लांब केसांचा डचशंड: सॉसेज जातीसाठी आवश्यक काळजी जाणून घ्या

 लांब केसांचा डचशंड: सॉसेज जातीसाठी आवश्यक काळजी जाणून घ्या

Tracy Wilkins

डाचशंड हा एक छोटा कुत्रा आहे जो फक्त बघूनच कोणाच्याही प्रेमात पडतो. मजबूत आणि प्रेमळ व्यक्तिमत्वाचा मालक, हा पाळीव प्राणी (ज्याला साल्सिचा किंवा टेकेल देखील म्हटले जाऊ शकते) ब्राझील आणि जगातील सर्वात लोकप्रिय कुत्र्यांपैकी एक मानले जाते. या जातीच्या दोन भिन्नता आहेत: शॉर्टहेअर डचशंड आणि लाँगहेअर डचशंड.

दोन आवृत्त्यांच्या किंमती आणि व्यक्तिमत्त्वात फारसा फरक नाही, परंतु मुख्यत्वे कोटच्या लांबीमुळे त्याचे स्वरूप वेगळे आहे. दोन्ही प्रकारच्या सॉसेज कुत्र्यांना ग्रूमिंग आवश्यक आहे, परंतु लांब केस असलेल्या डचशंडला विशेष लक्ष देणे आवश्यक आहे. याव्यतिरिक्त, कोट व्यतिरिक्त इतर महत्त्वाचे मुद्दे आहेत ज्यावर शिक्षकाने लक्ष ठेवणे आवश्यक आहे. तुम्हाला हे जाणून घ्यायचे आहे का की डाचशंड कुत्र्यासाठी तुम्ही कोणती आवश्यक काळजी घेतली पाहिजे? हाऊसचे पंजे खाली सर्वकाही स्पष्ट करतात!

हे देखील पहा: फेलाइन युव्हिटिस: मांजरीच्या डोळ्यावर परिणाम करणाऱ्या स्थितीची कारणे, लक्षणे आणि उपचार याबद्दल सर्व जाणून घ्या

लांब केसांच्या सॉसेजला वारंवार ब्रश आणि आंघोळ करावी लागते

छोट्या केसांच्या डचशंडच्या विपरीत, ज्यामध्ये कमीतकमी एकदा केस ब्रश करता येतात आठवड्यात, लांब केस असलेल्या सॉसेजला कोटसह थोडी अधिक विशिष्ट आणि वारंवार काळजी घेणे आवश्यक आहे. धागे लांब असल्याने ते गुंफतात आणि गाठी बनवतात. ट्यूटरने डचशंडच्या केसांना आठवड्यातून दोन ते तीन वेळा ब्रश करण्याची शिफारस केली जाते. कुत्र्याला आंघोळ घालण्यासाठी, आदर्शपणे ते प्रत्येक वेळी केले पाहिजे20 दिवस. शैम्पू आणि कंडिशनर निवडताना लक्ष द्या. ते लांब कोटच्या प्रकारासाठी योग्य असले पाहिजेत.

लांब केसांच्या सॉसेजची नियमितपणे स्वच्छतापूर्वक मुंडण करणे देखील महत्त्वाचे आहे. अशा प्रकारची ग्रूमिंग खूप लांब केसांना चालणे, पाहणे आणि अगदी टॉयलेटला जाण्यापासून प्रतिबंधित करते. दुसरी महत्त्वाची खबरदारी म्हणजे पिसू आणि टिक्स, जे डाचशंडच्या कोटमध्ये अगदी सहजपणे बसतात. म्हणून, पाळीव प्राण्याला कोणतेही परजीवी जोडलेले नाहीत याची खात्री करण्यासाठी नेहमी प्राण्यांच्या तारांवर (विशेषत: कुत्र्याला चालल्यानंतर) लक्ष ठेवा.

