Onsydige honde-chirurgie is een van die mediese prosedures wat die meeste aanbeveel word deur veeartse, beide vir mans en vrouens. Al is dit direk gekoppel aan die dier se voortplantingstelsel, toon die gesteriliseerde hond gewoonlik 'n paar veranderinge in gedrag na die prosedure. As gevolg hiervan is sommige tutors dikwels bekommerd oor die dier se aanpassing by sy nuwe lewe. Om twyfel uit te klaar oor wat in jou vriend se daaglikse lewe verander al dan nie nadat hy gesteriliseer is, het ons met die veearts en gedragskundige Renata Bloomfield gesels. Kyk daarna!

Wat verander na kastrasie van 'n vroulike hond

Vir vroulike honde, benewens die behoefte om die geboorte van hondjies te beheer ('n maatstaf wat ook gebruik word om mannetjies te kastreer), die kastrasie-operasie van hond het ook 'n ander doel. Dit dien as 'n metode om pyometra te voorkom, een van die ernstigste siektes wat kan gebeur met wyfies wat gereelde hitte-siklusse het. Desondanks kan postoperatiewe gedragsveranderinge ook die finale besluit beïnvloed. Kyk wat het Renata verduidelik: “Wanneer ons ’n wyfie kastreer, word haar hele voortplantingsorgaan verwyder en sy produseer nie meer estrogeen, wat die vroulike hormoon is nie. Soos elke dier testosteroon (manlike hormoon) produseer, wanneer jy lae estrogeen het, testosteroonwat reeds geproduseer is, begin meer "verskyn". Met ander woorde: die wyfie begin piepie met haar poot regop, sy verdra nie ander vroulike honde nie want sy wil haar grondgebied verdedig, ens. Daarom het ons 'n paar bedenkinge oor die kastrasie van wyfies wat reeds 'n neiging het om aggressief te wees”.

Die finale keuse sal altyd die eienaar s'n wees: indien die beste opsie is om nie te kastreer nie, sal hierdie wyfie konstante opvolg met die veearts nodig hê sodat die moontlikheid van pyometra gemonitor kan word. Benewens hierdie siekte, affekteer kastrasiechirurgie ook die hond se liggaam in geval van borskanker. “Gewasse kan verskyn of die wyfie gesteriliseer is of nie. Die verskil is dat estrogeen as brandstof vir die gewas werk, dit wil sê: een wat maande sal neem om in 'n gesteriliseerde teef te groei, sal oor weke of dae ontwikkel in een wat nie die prosedure ondergaan het nie. Die gesteriliseerde wyfie wat die gewas het, kry tyd om gediagnoseer en rustiger behandel te word”, het die professionele persoon verduidelik.

Kastrasie van manlike honde: veranderinge in hul gedrag is gewoonlik ligter

Aangesien hulle nie 'n risiko loop om 'n siekte soos pyometra op te doen nie, word reunkastrasie nie so "goed aanvaar" soos vir die wyfies nie . Die meeste wat kan gebeur, is 'n vergrote prostaat by 'n bejaarde dier: 'n probleem wat opgelos word met chirurgie om die testikels te verwyder. Tog, wanneer dit gedoen is, sal diechirurgie meng inderdaad met die dier se gedrag in: “Wanneer jy die mannetjie kastreer, verloor hy belangstelling in die omgewing, anders as die wyfie, wat meer territoriaal word. Aangesien testosteroon uiteindelik die dier se organisme heeltemal verlaat, verskuif dit sy fokus van die omgewing na mense en word meer liefdevol en geheg aan die familie en die mense wat daarvoor sorg. Wat aggressiwiteit betref, is die verandering individueel: as dit 'n gedrag is wat deur die dier se lewe aangeleer is, sal dit benewens dat dit gesteriliseer is, opgelei moet word sodat die verbetering begin gesien word”, het Renata gesê.

Nadat 'n hond gesteriliseer is, is dit algemeen dat hy kalmer is

Benewens die veranderinge spesifiek vir elke geslag van die dier, is dit ook algemeen om merk 'n afname in energie (veral by hondjies) na kastrasie. Dit gebeur hoofsaaklik omdat die onttrekking van hormone veroorsaak dat sy liggaam anders werk, wat jou vriend 'n bietjie meer lui maak. Dit wil sê: benewens die veranderinge wat direk aan die seksuele area gekoppel is (afbakening van grondgebied, instink om saam met ander diere, voorwerpe en mense te "ry", weghardloop op soek na wyfies, aggressiwiteit en ander), kan jy 'n afname in sy energie van dag tot dag.

Nietemin is dit opmerklik dat kastrasie nie gedragskwessies oplos wat die hond reeds voorheen gehad het nievan die operasie. As jou dier byvoorbeeld die neiging het om op jou en besoekers te spring wanneer iemand ook al aankom, moet hierdie situasie met opleiding hanteer word. In baie gevalle help sterilisering die proses juis deur die dier op sy gemak te stel, maar dit is nie 'n unieke oplossing nie.

Let op: jy kan fisiese en gedragsveranderinge by jou troeteldier veroorsaak ná kastrasiechirurgie

Benewens die hormonale verskille wat deur kastrasiechirurgie veroorsaak word, is daar ook veranderinge wat deur die eienaar veroorsaak kan word . Die oormaat "bederf" in die postoperatiewe tydperk kan een van die redes wees vir veranderinge in die dier se normale gedrag. “Dit is interessant om te sê dat diere oor die algemeen nie soveel pyn voel ná die operasie nie – veral mans. So selfs as jy bekommerd raak en dieresorg moet verhoog, wees versigtig om nie die hond te afhanklik van jou te maak nie. Dit is belangrik om nie hierdie fase emosioneel so baie na waarde te skat nie, want nadat hy gesond word en jy terugkeer na jou normale lewe, sal die hond steeds jou geselskap wil hê soos hy gehad het toe hy in herstel was”, verduidelik die veearts.

Dit is ook belangrik om te praat oor die verband tussen die kastrasie-operasie en die dier se gewigstoename: baie mense dink dat die twee dinge onafskeidbaar is, maar dit is nie die geval nie. Kyk wat het Renata gesê:“Na die operasie hou die hond op om hormone te produseer en daarom het sy liggaam minder kalorieë en energie nodig om te werk. Mense hou gewoonlik aan om dieselfde hoeveelheid kos aan te bied en verhoog nie die dier se fisiese aktiwiteite nie, dit wil sê: dit word uiteindelik vet. Met dieet en oefening kan hierdie resultaat vermy word”.