Agility werzîşek ji bo kûçikan e ku li Brezîlyayê her ku diçe zêde dibe. Ew ji bo kûçikan celebek çerxek e ku, di rê de, çend asteng û amûr hene ku heywanê xwe, laşî û derûnî bimeşînin. Lê, her çend ew di nav mamosteyan de populer dibe jî, pir kes hîn jî di derbarê vê werzîşê de guman hene. Di hişê wî de, Paws da Casa bi profesyonel Camila Rufino re, ku li Tudo de Cão perwerdekarek behremendî û perwerdekarek Agility ye re peyivî. Binêrin wê çi ji me re got û hemî gumanên xwe di derbarê wê de ji holê rakin!

Zêdebûn ji bo kûçikan çi ye û ev werzîş ji çi pêk tê?

Camila Rufino: Hêzbûn di nav de derketiye holê. 1978 li Crufts Dog Show, ku bûyerek kenînek navneteweyî ya mezin e ku her sal li Keyaniya Yekbûyî tê lidarxistin. Fikra destpêkê ew bû ku di navberên vê bûyerê de gel xweş bikin, ji bo gerîdok û kûçikê qursek bazdanê nîşan bidin, lez û beziya xwezayî ya kûçikan nîşan bidin. Ji ber serkeftina mezin, Agility ji hêla Klûba Kennel ve di sala 1980-an de wekî werzîşek fermî hate nas kirin, ku ji hingê ve komek rêzikên pejirandî hene. Werzîş di dawiya salên 1990-an de hat Brezîlyayê û ji wê demê ve, hezkirên kûçikan bala xwe dayê ku wê bikin.

Ew werzîşek li ser bingeha siwarbûnê ye, ku divê kuçêker kûçikê xwe bi rê ve bibe.Di qurseke bi çend astengan de tenê îşaret û fermanên devkî bi kar tînin, di her yek ji wan de rêgezên taybetî dişopînin.

Di van çerçoveyan de kîjan amûr û astengên ji bo lêhatiyê têne bikar anîn?

CR: Di Agility de, çerxa kûçikên bi asteng û alavan dikare ji hêmanên cihêreng pêk were, wek: pîvaz, rampa, dîwar, tunel, dûr, tirek û bazdan. Di pêşbirkan de, dadger berpirsiyar e ku her qursek ku divê di demek herî kin de were darve kirin, bêyî ku cotek rêveçûnê bigire an jî astengan derxe. Civîna qursan li gorî asta dijwariya ku her kûçik tê de tê kirin: destpêk, pola I, II û III.

Feydeyên sereke yên çerxê ji bo kûçikan çi ne?

CR: Ji bilî peydakirina lêçûnên enerjiya laşî û derûnî, pêkanîna vê werzîşê amûrek civakîbûnê ya hêja ye; ew ji bo pêşîlêgirtin û çareserkirina hin pirsgirêkên behrê dibe alîkar û girêdana di navbera kûçik û xwediyê xwe de pir zêde dike.

Em nikarin behsa feydeyên ji bo me mirovan nekin: pratîka werzîşê ji me re dibe alîkar ku em şiyana xwe ya têgihîştin û ragihandinê baştir bikin. bi kûçikê me re çêtir û çêtir. Demek e ku em dikarin bi xwendekarên din û kûçikên wan re jî hevaltiyê bikin, hevalên nû çêkin û bê guman, tenduristî û fitnessa xwe (û pir!) çêtir bikin.

Çirbûn: kûçikji hemû temen û nijadan dikarin beşdar bibin an nakokî hene?

