ແມວທີ່ມີອາການຖອກທ້ອງເປັນອາການທີ່ອາດໝາຍເຖິງຫຼາຍສິ່ງຫຼາຍຢ່າງ: ຈາກຜົນຂອງການປ່ຽນອາຫານຂອງແມວໄປເປັນພະຍາດທີ່ຮຸນແຮງຂຶ້ນ ເຊັ່ນ: ພະຍາດມະເຮັງໃນເລືອດ (feline leukemia). ການປະກົດຕົວຂອງແມ່ກາຝາກໃນຮ່າງກາຍແມ່ນອີກປັດໃຈຫນຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຖອກທ້ອງໃນແມວ. ເມື່ອເຮັດຄວາມສະອາດກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງຕິດຕາມອາຈົມຂອງແມວ. ຄວາມຖີ່, ໂຄງສ້າງແລະອາການອື່ນໆ - ເຊັ່ນ: ການກວດສອບການປະກົດຕົວຂອງເລືອດຫຼືຂີ້ມູກ - ຕ້ອງໄດ້ຮັບການສັງເກດເຫັນໂດຍ tutor ເພື່ອກໍານົດຄວາມຮ້າຍແຮງຫຼືບໍ່ແມ່ນສະພາບ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງຕິດຕາມອາການອື່ນໆ, ເຊັ່ນວ່າແມວລຸກຂຶ້ນຫຼືມີອາການໄຂ້. ເພື່ອໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈຕື່ມອີກເລັກນ້ອຍກ່ຽວກັບສາເຫດຂອງບັນຫາ, ພວກເຮົາໄດ້ລະບຸ 6 ພະຍາດທີ່ແມວມີອາການຖອກທ້ອງເປັນອາການທົ່ວໄປ.

1) ຖອກທ້ອງໃນແມວສາມາດເປັນ toxoplasmosis

Toxoplasmosis ໃນແມວເປັນພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ເກີດຈາກ Toxoplasma gondii . ການປົນເປື້ອນເກີດຂຶ້ນສ່ວນໃຫຍ່ເມື່ອລູກແມວກິນສັດປີກດິບ ແລະຕິດເຊື້ອ ຫຼືຊີ້ນຈໍາພວກຫນູ. ເມື່ອແມວຖືກປົນເປື້ອນ, ໂປຣໂຕຊົວຈະຝັງຕົວຢູ່ໃນລຳໄສ້ຂອງແມວ, ໃຊ້ເວລາປະມານ 15 ມື້ເພື່ອສືບພັນ ແລະກຳຈັດໄຂ່ອອກຜ່ານອາຈົມຂອງແມວ.

ພະຍາດຖອກທ້ອງໃນແມວເນື່ອງຈາກ toxoplasmosis ມັກຈະເປັນຂອງແຫຼວ ແລະອາດມີເລືອດອອກໃນບາງກໍລະນີ. ນອກຈາກນັ້ນ, ພະຍາດດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຮາກ, ຫາຍໃຈຍາກ, ໄອ, ເຈັບກ້າມຊີ້ນ, ສະຫມອງອັກເສບ, ພູມຕ້ານທານຕໍ່າແລະພະຍາດເຫຼືອງ (ການປ່ຽນແປງໃນmucosal staining). ຖ້າທ່ານສັງເກດເຫັນອາການເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນສັດລ້ຽງຂອງທ່ານ, ຄໍາແນະນໍາແມ່ນໃຫ້ຊອກຫາການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກສັດຕະວະແພດ. Toxoplasmosis ແມ່ນພະຍາດທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່, ຖ້າບໍ່ປິ່ນປົວ, ສາມາດເຮັດໃຫ້ເສຍຊີວິດໄດ້. ວິທີຫຼັກໃນການປ້ອງກັນພະຍາດ toxoplasmosis ແມ່ນການປັບປຸງພັນພາຍໃນເຮືອນ, ເພາະວ່າເມື່ອແມວບໍ່ອອກໄປຂ້າງນອກ, ມັນບໍ່ໜ້າຈະກິນຊີ້ນທີ່ຕິດເຊື້ອໄດ້.

2) ພະຍາດເລືອດຈາງ Feline ເຮັດໃຫ້ລະບົບພູມຄຸ້ມກັນອ່ອນແອລົງ ແລະ ເຮັດໃຫ້ແມວມີອາການຖອກທ້ອງ

FeLV (feline leukemia virus) ເປັນພະຍາດໄວຣັສທີ່ຕິດຕໍ່ຜ່ານສານລັບຂອງແມວທີ່ຕິດເຊື້ອ ຫຼືຈາກແມ່ທີ່ຕິດເຊື້ອໄປຫາລູກແມວ. ໂຣກ leukemia Feline ມີຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບພູມຕ້ານທານ, ເຮັດໃຫ້ເກີດອາການແຊກຊ້ອນຫຼາຍຕໍ່ kitty ທີ່ຕິດເຊື້ອ. ເຖິງວ່າຈະມີພະຍາດຮ້າຍແຮງຫຼາຍ, ມັນສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ດ້ວຍການສັກຢາປ້ອງກັນ - ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ກ່ອນທີ່ຈະໃຊ້ຢາວັກຊີນ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ທົດສອບແມວເພື່ອຢືນຢັນວ່າມັນບໍ່ໄດ້ຕິດເຊື້ອ FeLV. ພະຍາດຖອກທ້ອງເປັນອາການທົ່ວໄປຂອງ FeLV, ໂດຍສະເພາະໃນລູກແມວ, ແຕ່ຕະຫຼອດຊີວິດຂອງພະຍາດດັ່ງກ່າວຈະສະແດງອາການຕ່າງໆເຊັ່ນ: ເບື່ອອາຫານ, ພະຍາດເລືອດຈາງ, ນໍ້າໜັກຫຼຸດລົງ, ວິນຫົວ, ບັນຫາທາງເດີນຫາຍໃຈ, ປາກເປື່ອຍ ແລະ ໄຂ້. ພະຍາດດັ່ງກ່າວບໍ່ມີການປິ່ນປົວ, ແຕ່ສາມາດປະຕິບັດການປິ່ນປົວແບບປະສົມປະສານເພື່ອບັນເທົາຜົນກະທົບແລະໃຫ້ສັດມີຄຸນນະພາບຊີວິດທີ່ດີກວ່າ. marrow

ຖອກທ້ອງໃນແມວແມ່ນໜຶ່ງໃນອາການຂອງ feline panleukopenia, ເຊິ່ງຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຮາກ, ໄຂ້, ຂາດຄວາມຢາກອາຫານແລະຄວາມອ່ອນໂຍນໃນບໍລິເວນທ້ອງ. ອາຈົມອາດເປັນເລືອດ. ປົກກະຕິແລ້ວທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບ distemper ໃນຫມາ, ເນື່ອງຈາກວ່າມັນເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນກະທົບທີ່ຄ້າຍຄືກັນ, ພະຍາດແມ່ນເກີດມາຈາກເຊື້ອໄວຣັສແລະເປັນພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ສຸດ - ມີການແຜ່ຂະຫຍາຍອໍານວຍຄວາມສະດວກໂດຍການລວບລວມຂອງແມວ. ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອປ້ອງກັນພະຍາດແມ່ນຢາວັກຊີນ, ເຊິ່ງສາມາດປະຕິບັດໄດ້ຕັ້ງແຕ່ອາຍຸສອງເດືອນ. ເຖິງແມ່ນວ່າຮ້າຍແຮງ, feline panleukopenia ສາມາດປິ່ນປົວດ້ວຍຢາຕ້ານເຊື້ອ, ແຕ່ກໍລະນີຮ້າຍແຮງຕ້ອງການການປິ່ນປົວທີ່ເຂັ້ມງວດກວ່າ.

4) Salmonella ໃນແມວ: ການເປັນພິດຂອງອາຫານຈາກແບັກທີເລຍຍັງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດພະຍາດຖອກທ້ອງໄດ້

