ជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងឆ្មាអាចជារឿងធម្មតា។ ដូចសត្វឆ្កែដែរ សត្វចចកអាចមានប្រតិកម្មអាលែហ្សីដែលបង្កឡើងដោយភ្នាក់ងារអាលែហ្សីផ្សេងៗ ដូចជាការបំពុល សត្វល្អិត លំអង ផ្សិត និងសូម្បីតែសារធាតុគីមី។ ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទ Atopic dermatitis នៅក្នុងកូនឆ្មាត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយការរលាកស្បែក ដែលអាចត្រូវបានអមដោយរបួស និងសូម្បីតែការបាត់បង់សក់។ ការសិក្សាភាគច្រើនបង្ហាញថាការវិវត្តនៃបញ្ហានៅក្នុងសារពាង្គកាយរបស់សត្វមានកត្តាហ្សែន - នោះគឺវាត្រូវបានឆ្លងពីស្រីឬប្រុសទៅកូនឆ្កែ។ ខាងក្រោមនេះ ស្វែងយល់បន្ថែមអំពីជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងឆ្មា និងស្វែងយល់ពីរបៀបកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងវិធីព្យាបាលជំងឺនេះ!

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណជំងឺរលាកស្បែកនៅលើកូនឆ្មា?

ការរមាស់ខ្លាំងគឺជាសញ្ញាទូទៅបំផុតដែលបង្ហាញថាអ្នក ឆ្មាប្រហែលជាមានប្រតិកម្មអាលែហ្សី ប៉ុន្តែកត្តាផ្សេងទៀតត្រូវតែបន្ថែមដើម្បីកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវ ព្រោះនេះអាចបង្ហាញពីបញ្ហាមួយចំនួន។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលសម្គាល់ឃើញអ្វីចម្លែកនៅលើដងខ្លួនរបស់ឆ្មា ត្រូវប្រាកដថាយកវាទៅពេទ្យសត្វដើម្បីធ្វើការវាយតម្លៃ។

ភាពខ្លាំងនៃការរមាស់អាចជាការព្រមានមួយ៖ ប្រសិនបើកូនឆ្មារបស់អ្នកមិនឈប់ស្វែងរកមធ្យោបាយដើម្បីសម្រាល ភាពមិនស្រួល មិនថាជាមួយនឹងក្រញាំ ធ្មេញ អណ្តាត ឬការត្រដុសលើគ្រឿងសង្ហារឹម និងវត្ថុច្រើនពេកទេ វាអាចជាករណីនៃជំងឺរលាកស្បែក។ ជាមួយ​នឹង​នោះ វា​ជា​រឿង "ធម្មតា" សម្រាប់​គាត់​ដែល​មាន​របួស ឬ​មាន​ស្នាម​របួស​លើ​ខ្លួន​ប្រាណ​ដែល​បណ្តាល​មក​ពី​ការ​ព្យាយាម​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ដើម្បី​បញ្ចប់​ការ​រមាស់។ បន្ថែមពីលើទាំងនេះរួចហើយដែលបានរៀបរាប់ រោគសញ្ញាផ្សេងទៀតក៏អាចកើតឡើងផងដែរ ដូចជា៖

• Otitis និងការឆ្លងមេរោគផ្សេងទៀតនៅក្នុងតំបន់ត្រចៀក
• ការបាត់បង់សក់ (alopecia)
• រូបរាងនៃដុំពកនៅលើត្រចៀក។ ស្បែក
• ការលិទ្ធខ្លាំងពេកនៃកន្លែងរបួស
• ចំណុចក្រហមនៅលើក្រញាំ ត្រចៀក មុខ ក្លៀក និងក្បាលពោះ
• ស្បែករលាក

ជំងឺរលាកស្បែកក្នុងឆ្មា៖ ការព្យាបាលគឺចាំបាច់ដើម្បីគ្រប់គ្រងបញ្ហា

ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទ Atopic គឺជាបញ្ហាដែលមាននិន្នាការកើតឡើងវិញ។ យ៉ាងណាមិញ ជារឿយៗមិនមានវិធីដើម្បីជៀសវាងការប៉ះពាល់របស់សត្វជាមួយនឹងសារធាតុអាឡែហ្សីននោះទេ។ ជំងឺនេះមិនមានការព្យាបាលទេ ប៉ុន្តែវាអាចត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយការត្រួតពិនិត្យដដែលៗពីពេទ្យសត្វ។ នោះគឺវានិយាយអំពីការផ្តល់គុណភាពជីវិតដល់សត្វ! វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការធ្វើតាមការណែនាំអំពីថ្នាំ និងការថែទាំឆ្មាទាំងអស់។

ជាធម្មតា ការព្យាបាលជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងឆ្មាត្រូវបានកំណត់ដោយភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់ ហើយប្រែប្រួលជាមួយនឹងការប្រើប្រាស់ថ្នាំ corticoids, immunotherapy ឬសាប៊ូកក់សក់ជាក់លាក់។ អ្នកក៏ប្រហែលជាត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្តូររបបអាហាររបស់កូនឆ្មាផងដែរ។ ពិគ្រោះជាមួយពេទ្យសត្វដែលអ្នកជឿទុកចិត្ត!

