Կատուների խոցերը կարող են շատ տարածված լինել: Երբ մենք փոքր վնասվածք ենք նկատում կատուների մեջ, համացանցային որոնումները մեզ կարող են հանգեցնել այնպիսի արդյունքների, որոնք հաճախ չեն համապատասխանում իրականությանը: Կռվի հետևանքով առաջացած քերծվածքները, կատվային պզուկները, ալերգիաները և նույնիսկ ավելի լուրջ հիվանդությունները, ինչպիսիք են սպորոտրիխոզը կամ ատոպիկ դերմատիտը, կարող են լինել կապտուկների պատճառ: Բոլոր դեպքերում կատվի բարեկեցությունն ու առողջությունը կարող է վտանգվել: Որպեսզի օգնենք ձեզ պարզել, թե ինչ կարող է լինել կատուների վերքերի պատճառները, մենք պատրաստել ենք նյութեր ձեր կատվիկի կարիքների ամենատարածված տեսակներով և խնամքով: Բայց հիշեք. իդեալը միշտ անասնաբույժ փնտրելն է, երբ ձեր կատվիկի մարմնում այլ բան նկատեք:

Վերքեր կատուներում. կատվային սպորոտրիխոզը շատ լուրջ խնդիր է

Կատուների յուրաքանչյուր տեր լսել է այս հիվանդության մասին, որը շատ դեպքերում հանգեցնում է մահվան՝ կատվի վերքերի ինտենսիվության պատճառով։ . Կատվային սպորոտրիխոզը զարգանում է Sporothrix Schenckii սնկից, որը առկա է հողում և բնության մեջ (ծառերի կեղև և նույնիսկ վարդի թփեր): Հետևաբար, երկար ժամանակ սպորոտրիխոզը հայտնի էր որպես «այգեպանների հիվանդություն», քանի որ այն ազդում է նաև մարդկանց վրա:

Սպորոտրիխոզով կատվի հետ շփվելիս անհրաժեշտ է որոշակի զգուշություն ցուցաբերել, այդ թվում՝ վարակված կենդանուն չխառնել այլ առողջ կենդանիների հետ։ Լավ է նաև խուսափել կենդանու հետ ֆիզիկական շփումից։եթե ձեր մարմնի վրա որևէ վերք ունեք, օրինակ՝ քերծվածքներ կամ բաց վերքեր:

Սպորոտրիխոզում կա երեք փուլ` մաշկային, լիմֆոկաշային և տարածված: Կատուների դեպքում բուժումը պետք է կատարվի որքան հնարավոր է շուտ, քանի որ հիվանդությունը սովորաբար արագ անցնում է տարածված փուլ, որտեղ կենդանին ունենում է մարմնի վրա բազմաթիվ վնասվածքներ, շնչառության դժվարություն և նույնիսկ անորեքսիա, քանի որ նա չի կարող ինքն իրեն կերակրել։ ցավից:

Տես կատուների վերքերի մի քանի նկար: ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ. Ուժեղ պատկերներ:

Կատվի կռիվը կարող է առաջացնել թարախակույտ ամբողջ մարմնի վրա: կենդանի

Շատ տարածված է, որ կատվի կռվից հետո կենդանու օրգանիզմում առաջանում է թարախակույտ, թարախային բորբոքում, կարմրավուն, որը մեծ ցավ է պատճառում: Ինչպես «փուչիկը», այս խոցը մարմնի արձագանքն է ներկա բորբոքմանը և չպետք է պայթի մարդկանց կողմից: Հանգույցը զգայուն է, և եթե այն պայթի, այն կարող է վարակվել և ի վերջո առաջացնել շատ ավելի մեծ վերք, քան արդեն գոյություն ուներ: Թարախակույտերի դեպքում հակաբիոտիկը կարող է օգնել նվազեցնել վերքը և արագացնել օրգանիզմի վերականգնումն ու ապաքինումը:

Նորմալ է, որ թարախակույտերն ինքնուրույն պայթեն, և երբ դա տեղի է ունենում, դրանք արձակում են վատ և բնորոշ հոտ, բայց դա նորմալ է, և անելիք չկա: Թարախակույտը կոտրելուց հետո պետք է տեղադրել շղարշ՝ հեղուկը և թարախը դադարեցնելու համար, բայց դա միշտ չէ, որ այդպես է։խորհուրդ է տրվում օգտագործել քսուքներ. Քանի որ դա օրգանիզմի նորմալ ռեակցիան է վարակի նկատմամբ, ապա բուժումը տեղի է ունենում առանց բազմաթիվ արտաքին միջամտությունների անհրաժեշտության:

Միթերը կարող են վերքեր առաջացնել կատվի ականջում

Միթը շատ տարածված մակաբույծ է կատուների կյանքում: Նրանք կարող են լինել կատուների մեծ թշնամիներ, հիմնականում այն ​​պատճառով, որ նստում են ականջի տարածքում՝ առաջացնելով անհանգստություն և քոր։ Կատվի ականջի վերքը կարող է լինել ներքին կամ արտաքին հատվածում, ուստի կարևոր է դիմել բժշկի օգնությանը, եթե ձեր կատվի մեջ որևէ այլ վարքագիծ նկատեք. եթե նա չափից դուրս քորում է ականջը կամ ցնցում է գլուխը, դա արդեն նախազգուշացում է: Ինչպես բացատրում է Ռոդրիգոն, հենց այս ախտորոշման վրա է հիմնված, որ նա կարող է դեղորայք նշանակել տեղական օգտագործման կամ մաշկի կամ մորթու վրա ուղղակի և անմիջական կիրառման համար: Բուժումը կարող է իրականացվել նաև հակաբիոտիկներով և հակաբորբոքային միջոցներով:

