Արբած կատու. ի՞նչ է տեղի ունենում կատվային օրգանիզմում թունավորման ժամանակ.
Բովանդակություն
Նույնիսկ շատ խորաթափանց քիմքի դեպքում կատուները, բնականաբար, հետաքրքրասեր կենդանիներ են, և դա կարող է ստիպել նրանց փորձել այն, ինչ նրանք չպետք է անեն: Կատվի մարսողական համակարգը շատ սահմանափակ է, երբ համեմատվում է մարդկանց հետ, և, հետևաբար, չի կարող մարսել այն կերակուրները, որոնք կատվային սննդակարգի մաս չեն կազմում: Ներսում թունավոր բույսերի առկայությունը կամ նույնիսկ միջատների ընդունումը գործոններ են, որոնք նույնպես նպաստում են կատուների թունավորմանը: Հետևաբար, կատվի սնունդը պետք է ուշադիր վերահսկվի, և ամենօրյա խնամքը պետք է ապահովի, որ կենդանին շփվի այնպիսի նյութերի հետ, որոնք կարող են թունավորում առաջացնել:
Ինչպե՞ս է տեղի ունենում թունավորումը կատուների մոտ:
Կատուների մոտ կան տարբեր տեսակի թունավորումներ: Հիմնականը տեղի է ունենում սննդի միջոցով, այն է, երբ կատվիկը ուտում է որոշ սնունդ, որը կարող է վնասակար լինել ձեր օրգանիզմի համար։ Դրա օրինակներն են սոխը, սխտորը և շոկոլադը, որոնք մարդիկ շատ են օգտագործում, բայց բավականին թունավոր են կատվայինների համար: Մեկ այլ կետ, ինչպես արդեն նշվեց, անմիջական շփումն է այս կենդանիների համար թունավոր բույսերի հետ, ինչպիսիք են բաղեղը, Սուրբ Գեորգիի սուրը և շուշանը: Հետևաբար, նախքան տան ներսում որևէ բույս ունենալը, կարևոր է համոզվել, որ այն անվտանգ է ձեր չորս ոտանի ընկերոջ համար:
Մաքրող միջոցները նույնպես մշտական մտահոգություն են, երբ խոսքը վերաբերում է կատվին:հարբած, քանի որ շատերը, ինչպիսիք են քլորը և սպիտակեցնող նյութերը, վնասակար են կատվայինների համար: Մաքրելիս կարևոր է ընտանի կենդանուն հեռու պահել: Վերջին, բայց ոչ պակաս կարևորը, դեղորայքի օգտագործումը կարող է նաև լինել կատուների թունավորման պատճառը, հատկապես, երբ դրանք վատ են կիրառվում և օգտագործվում առանց մասնագետի հսկողության: Հիշեք. ձեր կատվի ինքնաբուժումը երբեք չպետք է լինի տարբերակ:
Տես նաեւ: Գրիպով կատու. կատվային ռինոտրախեիտի պատճառները, բուժումը և կանխարգելումը
Տեսեք, թե կատուների թունավորման որ ախտանշաններին պետք է հետևել:
Հնարավոր չէ թվարկել հարբած կատվի բոլոր ախտանիշները, քանի որ սա օրգանիզմից օրգանիզմ տարբերվում է և կախված է նաև թունավորման պատճառներից: Սակայն թունավորված կենդանիների օրգանիզմում բավականին տարածված որոշ նշաններ են՝ փսխում, փորլուծություն (որը կարող է ուղեկցվել կամ չուղեկցվել արյունով), ջերմություն, ախորժակի բացակայություն, չափից շատ թուք, աչքերի լայնացում և նույնիսկ նոպաներ։ Որոշ դեպքերում կարող են առաջանալ նաև շնչառության դժվարություն, գիտակցության կորուստ և մարմնի վերջույթների կոորդինացման բացակայություն: Քանի որ այս պահին կատվի վարքագիծը շատ է փոխվում, կարևոր է ուշադրություն դարձնել յուրաքանչյուր մանրուքի վրա:
Հարբած կատու. ի՞նչ անել ընկերոջդ այս պահին օգնելու համար:
Եթե կատուների մոտ թունավորման կասկած կա, անհրաժեշտ է որքան հնարավոր է շուտ խորհրդակցել անասնաբույժից: Չնայած շատ նուրբ իրավիճակ է,փորձեք հանգստություն պահպանել և պարզել, թե ինչն է առաջացրել այս թունավոր ռեակցիան կենդանու օրգանիզմում: Դա մթերք էր, թե բույս։ Արդյո՞ք մաքրող միջոցները հասանելի են ընտանի կենդանուն: Վերլուծեք ամբողջ միջավայրը՝ հասկանալու համար, թե որն էր խնդրի պատճառը: Այն կատուների դեպքում, որոնք հաճախ են դրսում, դա կարող է լինել մի փոքր ավելի դժվար է բացահայտել:
Տվեք անասնաբույժին հնարավոր բոլոր տեղեկությունները, եթե դուք կարող եք պարզել, թե ինչն է առաջացրել այդ ռեակցիան, և խուսափեք կատուների թունավորման համար ցանկացած տեսակի դեղամիջոց տալուց՝ անկախ նրանից՝ տնական, թե ոչ, ինքնուրույն, քանի որ դա կարող է առաջացնել ռեակցիաներ։ նույնիսկ ավելի բարդ է կատվային մարմնում: Ընդհանրապես, հարբած կատվիկը ապաքինվելու համար պետք է մի որոշ ժամանակ հոսպիտալացվի, և երբ ազատ արձակվի, դաստիարակը պետք է հետևի անասնաբուժական բժշկի բոլոր ուղեցույցներին՝ դեղորայքից մինչև ավելի կոնկրետ խնամք, որը կախված կլինի յուրաքանչյուր դեպքի ծանրությունից:
