Txakurren hepatitis infekziosoa diagnostikatzeko oso egoera zaila da. Kasu subklinikoetan, ez du sintomarik ere agertzen. Kasu hiperakutuetan, ordea, gibeleko arazoa duen txakurra hain azkar hil daiteke gaixotasuna pozoitzearekin nahasten baita. Txakurkumeetan oso ohikoa, txakurren hepatitis mota hau oso metodo erraz eta merkean saihestu daiteke: txertoa. Gaixotasun honi buruz gehiago jakin nahi duzu? Patas da Cas a-k txakurren hepatitis infekziosoari buruz jakin behar duzun guztia bildu du!

Zer da txakurren hepatitis infekziosoa?

Txakurren gibelean eragiten duen birus batek eragindako gaixotasuna, hepatitis infekziosoak Rubarth gaixotasuna bezala ere ezagutzen da eta arina, akutua edo hiperakutua izan daiteke. Hepatitis mota hau urte 1 arteko txakurkumeetan da ohikoena. Helduaroan hepatitisa duten txakurrek normalean immunitate baxua dute edo ez dute txertoa hartzen. Gaixotasun honen aurkako babesa bermatuta dago maskotak V8 edo V10 txertoak hartzen dituenean.

Txakurren hepatitisa oso kutsakorra da. Haren transmisioa listua eta gernua bezalako jariapenen bidez gertatzen da, eta txakurren artean bakarrik gertatzen da, beraz, ez da zoonositzat hartzen. Txakurren artean oso ohikoa den jokaera bat, kalean ibiltzean beste txakurren gernua usaintzea izanik, birusaren atea izan daiteke.

1. motako adenobirusa (CAV-1) gaixotasuna eragiten du

1. motako adenobirusa (CAV-1) inguratu gabeko DNA birusa da. Horrek esan nahi du ingurumenaren desinfekzioarekiko nahiko erresistentea dela. Nahikoa da txakur batek gaixorik dauden animalien gernuarekin, gorotzekin eta beste gorputz-jariazioekin (horren bidez birusa kentzen da) edo are kutsatutako gainazal batekin kontaktua izatea, gaixotasuna hartzeko, haren aurkako txertoa jarri ezean. CAV-1 sudurretik, ahotik edo begietatik sartzen da gorputz osasuntsuan, eta odolera sartu aurretik faringeko eskualdean dauden amigdaletan errepikatzen da.

Txakurren hepatitisaren sintomak intoxikazio edo beste gaixotasun batzuekin nahas daitezke

Brasilen kontrolatutako gaixotasuna denez, txakurren txertoari esker, ez da zaila hepatitisaren txakurren gaixotasun infekziosoen sintomak izatea. ohikoagoak diren beste osasun-egoera batzuei edo pozoitutako txakurraren kasuan erreakzioari egotzita. Txakurren hepatitisaren forma arinean, baliteke sintomak batere ez agertzea eta txakurraren sistema immunologikoak gaixotasuna bere kabuz ken dezake. Ikus behean gibeleko arazoa duen txakur baten sintomak, infekzioa astebete inguru igaro ondoren ager daitezkeenak:

• Eztula eta sukarra
• Heorragia eta sudurretik odola
• Lugue
• Beherako odoltsua
• Oka
• Gose falta
• Letargia

InBere formarik larrienean, ICHk ere sor ditzake:

• Konbultsioak
• Itsutasuna
• Desorientazioa (borobiletan ibiltzea, adibidez)
• Tronbosia
• Begizko jariapena eta korneako edema

Nola diagnostikatzen den txakurren hepatitis infekziosoa

Sintomak behatzea ezinbestekoa da txakurren hepatitis honen diagnostikoa lortzeko. Beraz, sukarra eta arnas eta urdail-hesteetako aldaketak dituen txakurraren lehen seinaleetan, bilatu albaitaria. Odol- eta gernu-azterketak eskatu behar dira, baita muki- eta begi-jariazioak aztertzea ere. Zenbait kasutan, gibeleko biopsia egin daiteke.

Gaixotasunaren forma hiperakutuan -sintomak agertu eta 24 ordu eta 48 ordu arteko heriotza kasuak ohikoak direnean-, proba berdinak eska daitezke heriotzaren kausa identifikatzeko. Ikerketa oso gomendagarria da pozoitzeko aukera baztertzeko eta ezinbestekoa da gaixo dagoen txakurra beste txakurrekin harremanetan egon bada.

Txakurren hepatitisa: nola tratatu gibeleko gaixotasuna txakurrengan?

Albiste ona da txakurren hepatitisaren tratamendua nahiko eraginkorra dela, baita gaixotasunaren kasu akutuan ere. Lehen neurria, egoera detektatu ondoren, hepatitisa duen txakurra isolatzea da, beste txakurren kutsadura saihesteko. Oso garrantzitsua da txakurkumeak txiza egiten duen lekua eta garbitzea erekaka CAV-1 inaktibatzeko gai diren produktuekin, hala nola iodo-deribatuak, fenola eta sodio hidroxidoa edo lurrun-garbiketa, 50ºC-tik gorako tenperaturan gutxienez 5 minutuz.

Albaitariak gibeleko arazoren bat duen txakurrari hainbat terapia agindu diezazkioke: oka kontrolatzeko botikak, sukarra inhibitzeko, antibiotikoak (bakterio-infekzio oportunistak saihesten dituztenak), odol osoaren edo plasmaren transfusioa, glukosaren ordezkapena eta fluidoterapia animalia berhidratatzeko. Ez itxaron: txakurren hepatitis infekziosoaren sintomak agertzen direnean, berehala bilatu albaitaria. Gaixotasuna zenbat eta lehenago tratatu, orduan eta suspertzeko aukera handiagoak izango dira.

Txertoa ezinbestekoa da txakurren hepatitisa saihesteko

Prebentzioa -txakurren txertoaren bidez- da ICH-tik urrun mantentzeko modurik eraginkorrena. zure lagunik onena. Zortzi aldiz (V8) edo hamar aldiz (V10) txerto polibalenteak txakurkumeari bizitzako 45 egun bete bezain pronto aplikatu behar zaizkio, beste bi dosi 3 eta 4 hilabeteko tartean eta urteko booster batekin. Inoiz txertoa hartu ez duten txakur helduek ahalik eta azkarren jaso behar dituzte dosi guztiak. Bi txerto mota hauek CAV-2 atenuatua dute, iledunak babesteko gai dena bai 2. motako adenobirusak eragindako arnas infekzioetatik eta baita txakurren hepatitisetatik ere, CAV-1ek eragindakoa.