Salmonella ຖືວ່າເປັນສິ່ງທີ່ຫາຍາກໃນແມວ, ແຕ່ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ກວດພົບຢ່າງໄວວາເນື່ອງຈາກມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕິດຕໍ່ກັບຄົນ. ພະຍາດຖອກທ້ອງທີ່ນໍາສະເຫນີໂດຍພະຍາດມັກຈະມາກັບເລືອດ, ແລະອາດຈະຮ້າຍແຮງຂຶ້ນໄປສູ່ການຖອກທ້ອງຊໍາເຮື້ອຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງລໍາໄສ້ໃຫຍ່. ນອກເຫນືອໄປຈາກອາການນີ້, salmonella ໃນແມວເຮັດໃຫ້ເກີດການຂາດນ້ໍາ, ໄຂ້, ຮາກ, ການສູນເສຍນ້ໍາຫນັກ, ເຈັບທ້ອງ, ອາການຊ໊ອກ, ແລະຄວາມບໍ່ສະບາຍ. ວິທີຕົ້ນຕໍຂອງການຕິດເຊື້ອພະຍາດແມ່ນດ້ວຍການເອົາອາຫານທີ່ປົນເປື້ອນ, ເຊິ່ງສາມາດເປັນຊີ້ນງົວ, ຫມູ, ສັດປີກ, ຫຼືແມ້ກະທັ້ງອາຫານເຊັ່ນ: ໄຂ່ແລະນົມຈາກສັດເຫຼົ່ານີ້. ນອກຈາກນັ້ນ, ນ້ໍາຈາກແມ່ນ້ໍາແລະທະເລສາບອາດຈະຖືກປົນເປື້ອນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຫມາກໄມ້ແລະສີຂຽວ. ການວິນິດໄສແມ່ນເຮັດດ້ວຍການທົດສອບຫ້ອງທົດລອງ. ຖ້າຜົນໄດ້ຮັບໃນທາງບວກສໍາລັບພະຍາດ, ການປິ່ນປົວແມ່ນເຮັດດ້ວຍຢາຕ້ານເຊື້ອ. ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ຈະປ້ອງກັນພະຍາດແມ່ນປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ແມວກິນຊີ້ນ ແລະອາຫານດິບອື່ນໆ.

5) ແມວທີ່ມີອາການຖອກທ້ອງ: ການຕິດເຊື້ອ astrovirus ເຮັດໃຫ້ເກີດອາການ

ການຕິດຕໍ່ຂອງ astrovirus ເກີດຂຶ້ນໂດຍຜ່ານ cat's ຕິດຕໍ່ກັບນ້ໍາປົນເປື້ອນ, ອາຫານ, ອາຈົມແລະອາຈຽນ. ນອກຈາກພະຍາດຖອກທ້ອງ, ພະຍາດດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ເກີດອາການປວດຮາກ, ເບື່ອອາຫານ, ສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ, ຮາກ, ເຈັບທ້ອງ, ເລືອດໃນອາຈົມແລະໄຂ້. ການວິນິດໄສແມ່ນເຮັດດ້ວຍການນັບເລືອດ ແລະການກວດທາງຄລີນິກອື່ນໆ. ພະຍາດດັ່ງກ່າວແມ່ນໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວດ້ວຍການປິ່ນປົວແບບສະຫນັບສະຫນູນ, ໂດຍມີຈຸດປະສົງເພື່ອຄວບຄຸມອາການທາງດ້ານຄລີນິກ. ເປັນທີ່ສັງເກດວ່າການຕິດເຊື້ອ astrovirus ຍັງສາມາດເກີດຂຶ້ນຜ່ານອາຈົມຂອງສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ, ເຖິງແມ່ນວ່າຫຼັງຈາກສິ້ນສຸດການຖອກທ້ອງ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າມັນເປັນເລື່ອງສໍາຄັນທີ່ຈະແຍກລູກແມວທີ່ມີສຸຂະພາບດີອອກຈາກຕົວທີ່ຕິດເຊື້ອຈົນກວ່າພວກມັນຈະປິ່ນປົວຢ່າງຖືກຕ້ອງ.

6) Rotavirus ເປັນພະຍາດໄວຣັສອື່ນທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດການຖອກທ້ອງໃນແມວ

ເຖິງແມ່ນວ່າຈະຖືກຖືວ່າເປັນເລື່ອງທີ່ຫາຍາກ, rotavirus ໃນແມວມັນກໍ່ເປັນ. ອັນຕະລາຍຫຼາຍ. ອາການຖອກທ້ອງໃນແມວແມວທີ່ຕິດເຊື້ອແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບອາການປວດຮາກ, anorexia ແລະການສູນເສຍນ້ໍາຫນັກ. Rotavirus ຍັງສາມາດນໍາໄປສູ່ການ malabsorption ໃນລໍາໄສ້. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ astrovirus, ພະຍາດໄວຣັດນີ້ສາມາດຖືກວິນິດໄສດ້ວຍການທົດສອບທາງດ້ານຄລີນິກ.