តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ឮ​ពី​ការ​វះកាត់​កែ​សម្ផស្ស​ដែរ​ឬ​ទេ? ឈ្មោះដ៏ស្មុគស្មាញគឺគ្មានអ្វីក្រៅពីនីតិវិធីដែលបានធ្វើឡើងដើម្បីកាត់កន្ទុយរបស់សត្វឆ្កែនោះទេ។ សម្រាប់ហេតុផលសាភ័ណភ្ព វាបានក្លាយទៅជាទម្លាប់ក្នុងការកាត់កន្ទុយរបស់សត្វឆ្កែនៃពូជមួយចំនួន (ក៏ដូចជាត្រចៀកដែលជានីតិវិធីដែលគេស្គាល់ថាជា conchectomy)។ បច្ចុប្បន្ននេះ ការកាត់កន្ទុយគឺជាសកម្មភាពហាមឃាត់នៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីល ដែលចាត់ទុកថាជាឧក្រិដ្ឋកម្មបរិស្ថានដែលច្បាប់បានចែង។ នេះ​ដោយសារ​តែ​ការ​កាត់​ធ្មេញ​មិន​សាមញ្ញ​ដូច​ដែល​វា​មើល​ទៅ​ឃើញ​ទេ៖ ការ​វះកាត់​អាច​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ផលវិបាក​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​សត្វ​ទាំង​កាយសម្បទា និង​អាកប្បកិរិយា។ យ៉ាង​ណា​មិញ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នៅ​មាន​ការ​សង្ស័យ​អំពី​វា។ តើ​មាន​ហេតុផល​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​ក្រៅ​ពី​សោភ័ណ​ដើម្បី​កាត់​កន្ទុយ​ឆ្កែ? តើអ្វីជាផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពឆ្កែ? តើសត្វបាត់បង់ "ជំនាញ" បន្ទាប់ពីកាត់ទេ? ដើម្បីបញ្ចប់សំណួរទាំងនេះម្តង និងសម្រាប់ទាំងអស់ Patas da Casa ប្រាប់អ្នកនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកត្រូវដឹងអំពីការវះកាត់កែសម្ផស្ស។ ពិនិត្យមើលវា!

តើការកាត់កន្ទុយឆ្កែមកពីណាជាគំនិត "ល្អ"?

តាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ពូជខ្លះចាប់ផ្តើមកាត់កន្ទុយ និងត្រចៀក ហើយរឿងនេះបន្ត មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ នៅកន្លែងខ្លះក្នុងពិភពលោក។ នៅពេលនោះ វាត្រូវបានគេជឿថា នីតិវិធីនឹងធ្វើឱ្យសត្វកាន់តែមានភាពរហ័សរហួន ឬកម្រិតហានិភ័យនៃការរងរបួសអំឡុងពេលបរបាញ់។ ជាក់ស្តែង នេះមិនមែនជាការពិតទេ ប៉ុន្តែត្រូវចំណាយពេលវេលាសម្រាប់សង្គមដើម្បីដឹងថា តើនីតិវិធីនេះមានភាពឃោរឃៅជាងអ្វីទាំងអស់។រឿងមួយទៀត។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ពូជមួយចំនួននៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវភាពមាក់ងាយនេះ ដែលពួកវាត្រូវកាត់កន្ទុយ ឬត្រចៀកចេញដើម្បីឱ្យសមទៅនឹង "ស្តង់ដារ" ជាក់លាក់មួយ

ថ្ងៃនេះ មូលហេតុចម្បងសម្រាប់ការស្វែងរកផ្នែកកន្ទុយនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺ សោភ័ណភាព.. លើសពីនេះ មនុស្សមួយចំនួនក៏ជឿថា នេះអាចនាំមកនូវសុខុមាលភាពដល់សត្វថែមទៀត។ ផ្ទុយទៅវិញ ការវះកាត់កែសម្ផស្សនាំមកនូវហានិភ័យសុខភាព និងភាពមិនស្រួលសម្រាប់ឆ្កែរបស់អ្នក - លើសពីនេះ សត្វបាត់បង់ឧបករណ៍ភាសាកាយវិការដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតមួយរបស់វា។

តើពូជអ្វីខ្លះដែលជាធម្មតាឆ្លងកាត់ការកាត់ស្បែក?

ពូជខ្លះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាប្រពៃណីដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅវះកាត់កែសម្ផស្ស។ សត្វឆ្កែដែលតែងតែប្រើជាឆ្កែឆ្មាំដូចជា Boxer, Great Dane, Pitbull, Doberman និង Rottweiler ជារឿយៗមានកន្ទុយរបស់វានៅចតដើម្បីផ្តល់រូបភាពកាន់តែទាក់ទាញ និងមិនមានការរំខាននៅពេលស្ថិតនៅក្នុងទីតាំងយាម។ ពូជផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាដៃគូដូចជា Poodle, Cocker Spaniel និង Schnauzer ក៏បានឆ្លងកាត់នីតិវិធីសម្រាប់សោភ័ណភាពសុទ្ធផងដែរ។

ការកាត់ស្បែក ត្រូវបានអនុញ្ញាត និងចង្អុលបង្ហាញសម្រាប់តែហេតុផលសុខភាព ដូចជាការព្យាបាលដុំសាច់ ឬដោយសាររបួសធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួននៅក្នុងតំបន់។ ក្នុងគ្រប់ករណីទាំងអស់ នីតិវិធីត្រូវបានធ្វើឡើងតែនៅពេលដែលមិនមានជម្រើសផ្សេងទៀតដើម្បីរក្សាសុខុមាលភាពរបស់សត្វ - ហើយវាចាំបាច់ត្រូវតែអនុវត្តដោយពេទ្យសត្វ។

ការកាត់ចេញវាមិនមែនជាការកាត់ដ៏សាមញ្ញនោះទេ៖ ការកាត់ស្បូនប៉ះពាល់ដល់រចនាសម្ព័ន្ធជាបន្តបន្ទាប់ដូចជា សរសៃឈាម សរសៃប្រសាទ ជាលិកា និងស្បែក។ លើសពីនេះ កន្ទុយរបស់សត្វឆ្កែគឺជាការបន្តនៃឆ្អឹងខ្នង ហើយការកាត់អាចប៉ះពាល់ដល់ចលនារបស់សត្វយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ - បន្ថែមពីលើការសម្របសម្រួលដល់ការអភិវឌ្ឍន៍នៅពេលធ្វើនៅក្នុងកូនឆ្កែ។ អ្វី​ដែល​គេ​ហៅ​ថា​ឆ្អឹង​ក្បាល​គោ​ក៏​សំខាន់​សម្រាប់​តុល្យភាព​ធម្មជាតិ​របស់​ឆ្កែ​ដែរ។

ជាធម្មតា នីតិវិធីត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងថ្ងៃដំបូងនៃជីវិតរបស់សត្វឆ្កែ។ ក្នុងគ្រប់ករណីទាំងអស់ ការវះកាត់បណ្តាលឱ្យមានការឈឺចាប់ច្រើន ហូរឈាម និងមិនស្រួលក្នុងពេលក្រោយការវះកាត់។ ដូចទៅនឹងនីតិវិធីវះកាត់ណាមួយដែរ ការវះកាត់កែសម្ផស្សអាចនាំមកនូវហានិភ័យធ្ងន់ធ្ងរដល់សត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នកក្នុងអំឡុងពេលនៃការព្យាបាល ដូចជារបួសចំហ និងការឆ្លងមេរោគទូទៅ។

កន្ទុយឆ្កែគឺជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់សត្វក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយពិភពលោក

អ្នកណាដែលមានសត្វឆ្កែនៅផ្ទះដឹងថាពួកគេប្រើកន្ទុយរបស់ពួកគេដើម្បីទំនាក់ទំនងក្នុងស្ថានភាពផ្សេងៗ៖ ភាពរីករាយ ការភ័យខ្លាច ការគោរពប្រតិបត្តិ ទុក្ខព្រួយ ក្នុងចំណោមអ្នកដទៃ។ កន្ទុយគឺជាឧបករណ៍ភាសាសត្វដ៏សំខាន់បំផុតមួយ ទាំងជាមួយមនុស្ស និងសត្វដទៃទៀត។ ការកាត់កន្ទុយរបស់ឆ្កែមានន័យថាការបញ្ចប់សមត្ថភាពរបស់គាត់។

តើច្បាប់និយាយអ្វីខ្លះអំពីការកាត់កន្ទុយឆ្កែ?

នៅពេលដែលវាកើតឡើងដោយហេតុផលសោភ័ណភាព វាត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យធ្វើការវះកាត់លើសត្វឆ្កែ - ច្បាប់លេខ 9605 នៃឆ្នាំ 1998 ធានានូវបញ្ហានេះ . ច្បាប់នេះបានប្រែក្លាយឧក្រិដ្ឋកម្មបរិស្ថាន ការកាត់ផ្តាច់ណាមួយនៅក្នុងសត្វដែលកើតឡើងសុទ្ធសាធសម្រាប់ចំណង់ចំណូលចិត្តផ្នែកសោភ័ណភាព។ ម្យ៉ាងវិញទៀត បែបបទប្រភេទនេះត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការរំលោភបំពានលើសត្វ។

ដូចជា ការកាត់ស្បូន ការកាត់ត្រចៀក ការកាត់ត្រចៀក ក៏ត្រូវបានផ្តល់ជូននៅក្នុងច្បាប់ផងដែរ។ ក្នុងឆ្នាំ 2008 ក្រុមប្រឹក្សាសហព័ន្ធពេទ្យសត្វក៏បានហាមឃាត់ប្រភេទនៃនីតិវិធីនេះផងដែរ។ ការកាត់ត្រចៀក និងកន្ទុយរបស់សត្វឆ្កែឥឡូវនេះត្រូវបានអនុញ្ញាតតែក្នុងករណីចាំបាច់សម្រាប់សុខភាពសត្វ នៅពេលដែលមានដុំសាច់ ឬក្នុងករណីមានឧបទ្ទវហេតុ។