေ့စဉ်ဘဝတွင် မည်သို့ပြောင်းလဲသည်ဖြစ်စေ မပြောင်းလဲသည်ဖြစ်စေ သံသယများကိုရှင်းလင်းရန်အတွက် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် အပြုအမူပညာရှင် Renata Bloomfield နှင့် ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ စုံစမ်းသည်!

ခွေးမတစ်ကောင်ကို ခွဲထုတ်ပြီးနောက် ဘာတွေပြောင်းလဲသွားလဲ

ခွေးမလေးတွေမွေးဖို့ လိုအပ်တာအပြင် (အထီးတွေကို သင်းကွပ်ဖို့သုံးတဲ့ စံနှုန်းတစ်ခု) အပြင် သင်းကွပ်ခွဲစိတ်တာ၊ ခွေး၏နောက်ထပ်ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုရှိသည်။ ၎င်းသည် ပုံမှန်အပူစက်ဝန်းရှိသော အမျိုးသမီးများတွင် ဖြစ်ပွားနိုင်သည့် အဆိုးရွားဆုံးရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည့် pyometra ကို ကာကွယ်သည့်နည်းလမ်းအဖြစ် လုပ်ဆောင်သည်။ ဒါတောင် ခွဲစိတ်ပြီးနောက်ပိုင်း အပြုအမူပြောင်းလဲမှုတွေက နောက်ဆုံးဆုံးဖြတ်ချက်ကို လွှမ်းမိုးနိုင်ပါတယ်။ Renata ရှင်းပြထားသည်ကိုကြည့်ပါ– “အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို သင်းကွပ်လိုက်တဲ့အခါ သူမရဲ့ မျိုးပွားအင်္ဂါတစ်ခုလုံးကို ဖယ်ရှားပြီး အမျိုးသမီးဟော်မုန်းဖြစ်တဲ့ အီစထရိုဂျင်ကို မထုတ်တော့ပါဘူး။ တိရိစ္ဆာန်တိုင်းက Testosterone (အထီးဟော်မုန်း) ကိုထုတ်လုပ်ပေးတဲ့အတွက် သင့်မှာ အီစထရိုဂျင်၊ Testosterone နည်းပါးပါတယ်။ထုတ်လုပ်ပြီးသောအရာသည် ပို၍ "ပေါ်လာသည်" တွင်စတင်သည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် အမျိုးသမီးသည် မတ်တပ်ရပ်ကာ ခြေထောက်ဖြင့် ဆီးသွားတတ်သည်၊ သူ့နယ်မြေကို ကာကွယ်လိုသောကြောင့် အခြားခွေးမများကို သည်းမခံနိုင်တော့ပါ။ ဒါကြောင့် ရန်လိုတဲ့ သဘောထားရှိပြီးသား အမျိုးသမီးတွေကို သုတ်သင်ခြင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်တို့မှာ ကန့်သတ်ချက်တချို့ ရှိပါတယ်။”

နောက်ဆုံးရွေးချယ်မှုမှာ ပိုင်ရှင်၏အမြဲတမ်းဖြစ်လိမ့်မည်- အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ သင်းကွပ်ရန်မဟုတ်ပါက၊ ဤအမျိုးသမီးသည် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာနှင့် အဆက်မပြတ်နောက်ဆက်တွဲနေရန် လိုအပ်ပြီး pyometra ဖြစ်နိုင်ခြေကို စောင့်ကြည့်ရမည်ဖြစ်သည်။ ဒီရောဂါအပြင် ရင်သားကင်ဆာဖြစ်ရင် ခွေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ခွဲစိပ်ကုသပေးနိုင်ပါတယ်။ “အမျိုးသမီးက ဖျန်းသည်ဖြစ်စေ၊ မဖောက်သည်ဖြစ်စေ အကျိတ်များပေါ်လာနိုင်သည်။ ခြားနားချက်မှာ အီစထရိုဂျင်သည် အကျိတ်အတွက် လောင်စာအဖြစ် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ- ခွေးမတစ်ကောင်တွင် ကြီးထွားရန် လနှင့်ချီကြာမည့် လုပ်ငန်းစဉ်မပြီးသေးသော ရက်သတ္တပတ် သို့မဟုတ် ရက်ပိုင်းအတွင်း ကြီးထွားလာမည်ဖြစ်သည်။ အကျိတ်ရှိတဲ့ spayed အမျိုးသမီးက ရောဂါရှာဖွေစစ်ဆေးပြီး အေးအေးဆေးဆေး ကုသဖို့ အချိန်ပိုရပါတယ်” ဟု ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်က ရှင်းပြသည်။

ခွေးထီး ခွဲထုတ်ခြင်း- ၎င်းတို့၏ အမူအကျင့် အပြောင်းအလဲများသည် အများအားဖြင့် ပိုမိုပျော့ပျောင်းသည်

၎င်းတို့သည် pyometra ကဲ့သို့သော ရောဂါဖြစ်ပွားရန် အန္တရာယ်မရှိသောကြောင့်၊ ခွေးအထီးများကို ခွဲထုတ်ခြင်းမှာ အမျိုးသမီးများကဲ့သို့ "လက်ခံသည်" မဟုတ်ပေ။ . အဖြစ်နိုင်ဆုံးမှာ သက်ကြီးတိရိစ္ဆာန်တွင် ဆီးကျိတ်ကြီးခြင်းဖြစ်သည်- ဝှေးစေ့ကိုဖယ်ရှားရန် ခွဲစိတ်မှုဖြင့် ဖြေရှင်းရသော ပြဿနာဖြစ်သည်။ ဒါတောင် ပြီးသွားတဲ့အခါ၊ခွဲစိတ်မှုသည် တိရစ္ဆာန်၏အပြုအမူကို အမှန်တကယ် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်– “အထီးကို သင်းကွပ်သောအခါ၊ နယ်မြေပို၍ ပိုင်နက်ဖြစ်လာသော မိန်းမနှင့်မတူဘဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကို စိတ်ဝင်စားမှု လျော့နည်းလာသည်။ Testosterone သည် တိရိစ္ဆာန်၏ ဇီဝရုပ်များကို အပြီးအပိုင် စွန့်ထုတ်လိုက်သည်နှင့်အမျှ ၎င်းသည် ပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများဆီသို့ အာရုံပြောင်းကာ မိသားစုနှင့် ဂရုစိုက်သောသူများထံ ပိုမိုချစ်ခင်တွယ်တာလာသည်။ ရန်လိုမှုနှင့်ပတ်သက်၍၊ ပြောင်းလဲမှုမှာ တစ်ဦးချင်းဖြစ်သည်- အကယ်၍ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံးရရှိသော အပြုအမူတစ်ခုဖြစ်ပြီး သင်းကွပ်ခြင်းအပြင်၊ တိုးတက်မှုကိုစတင်တွေ့မြင်နိုင်စေရန် လေ့ကျင့်ရန် လိုအပ်လိမ့်မည်" ဟု Renata ကဆိုသည်။

ခွေးကို သင်းကွပ်ပြီးနောက်၊ သူသည် ငြိမ်သက်နေလေ့ရှိသည်

တိရိစ္ဆာန်၏လိင်တစ်ခုစီအတွက် သီးခြားပြောင်းလဲမှုများအပြင်၊ ဖယ်ရှားပြီးနောက် စွမ်းအင် (အထူးသဖြင့် ခွေးပေါက်များတွင်) လျော့နည်းသွားသည်ကို သတိပြုပါ။ ဟော်မုန်းများ ဆုတ်ခွာရခြင်းမှာ အဓိကအားဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က အလုပ်တွေ ကွဲပြားစေကာ သင့်သူငယ်ချင်းကို ပိုပျင်းလာစေပါတယ်။ ဆိုလိုသည်မှာ- လိင်နယ်နိမိတ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်နေသည့် အပြောင်းအလဲများအပြင် (နယ်မြေပိုင်းခြားမှု၊ အခြားတိရိစ္ဆာန်များ၊ အရာဝတ္ထုများနှင့် လူများနှင့်အတူ “စီး” ရန် ဗီဇ၊ မိန်းမများကို ရှာဖွေခြင်း၊ ရန်လိုခြင်း နှင့် အခြားအရာများ) ကို သင် သတိပြုမိနိုင်သည်။ သူ့စွမ်းအင်ကို တနေ့ထက်တနေ့ လျော့ကျစေပါတယ်။

