Η ψυχαγωγία ενός κουταβιού δεν είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, αφού τα ζώα αυτά είναι σε θέση να διασκεδάσουν ακόμη και με ένα απλό ραβδί. Επιπλέον, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών για σκύλους στην αγορά κατοικίδιων ζώων. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι κάθε παιχνίδι απολύτως ασφαλές. Η χρήση οπλών και οστών σκύλου διχάζει τις απόψεις: τα αντικείμενα αυτά μπορούν, ναι, να βοηθήσουν στην απόσπαση της προσοχής των σκύλων από τηνδιαφορετικούς τρόπους, αλλά λίγοι κηδεμόνες καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να αποδειχθεί αρκετά επικίνδυνο για το ζώο. Και για να το καταλάβουν αυτό οι Αρχική Πατούσες ερωτήθηκαν κτηνίατροι και ειδικοί για να επιβεβαιώσουν αν τα κόκκαλα και οι οπλές των σκύλων μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία του ζώου με οποιονδήποτε τρόπο ή όχι. Δείτε τι ανακαλύψαμε!

Φυσικό οστό σκύλου: ποιοι είναι οι κίνδυνοι του παιχνιδιού;

Ακόμα κι αν αυτό μοιάζει με ένα ακίνδυνο παιχνίδι, είναι σημαντικό να είστε πολύ προσεκτικοί όταν προσφέρετε ένα φυσικό κόκαλο στον τετράποδο φίλο σας. Για να διευκρινίσουμε τους κινδύνους του παιχνιδιού, μιλήσαμε με τον κτηνίατρο Fabio Ramires Veloso, από τη Nova Friburgo, ο οποίος προειδοποιεί: "Μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές όπως η απόφραξη του οισοφάγου, κατά την οποία το κόκαλο ή το θραύσμα μπορεί να σφηνωθεί και να διατρήσει τον οισοφάγο,Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ρήξεις (κοψίματα) στους μυς του οισοφάγου και πιθανή αιμορραγία. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος απόφραξης του στομάχου και/ή του εντέρου, προκαλώντας εμετό, απώλεια βάρους, διάρροια και συχνά είναι δυνατή μόνο η χειρουργική αφαίρεση του οστού".

Και δεν σταματάει εκεί: ο ειδικός εξηγεί επίσης ότι ανάλογα με τον τύπο του κόκκαλου για σκύλους -όπως τα καπνιστά- τα σκυλιά μπορεί να υποστούν δηλητηρίαση. Σε αυτή την περίπτωση, η ναυτία, ο εμετός, η απώλεια όρεξης και η διάρροια είναι συνηθισμένα. Για να θεωρηθεί το παιχνίδι ελάχιστα ασφαλές για τον σκύλο, ο κτηνίατρος συμβουλεύει: "Το μέγεθος του κόκκαλου πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο".έτσι ώστε το ζώο να μην μπορεί να το καταπιεί, και είναι σημαντικό ο κηδεμόνας να είναι προσεκτικός ώστε να το απομακρύνει από την εμβέλεια του ζώου εάν υπάρχει φθορά για να αποφευχθεί η κατάποση και οι πιθανές επιπλοκές".

Το φυσικό οστό και το νάιλον οστό σκύλου μπορεί να σπάσει τα δόντια

Μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των φυσικών οστών και των νάιλον οστών για σκύλους είναι ότι, σύμφωνα με τον Fabio, οι φυσικές εκδόσεις έχουν μέταλλα, όπως ασβέστιο, που δεν είναι διαθέσιμα στα νάιλον οστά. Ωστόσο, αυτό το "πλεονέκτημα" αποδεικνύεται λίγο άσχετο όταν σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τη στοματική υγεία των σκύλων.

Τα δόντια των σκύλων συμμετέχουν σε διάφορες λειτουργίες στη ζωή ενός κουταβιού, συμπεριλαμβανομένου του παιχνιδιού, αλλά χρειάζεται προσοχή με αυτό το είδος παιχνιδιού, όπως εξηγεί η κτηνίατρος Mariana Lage-Marques, η οποία ειδικεύεται στην οδοντιατρική. "Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η χρήση φυσικών οστών αυξάνει τα οδοντικά κατάγματα στους σκύλους κατά 40%. Αν και δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που ναΜπορώ να σας πω από την κλινική μου εμπειρία ότι η πλειονότητα των καταγμάτων δοντιών σκύλων που έρχονται σήμερα στο ιατρείο μου προκαλείται από νάιλον οστά. Ο λόγος είναι ότι τα αντικείμενα αυτά είναι πολύ σκληρά και άκαμπτα, με αποτέλεσμα οι σκύλοι να καταλήγουν να σπάνε κυρίως τους κυνόδοντες και τους τέσσερις προγόμφιους".

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τα κατάγματα δοντιών σκύλων

Ένα κάταγμα στο δόντι ενός σκύλου μπορεί να συμβεί με διαφορετικούς τρόπους, όπως προειδοποιεί η ειδικός Μαριάνα: "Το κάταγμα του δοντιού μπορεί να συμβεί επιφανειακά, δηλαδή χωρίς να εκτίθεται ο δοντικός σωλήνας, ή πιο έντονα, εκθέτοντας τον δοντικό σωλήνα. Ο δοντικός σωλήνας είναι το εσωτερικό μέρος του δοντιού που αποτελείται από νεύρα και αιμοφόρα αγγεία, έτσι ώστε μια τέτοια έκθεση να δημιουργεί το θάνατο του δοντιού και, κατά συνέπεια, αποστήματα που μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο του δοντιού.προκαλεί πολύ πόνο στον ασθενή".

Εξηγεί ότι ο πολφός του δοντιού συρρικνώνεται με την πάροδο των ετών. Αυτό σημαίνει ότι ένας νεαρός σκύλος έχει ισχυρότερα δόντια, αλλά όταν σπάσει, είναι πολύ πιθανό να εκθέσει το κανάλι και να χρειαστεί αυτό το είδος θεραπείας. Σε μεγαλύτερους σκύλους, αυτό το μέρος του δοντιού έχει ασβεστοποιηθεί και έχει υποχωρήσει, οπότε σπάνε τα δόντια τους πιο εύκολα, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να χρειαστούν θεραπεία.κανάλι.

Όταν οι σκύλοι υποφέρουν από αυτού του είδους το πρόβλημα, είναι δύσκολο να το παρατηρήσετε αμέσως, επειδή τα ζώα τείνουν να "κρύβουν" τον πόνο που νιώθουν, οπότε μια συμβουλή είναι να προσέχετε για πιθανή αιμορραγία στη στοματική κοιλότητα του φίλου σας. Επιπλέον, ο κτηνίατρος προειδοποιεί επίσης ότι όταν ένας σκύλος έχει σπασμένο δόντι, τείνει να εναλλάσσει το μάσημα λόγω της δυσφορίας.

"Οποιοδήποτε σπασμένο δόντι δεν μπορεί να παραμείνει στο στόμα. Είναι απαραίτητο να γίνει διερεύνηση, γιατί εκτός από τα επώδυνα ερεθίσματα, υπάρχει κίνδυνος αποστημάτων και συστηματικής μόλυνσης", προειδοποιεί. Επομένως, αυτού του είδους η εκτίμηση πρέπει να γίνει από ειδικό για να γίνει κατανοητό αν το δόντι χρειάζεται εξαγωγή ή αν είναι δυνατόν να σωθεί με ριζική θεραπεία. "Σήμερα υπάρχουν ακόμη και εναλλακτικές λύσεις όπωςπροσθέσεις, τις οποίες τοποθετούμε πάνω από το δόντι μετά τη θεραπεία της ρίζας για να προσπαθήσουμε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο περαιτέρω καταγμάτων".

Η οπλή βοδιού και η οπλή αγελάδας για σκύλους είναι εξίσου επιβλαβείς

Άλλα αξεσουάρ που είναι ιδιαίτερα περιζήτητα από αρκετούς κηδεμόνες είναι οι οπλές, οι οποίες μπορούν να διαχωριστούν σε οπλές αγελάδας ή οπλές βοδιού για σκύλους. Τα αντικείμενα αυτά είναι λίγο πιο μαλακά και λιγότερο άκαμπτα από τα οστά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο κατάλληλα για σκύλους. Στην πραγματικότητα, τόσο οι οπλές βοδιού όσο και οι οπλές αγελάδας είναι κακές για τους σκύλους, διότι, αν και οι κίνδυνοι από τηντα οδοντικά κατάγματα είναι μικρά, το ζώο εξακολουθεί να διατρέχει τον κίνδυνο να καταπιεί μικρά κομμάτια που μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές στον οργανισμό του. Και δεν σταματά εδώ, οι οπλές μπορούν επίσης να προκαλέσουν πολύ σοβαρά οδοντικά προβλήματα.

Το κουτάβι της Λορώτας είχε σοβαρές συνέπειες αφού έπαιξε με τις οπλές

Δεν γνωρίζουν όλοι για τους κινδύνους του παιχνιδιού, οπότε είναι σύνηθες για πολλούς κηδεμόνες να προσφέρουν κόκαλα και οπλές σε σκύλους χωρίς την κατάλληλη προσοχή. Στην περίπτωση της Lorota, του κουταβιού της Ana Heloísa Costa, η κατάσταση ήταν αρκετά ανησυχητική και, δυστυχώς, δεν είχε αίσιο τέλος. "Πάντα ανησυχούσα πολύ για την υγεία και την ευημερία της Lorota, οπότε έψαχνα πολύ για οτιδήποτε πριν το προσφέρω.Είχα ήδη διαβάσει στο διαδίκτυο ότι οι οπλές των βοοειδών μπορούν να προκαλέσουν σπάσιμο των δοντιών, αλλά πίστευα ότι ήταν πολύ απίθανο και ότι αυτό συνέβαινε μόνο σε μικρότερα σκυλιά με πιο εύθραυστα δόντια. Η Λορότα ήταν ένα Ντατς Σκύλος περίπου 1 έτους όταν της πρόσφερα για πρώτη φορά μια οπλή, και το βρήκα πολύ χρήσιμο γιατί ήταν σίγουρα το παιχνίδι/ζωάκι που της αποσπούσε την προσοχή περισσότερο. Μασούσε αρκετάαπό αυτά σε όλη μου τη ζωή, μέχρι που ένα από αυτά με έκανε έμμεσα να το χάσω".

Τα πρώτα σημάδια ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον σκύλο ήταν η αιμορραγία από το στόμα και τα μικρά υπολείμματα δοντιών που έφτυνε η ίδια. "Άνοιξα το στόμα της και είδα ότι ένα από αυτά τα μεγαλύτερα πίσω δόντια (οι γομφίοι) ήταν σπασμένο και με μια μικρή κόκκινη κουκκίδα στο οπτικό πεδίο. Κάνοντας έρευνα στο διαδίκτυο, ανακάλυψα ότι αυτό ήταν ένα εκτεθειμένο κανάλι και στη συνέχεια επιρρεπές σε βακτήρια που θα μπορούσαν να εισέλθουν σε αυτό.Για να μην αναφέρω τον πόνο που πιθανώς ένιωθε." Για να επιλύσει την κατάσταση, η Ana Heloísa πήγε σε έναν ειδικό στην κτηνιατρική οδοντιατρική, άλλωστε, ένα εκτεθειμένο κανάλι μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο. Η μόνη εναλλακτική λύση ήταν η χειρουργική επέμβαση εξαγωγής ριζικού σωλήνα, η οποία απαιτούσε τη χρήση γενικής αναισθησίας, και κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας το κουτάβι δεν αντιστάθηκε.

Αν και δεν ήταν η άμεση αιτία του θανάτου του κουταβιού, η Ana Heloísa πιστεύει ότι θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την απώλεια αν δεν είχε προσφέρει το παιχνίδι. "Ακόμη και με προεγχειρητικές εξετάσεις που έδειχναν την καρδιακή ασφάλεια της διαδικασίας, η Lorota δεν μπορούσε να το δεχτεί. Το γεγονός αυτό καθεαυτό δεν σχετιζόταν με τα σπασμένα δόντια και μου εξήγησαν ότι θα μπορούσε να συμβεί με οποιαδήποτε άλλη διαδικασία που το απαιτούσεγενική αναισθησία, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να μην κατηγορήσω τον εαυτό μου που προσέφερα μια θεραπεία που γνώριζα ότι είχε κινδύνους και η οποία, τελικά, ήταν το αντικείμενο που ευθύνεται για τον θάνατό της. Από τότε προειδοποιώ όλους τους κηδεμόνες που γνωρίζω για τον κίνδυνο".

Είναι το δερμάτινο κόκαλο σκύλου κακό και για τα σκυλιά;

Εκτός από τα φυσικά και τα νάιλον κόκαλα, είναι επίσης απαραίτητο να δώσετε προσοχή στα δερμάτινα κόκαλα για σκύλους. Σύμφωνα με τον Fabio, αυτό το είδος παιχνιδιού μπορεί να είναι επιβλαβές υπό ορισμένες συνθήκες: "Πρώτον, το μέγεθος του κόκαλου πρέπει να είναι μεγαλύτερο από αυτό του σκύλου, ώστε να μην δημιουργούνται εμπόδια και πνιγμός- δεύτερον, αγοράζετε πάντα αυτά που έρχονται συσκευασμένα ξεχωριστά για να ελαχιστοποιήσετε τη μόλυνση- τρίτον, αν καταναλωθούν σε ασφαλές μέρος, μπορεί να είναι επιβλαβή για το σκύλο.Κατά τη γνώμη μου, συνιστώ ένα κόκκαλο κάθε 15 ημέρες." Τα δερμάτινα κόκκαλα για σκύλους μπορεί να προκαλέσουν διάρροια, γι' αυτό καλό είναι να αποφεύγονται οι μεγάλες ποσότητες.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την πιθανότητα μόλυνσης, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι η επεξεργασία του δέρματος πραγματοποιείται σε διάφορα στάδια. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, το δέρμα μπορεί να έρθει σε επαφή με ουσίες που θεωρούνται τοξικές για τους σκύλους. Ως εκ τούτου, ο κτηνίατρος προειδοποιεί: "Είναι σημαντικό να διαβάζετε την περιγραφή του προϊόντος, ειδικά στην περίπτωση αλλεργικών ζώων".

