ພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວເກີດຂຶ້ນເມື່ອມີຄວາມບໍ່ສົມດຸນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບອິນຊູລິນ, ຮໍໂມນທີ່ຜະລິດຢູ່ໃນຕ່ອມ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລະດັບນໍ້າຕານໃນເລືອດເພີ່ມຂຶ້ນ. ນີ້ເກີດຂື້ນເນື່ອງຈາກການຜະລິດອິນຊູລິນຕໍ່າຫຼືຄວາມຕ້ານທານຕໍ່ມັນ, ແລະເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຕ່າງໆໃນອະໄວຍະວະຂອງ feline. ມັນມັກຈະມີຜົນກະທົບຕໍ່ແມວຜູ້ສູງອາຍຸ, ແຕ່ມັນຍັງມີຜົນກະທົບຕໍ່ feline ທີ່ມີອາຫານທີ່ບໍ່ພຽງພໍ, ເຕັມໄປດ້ວຍຄາໂບໄຮເດດ. ສະພາບການນີ້ມີອາການຫຼາຍຢ່າງແລະມັນເປັນການດີທີ່ຈະຮັບຮູ້ແຕ່ລະຄົນເພື່ອເລີ່ມຕົ້ນການປິ່ນປົວ. ບົດຄວາມຕໍ່ໄປນີ້ສະແດງອາການຂອງພະຍາດເພື່ອຫຼີກລ້ຽງວິກິດການພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວ.

1) ພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວເຮັດໃຫ້ felines ຍ່ຽວຫຼາຍແລະດື່ມນ້ໍາຫຼາຍ

ນີ້ແມ່ນຫນຶ່ງໃນ ອາການຕົ້ນຕໍຂອງພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວ. ຄວາມບໍ່ພຽງພໍຂອງ insulin ໂອນ glucose ເຂົ້າໄປໃນເລືອດ. ຕໍ່ມາ, ເກີນນີ້ຈະຖືກຂັບໄລ່ອອກໂດຍຫມາກໄຂ່ຫຼັງ, ໃນຮູບແບບຂອງຍ່ຽວທີ່ຫນາແຫນ້ນແລະໃນປະລິມານຫຼາຍ. ສະນັ້ນໂອກາດທີ່ລາວຈະໃຊ້ກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອແມວຫຼາຍ. ແຕ່ຢ່າເຮັດຜິດ: ອັນນີ້ກໍ່ເປັນເຫດຜົນໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ແມວຈຸ່ມໃສ່ບ່ອນຜິດ, ຊັດເຈນເພາະເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີເວລາເຂົ້າຫ້ອງນ້ຳ. ດັ່ງນັ້ນ, ລາວຍັງຂາດນ້ໍາ. ເພາະສະນັ້ນ, ແມວດື່ມນ້ໍາຫຼາຍແມ່ນອາການຂອງພະຍາດເບົາຫວານ. ນັ້ນແມ່ນ, ຖ້າປະລິມານນ້ໍາປະຈໍາວັນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງກະທັນຫັນແລະແມວກໍາລັງຖອກຫຼາຍ, ມັນອາດຈະເປັນພະຍາດເບົາຫວານ.

2) ຄວາມອຶດຫິວຫຼາຍເກີນໄປເປັນ feline.emagrece ແມ່ນອາການຂອງພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວ

ຫຼາຍຂອງ glucose ໄຫຼວຽນຢູ່ໃນເລືອດຫມາຍຄວາມວ່າມັນບໍ່ຢູ່ໃນຈຸລັງ. ນີ້ສ້າງຮູບພາບຂອງ polyflagia, ເຊິ່ງເປັນຄວາມອຶດຫິວຫຼາຍເກີນໄປທີ່ເກີດຈາກເຫດຜົນຫຼາຍຢ່າງ, ລວມທັງການຂາດພະລັງງານໃນຮ່າງກາຍ. ໃນກໍລະນີນີ້, ປະລິມານຂອງອາຫານ cat ຈະເພີ່ມຂຶ້ນ. ແຕ່ຢ່າຄິດວ່າລາວຈະເພີ່ມນ້ໍາຫນັກ (ກົງກັນຂ້າມ): ແມວທີ່ສູນເສຍນ້ໍາຫນັກຢ່າງກະທັນຫັນແມ່ນຂ້ອນຂ້າງເປັນພະຍາດເບົາຫວານ, ເຖິງແມ່ນວ່າລາວຈະກິນຫຼາຍ. ເນື່ອງຈາກການຂາດພະລັງງານ, ອົງການຈັດຕັ້ງຈະຊອກຫາມັນຈາກແຫຼ່ງໃດກໍ່ຕາມໃນຮ່າງກາຍ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນໄຂມັນຫຼືເນື້ອເຍື່ອກ້າມເນື້ອ.

3) ກ່ອນທີ່ຈະເປັນໂລກເບົາຫວານໃນແມວ, feline ມີບັນຫາການຍ່າງ

ໂຣກ neuropathy ພະຍາດເບົາຫວານແມ່ນເຫັນໄດ້ວ່າເປັນການເສື່ອມຂອງເສັ້ນປະສາດຊໍາເຮື້ອ, ເຊິ່ງເກີດມາຈາກການຂາດທາດນ້ ຳ ຕານໃນຈຸລັງແລະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ການເຮັດວຽກຂອງມໍເຕີ. ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຍ່າງແມ່ນອາການທີ່ຮ້າຍແຮງຫຼາຍຂອງພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວ, ຍ້ອນວ່າພວກມັນສາມາດທົນທຸກຄວາມບໍ່ສົມດຸນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຕົກແລະອຸປະຕິເຫດໃນເຮືອນ. ຂາຫຼັງແມ່ນໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຫຼາຍທີ່ສຸດ ແລະເມື່ອຖືກກະທົບຈາກພະຍາດ, ແມວບໍ່ສາມາດໂດດອອກໃຫຍ່ດ້ວຍຄວາມຊໍານິຊໍານານໄດ້.

4) ພະຍາດເບົາຫວານ ໃນແມວມັນຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດການຊຶມເສົ້າແລະອ່ອນເພຍ

ພະຍາດເບົາຫວານຍັງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ພຶດຕິກໍາຂອງແມວ, ເຊິ່ງເລີ່ມນອນຫຼາຍກວ່າປົກກະຕິແລະຍັງງຽບລົງຍ້ອນຄວາມອ່ອນເພຍ. ຄວາມງ້ວງຊຶມນີ້ຍັງສາມາດກ່ຽວຂ້ອງກັບການຂາດຄວາມຢາກອາຫານແລະ feline ໄດ້ອາບໜ້ອຍ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ແມ່ນແລ້ວ: ແມວມີອາການຊຶມເສົ້າເປັນຜົນມາຈາກພະຍາດເບົາຫວານ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ສຸຂະພາບຂອງມັນຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ.

5) ຮູບລັກສະນະທີ່ບໍ່ດີ ແລະລົມຫາຍໃຈຫວານຍັງເປັນອາການຂອງພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວ

ຈຸລັງເປັນແນວໃດ. ບໍ່ໄດ້ເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະແມວທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານແມ່ນບາງແລະຂາດນ້ໍາ, ລາວສາມາດສະແດງຮູບລັກສະນະທີ່ບໍ່ດີ, ມີເປືອກຫຸ້ມນອກທີ່ບໍ່ສະອາດແລະບໍ່ມີຊີວິດ, ນອກເຫນືອຈາກການປະເຊີນຫນ້າກັບ crestfallen. "ລົມຫາຍໃຈຫວານ" ເກີດຂື້ນໃນເວລາທີ່ອົງການຈັດຕັ້ງກໍາລັງປ່ຽນໄຂມັນໃນຮ່າງກາຍຂອງແມວໃຫ້ເປັນ glucose, ຂະບວນການທໍາມະຊາດທີ່ເອີ້ນວ່າ ketosis ເກີດຂື້ນ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລົມຫາຍໃຈຂອງແມວຫວານ.

ການປິ່ນປົວພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວແບບທໍາມະຊາດໄດ້ຜົນ ?

ຫຼັງຈາກການວິນິດໄສ, ເຊິ່ງຖືກປິດຫຼັງຈາກການກວດເລືອດແລະປັດສະວະ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະຕ້ອງປະຕິບັດຕາມຄໍາແນະນໍາຂອງສັດຕະວະແພດທັງຫມົດ. ມັນເປັນອັນຕະລາຍຫຼາຍທີ່ຈະປະຕິບັດຕາມການປິ່ນປົວແບບທໍາມະຊາດໂດຍບໍ່ມີການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ພິຈາລະນາວ່າມັນເປັນ pathology ທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ການເຮັດວຽກຂອງອະໄວຍະວະທັງຫມົດ.

ໂດຍປົກກະຕິ, ການປິ່ນປົວປະກອບມີການປ່ຽນແປງຂອງອາຫານ, ດ້ວຍການກິນ. ອາຫານຂອງແມວແລະການຄວບຄຸມປະລິມານປະຈໍາວັນໂດຍທ່ານຫມໍ. ໂດຍວິທີທາງການ, ຕະຫຼາດສັດລ້ຽງຍັງສະຫນອງອາຫານທີ່ເຮັດສະເພາະສໍາລັບແມວທີ່ເປັນໂລກເບົາຫວານ, ທີ່ມີເນື້ອໃນຄາໂບໄຮເດດຕ່ໍາໃນສ່ວນປະກອບ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຢາທີ່ໃຊ້ອິນຊູລິນ ແລະແມ່ນແຕ່ການສັກຢາອິນຊູລິນໂດຍກົງອາດຈະມີຄວາມຈໍາເປັນ.

ມີຫຼາຍສາເຫດຂອງພະຍາດເບົາຫວານໃນແມວ.ແລະມັນມີຂະຫນາດໃຫຍ່ກວ່າຢູ່ໃນສາຍພັນແມວຂອງມຽນມາ, ແຕ່ວ່າບໍ່ໄດ້ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ mutt ຈາກການພັດທະນາພະຍາດ. ຄຽງຄູ່ກັບພະຍາດເບົາຫວານ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະຮັກສາການດູແລ feline ຕໍ່ກັບພະຍາດແມວທີ່ເປັນອັນຕະລາຍທີ່ສຸດ.