लांब केसांच्या डाचशंडला घरात समस्या टाळण्यासाठी घरात अनुकूलतेची आवश्यकता असते. स्तंभ

डाचशुंडचे लांबलचक शरीर हे या जातीचे सर्वात उल्लेखनीय वैशिष्ट्य आहे आणि या छोट्या कुत्र्याला इतके वेगळे बनवते. तथापि, सावध राहणे महत्वाचे आहे कारण हे शारीरिक वैशिष्ट्य देखील पाळीव प्राण्याला पाठीच्या समस्या विकसित करण्यास अधिक संवेदनाक्षम बनवते. याचे कारण असे की इतर पाळीव प्राण्यांसाठी सोप्या मानल्या जाणार्‍या क्रियाकलाप, जसे की पायऱ्या चढणे, शेगी कुत्र्याच्या शरीरावर जास्त परिणाम करतात. अशा प्रकारे, डिस्क हर्निएशन किंवा इंटरव्हर्टेब्रल डिस्क रोग यांसारख्या समस्या दिसण्यापासून रोखण्यासाठी शिक्षकाने काही विशेष काळजी घेणे आवश्यक आहे.

घरी कुत्र्याचे रॅम्प स्थापित करणे ही एक टीप आहे. ते पाळीव प्राण्याला सोफे, बेड किंवा इतर कोणत्याही उंच जागेवरून चढण्यास आणि उतरण्यास मदत करतात.अशा प्रकारे, कुत्र्याला उडी मारण्याची गरज नाही, अशी परिस्थिती जी पाळीव प्राण्याच्या मणक्याला प्रभावित करते आणि प्रदेशात रोग होण्याची शक्यता वाढवते. याव्यतिरिक्त, हे महत्वाचे आहे की लांब केस असलेल्या डाचशंड पिल्लाचा पशुवैद्यकाकडे नियमित पाठपुरावा करणे आवश्यक आहे. चेक-अप परीक्षांमुळे मणक्याच्या समस्या प्रारंभिक टप्प्यात ओळखता येतात, ज्यामुळे उपचार सुलभ होतात आणि परिणामी, कुत्र्याच्या जीवनाची गुणवत्ता सुधारते.

दीर्घकाळ काळजी घेणे केसांच्या सॉसेजच्या कानाची सवय असावी

कान हा कुत्र्याच्या शरीरशास्त्राचा एक भाग आहे ज्याची नेहमी विशेष काळजी घ्यावी लागते. सॉसेज कुत्र्याच्या बाबतीत, तथापि, लक्ष दुप्पट करणे आवश्यक आहे. डचशंड हा कुत्रा आहे ज्याचे कान मोठे आहेत, याचा अर्थ ते बाह्य एजंट्सच्या संपर्कात आहेत. यामुळे, बुरशी, बॅक्टेरिया आणि माइट्स कानात राहणे खूप सोपे आहे, ज्यामुळे कॅनाइन ओटिटिस सारखे संक्रमण होऊ शकते.

या समस्या टाळण्यासाठी, शिक्षकाने कुत्र्याचे कान स्वच्छ करणे आवश्यक आहे, सरासरी, दर 15 दिवस तसेच, त्या भागात कोणतीही घाण, वस्तू आणि परजीवी (जसे की पिसू आणि टिक्स) जोडलेले नाहीत याची खात्री करण्यासाठी नेहमी लांब केस असलेल्या सॉसेजचे कान तपासा. आणखी एक टीप म्हणजे आंघोळीनंतर हा प्रदेश चांगला कोरडा करणे. आर्द्रता बुरशीच्या प्रसारास प्रोत्साहन देते, त्यामुळे तुमच्या डॅशशंड कुत्र्याचे कान ओले ठेवणे टाळा.

लठ्ठपणा टाळण्यासाठी लांब केस असलेल्या डचशंडचा आहार संतुलित असणे आवश्यक आहे

जातीडचशुंडला कुत्र्याच्या लठ्ठपणाचा त्रास होण्याची मोठी प्रवृत्ती आहे. त्यामुळे अतिशयोक्ती टाळण्यासाठी पाळीव प्राण्यांच्या अन्नाकडे लक्ष ठेवणे फार महत्वाचे आहे. लांब केस असलेल्या डचशंडने दररोज किती अन्न खावे हे त्याच्या वजनावर अवलंबून असते. सहसा, दिवसातून दोन ते तीन वेळा आहार देण्याची शिफारस केली जाते, परंतु आपल्या जनावरासाठी काय चांगले आहे याची खात्री करण्यासाठी नेहमी आपल्या पशुवैद्याचा सल्ला घ्या. हे देखील महत्त्वाचे आहे की लांब-केस असलेले सॉसेज त्याच्या वयोगटानुसार आहार देतात. याचा अर्थ असा की कुत्र्याच्या पिल्लांनी फक्त पिल्लाचे अन्न खावे, तर वृद्धांना जीवनाच्या या टप्प्यासाठी विशिष्ट अन्न दिले पाहिजे.

लठ्ठपणा टाळण्यास मदत करणारी दुसरी खबरदारी म्हणजे शारीरिक हालचालींना प्रोत्साहन देणे. लांब केसांचा सॉसेज नैसर्गिकरित्या उत्साही आणि उत्साही आहे. आपल्या फायद्यासाठी हे व्यक्तिमत्व वैशिष्ट्य वापरा आणि पाळीव प्राण्याला दररोज फिरायला घेऊन जा. तसेच, मजेदार खेळांना प्रोत्साहन द्या आणि प्राण्यांसाठी उपलब्ध कुत्र्यांसाठी नेहमी संवादात्मक खेळणी ठेवा. अशा प्रकारे, डाचशंड मजा करतात आणि त्याच वेळी निरोगी राहतात.

हे देखील पहा: कुत्र्यांसाठी केळी आणि ओट स्नॅक: फक्त 4 घटकांसह कृती

Tracy Wilkins

जेरेमी क्रूझ एक उत्कट प्राणी प्रेमी आणि समर्पित पाळीव पालक आहे. पशुवैद्यकीय औषधाच्या पार्श्वभूमीसह, जेरेमीने अनेक वर्षे पशुवैद्यकांसोबत काम केले आहेत, कुत्रे आणि मांजरींची काळजी घेण्याचे अनमोल ज्ञान आणि अनुभव मिळवला आहे. प्राण्यांबद्दलचे त्यांचे खरे प्रेम आणि त्यांच्या कल्याणासाठी असलेली वचनबद्धता यामुळे तुम्हाला कुत्रे आणि मांजरींबद्दल माहित असणे आवश्यक असलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा ब्लॉग तयार करण्यास प्रवृत्त केले, जिथे तो ट्रेसी विल्किन्ससह पशुवैद्य, मालक आणि क्षेत्रातील आदरणीय तज्ञांचा सल्ला सामायिक करतो. इतर आदरणीय व्यावसायिकांच्या अंतर्दृष्टीसह पशुवैद्यकीय औषधातील त्यांचे कौशल्य एकत्रित करून, जेरेमी पाळीव प्राण्यांच्या मालकांसाठी सर्वसमावेशक संसाधन प्रदान करण्याचे उद्दिष्ट ठेवते, त्यांना त्यांच्या प्रिय पाळीव प्राण्यांच्या गरजा समजून घेण्यात आणि त्यांचे निराकरण करण्यात मदत करतात. प्रशिक्षण टिपा असोत, आरोग्य सल्ला असोत, किंवा प्राणी कल्याणाविषयी जागरुकता पसरवणे असो, जेरेमीचा ब्लॉग विश्वासार्ह आणि दयाळू माहिती शोधणार्‍या पाळीव प्राणीप्रेमींसाठी एक गो-टू स्रोत बनला आहे. त्याच्या लिखाणातून, जेरेमी इतरांना अधिक जबाबदार पाळीव प्राणी मालक बनण्यासाठी प्रेरणा देईल आणि सर्व प्राण्यांना त्यांना पात्र असलेले प्रेम, काळजी आणि आदर मिळेल अशी आशा आहे.