ពូជឆ្កែមួយចំនួនដូចជា Pugs និង French Bulldogs ទំនងជាកើតអាឡែស៊ី ដោយសារកាយវិភាគសាស្ត្ររបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែអ្នកដែលគិតថាការរមាស់ស្បែកទាំងនេះកើតឡើងចំពោះពួកវាគឺខុស។ ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទ Canine atopic dermatitis គឺជាអាឡែហ្ស៊ីឆ្កែ ហើយប៉ះពាល់ដល់ពូជមួយចំនួនដូចជា Boxer, Labrador, Dalmatian, Maltese និង Shih Tzu ដូចគ្នា។ ការរមាស់គឺជារោគសញ្ញាចម្បងមួយ ហើយដូច្នេះ ជាធម្មតាវាជាលើកដំបូងដែលត្រូវបានជួសជុលដោយម្ចាស់។ ដើម្បីជួយអ្នកកំណត់អត្តសញ្ញាណស្ថានភាពនៅក្នុងសត្វរបស់អ្នក Patas da Casa បានប្រមូលព័ត៌មានជាបន្តបន្ទាប់អំពីជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ៖ សូមពិនិត្យមើលបន្ថែមអំពីប្រធានបទខាងក្រោម!

តើជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទ atopic របស់សត្វឆ្កែគឺជាអ្វី?

ទោះបីជាវាមិនមានប្រភពដើមក៏ដោយ ការសិក្សាមួយចំនួនបង្ហាញថា ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទ atopic dermatitis គឺជាជំងឺដែលរីករាលដាលតាមហ្សែន។ នោះគឺ៖ កូនឆ្កែឈ្មោល ឬញីដែលមានជំងឺរលាកស្បែក ជាធម្មតាកើតជំងឺដូចគ្នាដែរ។ ប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ីរបស់សត្វឆ្កែនេះត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយការរលាកស្បែកដែលអាចបណ្តាលមកពីកត្តាមួយចំនួនដែលត្រូវបានរកឃើញទាំងនៅក្នុងធម្មជាតិ និងក្នុងបរិយាកាសក្នុងស្រុក ដូចជា mites ធូលី លំអង និងសារធាតុគីមីសម្រាប់ការលាងសម្អាតជាដើម។

តើរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ នៃជំងឺរលាកស្បែកលើសត្វឆ្កែ?

ដូចដែលយើងបានរៀបរាប់ខាងលើ ការរមាស់ខ្លាំងគឺជារោគសញ្ញាចម្បងមួយនៃជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ ប៉ុន្តែតើវាយ៉ាងដូចម្តេច?វាក៏អាចបង្ហាញពីជំងឺ និងស្ថានភាពសុខភាពផ្សេងៗផងដែរ អ្នកត្រូវរកមើលសញ្ញាផ្សេងទៀត មុនពេលធ្វើដំណើរទៅពេទ្យសត្វ។ ដោយសារតែការរមាស់ វាជារឿងធម្មតាទេដែលសត្វឆ្កែដែលមានជំងឺរលាកស្បែកត្រូវចំណាយពេលច្រើនដើម្បីកាត់បន្ថយភាពមិនស្រួល វាអាចកើតឡើងតាមរយៈការលិត ខាំ ឬ "ត្រដុស" លើផ្ទៃផ្សេងៗ។ អាស្រ័យលើអាំងតង់ស៊ីតេ ការអនុវត្តទាំងនេះអាចបណ្តាលឱ្យមានរបួស កោស និងរបួសដែលប្រសិនបើមិនព្យាបាលទេ វាអាចឆ្លងមេរោគ ដូច្នេះវាជាការល្អដែលត្រូវដឹង។

រោគសញ្ញាជាធម្មតាចាប់ផ្តើមពី ទម្រង់ស្រាល មុនពេលកូនឆ្កែមានអាយុប្រាំមួយខែ និងកាន់តែខ្លាំងទៅតាមពេលវេលា។ បន្ថែមពីលើការរមាស់ និងផលវិបាក រោគសញ្ញាចម្បងនៃជំងឺរលាកស្បែក atopic dermatitis រួមមាន:

• ក្រហម ឬងងឹតនៃស្បែក;
• ការប្រែពណ៌នៃស្បែក និងសក់នៅក្នុងតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់។
• ការជ្រុះសក់ (អ្វីមួយដែលអាចកើតឡើងនៅពេលគាត់កោសខ្លួនឯង);
• ការឆ្លងមេរោគត្រចៀក;
• ទឹកភ្នែក;
• ដំបៅស្បែក;
• រលាកច្រមុះអាឡែស៊ី។

ការព្យាបាលសម្រាប់ជំងឺរលាកស្បែកលើសត្វឆ្កែ

ជំងឺស្បែកឆ្កែឆ្កួត គឺជាជំងឺដែលមិនអាចព្យាបាលបាន ប៉ុន្តែការព្យាបាលជាបន្តបន្ទាប់ដែលគ្រប់គ្រងដោយពេទ្យសត្វជាធម្មតាជួយសម្រាលស្ថានភាព និងប្រសើរឡើង។ គុណភាពជីវិតឆ្កែរបស់អ្នក។ ដូច្នេះត្រូវប្រាកដថាធ្វើតាមការណែនាំដែលបានផ្តល់ឱ្យនៅក្នុងការិយាល័យលើប្រភេទផ្សេងគ្នានៃឱសថសម្រាប់ជំងឺរលាកស្បែកឆ្កែដែលគាត់គួរតែចេញវេជ្ជបញ្ជាដើម្បីកែលម្អគ្រានៃវិបត្តិ។ បន្ថែមពីលើថ្នាំ វាអាចចាំបាច់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរផលិតផលអនាម័យសត្វទៅជាកំណែជាក់លាក់ដូចជាសាប៊ូកក់សក់សម្រាប់ជំងឺរលាកស្បែក។ អាហាររបស់សត្វក៏អាចមាននៅក្នុងរបៀបវារៈផងដែរ ព្រោះសារធាតុផ្សំមួយចំនួនអាចបង្ក ឬបង្កើនប្រតិកម្មអាលែហ្សី។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងនឹងអាស្រ័យលើស្ថានភាពជាក់លាក់នៃសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នក។

ក្នុងរយៈពេលយូរ អ្នកក៏អាចវិនិយោគលើការព្យាបាលតាមបែបធម្មជាតិ ឬវិធីព្យាបាលតាមផ្ទះសម្រាប់ការបាត់បង់សក់ឆ្កែ និងរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតនៃជំងឺរលាកស្បែកឆ្កែ — តែងតែមានការអនុញ្ញាតពី វិជ្ជាជីវៈ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រេងដូងគឺជាថ្នាំសំលាប់មេរោគ ផ្តល់សំណើម និងបន្ធូរស្បែកដែលរលាក។ បន្ថែមពីលើវា អ្នកក៏អាចប្រើប្រេងបន្លែដែលប្រឆាំងនឹងការរលាក និងថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ ដូចជាអាល់ម៉ុន និងក្រូចឆ្មា។