"माझा कुत्रा मरण पावला" ही अशी परिस्थिती आहे ज्यातून कोणत्याही पाळीव प्राण्याचे पालक जाऊ इच्छित नाहीत. तुमच्या घरी एकापेक्षा जास्त कुत्रे असले तरीही, कुत्र्याचे नुकसान हाताळणे सोपे काम नाही - आणि केवळ तुमच्यासाठीच नाही, तर मागे राहिलेल्या प्राण्यासाठी देखील. होय, दुसरा किती मरतो हे कुत्र्याला समजते आणि याचा थेट परिणाम त्याच्या वागणुकीवर आणि आरोग्यावर होतो. कुत्रे हे अत्यंत संवेदनशील प्राणी आहेत आणि त्यांच्या माणसांशी आणि इतर प्राण्यांशी भावनिक बंध निर्माण करण्यास सक्षम आहेत.

या कारणासाठी, कुत्र्याच्या शोकाची चिन्हे कशी ओळखायची आणि त्याला कशी मदत करायची हे शिक्षकाला माहित असणे महत्त्वाचे आहे. पुढे जाऊन घरच्या आजाराला सामोरे जा. ही प्रक्रिया व्यवहारात कशी होते हे समजून घेण्यासाठी, शिक्षक बीट्रिझ रेस आणि गॅब्रिएला लोपेस यांनी त्यांच्या कथा पॉज ऑफ द हाऊस सोबत शेअर केल्या!

संशोधनात असे म्हटले आहे की कुत्र्यांना दुसर्या कुत्र्याचा त्रास होऊ शकतो मित्रा

तुम्हाला कदाचित विश्वास बसणार नाही, परंतु सायंटिफिक अमेरिकनमधील प्रोफेसर बार्बरा जे. किंग यांनी प्रकाशित केलेल्या संशोधनातून असे दिसून आले आहे की कुत्र्याला दुसर्‍याचा मृत्यू केव्हा होतो हे समजते आणि हे वर्तनातील बदलांद्वारे समजले जाऊ शकते. प्राण्याला मृत्यूची संकल्पना खरोखरच समजत असल्याचा कोणताही पुरावा नसला तरी, सामान्य सवयींचा यापुढे प्राण्याला अर्थ नसताना कुत्रा आपल्या मित्राला चुकवतो हे पाहणे शक्य आहे. सामाजिक संवादाचा अभाव, उदाहरणार्थ, प्रथम आहेतुमचे पिल्लू दुःखाच्या प्रक्रियेतून जात असल्याची चिन्हे द्या. भूक न लागणे, झोपेचे वाढलेले तास, तणाव आणि चिंता हे देखील कुत्र्याला होमसिकनेस दर्शवू शकतात. या व्यतिरिक्त, हे शक्य आहे की तुमचे पाळीव प्राणी घरातील इतर साथीदार कुत्र्याचा शोध घेण्याच्या एपिसोडमधून जातात किंवा प्राणी वारंवार येत असतात.

दुसरीकडे, काही कुत्री अधिक संलग्न आणि प्रेमळ असू शकतात त्यांचा मित्र गमावल्यानंतर त्यांच्या पालकांसह. म्हणून, कुत्र्याच्या वर्तनातील बदलांबद्दल जागरुक असणे, आपल्या पिल्लाचे अधिक बारकाईने निरीक्षण करणे आणि आवश्यक असल्यास पशुवैद्य किंवा वर्तणूक तज्ञाची मदत घेणे महत्वाचे आहे.

प्राणी दुःखाच्या प्रक्रियेतून जात आहे की नाही हे कसे जाणून घ्यावे पिल्लू?

कुत्रा मेल्यावर काय होते हे आत्मसात करणे सोपे नाही, मानव आणि इतर पाळीव प्राण्यांसाठी. जे कुत्रे बराच काळ एकत्र राहतात आणि इतर पाळीव प्राण्याशिवाय आयुष्य ओळखत नाहीत ते सहसा त्यांच्या मित्राच्या नुकसानीमुळे खूप अस्वस्थ होतात आणि लवकरच कुत्र्याचा शोक म्हणून ओळखल्या जाणार्‍या काळात प्रवेश करतात. कुत्र्याचे दु:ख अनेक मार्गांनी प्रकट होते, प्रामुख्याने वर्तणुकीतील बदलांद्वारे जसे की:

• सामाजिक परस्परसंवादाचा अभाव
• चिंता
• ताण
• भूक न लागणे
• चुकीच्या ठिकाणी खोदणे
• मालकांशी अत्याधिक संलग्नता
• आवाज (कुत्रा ओरडणे मृत्यू)

