मांजरीचे लघवी: कुतूहल, ते कसे तयार होते, काय पहावे आणि बरेच काही

 मांजरीचे लघवी: कुतूहल, ते कसे तयार होते, काय पहावे आणि बरेच काही

Tracy Wilkins

ते सर्व मोहिनी व्यतिरिक्त, मांजरी अतिशय स्वच्छतापूर्ण असतात आणि त्यांच्या प्रवृत्तीमुळे लहानपणापासूनच कचरापेटी वापरण्यास शिकतात - जे घराभोवती पसरणारे मांजरीचे लघवी टाळतात. ट्यूटरकडे जवळजवळ हे काम नसते, कारण मांजरीला बॉक्सच्या बाहेरच्या गरजा पूर्ण करणे फारच दुर्मिळ आहे (परंतु काही प्रकरणांमध्ये असे होऊ शकते). असे असले तरी, आपल्याला मांजरीच्या लघवीच्या काही पैलूंबद्दल माहिती असायला हवी, जसे की अवशेषांचा वास आणि रंग.

आम्हाला माहित आहे की मांजरीच्या लघवीचा वास सामान्यतः खूप अप्रिय असतो, परंतु सत्य हे आहे की मूत्र तुमच्या मित्राच्या प्रकृतीबद्दल बरेच काही सांगू शकते. या विषयावरील सर्व काही स्पष्ट करण्यासाठी - मूत्र कसे तयार होते, द्रव काय प्रकट करते आणि सोफा किंवा गादीमधून मांजरीच्या लघवीचा वास कसा काढायचा - आम्ही एक विशेष लेख तयार केला आहे. हे पहा!

मांजरीचे मूत्र कसे तयार होते?

मांजरीची मूत्र प्रणाली कशी कार्य करते हे जाणून घेणे हे समजून घेणे महत्त्वाचे आहे की मूत्र कसे तयार होते. सुरुवातीला, या प्रणालीची रचना करणारे अवयव जाणून घेणे चांगले आहे. ते आहेत: मूत्रपिंड, मूत्रमार्ग, मांजरीचे मूत्राशय आणि मूत्रमार्ग. मूत्र तयार करण्यासाठी मूत्रपिंड मोठ्या प्रमाणात जबाबदार असतात, जे युरियापासून बनलेले असते. यूरिया, यामधून, शरीरातील चयापचय पदार्थांच्या ऱ्हासाचा परिणाम आहे: प्रथिने, नायट्रोजन, फॉस्फरस, अमोनियम, क्रिएटिनिन आणि यूरिक ऍसिड. या अवशेषांचे उत्सर्जन शरीराचे संतुलन राखण्यासाठी, कार्ये आणि अवयवांचे रक्षण करण्यासाठी आवश्यक आहे.सर्वसाधारणपणे.

मूत्रपिंडातून मांजरीचे मूत्र तयार झाल्यानंतर, ते मूत्रवाहिनीमधून जाते, ज्या दोन नळ्या आहेत ज्या मूत्रपिंडांना मूत्राशयाशी जोडतात आणि मूत्र वाहून नेण्याचा उद्देश असतो. जेव्हा ते मूत्राशयात येते तेव्हा ते काढून टाकण्याची वेळ येईपर्यंत द्रव काही काळ साठवला जातो. लघवी करताना, मूत्र मूत्रमार्गाच्या कालव्यातून जाते आणि शरीरातून बाहेर टाकले जाते.

निरोगी मांजरीचे मूत्र कसे असते?

पाळीव प्राणी स्वतःला आराम देण्यासाठी बॉक्सचा वापर करतात आणि त्याबद्दल खूप आरक्षित असतात. परंतु मांजरीचा कचरा पेटी साफ करताना, त्याच्या चार पायांच्या मित्रामध्ये काही चूक आहे की नाही हे ओळखण्यासाठी शिक्षकाकडे अतिशय लक्षपूर्वक दिसणे आणि गंधाची तीव्र भावना असणे महत्वाचे आहे. निरोगी मांजरीचे लघवी अगदी स्पष्ट असते, ज्याचा रंग स्ट्रॉ पिवळा ते सोनेरी पिवळा असतो.

