De mongrelhûn (of Sem Breed Defined) is in symboal fan freonlikens en freonlik temperamint, neist ien fan 'e populêrste hûnen yn Brazylje. Dochs binne d'r in protte myten oer it fokken en de sûnens fan 'e puppy, folwoeksen en âldere mongrelhûn. De leginde hat it dat de basterhûn nea siik wurdt en folle langer libbet as oare suvere rassen. Mar is dat rjocht? Paws of the House besletten om dizze fragen te ûntdekken troch 7 myten en wierheden oer SRD-hûnen te sammeljen. Hoe lang libbet in ferdwaalde hûn? Hoe kinne jo witte as de hûn in strie is? Fyn de antwurden op dizze en oare fragen hjirûnder en wês wis dat jo ús fotogalery foar stray dog ​​​​besjogge. Sjoch mar ris!

1) "SRD-hûnen wurde noait siik"

Myte. SRD-hûnen wurde faak ferbûn mei "izeren sûnens" yn Brazylje. Mei it libben op 'e strjitte, passe dizze bisten úteinlik de manier oan dy't se fiede, sosjalisearje en sels harsels beskermje. It hege taryf fan ferlitten mutten skept it falske gefoel dat se ree binne foar elke tsjinslach, mar dat is net it gefal: faak hawwe mutten lêst fan honger, nei ûngelokken en sels minsklik kwea. Om't d'r gjin kontrôle is, wurde de deaden en it oantal gefallen fan guon sykten net kontrolearre. Yn it famyljelibben hat de SRD-puppy deselde soarch nedich as elk oar ras mei iten, faksinaasjes, ûntwurming, ensfh. Fierdersse lije ek mei de komst fan âlderdom, en kinne problemen ûntwikkelje yn 'e gewrichten, yn it hert en swierrichheden yn' e fisy. Dêrom is it net wier dat swalkers net siik wurde.

2) "In swalker libbet langer"

Myte. Der is gjin wittenskiplik bewiis dat jouwe oan dat mongrelhûnen langer libje as rashûnen. Dizze belibbing komt ek út it hurde libben dat in protte swalkers lije op 'e strjitte. Troch natuerlike seleksje oerlibje allinich de sterksten yn in situaasje fan ferlittenens.

Mar nei alle gedachten, hoe lang libbet in basterhûn? It wurdt rûsd dat de libbensferwachting fan in SRD-hûn oant 16 jier kin wêze. Mar it is de muoite wurdich ûnthâlden dat de bepalende faktor foar de longevity fan eltse puppy is de kwaliteit fan it libben. In goed fersoarge baster dy't in goed dieet hat, faak nei de bistedokter giet, alle faksinen krijt en regelmjittich fysike oefening docht, hat de neiging om langer te libjen as bygelyks dakleazen. Dêrnjonken kinne de rassen dy't oerstutsen binne om it bist te generearjen ek ynfloed hawwe.

3) "In swalker kin alles ite"

Myte. Dus Like elke oare hûn, de SRD hat in dieet nedich mei adekwate fiedingsstoffen foar goede sûnens. De myte is in oar ding dat foarkomt om't in protte mingde hûnen op strjitte libje en fiede op jiskefet en oerbliuwsels.fan iten. Mar as jo fan plan binne om in basterhûn oan te nimmen, is it wichtich om te witten dat it iten fan it bist geskikt wêze moat foar syn leeftyd en grutte. Bied jo hûn noait iten oan en jouwe oandacht oan ferbean hûneiten. Kies ek in feed fan Premium of Super Premium kwaliteit.

4) "De jas fan 'e SRD-hûn hat gjin spesifike knip nedich"

Wier. Hûnen fan mingde rassen hawwe gjin estetyske standert dy't in spesifyk soarte fan skearjen fereasket, dêrom kin de jas koart of lang wêze. Elke strieljende hûn hat lykwols mantelsoarch nedich. Poetsen is tige nedich foar it wolwêzen fan it bist. It iennichste dat fan hûn nei hûn feroaret is de frekwinsje, om't langharige bisten faker poetsen moatte wurde dien. Krekt as elke hûn moat de baster op syn minst ien kear yn 'e moanne baden wurde, dit helpt sels om hûdproblemen te foarkommen. Mar pas op: de shampoo foar losrinnende hûnen moat foar feterinaal gebrûk wêze en neffens de kleur fan de bont fan it bist.

5) “De útjeften mei de losse pup binne leger”

Myte. SRD-hûnen, benammen as se welpen binne, hawwe har hiele libben deselde sûnenssoarchkosten nedich. Ferplichte hûnefaksinen moatte altyd aktueel wêze. Meitsje alle seis moannen in sûnenskontrôle(by puppies en senioaren) of op syn minst ien kear yn it jier (yn it gefal fan sûn folwoeksen hûnen) sil helpe by sykte previnsje en sels betide diagnoaze. It iten moat ek fan goede kwaliteit wêze. Dêrom binne de útjeften fan bygelyks in baster of in Beagle fergelykber.

6) "Hûnen fan mingd ras binne minder oanspraaklik foar genetyske sykten"

Yn dielen. Dizze ferklearring sil ôfhingje fan hokker rassen oerstutsen binne om by de mongrelpup te kommen. Om't SRD-hûnen kinne wurde fokt út it mingsel fan ferskate hûnerassen, is it lestich om te witten foar hokker genetyske sykten se mear predisponearre binne. Lykwols, lykas elke oare hûn, kin de swalker siik wurde en lije oan vlooien, teken, wjirms, ynfeksjesykten en oare sûnensproblemen.

De mongrel hat net de "sûnensstandert" fan 'e rassen, krekt sa't it gjin standert hat yn har skaaimerken. Dêrom is it normaal om karamel, wyt, brindle, swart, lyts, grut, ensfh. In basterhûn is altyd it gefolch fan it oerstekken fan ferskate rassen, dêrom, as it ûnmooglik is om krekt de line fan it bist te witten, wurdt it beskôge as in SRD.

7) "SRD-hûnen moatte alle faksins nimme"

Wier. It faksin foar hûnen is essinsjeel foar losrinnende hûnen. eltse puppysûnder definiearre ras sil moatte wêze up to date op faksins. It meardere faksin (V8 of V10) en anty-rabiës binne ferplicht. Derneist binne d'r opsjonele faksins dy't helpe om jo hûn mear beskerme te meitsjen, lykas in faksin foar giardiasis, leishmaniasis en hûnegryp.