Կատուների լուերը և տզերը կարող են նաև վերքեր առաջացնել կատուների մոտ

Կատուների վրա կարող են ազդել նաև լուները և տզերը, ինչպես նաև կատուների շները: . Կատուների դեպքում մակաբույծները առաջացնում են ավելորդ քոր և ստիպում են նրանց վնասել իրենց՝ այն թեթևացնելու համար: Օրինակ, պարանոցի վերք ունեցող կատվի դեպքում վարկածներից մեկը կարող է լինել փոքրիկ վերքը, որն արվել է լուին դուրս հանելու փորձով: Կատվայինները չափազանց ճկուն են և ամեն ինչ կանեն՝ ազատվելու այն ամենից, ինչը նրանց տհաճություն է պատճառում: Օ, և բաց վերքերի դեպքում,Արժե շրջակա միջավայրի ախտահանում անել՝ տզերի և լուերի թրթուրները վերքի մեջ չմտցնելու համար:

Կարևոր է նաև կանխարգելել լուերն ու տզերը՝ խուսափելու համար կատվային Էրլիխիոզից և Բարբեզիոզից, որոնք հայտնի են որպես հիվանդություն: տիզ - այո, դա կարող է ազդել նաև կատվայինների վրա: Լսերի և տզերի կանխարգելման լավագույն միջոցը հակամակաբույծ արտադրանքի օգտագործումն է: Կան ամսական և երկարացված տևողության տարբերակներ, ինչպես նաև ամենօրյա օգտագործման օձիքներ, որոնք կանխում են կենդանիների վրա մակաբույծների ազդեցությունը: Ստուգեք վստահելի անասնաբույժի հետ:

Ատոպիկ դերմատիտ. չափից ավելի քորը հիմնական նշաններից մեկն է

Անասնաբույժներն ասում են, որ ատոպիկ դերմատիտը մեծ քրոնիկ հիվանդություն է: արդիական հիվանդություն, երբ խոսում ենք ընտանի կենդանիների մասին։ Կատվիկները կարող են ալերգիա զարգացնել ցանկացած բանի նկատմամբ, ինչպիսիք են փոշու, բորբոսների, փոշու տիզերի և նույնիսկ լուների խայթոցները: Բացի ավելորդ քորից, ատոպիկ դերմատիտի առաջին նշաններից է մարմնի վրա կարմիր բծերի առաջացումը։ Ինչպես մենք բազմիցս ասել ենք, շատ կարևոր է խորհրդակցել անասնաբույժի հետ՝ նախքան կատուների վերքերի բուժումը սկսելը: Ամեն վերք չէ, որ պահանջում է օգտագործել քսուքներ, օրինակ, քանի որ ամեն ինչ կախված է դեպքի էվոլյուցիայից և ախտորոշումից։

Խոցեր կատուների բերանում. ինչպիսի՞ն կարող են լինել դրանք:

Կատվի պզուկները շատ տարածված խնդիր են կատուների մեջ: փոքրԲերանի և կզակի հատվածում ձևավորվում են սև կետեր, որոնք մարդկանց մոտ նման են մեխակների, որոնք առաջանում են կատվի մաշկի մեջ ճարպի կուտակման հետևանքով: Առաջին ախտահարման հայտնվելուց անմիջապես հետո անհրաժեշտ է ախտորոշել և կանխել կատվի բերանի վերքը, քանի որ այն կարող է վարակվել և այտուցվել։ Բացի այդ, ձեր կատվիկը կարող է փորձել քերծել այդ հատվածը՝ ավելի վատացնելով վերքը:

Կատուների պզուկների առաջացման կանխարգելման միջոցներից մեկը պլաստիկ սնուցիչների և խմիչքների օգտագործումը փոխելն է (որոնք կարող են ճարպեր և բակտերիաներ կուտակել, եթե դրանք կան: ճիշտ չի օգտագործվում) հաճախակի լվացվում է) չժանգոտվող պողպատից կամ կերամիկական կաթսաներով: Բերանի խոցերը կատուների մոտ կարող են ունենալ այլ պատճառներ և ախտորոշումներ. կարևոր է հաճախակի հետևել ձեր կատվին, որպեսզի համոզվեք, որ որևէ արտասովոր բան չկա:

Ինչպես անել անել կատուների վերքերը, որոնք չեն բուժում:

Երբեմն կատվիկը կարող է վիրավորվել խաղալիս՝ կա՛մ մեկ այլ կատվի հետ «փոքր կռիվների» կամ խաղալիքի վրա խրվելու ժամանակ: Նրանք կարող են նույնիսկ քերծվածքներով հայտնվել իրենց մարմնի վրա, քանի որ ապրում են անհասանելի վայրերում և բարձրանում են կահույքի վրա՝ չանհանգստանալով բարձրության մասին։ Կատուներն անսահման հետախույզներ են, և դրա համար պետք է անհանգստանալ:

Եթե վերքը բուժելու համար ժամանակ է պահանջվում, ապա իդեալականը անասնաբույժից օգնություն խնդրելն է: Կատուների վերքերի համար տնային բուժում չկա, և այն դեպքերում, երբ վնասվածքները չեն լավանում կամ սկսում են մեծանալ,Անմիջական ախտորոշումը կարող է խուսափել կատվային վնասից և, հիմնականում, անհանգստությունից: