Вы калі-небудзь чулі пра дзікія пароды сабак? Пакуль гэтыя жывёлы прыстасаваліся да суіснавання чалавека і сталі лепшымі сябрамі чалавека, прайшло шмат этапаў эвалюцыі. Тым не менш, не ўсе сабакі ў свеце прыручаныя. Дзікія сабакі лічацца лепшымі сябрамі прыроды і маюць свае звычкі. Але ці ведаеце вы, што многія дзікія сабакі знаходзяцца пад пагрозай знікнення? Вам цікава даведацца, як яны жывуць? Patas da Casa сабраў інфармацыю пра гісторыю і звычкі гэтых жывёл, якія ўсё яшчэ вельмі адрозніваюцца ад хатніх жывёл. Нягледзячы на ​​тое, што іх знешні выгляд падобны да хатняга шчанюка, важна заўсёды паважаць асяроддзе пражывання дзікай сабакі.

1) Пеўчыя сабакі Новай Гвінеі

Бразільскую дзікую сабаку называюць хмызняковым сабакам або хмызняковым сабакам. Жывёла таксама з'яўляецца часткай фауны суседніх краін, такіх як Перу, Венесуэла, Калумбія, Эквадор і Гвіяны. Гэтая сабака з'яўляецца драпежнікам і жыве сямейнымі зграямі, якія складаюцца да дзесяці асобін. Сілкуецца апосумаў, пака, качкамі, жабамі і агуці. Яго выгляд лічыцца самым маленькім дзікім канідам ў краіне. Гэтыя маленькія сабакі памерам каля 30 сантыметраў і важаць каля 6 кг, што робіць іх лютым і спрытным драпежнікам. У дадатак да лесу Амазонкі, жывёла таксамапрысутнічае ў такіх рэгіёнах, як Атлантычны лес. Малавядомая ў Паўднёвай Амерыцы жывёла лічыцца рэдкай і знаходзіцца пад пагрозай знікнення.

3) Сабакі: дзікі з Афрыкі называецца Mabeco

Гэты афрыканскі дзікі сабака жыве ў раёнах саван і рэдкай расліннасці. Лічыцца самым эфектыўным драпежнікам у Афрыцы, з поспехам палявання да 80%. Яго насельніцтва ва ўсім свеце ацэньваецца ў 6600 чалавек. Доўгі час дзікія сабакі лічыліся шкоднымі, што прывяло да таго, што гэты від быў прадметам інтэнсіўнага палявання і высокай рызыкі знікнення. У нядаўнім навуковым адкрыцці было заўважана, што дзікія сабакі выкарыстоўваюць дэмакратычную сістэму, каб вырашаць, калі паляваць. Зграя збіраецца ў форме сходу і размаўляе паміж сабой праз гукавое чханне, якое атаясамліваецца з формай галасавання за дзейнасць групы.

4) Дынга: дзікі сабака з Аўстраліі - буйны драпежнік

Дынга - аўстралійская дзікая сабака, якая лічыцца самым буйным наземным драпежнікам у краіне. Гэтыя жывёлы звычайна важаць ад 13 да 20 кілаграмаў, а рост складае каля 55 сантыметраў. Будучы буйным сабакам, яго рацыён вельмі разнастайны: ад дробных насякомых да больш буйных жывёл, такіх як буйвалы. Гэтыя сабакі добра прыстасоўваюцца да пустыняў, трапічных лясоў і гор. Бо яны паляўнічыя,Дынга часта ядуць жывёлу і нападаюць на пасевы, што прывяло да таго, што жывёла апынулася пад пагрозай знікнення, бо фермеры і жывёлаводы яе часта забіваюць. У адрозненне ад хатніх сабак і сабак-спевакоў, Дынга - гэта дзікі сабака, які мала схільны брахаць, і, як правіла, вельмі маўклівая і праніклівая жывёла.

Прыручаны дзікі сабака? Трэба паважаць натуральнае асяроддзе пражывання жывёл!

Вельмі цяжка ўявіць наша грамадства без сабак. Яны лічацца лепшымі сябрамі чалавека з моманту прыручэння. Размовы пра дзікіх сабак могуць быць дзіўнымі для некаторых людзей, але быў час, калі ўсе сабакі мелі гэтую характарыстыку. Археалагічныя дадзеныя паказваюць, што прыручэнне нашых чацвераногіх сяброў пачалося ў ледніковы перыяд, каля 500 000 гадоў таму.

Выдзеленыя вышэй віды не праходзілі праз гэты працэс і таму дагэтуль лічацца дзікімі сабакамі. Калі вам спадабаўся які-небудзь з іх, вы, напэўна, ужо ўяўляеце, што было б мець прыручаных Дынга або Мабека. Але важна выкінуць гэтую ідэю з галавы. Выпадак з прыручаным хмызняковым сабакам, напрыклад, прывёў да таго, што жывёлу затрымала прыродаахоўная паліцыя. Асяроддзе пражывання дзікай сабакі трэба заўсёды паважаць. У адваротным выпадку жывёла не зможа вярнуцца ў прыроду і яго трэба будзе ўтрымліваць у няволі. Таму вазьміцеуяўленне аб прыручаным Дынга (ці любой іншай дзікай жывёле) з галавы.

Дзікія сабакі знаходзяцца пад пагрозай знікнення і змагаюцца за выжыванне

На жаль, многія дзікія сабакі лічацца сабакамі, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення пароды. Гэта выпадак пароды Wild Mabeco: нядаўна бачылі, як жывёла сілкуецца павіянамі, каб выжыць, нават калі прыматы не ўваходзяць у яе рацыён. Запіс аб змене корму для сабак сведчыць аб барацьбе за выжыванне віду і лічыцца навуковай навінкай. Як адзначалася вышэй, пагроза знікнення гэтых жывёл таксама можа паўстаць з-за палявання, як у выпадку з аўстралійскім дзікім сабакам Дынга.