Інфекцыйны гепатыт сабак вельмі цяжка дыягнаставаць. У Субклінічны выпадках яна нават не выяўляецца сімптомамі. Аднак у звышвострых выпадках сабака з праблемай печані можа памерці так хутка, што хвароба будзе прынята за атручэнне. Вельмі часта сустракаецца ў шчанюкоў, гэтага тыпу гепатыту ў сабак можна пазбегнуць вельмі простым і даступным метадам: вакцынацыяй. Хочаце даведацца больш аб гэтай хваробы? Patas da Cas a сабраў усё, што вам трэба ведаць пра інфекцыйны гепатыт сабак!

Што такое інфекцыйны гепатыт сабак?

Захворванне, выкліканае вірусам, які дзівіць печань сабак, інфекцыйны гепатыт таксама вядомы як хвароба Рубарта і можа працякаць у лёгкай, вострай або звышвострай форме. Дадзены выгляд гепатыту часцей за ўсё сустракаецца ў шчанюкоў да 1 года. Сабакі з гепатытам ў сталым узросце звычайна маюць нізкі імунітэт або не прышчэпленыя. Абарона ад гэтай хваробы гарантуецца, калі гадаванец прымае вакцыны V8 або V10.

Сабачы гепатыт вельмі заразны. Яго перадача адбываецца праз такія вылучэнні, як сліна і мача, і адбываецца толькі паміж сабакамі, таму не лічыцца зоаноза. Вельмі распаўсюджанае паводзіны сярод сабак - адчуванне паху мачы іншых сабак падчас прагулкі на вуліцы - можа быць варотамі да віруса.

Сабачы адэнавірус тыпу 1 (CAV-1) выклікае захворванне

Сабачы адэнавірус тыпу 1 (CAV-1) уяўляе сабой ДНК-вірус без абалонкі. Гэта азначае, што ён даволі ўстойлівы да дэзінфекцыі навакольнага асяроддзя. Сабаку дастаткова кантакту з мочой, фекаліямі і іншымі вылучэннямі хворых жывёл (праз якія адбываецца ліквідацыя віруса) або нават з забруджанай паверхняй, каб заразіцца хваробай, калі яна не прышчэплена супраць яе. CAV-1 трапляе ў здаровы арганізм праз нос, рот або вочы і рэплікуецца ў міндалінах, якія знаходзяцца ў вобласці глоткі, перш чым трапіць у кроў.

Сімптомы сабачага гепатыту можна зблытаць з атручваннем або іншымі захворваннямі

Паколькі гэта кантраляванае захворванне ў Бразіліі, дзякуючы вакцынацыі сабак, сімптомы сабачага інфекцыйнага гепатыту лёгка выявіць звязаны з іншымі больш распаўсюджанымі захворваннямі або з рэакцыяй у выпадку атручанага сабакі. Пры лёгкай форме сабачага гепатыту сімптомы могуць не праяўляцца наогул, і імунная сістэма сабакі можа самастойна пазбавіцца ад хваробы. Глядзіце ніжэй сімптомы сабакі з праблемай печані, якія могуць з'явіцца прыкладна праз 1 тыдзень пасля заражэння:

• Кашаль і ліхаманка
• Крывацёк у кале і з носа
• Lugue
• Крывавая дыярэя
• Ваніты
• Адсутнасць апетыту
• Млявасць

УУ самай цяжкай форме ICH можа таксама выклікаць:

• Кульсіі
• Слепату
• Дэзарыентацыю (напрыклад, хада па крузе)
• Трамбозы
• Вочная сакрэцыя і ацёк рагавіцы

Як дыягнастуецца інфекцыйны сабачы гепатыт

Для пастаноўкі дыягназу гэтага гепатыту ў сабак важна назіраць за сімптомамі. Такім чынам, пры першых прыкметах з'яўлення ў сабакі ліхаманкі і рэспіраторных і страўнікава-кішачных змяненняў звярніцеся да ветэрынара. Неабходна запытаць аналізы крыві і мачы, а таксама аналіз вылучэнняў з морды і вачэй. У некаторых выпадках можа спатрэбіцца біяпсія печані.

Пры звышвострай форме захворвання - у якой часта сустракаюцца выпадкі смерці паміж 24 і 48 гадзінамі пасля з'яўлення сімптомаў - могуць быць запытаны тыя ж аналізы для вызначэння прычыны смерці. Абследаванне настойліва рэкамендуецца, каб выключыць магчымасць атручвання і неабходна, калі хворая сабака кантактавала з іншымі сабакамі.

Сабачы гепатыт: як лячыць захворванне печані ў сабак?

Добрай навіной з'яўляецца тое, што лячэнне гепатыту ў сабак даволі эфектыўнае нават у вострых выпадках захворвання. Першай мерай пасля выяўлення захворвання з'яўляецца ізаляцыя сабакі з гепатытам, каб пазбегнуць заражэння іншых сабак. Таксама вельмі важна чысціць месца, дзе шчанюк пісае ікал з прадуктамі, здольнымі інактываваць CAV-1, такімі як вытворныя ёду, фенол і гідраксід натрыю або ачыстка парай, пры тэмпературы вышэй за 50ºC на працягу не менш за 5 хвілін.

Ветэрынар можа прызначыць розныя формы тэрапіі для сабакі з праблемамі печані: лекі для барацьбы з ванітамі, для зніжэння тэмпературы, антыбіётыкі (якія прадухіляюць апартуністычныя бактэрыяльныя інфекцыі), пераліванне суцэльнай крыві ці плазмы, замена глюкозы і вадкасная тэрапія для рэгідратацыі жывёлы. Не чакайце: пры найменшых прыкметах з'яўлення сімптомаў інфекцыйнага сабачага гепатыту неадкладна звяртайцеся да ветэрынара. Чым раней хвароба будзе вылечана, тым больш шанцаў на выздараўленне.

Вакцынацыя важная, каб пазбегнуць гепатыту ў сабак

Прафілактыка - праз вакцынацыю сабак - гэта самы эфектыўны спосаб засцерагчыся ад ICH ваш лепшы сябар. Васьміразовую (V8) або дзесяціразовую (V10) полівалентныя вакцыны варта ўжываць шчанюку, як толькі ён завяршае 45 дзён жыцця, з двума дадатковымі дозамі з інтэрвалам у 3-4 месяцы і штогадовай рэвакцынацыяй. Дарослыя сабакі, якія ніколі не былі прышчэплены, павінны атрымаць усе дозы як мага хутчэй. Гэтыя два тыпу вакцыны ўтрымліваюць аслаблены CAV-2, які здольны абараніць пухнатых як ад рэспіраторных інфекцый, выкліканых адэнавірусам тыпу 2, так і ад сабачага гепатыту, выкліканага CAV-1.