Ποιο είναι λοιπόν το καλύτερο κόκαλο για το σκύλο;

Δεν είναι δυνατόν να δοθεί μια απάντηση σε αυτό, διότι κάθε είδος παιχνιδιού που περιλαμβάνει κόκαλα ή οπλές βοοειδών για σκύλους μπορεί να είναι επιβλαβές για την υγεία του ζώου. Επομένως, εναπόκειται στην επιλογή του κάθε κηδεμόνα να αναλάβει τους κινδύνους κάθε παιχνιδιού και να δεσμευτεί για την επίβλεψη του κουταβιού. "Δυστυχώς, κάθε είδος μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές, καθώς ακόμη και μικρά θραύσματα μπορούν ναΑξίζει λοιπόν να αναφέρουμε την παρατηρητικότητα του κηδεμόνα κατά την παροχή του κόκκαλου και την παρακολούθηση της συμπεριφοράς του ζώου", συμβουλεύει ο Fabio. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα προβλήματα εμφανίζονται συνήθως σε νεαρά ή πολύ ταραγμένα σκυλιά που μπορεί να καταπιούν κομμάτια του παιχνιδιού.

Οι οπλές και τα οστά των σκύλων: πώς να εντοπίσετε πότε το κατοικίδιο ζώο σας χρειάζεται βοήθεια;

Ιδανικά, αυτό το είδος παιχνιδιού θα πρέπει πάντα να επιβλέπεται από τον κηδεμόνα για να αποφευχθούν ατυχήματα. Αλλά αν κατά τύχη το κουτάβι έχει πρόσβαση σε οπλές και κόκαλα χωρίς επίβλεψη, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα πιθανά σημάδια προβλημάτων. Ο κτηνίατρος Fabio επισημαίνει τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα των ακόλουθων καταστάσεων:

- Εντερική απόφραξη: το ζώο θα παρουσιάσει ατονία, απώλεια όρεξης, διάρροια, κοιλιακό πόνο, κοιλιακή διάταση και πολύ εμετό.

- Πνιγμός: το ζώο θα έχει πολλά αντανακλαστικά εμετού, βήχα και αυξημένη σιελόρροια.

- Δηλητηρίαση: αρχικά, ο σκύλος θα παρουσιάσει απώλεια όρεξης, εμετό, διάρροια και μπορεί να έχει πυρετό σε ορισμένες περιπτώσεις.

Εάν εντοπίσετε κάποια από αυτές τις καταστάσεις που περιγράφονται παραπάνω, είναι σημαντικό να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια το συντομότερο δυνατό.

Δείτε άλλα παιχνίδια για σκύλους που μπορούν να αντικαταστήσουν τα κόκαλα και τις οπλές

Δεν λείπουν οι επιλογές για να εξασφαλίσετε τη διασκέδαση του σκύλου σας! Δαγκώματα, μπάλες, διαδραστικά παιχνίδια με φαγητό ... με λίγα λόγια, υπάρχουν άπειρες δυνατότητες. "Το ιδανικό είναι τα παιχνίδια που είναι πιο ανθεκτικά, που δεν μπορούν να καταστραφούν εύκολα και κυρίως που δεν είναι τοξικά για τους σκύλους", συνιστά ο κτηνίατρος Fabio. Η οδοντίατρος Mariana προειδοποιεί για ένα άλλο"Τα καλύτερα παιχνίδια είναι αυτά που δεν είναι τόσο σκληρά ή που είναι ειδικά για μάσημα. Είναι επίσης σημαντικό στην αρχή να προσφέρονται με επίβλεψη και παρακολούθηση από τον κηδεμόνα".

Η καθηγήτρια Ana Heloísa, από την άλλη πλευρά, υιοθέτησε έναν άλλο σκύλο και σχολίασε ποιες είναι οι αγαπημένες της επιλογές σήμερα: "Μετά τη Lorota, υιοθέτησα την Amora, ένα κουτάβι με νευρικά δόντια και δεν είχα το θάρρος να της προσφέρω φυσικά κόκαλα και οπλές. Επιμένω στα δερμάτινα κόκαλα (ειδικά αυτά που είναι μόνο μια λωρίδα, τα οποία δεν απελευθερώνουν κομμάτια που μπορεί να την κάνουν να πνιγεί), παιχνίδια από δέρμα και άλλα υλικά.σχοινί, ωμά καρότα, πιο μαλακά σνακ και αρωματισμένα παιχνίδια από καουτσούκ".