CR: Her kûçik, çi safî be an na, heya ku şert û mercên tenduristiya wan destûrê bidin, dikare Agility bike. Tiştê ku divê em fam bikin ev e ku, mîna mirovên ku divê li bijîjkek berpirsiyar bigerin da ku kontrol bikin ka em dikarin berî destpêkirina wê çalakiyek laşî pêk bînin, dema ku ew tê ser kûçikên me jî divê heman tişt were kirin. Ango, pêdivî ye ku rewşa tenduristiyê ya heyî (bi nirxandin û pejirandina bijîjk), taybetmendiyên taybetî yên her cûreyê (wek nimûne, bi kûçikên brachycephalic re, ku di rojên germahiya bilind de hewceyê lênihêrînê ne) li ber çavan bigirin. ; an tewra kûçikên ku meyla wan heye ku di stûyê de pirsgirêkan derxînin - ji bo van pêlav qet ne bilind in); qonaxa temenî ya ku ew tê de ne (kuçik û kûçikên mezin), her gav hewl didin ku rêzê li kesayetiya her yekê bigirin! Her kûçikek, berî ku li ser rêyek bi bazdan bilind bimeşe, pêdivî ye ku bi hemî wan li erdê dest pê bike, wekî din em di heman demê de du tevger ji wan dixwazin, ya bazdanê û ya ku bi rê ve diçin.

Ji ber vê yekê kuçik hewcedarê lênihêrîna taybetî ne ku beşdarî agility bibin?

CR: Dema ku em bi taybetî li ser kûçikên ciwan diaxivin, em her gav hewce ne ku rêzê li serdema mezinbûna tevahiya avahiya hestiyê kûçikan bigirin.Ango ji bo van kûçikan heta ku heyama mezinbûnê neqede em îsotan hilnadin. Wekî din, tundî û dirêjahiya temrînan jî divê ji bo her qonaxa kûçikê we guncan be. Di heman demê de pir girîng e ku kûçik her dem li ser erdek ewleh werzişê bike. Pêdivî ye ku ew di dema pêkanîna temrînan de qet zêde nekeve.

Hêzbûn: Ma kûçik hewce ne ku berî ku dest bi werzîşê bikin hin perwerdehiyê derbas bikin?

CR: Bi îdeal, kûçikê we divê zanibe ku meriv çawa bersivê dide hin fermanên guhdanê yên bingehîn, wek rûniştin, daketin, bimîne, û dema gazîkirinê were. Çawa ku em mirov hewcedarê çalakiya rûtîn in da ku em her gav hevseng bin, girîng e ku kûçikê we jî rojane çalakiya laşî, derûnî û civakî hebe. Hûn dikarin wan bi kûçikê xwe re têxin nav jiyana xwe ya rojane, li kolanan, meydanan û parkan bimeşin (çalakiya laşî û civakî) û her weha hûn dikarin dema xwarinê ya kûçikê xwe jî ji bo pêkanîna temrînên fermanê (çalakiya derûnî) bikar bînin, bi vî rengî piştrast bikin ku di Ji bilî ku serê xwe bi kêşeyên rojane re mijûl bike, ew ê gelek îhtîşeya perwerdekirinê hebe.

Lezgînî: Divê perwerde çawa bikeve nav rûtîniya kûçikan?

CR: Divê perwerde hêdî hêdî bikeve nav rûtîn, her gav rêz li kesayetiya her kûçik û qonaxa jiyanê ya ku ew tê de ye.Berî ku hûn li dibistanek Agility bigerin, hûn dikarin ji bo pratîka werzîşê fermanên pir girîng perwerde bikin, wekî "rûniştin", "xwar" û "mayî". Digel vê yekê, xebata li ser girêdan, motîvasyon û xwe-kontrola bi kûçikê xwe re pêdivî ye.

Meriv çawa li mal û cîhên din çerxa kûçikê dike?

CR: Ji bo perwerdekirina li mal an cîhên ku ne dibistanek fermî ne, mimkun e ku hûn kûçikê xwe bi karanîna amûrên ku di jiyana rojane de bi hêsanî têne peyda kirin, wek qutiyên kartonê ji bo dubarekirina fêrî fêr bikin. tunel, kon û darên li parkan ji bo rahênana kevçîyan, lûleyên PVC ji bo çêkirina bazikên xwe, hwd. Di vê çarçoweya perwerdehiyê de, pir girîng e ku temrînên germkirinê jî werin danîn; temrînên ku jêhatîbûnên motorê pêş dixin û masûlkan xurt dikin da ku kûçikê me bi fizîkî amade be ku vê werzîşa bi performansa bilind bike.