Փորլուծությամբ կատուն ախտանիշ է, որը կարող է նշանակել շատ բաներ՝ սկսած կատվի կերակուրը փոխելու ազդեցությունից մինչև ավելի լուրջ հիվանդություն, ինչպիսին է կատվային լեյկոզը: Մարմնի մեջ մակաբույծների առկայությունը ևս մեկ գործոն է, որը կարող է կատուների մոտ լուծ առաջացնել: Աղբի տուփը մաքրելիս կարևոր է վերահսկել կատվի կղանքը: Հաճախականությունը, հյուսվածքը և այլ նշանները, ինչպիսիք են արյան կամ լորձի առկայությունը ստուգելը, պետք է դիտարկվեն դաստիարակի կողմից՝ պարզելու վիճակի ծանրությունը կամ ոչ: Նաև կարևոր է հետևել այլ ախտանշանների, օրինակ՝ կատուների ցրտահարության կամ ջերմության բարձրացմանը: Որպեսզի դուք մի փոքր ավելի լավ հասկանաք խնդրի պատճառների մասին, մենք թվարկել ենք 6 հիվանդություն, որոնք որպես ընդհանուր ախտանիշ ունեն փորլուծություն ունեցող կատուն։

1) Կատուների լուծը կարող է լինել տոքսոպլազմոզ

Տոքսոպլազմոզը կատուների մոտ վարակիչ հիվանդություն է, որն առաջանում է Toxoplasma gondii -ով: Աղտոտումը տեղի է ունենում հիմնականում, երբ կատվիկը օգտագործում է հում և վարակված թռչնամսի կամ կրծողի միս: Երբ կատուն աղտոտված է, նախակենդանիը հայտնվում է կատվի աղիքներում՝ մոտ 15 օր տևելով՝ բազմանալու և կատվի կղանքի միջոցով ձվերը վերացնելու համար:

Տոքսոպլազմոզով պայմանավորված կատուների լուծը սովորաբար հեղուկ է և որոշ դեպքերում կարող է արյունոտ լինել: Բացի այդ, հիվանդությունը առաջացնում է ախտանիշներ, ինչպիսիք են փսխումը, շնչառությունը, հազը, մկանային ցավը, էնցեֆալիտը, ցածր իմունիտետը և դեղնությունը (փոփոխություն.լորձաթաղանթի ներկում): Եթե ​​ձեր ընտանի կենդանու մոտ նկատում եք այս ախտանիշներից որևէ մեկը, խորհուրդ է տրվում օգնություն խնդրել անասնաբույժից: Տոքսոպլազմոզը լուրջ հիվանդություն է, որը չբուժվելու դեպքում կարող է հանգեցնել մահվան: Տոքսոպլազմոզի կանխարգելման հիմնական միջոցը տնային պայմաններում բուծումն է, քանի որ երբ կատուն դուրս չի գալիս դրսում, դժվար թե վարակված միս ուտի:

2) Կատվային լեյկոզը թուլացնում է իմունային համակարգը և կատվի մոտ փորլուծություն է առաջանում

FeLV-ը (կատվային լեյկեմիայի վիրուս) վիրուսային հիվանդություն է, որը փոխանցվում է վարակված կատուների սեկրեցների միջոցով կամ վարակված մորից նրա ձագին: Կատվային լեյկոզը ազդում է իմունային համակարգի վրա՝ վարակված կատվի համար բերելով մի շարք բարդություններ: Չնայած շատ լուրջ հիվանդություն լինելուն, այն կարելի է կանխարգելել պատվաստումներով, սակայն, նախքան պատվաստանյութը կիրառելը, անհրաժեշտ է փորձարկել կատվին՝ հաստատելու, որ այն վարակված չէ FeLV-ով: Դիարխիան FeLV-ի տարածված ախտանիշն է, հատկապես կատվի ձագերի մեջ, բայց ողջ կյանքի ընթացքում հիվանդությունը ցույց կտա այնպիսի նշաններ, ինչպիսիք են անորեքսիան, անեմիան, քաշի կորուստը, ապատիան, շնչառական խնդիրներ, ստոմատիտ և ջերմություն: Հիվանդությունը բուժում չունի, բայց հնարավոր է իրականացնել լրացուցիչ բուժում՝ մեղմելու հետևանքները և կենդանուն ավելի լավ կյանքի որակ առաջարկելու համար:

3) Բացի փորլուծություն առաջացնելուց, կատվային պանլեյկոպենիան կարող է ազդել շնչառության և ոսկորների վրա: ոսկրածուծ

Փորլուծությունը կատուների մեջ մեկն էկատվային պանլեյկոպենիայի ախտանիշները, որոնք նաև առաջացնում են փսխում, ջերմություն, ախորժակի բացակայություն և որովայնի շրջանում զգայունություն: Աթոռը կարող է արյունոտ լինել: Սովորաբար շների մոտ ախտահարվում է, քանի որ այն առաջացնում է նմանատիպ հետևանքներ, հիվանդությունը պայմանավորված է վիրուսով և չափազանց վարակիչ է. Հիվանդության կանխարգելման լավագույն միջոցը պատվաստումն է, որը կարելի է կիրառել երկու ամսականից։ Չնայած լուրջ, կատվային պանլեյկոպենիան կարող է բուժվել հակաբիոտիկներով, սակայն ծանր դեպքերը պահանջում են այլ ավելի ինտենսիվ բուժումներ:

4) Սալմոնելա կատուների մոտ. սննդային բակտերիալ թունավորումը նույնպես կարող է առաջացնել լուծ

Սալմոնելլան հազվադեպ է համարվում կատուների մոտ, սակայն անհրաժեշտ է արագ հայտնաբերել՝ մարդկանց փոխանցվելու վտանգի պատճառով: Հիվանդության կողմից ներկայացված լուծը սովորաբար գալիս է արյունով և կարող է սրվել մինչև հաստ աղիքի ընդհատվող քրոնիկական փորլուծություն: Բացի այս ախտանիշից, կատուների մոտ սալմոնելան առաջացնում է ջրազրկում, ջերմություն, փսխում, քաշի կորուստ, որովայնի ցավ, ցնցում և ապատիա: Հիվանդության վարակման հիմնական միջոցը վարակված սննդամթերքի ընդունումն է, որը կարող է լինել տավարի, խոզի, թռչնի միս կամ նույնիսկ այդ կենդանիների ձու և կաթ: Բացի այդ, կարող են աղտոտվել գետերի և լճերի ջուրը, ինչպես նաև մրգերըև կանաչի: Ախտորոշումը կատարվում է լաբորատոր հետազոտություններով։ Եթե ​​արդյունքը դրական է հիվանդության համար, բուժումը կիրականացվի հակաբիոտիկներով։ Հիվանդությունը կանխելու լավագույն միջոցը կատվի կողմից միս և այլ հում մթերքներ ուտելն արգելելն է:

5) Դիարխով կատու. աստղավիրուսային վարակը առաջացնում է ախտանիշ

Աստրովիրուսի փոխանցումը տեղի է ունենում կատվի միջոցով: շփում աղտոտված ջրի, սննդի, կղանքի և փսխման հետ: Բացի փորլուծությունից, հիվանդությունը առաջացնում է ապատիա, անորեքսիա, ախորժակի կորուստ, փսխում, որովայնի ցավ, կղանքի մեջ արյուն և ջերմություն: Ախտորոշումը կատարվում է արյան հաշվարկով և այլ կլինիկական հետազոտություններով: Հիվանդությունը բուժվում է օժանդակ թերապիաներով՝ կլինիկական նշանները վերահսկելու նպատակով։ Հատկանշական է, որ աստղավիրուսի փոխանցումը դեռևս կարող է տեղի ունենալ վարակված կենդանու կղանքի միջոցով, նույնիսկ փորլուծության ավարտից հետո։ Այդ իսկ պատճառով կարևոր է առողջ ձագերին առանձնացնել վարակվածներից, մինչև դրանք պատշաճ կերպով բուժվեն:

6) Ռոտավիրուսը ևս մեկ վիրուսային հիվանդություն է, որն առաջացնում է լուծ կատուների մոտ

Չնայած այն հազվադեպ է համարվում, ռոտավիրուսը կատուների մոտ բավականին վտանգավոր: Վարակված կատվի կատուների մոտ փորլուծությունը կապված է փսխման, անորեքսիայի և քաշի կորստի հետ: Ռոտավիրուսը կարող է նաև հանգեցնել աղիների թուլացման: Ինչպես աստրովիրուսը, այս վիրուսային հիվանդությունը կարող է ախտորոշվել կլինիկական թեստերի միջոցով: