“Kötturinn minn hefur breyst með mér, líkar hann ekki við mig lengur?” Þetta er algengari spurning en þú heldur - og það er meira að segja skynsamlegt, þar sem það er sumt sem köttum líkar ekki við að menn geri sem getur valdið fjarlægð. Hins vegar er mikilvægt að læra að lesa merkin rétt. Stundum er sorglegur og rólegur köttur þannig af annarri ástæðu, og það er ekki sérstakur pirringur hjá eigandanum. Á hinn bóginn getur slæm reynsla eða of mikil væntumþykja gert dýrið náttúrulega meira undanhald.

Viltu komast að því hvers vegna kettir draga sig frá eigendum sínum? Frá veikindum til breytinga á venjum, aðskiljum við röð af einkennum sem benda á þegar kisunni líður ekki vel af einhverjum ástæðum. Sjáðu!

1) Dapur og hljóðlátur köttur getur verið merki um sálrænar truflanir eða sjúkdóma

Athugaleysi er algengt einkenni nokkurra sjúkdóma og getur einnig tengst sálrænum kvillum. Þess vegna, ef þú hefur séð köttinn þinn dapur og hljóðlátan, og þetta er óvenjuleg hegðun fyrir hann, er mikilvægt að tvöfalda athygli þína til að komast að því hvort önnur einkenni séu til staðar. Stressaður, þunglyndur og/eða kvíðinn köttur, til dæmis, hefur tilhneigingu til að vera einangrari og sýnir ekki áhuga á athöfnum sem hann hafði gaman af. Hann gæti líka farið að pissa út fyrir ruslakassann og hætta að borða almennilega.

Í öllum tilvikum er nauðsynlegt að leita aðstoðar læknisdýralæknir. Með þeim upplýsingum sem veittar eru mun hann geta framkvæmt nauðsynlegar rannsóknir til að komast að greiningu og meðferð vandans.

2) Hvers vegna hætti kötturinn minn að sofa hjá mér? Of mikil ástúð getur verið orsökin

Ein af þeim hegðun sem undarlegustu kennararnir eru þegar gæludýrið er vant að sofa í rúminu með eigendum og hættir skyndilega að gera það. Viðhorfið skapar þá tilfinningu að „kötturinn minn hafi gengið frá mér að ástæðulausu“ en það er oft ástæða: óhófleg ástúð. Þó að það séu til ástúðlegir kettir, hafa flestir kattardýr ekki tilhneigingu til að sýna ástúð oft - eða að minnsta kosti ekki eins og við eigum að venjast.

Kattaást er í smáatriðunum, eins og að hnoða bollu, purra og gefa sleikir óvænt í eigandanum. Svo, frá því augnabliki sem kennarinn byrjar að vera of „ífarandi“ með strjúklingunum - hvort sem það er kominn tími fyrir köttinn að sofa í rúminu eða ekki -, gætu kettirnir viljað flytja í burtu til að muna að þeir eru ekki mjög hrifinn af því.

3) Kötturinn minn hefur fjarlægst mér: breytingar á umhverfi eða venju vekja oft þetta

Hið sorglega og rólegur köttur gæti viljað einangra sig skyndilega þegar breytingar verða á rútínu þinni. Það skiptir ekki máli hvort um minniháttar breytingar er að ræða, eins og nýtt húsgögn, eða eitthvað stærra, eins og að flytja hús eða komu nýs meðlims í fjölskylduna: sannleikurinn er sá að allt þetta hefur áhrif ákattahegðun. Þangað til hann venst því sem hefur verið breytt getur það gerst að kettlingurinn flytji í burtu og vilji ekki vera nálægt þér.

Það er samt mikilvægt að leita að aðferðum þannig að þessi aðlögun gerist í a. rólegur háttur - og fyrir þetta geturðu ráðfært þig við kattasérfræðing til að gera allt rétt. Í sumum tilfellum getur notkun ferómóna fyrir ketti eða jafnvel blómalyf hjálpað.

4) Ástæðan fyrir því að kettir flytja frá eigendum sínum gæti tengst neikvæðri reynslu

Ef eitthvað hefur gerðist nýlegur þáttur sem var ekki mjög skemmtilegur fyrir vin þinn, þetta gæti verið aðalástæðan fyrir þeim sem spyrja sig „af hverju skipti kötturinn minn við mig?“. Og það þarf ekki endilega að vera áfallalegt ástand, eins og refsingar og refsingar, en það gæti hafa verið eitthvað sem hann skilur ekki að sé honum til heilla, eins og heimsóknir til dýralæknis eða að taka lyf sem honum líkar ekki við. Það á líka við um aðra umönnun, eins og að klippa nöglina, þrífa eyrað á köttinum eða jafnvel baða hann (ef það er dýralæknisábending, þar sem böð eru ekki ætlað köttum).

Með tímanum , hann gleymir sennilega, en við minnum á að það er alltaf gott að reyna að mynda jákvæð tengsl á þessum tímum til að forðast streitu og aðstæður eins og „kötturinn minn er í uppnámi við mig“.