मांजरीच्या लघवीचा वास सहसा खूप तीव्र आणि अप्रिय असतो. हे पूर्णपणे सामान्य आहे आणि याचा अर्थ असा नाही की प्राणी दुर्बल आहे. खरं तर, एक स्पष्टीकरण देखील आहे: मांजर क्वचितच पाणी पीत असल्याने, युरिया कुत्र्याच्या लघवी किंवा मानवी लघवीच्या विपरीत, खूप केंद्रित आणि थोडे पातळ आहे. याच कारणास्तव लघवीचा रंग जास्त पिवळसर असतो.

जरी ही वैशिष्ट्ये मांजरींसाठी नैसर्गिक मानली जात असली तरी, आम्ही लक्षात ठेवतो की मांजरीला पाणी पिण्यास प्रोत्साहित करणे खूप महत्वाचे आहे. त्यामुळे या प्राण्यांना किडनी आणि लघवीच्या समस्या होण्याची शक्यता असतेकमी द्रवपदार्थ सेवन, आणि मांजरींमध्ये मूत्रपिंड निकामी होणे ही एक अतिशय गंभीर स्थिती आहे! त्यामुळे पाण्याची भांडी उपलब्ध करून द्या किंवा मांजरीच्या पाण्याच्या स्त्रोतामध्ये गुंतवणूक करा. सॅशे आणि पॅटेज अर्पण करणे ही आणखी एक रणनीती आहे जी प्रजातींचे हायड्रेशन सुधारते.

मांजराच्या लघवीतील बदल प्राण्यांच्या आरोग्याविषयी बरेच काही प्रकट करतात

लहान दैनंदिन निरीक्षणे मांजरीच्या आरोग्याबद्दल बरेच काही सांगू शकतात - आणि त्यामध्ये तो कुठे लघवी करतो, किती वेळा आणि त्याचे मूत्र कसे दिसते. नंतरचे लक्षात घेणे थोडे अधिक कठीण आहे, मुख्यतः कारण मांजरी पेटी वापरल्यानंतर लगेच त्यांची विष्ठा आणि मूत्र पुरतात, हे असे वर्तन आहे जे उपजत असते, परंतु यामुळे अवशेषांचे संपूर्ण मूल्यांकन करणे कठीण होते.

कोणत्याही परिस्थितीत, जर तुमच्या चार पायांच्या मित्राने खालीलपैकी कोणतेही बदल सादर केले तर तुमचे लक्ष त्याच्याकडे दुप्पट करणे चांगले आहे:

  • चुकीच्या ठिकाणी लघवी करणे
  • लघवीचे प्रमाण वाढणे
  • वाढलेले पाणी
  • मांजराच्या लघवीच्या रंगात बदल
  • लघवीचे स्वरूप बदलणे
  • लघवी करताना त्रास

“पण मांजरीला पाणी पिण्याची गरज नाही का?" उत्तर होय आहे, परंतु अंतर्ग्रहण केलेल्या रकमेवर अवलंबून, वर्तन प्राण्याला समस्या दर्शवू शकते. तर तुमची मांजर पुरेसे पाणी पिते हे कसे समजेल? हे सोपे आहे: शिफारस अशी आहे की मांजर शरीराच्या प्रत्येक किलोग्राम वजनासाठी सुमारे 50 ते 70 मिली द्रव पिते.रोज. म्हणजेच, जर मांजरीचे वजन 5 किलो असेल, तर तिला दररोज किमान 250 मिली पाणी पिणे आवश्यक आहे.