သို့ပင်ငြားလည်း၊ ခွေးမွေးထားခြင်းဖြင့် ယခင်ကရှိပြီးသား အကျင့်စာရိတ္တဆိုင်ရာပြဿနာများကို ဖြေရှင်းမပေးနိုင်ကြောင်း သတိပြုသင့်ပါသည်။ခွဲစိတ်မှု၏ ဥပမာ သင့်တိရိစ္ဆာန်သည် သင်နှင့် ဧည့်သည်များထံ ခုန်တက်ရန် သဘောထားရှိပါက ဤအခြေအနေကို ကိုင်တွယ်ရန် လေ့ကျင့်မှုဖြင့် လုပ်ဆောင်ရပါမည်။ များစွာသောကိစ္စများတွင်၊ သန့်စင်ခြင်းသည် တိရစ္ဆာန်ကို သက်တောင့်သက်သာရှိစေခြင်းဖြင့် လုပ်ငန်းစဉ်ကို တိကျစွာ ကူညီပေးသော်လည်း ၎င်းသည် ထူးခြားသောဖြေရှင်းချက်မဟုတ်ပါ။

သတိထားပါ- ခွဲစိပ်ခွဲစိတ်ပြီးနောက် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွင် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် အမူအကျင့်ဆိုင်ရာ အပြောင်းအလဲများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်

ခွဲစိပ်ခွဲစိတ်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဟော်မုန်းကွဲပြားမှုများအပြင်၊ ပိုင်ရှင်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည့် ပြောင်းလဲမှုများလည်း ရှိပါသည်။ . ခွဲစိတ်ပြီးသည့်ကာလတွင် "pampering" ပိုလျှံခြင်းသည် တိရစ္ဆာန်၏ ပုံမှန်အပြုအမူပြောင်းလဲမှုများအတွက် အကြောင်းရင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ “ယေဘုယျအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်တွေဟာ ခွဲစိတ်မှုအပြီးမှာ နာကျင်မှု သိပ်မခံစားရဘူး—အထူးသဖြင့် အထီးတွေလို့ ပြောရတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းပါတယ်။ ဒါကြောင့် စိတ်ပူပြီး တိရစ္ဆာန်ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ လိုအပ်တယ်ဆိုရင်တောင် ခွေးက သင့်အပေါ် အလွန်အကျွံ မှီခိုမနေမိအောင် သတိထားပါ။ ဒီအဆင့်ကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ သိပ်တန်ဖိုးမထားမိဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူနေကောင်းလာပြီး မင်းရဲ့ပုံမှန်ဘ၀ကို ပြန်သွားတဲ့အခါ ခွေးက သူပြန်ကောင်းလာတဲ့အခါ သူ့မှာရှိထားတဲ့အတိုင်း မင်းရဲ့ကုမ္ပဏီကို ဆက်ပြီးလိုချင်နေလိမ့်မယ်” ဟု တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်က ရှင်းပြသည်။

ခွဲစိပ်စိပ်ခွဲစိတ်ခြင်းနှင့် တိရိစ္ဆာန်၏အလေးချိန်တိုးခြင်းကြား ဆက်နွယ်မှုအကြောင်းပြောရန် အရေးကြီးသည်- လူအတော်များများက ဤအရာနှစ်ခုကို ခွဲ၍မရဟု ထင်ကြသော်လည်း ယင်းမှာ ထိုသို့မဟုတ်ပါ။ Renata ပြောတာကို ကြည့်လိုက်ပါ။“ခွဲစိတ်မှုအပြီးမှာ ခွေးက ဟော်မုန်းတွေ မထုတ်တော့ဘဲ ခန္ဓာကိုယ်က အလုပ်လုပ်ဖို့ ကယ်လိုရီနဲ့ စွမ်းအင်တွေ နည်းပါးလာပါတယ်။ လူများသည် အများအားဖြင့် တူညီသောအစာပမာဏကို ဆက်လက်ပေးဆောင်ကြပြီး တိရစ္ဆာန်၏ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုများကို တိုးမပေးကြပေ။ အစားအသောက်နှင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းဖြင့် ဤရလဒ်ကို ရှောင်ရှားနိုင်သည်။"