पासूनशोक करणारा, बेल गमावल्यानंतर कुत्रा निकोलसला आक्रमकता आणि तणावाचे प्रसंग आले

निकोलस हे ४५ दिवसांचे पिल्लू होते जेव्हा त्याने घराच्या गेटवर बेलकडून भुंकायला शिकले , मालकांच्या उशीवर झोपणे आणि अगदी योग्य ठिकाणी त्यांचा व्यवसाय करणे. 11 वर्षांच्या फरकाने, बेलच्या अनिच्छेनेही ते मित्र बनले - शेवटी, उत्साही पिल्लाच्या आगमनापूर्वी ती नेहमीच घराची "मालका" होती. ते खेळले, एकत्र तयार झाले आणि अधूनमधून कुटुंबाचे लक्ष वेधण्यासाठी त्यांना स्पर्धा करावी लागली.

निकोलस आल्यानंतर सुमारे दोन वर्षांनी, जून 2017 मध्ये बेल यांचे निधन झाले. अशा लाडक्या कुत्र्याला गमावण्यासारखे काय होते हे त्वचेतील लहान कुत्र्याला समजले आणि एक प्रकारचे कुत्र्याचे शोक असे दृश्यमान वर्तनात्मक बदल झाले. “सर्वात दृश्यमान चिन्ह द्वि घातुमान खाणे होते. बेलचे निधन झाल्यापासून, निकोलसचे वजन न थांबता वाढू लागले आणि म्हणूनच, मला विश्वास आहे की खेळादरम्यान तिच्या कंपनीच्या कमतरतेमुळे परिस्थिती आणखी बिघडण्यास मदत झाली आहे”, ट्यूटर गॅब्रिएला लोपेस म्हणतात. दीर्घकाळात, निकोलसने या कठीण काळाचे काही परिणाम देखील दर्शविले. “तो त्याच्या अन्नासह त्याच्या छोट्या छोट्या गोष्टींबद्दल अधिक आक्रमक आणि मत्सर बनला. याव्यतिरिक्त, तणाव आणि चिंतेमुळे त्याचा कोट बाजूने खूप पांढरा झाला होता”, तो उघड करतो.

तिच्या मैत्रिणीच्या स्थितीला सामोरे जाण्यासाठी, गॅब्रिएला म्हणते की त्याला चांगला डोस लागलासमज आणि भावनिक आधार. “बेलच्या मृत्यूनंतर आम्ही निकोलसच्या आणखी जवळ आलो आणि आम्ही त्याच्या सर्व इच्छा पूर्ण करू लागलो. मला माहित नाही की परिस्थिती हाताळण्याचा हा सर्वोत्तम मार्ग होता की नाही, परंतु त्या वेळी ते योग्य असल्याचे दिसत होते”, तो स्पष्ट करतो. तथापि, ट्यूटरने असे सांगितले की वजन वाढणे आणि मालकीचे हल्ले अजूनही पाळीव प्राण्यासोबत आहेत. “आम्ही कुत्र्यांसाठी फुलांच्या काही थेरपी केल्या ज्यामुळे परिस्थिती काही काळ सुधारली, परंतु दीर्घकाळात आम्हाला फारसा फरक दिसला नाही. तो बेलच्या मृत्यूनंतर सर्वात नाजूक आरोग्य असलेला कुत्रा आहे”, तो म्हणतो. आज, लहान निकोलसला त्याच्यासोबत राहण्यासाठी आणखी दोन कुत्र्याचे बहिणी आणि पाच मांजरीचे पिल्लू आहेत. जरी ते पिल्लाचे खरे सोबती असले तरी, पिल्लाच्या शोकानंतरही बेलची स्मृती त्याच्या आयुष्यात खूप उपस्थित आहे.

कॅनाईन शोक: बोल्ट त्याचा मित्र गमावल्यानंतर शिक्षकाच्या आणखी जवळ आला

बीट्रिझ रेसच्या घरी, चार मित्रांपैकी एक पंजा गमावला देखील वाटले, परंतु वेगळ्या प्रकारे. यॉर्कशायर बोल्टने आपला चिरंतन जोडीदार आणि मुलगा बिडू गमावला, जो काही वर्षांपूर्वी अपस्माराने ग्रस्त होता. "त्यांच्यात 'मतभेद' असले तरी ते एक अविभाज्य जोडी होते. ते एकाच भांड्यात अन्न सामायिक करायचे आणि नेहमी एकमेकांना चमचे मारून एकत्र झोपायचे”, बीट्रिझ सांगतात. हरवल्यानंतर, शिक्षक म्हणतो की बोल्ट आणखी प्रेमळ आणि संलग्न पिल्लू बनला.“तो अजूनही एक शांत कुत्रा आहे जो झोपण्यासाठी गडद ठिकाणी लपतो, परंतु मला असे वाटते की तो अधिक उपस्थित राहण्याचा मुद्दा बनवतो. आमच्यासोबतचे खेळ आणि क्षण त्याच्यासाठी अधिक महत्त्वाचे झाले”, तो खुलासा करतो.