ជំងឺរលាកស្បែកក្នុងឆ្មា៖ របៀបការពារការឡើងក្រហម?

វាមិនតែងតែអាចទៅរួចក្នុងការមានសកម្មភាពនៃធាតុខាងក្រៅមួយចំនួនដែល "ធ្វើឱ្យ" ជំងឺរលាកស្បែក atopic នៅក្នុងកូនឆ្មានោះទេ។ ប៉ុន្តែអ្នកអាចធ្វើសកម្មភាពមួយចំនួនដើម្បីការពារការឡើងកន្ទួលអាឡែស៊ី។ មើលគន្លឹះមួយចំនួន

• រក្សាបរិស្ថានជានិច្ចសម្អាត

ការរក្សាផ្ទះ និងកន្លែងដែលកូនឆ្មាចរាចរជានិច្ចជាវិធីចម្បងក្នុងការបង្ការជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងឆ្មា។ ម៉ាស៊ីនបូមធូលី និងការសម្អាតប្រចាំថ្ងៃអាចជួយក្នុងការគ្រប់គ្រងនេះ ក៏ដូចជាការរក្សាបរិយាកាសជានិច្ច។ ក្នុងករណីមានសត្វមូស អ្នកអាចការពារការរីកសាយភាយនៃបរិស្ថានដោយយកខ្នើយ កម្រាល និងភួយចេញពីកន្លែងដែលសត្វក្រៀលស្នាក់នៅ ព្រោះពួកវាជាអ្នកប្រមូលផ្តុំធំបំផុតនៃប៉ារ៉ាស៊ីតទាំងនេះ ឬប្រើផលិតផលជាក់លាក់ដើម្បីបញ្ចប់បញ្ហា។ គ្រែរបស់ឆ្មាក៏ត្រូវធ្វើជាមួយនឹងក្រណាត់ hypoallergenic ផងដែរ។

• ជៀសវាងរុក្ខជាតិ និងផ្កានៅក្នុងតំបន់ដែលកូនឆ្មារស់នៅ

លំអងផ្កាគឺជាសារធាតុអាឡែហ្សីនទូទៅដែលបណ្តាលឱ្យមានជម្ងឺ atopic ជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងឆ្មា។ ដូច្នេះហើយ អ្នកអាចបោះបង់ចោលការមានរុក្ខជាតិក្នុងផ្ទះ។ លើសពីនេះ សត្វខ្លះអាចមានជាតិពុលខ្លាំង។ តែងតែស្រាវជ្រាវមុនពេលនាំយករុក្ខជាតិថ្មីមកផ្ទះ។

• ប្រើផលិតផលសម្អាត hypoallergenic

ឆ្មា ទោះបីជាពួកគេចូលចិត្តស្នាក់នៅកន្លែងខ្ពស់ក៏ដោយ ពួកវាក៏អាចដេកបានដែរ ហើយរមៀលនៅលើឥដ្ឋ ត្រដុសខ្លួនគេក្នុងសារធាតុគីមី ដែលអាចបង្កឱ្យមានការវាយប្រហារអាឡែស៊ី។ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការជ្រើសរើសផលិតផលលាងសម្អាតដែលសមរម្យសម្រាប់អ្នកដែលមានសត្វចិញ្ចឹមនៅផ្ទះ។ ថ្វីបើមានតម្លៃថ្លៃជាងផលិតផលធម្មតាក៏ដោយ វាពិតជាមានតម្លៃក្នុងការវិនិយោគដើម្បីជៀសវាងបញ្ហានេះសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នក ការប្រឆាំងនឹងចៃឆ្មារបស់អ្នកតែងតែទាន់សម័យ ទោះបីជាគាត់មិនចាកចេញពីផ្ទះក៏ដោយ។ អ្នក​ក៏​អាច​ជ្រើសរើស​ប្រើ​កអាវ​ជាក់លាក់​ដើម្បី​ការពារ​ប៉ារ៉ាស៊ីត។ ក្នុងករណីណាក៏ដោយ សូមពិគ្រោះជាមួយពេទ្យសត្វជាមុនសិន ដើម្បីឲ្យគាត់អាចណែនាំជម្រើសដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់សត្វដែលមានអាលែហ្សី។