मांजरींमध्ये लठ्ठपणा ही एक समस्या आहे ज्याकडे लक्ष देणे आवश्यक आहे. सामान्यतः, स्थिती अनुवांशिक पूर्वस्थितीशी संबंधित नसते, परंतु काही घटक मांजरींमध्ये वजन वाढण्यास कारणीभूत ठरतात. शारीरिक व्यायामाचा अभाव आणि अपुरे पोषण, उदाहरणार्थ, अशा सवयी आहेत ज्यामुळे लठ्ठपणा येतो. म्हणून जर तुमचे मांजरीचे पिल्लू खूप आळशी असेल किंवा त्याला आवश्यक असलेल्या सर्व पोषक तत्वांमध्ये प्रवेश नसेल, तर ती लठ्ठ मांजर होण्याची दाट शक्यता आहे. या प्रकारच्या समस्या विकसित करण्यासाठी काही जाती अधिक ओळखल्या जातात, परंतु हे मुख्यत्वे कारण आहे कारण त्या आळशी मांजरीच्या जाती आहेत ज्या इकडे तिकडे फिरत नाहीत. ते खाली काय आहेत ते पहा!

बर्मीज: गतिहीन जीवनशैली प्राण्यामध्ये लठ्ठपणा वाढवू शकते

आळशी आणि गतिहीन मांजरीचा विचार करा: ती बर्मी मांजर आहे. ही एक अशी जात आहे जी निश्चितपणे धावणार नाही आणि उडी मारणार नाही, कारण ती खूप शांत आहे. समस्या अशी आहे की स्वभाव आणि उर्जेच्या या सर्व अभावाचे परिणाम आहेत आणि लठ्ठपणा त्यापैकी एक आहे. मांजर लठ्ठ होऊ नये म्हणून, शिक्षकाने दर्जेदार अन्नामध्ये गुंतवणूक करण्यासोबतच प्राण्यांसाठी प्रोत्साहन देणारे उपक्रम शोधले पाहिजेत.

पर्शियन मांजर नैसर्गिकरित्या आळशी आहे

एक जेव्हा आपण लठ्ठ मांजरीचा विचार करतो तेव्हा आपल्या मनाला ओलांडणारी पहिली प्रतिमा पर्शियन मांजर आहे. जाती खूप केसाळ आहे हे तथ्य खूप योगदान देतेते, परंतु या मांजरांमध्ये त्यांच्या आळशी वर्तनामुळे वजन जास्त असण्याची प्रवृत्ती असते. पर्शियन मांजर अतिशय विनम्र, शांत आणि प्रेमळ आहे, परंतु संभाव्य शिकारचा पाठलाग करण्यासारख्या व्यस्त खेळांमध्ये तिला फारसा रस नाही. त्याच्यासाठी, सर्व बाबींना त्याच्या शिक्षिकेकडून आपुलकी आणि लक्ष मिळणे आवश्यक आहे, परंतु लठ्ठपणा टाळण्यासाठी पर्शियन मांजर अधिक खेळू शकेल असे पर्याय शोधण्याचा प्रयत्न करणे महत्वाचे आहे.

रगामफिन: आळस हे व्यावहारिकदृष्ट्या आळशीचे आडनाव आहे. जाती

रॅगमफिन मांजरीची जात रॅगडॉलसह पर्शियन मांजरीला पार करण्यापासून प्राप्त झाली आहे, ज्या दोन जाती आहेत ज्या अतिशय आळशी म्हणून ओळखल्या जातात. म्हणजे ही मांजरं दुप्पट आळशी आहेत! ते अतिशय मैत्रीपूर्ण, विनम्र आणि सर्व तास सोबती आहेत, परंतु त्यांना घराच्या एका कोपऱ्यात बराच वेळ विश्रांती घेणे आवडते. याच्याशी निगडीत, रागामफिनला जेव्हा जेव्हा संधी मिळते तेव्हा थोडेसे चावणे देखील आवडते, म्हणून प्राण्याला दिले जाणारे चारा योग्य प्रमाणात देणे चांगले आहे.

विदेशी शॉर्टहेअर मांजर ही लठ्ठपणाची प्रवण जाती आहे

विदेशी शॉर्टहेअर - किंवा विदेशी शॉर्टहेअर - ही मांजरीची मोठी जात आहे. ते अधिक स्नायुयुक्त असल्यामुळे त्यांचे वजन साधारणतः ७ किलो असते. जेव्हा प्राणी त्यापेक्षा जास्त वजन करू लागतो तेव्हा समस्या उद्भवते: विदेशी शॉर्टहेअर मांजरीचे नाक लहान असते आणि ती खूप तीव्र शारीरिक व्यायाम करू शकत नाही,ज्यामुळे मांजरीला वजन कमी करण्यास प्रोत्साहित करणे अधिक कठीण होते. लठ्ठपणा टाळण्यासाठी, या जातीच्या मांजरीला लहानपणापासूनच त्याच्या वयानुसार आणि आकारानुसार संतुलित आणि पुरेसा आहार मिळणे आवश्यक आहे.

माने मांजरीचे वजन जास्त होऊ शकते आणि त्यांचे लक्ष न देता

मानेस मांजरीच्या जातीमध्ये जास्त वजन ओळखणे नेहमीच सोपे नसते, ज्याला मॅन्क्स देखील म्हणतात. याचे कारण म्हणजे इतर जातींच्या तुलनेत या प्राण्याचा आकार लहान असतो. या समस्येचा मानेस मांजरीवर परिणाम होण्यापासून रोखण्यासाठी, शिक्षकाने मांजरीला दिल्या जाणाऱ्या अन्नाकडे अधिक लक्ष देणे आणि शक्य असेल तेव्हा त्याला खेळण्यास आणि हलण्यास प्रोत्साहित करणे आवश्यक आहे. यासह, ही जात अत्यंत विनोदी आहे आणि खोड्या आवडते.

शिक्षकांच्या निष्काळजीपणामुळे स्फिंक्स लठ्ठ होऊ शकते

ही केस नसलेली मांजर असल्याने, स्फिंक्स सहजपणे मांजरीच्या रूपात दिसते जी सामान्यपेक्षा पातळ असते. दाट आणि शेगी कोटची अनुपस्थिती खरोखरच ही छाप देते, परंतु सत्य हे आहे की केसाळ मांजरींप्रमाणेच स्फिंक्सला देखील वजन समस्या असू शकतात. असे घडते कारण शिक्षक प्राण्याला "खूप हाडकुळा" म्हणून पाहतात आणि शेवटी त्यांना आवश्यकतेपेक्षा जास्त आहार देतात. अतिशयोक्ती सह अत्यंत सावधगिरी बाळगणे महत्वाचे आहे. तसेच, शारीरिक आणि मानसिक उत्तेजना बाजूला ठेवू नका, कारण स्फिंक्सला निरोगी राहण्यासाठी त्याची गरज असते.