मांजर जास्त पाणी पिते, दुसरीकडे, मांजर पिणारी मांजर सारखीच चिंताजनक आहे. थोडे पाणी "लक्षणे" हे फेलिन डायबिटीज, हायपरथायरॉईडीझम, हायपरएड्रेनोकॉर्टिसिझम आणि मूत्रपिंड निकामी यांसारख्या रोगांशी संबंधित आहे. म्हणून, तुमचे मांजरीचे पिल्लू भरपूर द्रव पीत आहे की नाही आणि त्याच्या लघवीची वारंवारता, जी जास्त नसावी याकडे लक्ष द्या.

लघवीचा रंग किंवा देखावा बदलणे, तसेच लघवी करण्यात अडचण हे देखील सूचक असू शकते. आजार चुकीच्या ठिकाणी लघवी करणाऱ्या मांजरीचे अनेक स्पष्टीकरण आहेत, जसे आपण खाली पाहू.

मांजर चुकीच्या ठिकाणी लघवी करत असल्याचे स्पष्ट करणारी ५ कारणे

1) प्रदेश चिन्हांकित करणे

मांजर चिन्हांकित क्षेत्र ही अशी गोष्ट आहे जी बर्‍याचदा अंतःप्रेरणेने घडते आणि ती जागा कोणाची आहे हे निर्धारित करण्याची आणि दर्शविण्याची गरज असते - विशेषत: जेव्हा प्राणी इतर पाळीव प्राण्यांबरोबर राहतो, मग ते मांजरी असो की कुत्री. हे सीमांकन विरुद्ध लिंगाचे लक्ष वेधून घेण्याचा एक मार्ग म्हणून मांजर न्युटरेटेड न केल्यावर आणि उष्णतेमध्ये जाते तेव्हा देखील होऊ शकते.

2) पर्यावरण संवर्धनाचा अभाव

अभाव पाळीव प्राण्यांच्या नित्यक्रमातील उत्तेजन हे लघवीचे आणखी एक कारण आहे. मांजरीला अशा वातावरणात राहणे आवश्यक आहे जे त्याच्यासाठी फायदेशीर असेल आणि त्याच्या शारीरिक आणि मानसिक गरजा पूर्ण करेल. हे करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग आहेमांजरी आणि घराच्या गेटिफिकेशनसाठी पर्यावरण संवर्धन. प्रत्यक्षात आणण्यासाठी काही कल्पना आहेत:

हे देखील पहा: कुत्र्याच्या मिशा कशासाठी आहेत? कुत्र्यांमधील व्हायब्रिसाबद्दल सर्व जाणून घ्या
  • मांजरींसाठी कोनाडे आणि शेल्फ स्थापित करा;
  • मांजरींसाठी स्क्रॅचिंग पोस्ट प्रदान करा;
  • सस्पेंडेड बेड, हॅमॉक्स आणि बुरो ठेवा मांजरी ;
  • मांजरींसाठी वेगवेगळी खेळणी द्या;
  • मांजरींसाठी गवत लावा;
  • मांजरींसाठी थोडेसे मटाटाबी किंवा कॅटनीप द्या;

3) रोगांची उपस्थिती

एक आजारी मांजरीचे पिल्लू देखील बॉक्सच्या बाहेर लघवी करू शकते. हे काही तो हेतुपुरस्सर करेल असे नाही, परंतु हे प्रामुख्याने घडते जेव्हा प्राण्याला मूत्रपिंड आणि लघवीचे आजार होतात. लागू असल्यास, इतर लक्षणे देखील लक्षात येऊ शकतात, जसे की उदासीनता, उलट्या होणे, जास्त प्रमाणात मायनिंग, द्रवपदार्थाचे सेवन वाढणे, इतरांसह. योग्य निदान करण्यासाठी आणि शक्य तितक्या लवकर उपचार सुरू करण्यासाठी पशुवैद्यकीय डॉक्टरांचा सल्ला घ्या याची खात्री करा!

