របបអាហាររបស់ឆ្មាគឺជារឿងមួយដែលប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធការពាររបស់សត្វចិញ្ចឹមច្រើនបំផុត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឆ្មាដែលមានភាពស៊ាំទាបអាចមានបញ្ហាដោយសារកត្តាផ្សេងៗមួយចំនួនទៀត។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់លើទម្លាប់ និងអាកប្បកិរិយារបស់សត្វទាំងអស់ ដើម្បីកុំឱ្យភាពស៊ាំទាបមិនវិវត្តទៅជាអ្វីដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះឡើយ៖ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំខ្សោយធ្វើឱ្យកូនឆ្មាកាន់តែងាយរងគ្រោះទៅនឹងការឆ្លងជាបន្តបន្ទាប់ និងជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដូចជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម តម្រងនោមជាដើម។ បញ្ហាមហារីក និងបញ្ហាជាច្រើនទៀត។ ដើម្បីជួយអ្នក យើងបានប្រមូលព័ត៌មានមួយចំនួនអំពីរបៀបបង្កើនភាពស៊ាំរបស់ឆ្មារបស់អ្នក។ សូមពិនិត្យមើលវា!

ឆ្មាដែលមានភាពស៊ាំទាប៖ តើត្រូវជៀសវាងវាដោយរបៀបណា?

ក្រៅពីការថែរក្សារបបអាហាររបស់ឆ្មា មានវិធានការមួយចំនួនដែលអាចត្រូវបានអនុវត្តដើម្បីបង្កើនភាពស៊ាំរបស់ឆ្មា។ ការទៅជួបពេទ្យសត្វជាប្រចាំ និងការចាក់វ៉ាក់សាំងប្រចាំឆ្នាំគឺចាំបាច់សម្រាប់កូនឆ្មាឱ្យមានសុខភាពល្អ។ លើសពីនេះ ការធ្វើឱ្យសត្វសកម្ម ជំរុញវាទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តជាមួយនឹងហ្គេម គឺជាការចាំបាច់សម្រាប់សុខភាពឆ្មា។

សត្វដែលមិនអនុវត្តសកម្មភាពរាងកាយទំនងជាត្រូវបានតានតឹង ដែលនាំឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរអ័រម៉ូនក្នុងរាងកាយ។ កាត់បន្ថយភាពស៊ាំ និងបង្កើនឱកាសនៃការវិវត្តទៅជាជំងឺ។ ការចិញ្ចឹមតាមផ្ទះ និងការចិញ្ចឹមក្នុងផ្ទះ គឺជាការថែទាំដែលនាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍ជាបន្តបន្ទាប់ដល់សុខុមាលភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់ឆ្មា។

តើអាហារអ្វីខ្លះដែលបង្កើនភាពស៊ាំរបស់ឆ្មា?

បន្ថែមពីលើការផ្តល់សារធាតុចិញ្ចឹមចាំបាច់ អាហារឆ្មាដែលមានគុណភាពល្អ រំខានយ៉ាងខ្លាំងដល់គុណភាពជីវិតរបស់សត្វ។ ប៉ុន្តែវាមិនឈប់នៅទីនោះទេ នៅពេលដែលយើងនិយាយអំពីរបៀបបង្កើនភាពស៊ាំរបស់ឆ្មា៖ អាហារមួយចំនួនអាចត្រូវបានបន្ថែមទៅក្នុងរបបអាហាររបស់សត្វឆ្មា ដើម្បីរក្សាភាពស៊ាំជានិច្ច។ ផ្លែឈើដូចជាឪឡឹក ឪឡឹក ស្ត្របឺរី និងផ្លែប៉ោមត្រូវបានបញ្ចេញ ហើយសាកសមបំផុតសម្រាប់កូនឆ្មា។ ពួកគេអាចត្រូវបានបន្ថែមទៅក្នុងទម្លាប់អាហាររបស់ឆ្មាជាអាហារសម្រន់ ប៉ុន្តែដោយគ្មានការបំផ្លើស។ ម៉្យាងវិញទៀត ផ្លែក្រូចឆ្មារ ដូចជា ម្នាស់ ក្រូចឆ្មា និងក្រូច មិនគួរត្រូវបានផ្តល់ជូនដល់សត្វឆ្មាឡើយ។ ពួកវាអាចបណ្តាលឱ្យមានបញ្ហាក្រពះពោះវៀន ហើយដោយសារមូលហេតុនោះ គួរតែចាកចេញពីរបបអាហារ។

វីតាមីនសម្រាប់ឆ្មា៖ តើនៅពេលណាដែលចាំបាច់ក្នុងការបំពេញបន្ថែម?

ដើម្បីបង្កើនភាពស៊ាំរបស់សត្វចិញ្ចឹម ម្ចាស់ជាច្រើន ងាកទៅរកការបន្ថែមអាហារូបត្ថម្ភដោយប្រើវីតាមីនសម្រាប់ឆ្មា។ វិធានការនេះគួរតែត្រូវបានអនុម័តតែបន្ទាប់ពីការវិភាគដោយពេទ្យសត្វដែលយល់ពីបញ្ហានេះ។ មានតែអ្នកជំនាញឯកទេសទេដែលអាចធានាថាការបន្ថែមពិតជាចាំបាច់ដើម្បីជួយកែលម្អសុខភាពសត្វ។