या कारणास्तव, बीट्रिझ म्हणते की कुत्र्याच्या दु:खाला सामोरे जाणे हे तिच्या विश्वासापेक्षा कमी क्लिष्ट काम होते. “मला विश्वास आहे की त्याने आमच्यासाठी बरेच काही केले. त्याने आम्हाला आपुलकी दिली, आमचे अश्रू चाटले आणि आमच्या पाठीशी होता”, तो म्हणतो. असे असले तरी, ती म्हणते की बिडूच्या हरवल्यामुळे घराच्या नित्यक्रमात आणि मुख्यतः कुटुंबात महत्त्वाचे बदल झाले: “आम्ही नेहमीच जवळ होतो, पण बिडू गेल्यानंतर आम्ही आणखी जवळ राहिलो. आम्ही त्याच्याशी बोललो आणि आम्हाला खात्री आहे की त्याला सर्व काही समजले आहे!" तुम्ही विचार करत असाल की तुमच्या प्रेमळ मित्राला या क्षणात कशी मदत करावी, बरोबर? या प्रकरणात, पहिली पायरी म्हणजे तुमच्या मित्राचे जवळून अनुसरण करणे. अगदी तुमच्यासारखे , याला सामोरे जाण्यासाठी त्याला सर्व आपुलकीची आणि समर्थनाची देखील आवश्यकता असेल

आणखी एक घटक पाळला पाहिजे तो म्हणजे कुत्र्याचा आहार. जेव्हा ते दुःखी असतात, तेव्हा कुत्र्यांची भूक कमी होते, ज्यामुळे तुमचा मित्र असल्यास समस्या असू शकते 48 तासांपेक्षा जास्त काळ खात नाही. याव्यतिरिक्त, प्राण्यांची दैनंदिन दिनचर्या राखण्याचा प्रयत्न करणे महत्वाचे आहेत्याला सुरक्षित आणि आधार वाटू द्या. जरी हे नेहमीच सोपे काम नसले तरी, प्राण्याचे दैनंदिन क्रियाकलाप राखण्यासाठी तुम्हाला जे काही करता येईल ते करावे लागेल. कुत्र्याला दु:ख होण्यास मदत करण्यासाठी येथे काही टिपा आहेत:

1) कुत्र्याला पाळण्याची खात्री करा. तुम्ही दोघेही दु:खी असले तरीही, कुत्रा तुम्हाला सामना करण्यास मदत करू शकतो आणि उलट. त्याला हे समजून घेणे आवश्यक आहे की तो एकटा नाही.

2) कुत्र्याच्या आहाराकडे लक्ष द्या. शोक करताना, तो खराब खातो किंवा खात नाही, ज्यामुळे त्याची प्रतिकारशक्ती कमी होते आणि प्राण्यांच्या आरोग्याशी तडजोड होते.

3) पाळीव प्राण्याची दिनचर्या सामान्यपणे सांभाळा. कोणताही बदल त्याला आणखीनच हादरवून टाकू शकतो, त्यामुळे जेवणाचे वेळापत्रक, चालणे आणि इतर क्रियाकलापांचे पालन करणे हाच आदर्श आहे.

4) कुत्र्याचे दुःख हा एक टप्पा आहे हे समजून घ्या. तुमच्या मित्राला जे काही घडत आहे ते आत्मसात करणे आवश्यक आहे आणि तो रात्रभर दुसऱ्या पिल्लाला गमावणे थांबवणार नाही.

5) इतर पाळीव प्राण्यांसोबत कुत्र्याच्या सामाजिक संवादाला उत्तेजन द्या. हे तुम्हाला मनोरंजन करण्यास आणि जे घडले त्याबद्दल थोडेसे विसरून जाण्यास मदत करू शकते - परंतु जर तुम्हाला असे दिसले की या समस्येवर जबरदस्ती करू नका. पाळीव प्राणी मोकळे वाटत नाही, ठीक आहे?

6) तुम्हाला याची गरज असल्यास, विशेष मदत घेण्यास अजिबात संकोच करू नका. एक पशुवैद्यकीय वर्तनवादी पिल्लाला निरोगी मार्गाने दुःखी प्रक्रियेतून जाण्यास मदत करू शकतो.