4) मानसिक विकार

तुम्ही कधीही तणावग्रस्त आणि चिंताग्रस्त मांजरीसोबत राहिल्यास, तुम्ही या लहान प्राण्यांना देखील योग्य ठिकाणी लघवी करण्यास अधिक त्रास होतो हे लक्षात आले असेल. वर्तन सामान्य असते जेव्हा प्राण्याला नित्यक्रमात काही प्रकारचे बदल होतात, मग ते निवासस्थान असो, कुटुंबात नवीन सदस्याचे आगमन असो किंवा अन्न बदलत असो. मांजरींना नित्यक्रम करण्याची सवय असल्याने, त्यांच्या दैनंदिन जीवनात कोणताही छोटासा बदल त्यांना खूप तणावग्रस्त बनवू शकतो. परिणामी लघवी बाहेर येणे,आक्रमक वर्तन आणि अगदी विशिष्ट उदासीनता.

5) कचरा पेटीसह समस्या

स्वच्छतेचा प्रश्न येतो तेव्हा फेलीन्स खूप सावध असतात (एकतर त्यांचे स्वतःचे किंवा ते राहत असलेल्या वातावरणात). म्हणूनच मांजरीच्या कचरा पेटीच्या स्वच्छतेच्या महत्त्वावर नेहमीच जोर देणे आवश्यक आहे. जर ते गलिच्छ असेल, तर तुमचा मित्र ते वापरण्यास नकार देईल आणि घरातील खोल्यांमध्ये आराम करेल अशी उच्च शक्यता असते.

हे देखील पहा: कुत्र्यांसाठी परस्परसंवादी चटई: या गेमबद्दल अधिक जाणून घ्या जे तुमच्या पाळीव प्राण्यांच्या आकलनशक्तीला चालना देतात

O मांजरीच्या लघवीचा वास तुमच्यासाठी वाईट आहे का?

मांजराच्या लघवीचा वास खूप अप्रिय आणि अस्वस्थ आहे हे काही रहस्य नाही. पण तो आमच्या वासासाठी कसा तरी वाईट आहे का? बरं, हे परिस्थितीवर अवलंबून असेल. हे शक्य आहे की संसर्गजन्य एजंट लघवीमध्ये स्थायिक होतात, विशेषत: जेव्हा मूत्रमार्गात संसर्ग होतो, परंतु असे कोणतेही रोग नाहीत जे मांजरीच्या लघवीच्या साध्या संपर्काने मानवांमध्ये संक्रमित होऊ शकतात. या प्राण्यांचे लघवी सामान्यतः निर्जंतुक असते.

जरी ते आरोग्यासाठी हानिकारक नसले तरी, लघवीचा वास मानवी वासाच्या जाणिवेला खूप त्रासदायक असतो आणि म्हणूनच अनेकांच्या मनात असा वास असतो की मांजरीचे मूत्र हानिकारक आहे, जरी ते खरे नसले तरीही. पूर्ण करण्यासाठी, स्वच्छता आणि काळजीच्या कारणास्तव, कचरापेटी स्वच्छ केल्यानंतर आपले हात धुण्याची शिफारस केली जाते. जेव्हा मांजर चुकीच्या ठिकाणी लघवी करते आणि तुम्हाला ती घाण साफ करावी लागते.

त्यापासून मुक्त कसे व्हावेघरात मांजराच्या लघवीचा वास येत आहे?

सोफे, गालिचे, पलंगाच्या गाद्या आणि इतर ठिकाणी पसरलेले मांजरीचे मूत्र सापडल्याचा अप्रिय अनुभव घेणाऱ्यांची ही कदाचित सर्वात मोठी शंका आहे. मग मांजरीच्या लघवीचा वास घरातून कसा काढायचा आणि प्राणी जिथे राहतो ते वातावरण कसे स्वच्छ करायचे? आम्ही आधीच प्रगत केले आहे की हे एक अशक्य मिशन नाही, जरी असे दिसते. समस्येचे निराकरण करण्यासाठी स्टेप बाय स्टेप फॉलो करा:

स्टेप 1: कागदी टॉवेल किंवा काही कापड वापरा जे नंतर टाकून दिले जाऊ शकते जेणेकरून द्रव वरवरचे शोषून घ्या.

चरण 2: फॅब्रिकवर मांजरीचे लघवीचे डाग घासू नका. हे त्या ठिकाणी आणखी द्रव प्रवेश करण्यास मदत करेल.

चरण 3: तेथून मांजरीच्या लघवीचा वास काढून टाकण्यासाठी विशिष्ट उत्पादन किंवा घरगुती रेसिपी वापरा. पाळीव प्राण्यांच्या दुकानात आणि विशेष स्टोअरमध्ये, आपण यासाठी विशिष्ट डिटर्जंट शोधू शकता. तुम्ही घरगुती रेसिपीमध्ये गुंतवणूक करण्यास प्राधान्य दिल्यास, फक्त पुढील चरणावर जा.

चरण 4: जलद आणि प्रभावी साफसफाईसाठी, तुम्ही पांढऱ्या व्हिनेगरमध्ये चार भाग पाण्यात मिसळू शकता. तुम्ही डागांवर द्रावण लावा, स्वच्छ कापडाने जास्तीचा भाग काढून टाका आणि कोरडे होण्याची वाट पहा.

ही साफसफाईची प्रक्रिया केवळ वातावरणातील दुर्गंधी दूर करण्यासाठीच नाही तर प्रतिबंध करण्यासाठी देखील खूप महत्वाची आहे. प्राण्याने त्या जागेचा पुन्हा स्नानगृह म्हणून वापर केला.

Tracy Wilkins

जेरेमी क्रूझ एक उत्कट प्राणी प्रेमी आणि समर्पित पाळीव पालक आहे. पशुवैद्यकीय औषधाच्या पार्श्वभूमीसह, जेरेमीने अनेक वर्षे पशुवैद्यकांसोबत काम केले आहेत, कुत्रे आणि मांजरींची काळजी घेण्याचे अनमोल ज्ञान आणि अनुभव मिळवला आहे. प्राण्यांबद्दलचे त्यांचे खरे प्रेम आणि त्यांच्या कल्याणासाठी असलेली वचनबद्धता यामुळे तुम्हाला कुत्रे आणि मांजरींबद्दल माहित असणे आवश्यक असलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा ब्लॉग तयार करण्यास प्रवृत्त केले, जिथे तो ट्रेसी विल्किन्ससह पशुवैद्य, मालक आणि क्षेत्रातील आदरणीय तज्ञांचा सल्ला सामायिक करतो. इतर आदरणीय व्यावसायिकांच्या अंतर्दृष्टीसह पशुवैद्यकीय औषधातील त्यांचे कौशल्य एकत्रित करून, जेरेमी पाळीव प्राण्यांच्या मालकांसाठी सर्वसमावेशक संसाधन प्रदान करण्याचे उद्दिष्ट ठेवते, त्यांना त्यांच्या प्रिय पाळीव प्राण्यांच्या गरजा समजून घेण्यात आणि त्यांचे निराकरण करण्यात मदत करतात. प्रशिक्षण टिपा असोत, आरोग्य सल्ला असोत, किंवा प्राणी कल्याणाविषयी जागरुकता पसरवणे असो, जेरेमीचा ब्लॉग विश्वासार्ह आणि दयाळू माहिती शोधणार्‍या पाळीव प्राणीप्रेमींसाठी एक गो-टू स्रोत बनला आहे. त्याच्या लिखाणातून, जेरेमी इतरांना अधिक जबाबदार पाळीव प्राणी मालक बनण्यासाठी प्रेरणा देईल आणि सर्व प्राण्यांना त्यांना पात्र असलेले प्रेम, काळजी आणि आदर मिळेल अशी आशा आहे.