Het jy al ooit van wildehondrasse gehoor? Totdat hierdie diere by menslike naasbestaan ​​aangepas het en die mens se beste vriende geword het, het baie evolusionêre fases verbygegaan. Tog is nie alle honde in die wêreld makgemaak nie. Wilde honde word as die natuur se beste vriende beskou en het hul eie gewoontes. Maar het jy geweet dat baie wildehonde bedreig is? Is jy nuuskierig om te weet hoe hulle leef? Paws of the House het inligting ingesamel oor die geskiedenis en gewoontes van hierdie diere, wat steeds baie anders as huisdiere leef. Soveel as wat hul voorkoms soortgelyk is aan dié van 'n mak hondjie, is dit belangrik om altyd die wildehond se habitat te respekteer.

1) Die singende honde van Nieu-Guinee

Die Brasiliaanse wildehond word die boshond of boshond genoem. Die dier is ook deel van die fauna van buurlande soos Peru, Venezuela, Colombia, Ecuador en die Guianas. Hierdie hond is 'n roofdier en leef in familiegroepe wat uit tot tien individue bestaan. Dit voed op possums, pacas, eende, paddas en agoutis. Sy spesie word beskou as die kleinste wilde hond in die land. Hierdie klein hondjies meet ongeveer 30 sentimeter en weeg ongeveer 6 kilo, wat hulle 'n kwaai en ratse roofdier maak. Benewens die Amasone-woud is die dier ookteenwoordig in streke soos die Atlantiese Woud. Min bekend in Suid-Amerika, word die dier as skaars beskou en is onder bedreiging van uitsterwing.

3) Honde: wild uit Afrika word Mabeco genoem

Hierdie Afrikaanse wildehond woon in savannegebiede en yl plantegroei. Dit word beskou as die doeltreffendste roofdier in Afrika, met tot 80% jagsukses. Sy bevolking word wêreldwyd op 6 600 geskat. Wilde honde is vir 'n lang tyd as skadelik beskou, wat daartoe gelei het dat die spesie destyds swaar gejag is en 'n groot risiko was om uit te sterf. In 'n onlangse wetenskaplike ontdekking is daar waargeneem dat Wildehonde 'n demokratiese stelsel uitoefen om te besluit wanneer om te jag. Die trop kom bymekaar in 'n vorm van samekoms en kommunikeer met mekaar deur 'n gesonde nies wat geïdentifiseer word met 'n vorm van stem vir die groep se aktiwiteite.

4) Dingo: wilde hond van Australië is 'n groot roofdier

Die Dingo is 'n Australiese wildehond wat as die grootste landroofdier in die land beskou word. Hierdie diere weeg gewoonlik tussen 13 en 20 kilo, en meet ongeveer 55 sentimeter hoog. Omdat hy as 'n groot hond beskou word, is sy dieet baie uiteenlopend en vreet van klein insekte tot groter diere, soos buffels. Hierdie honde pas goed aan by woestyne, reënwoude en berge. Omdat hulle jagters is,Dingo's vreet dikwels vee en val gewasse aan, wat daartoe gelei het dat die dier in gevaar gestel word aangesien dit dikwels deur boere en veetelers afgeskiet word. Anders as mak honde en singende honde, is die Dingo 'n wilde hond wat nie geneig is om baie te blaf nie, omdat dit oor die algemeen 'n baie stil en saggeaarde dier is.

Gemak wilde hond? Die diere se natuurlike habitat moet gerespekteer word!

Dit is baie moeilik om ons samelewing sonder honde voor te stel. Hulle word beskou as die beste vriend van mense sedert hulle mak gemaak is. Om oor wildehonde te praat kan vir sommige mense vreemd wees, maar daar was 'n tyd toe alle honde hierdie eienskap gehad het. Argeologiese bewyse dui daarop dat die makmaak van ons viervoetige vriende in die ystydperk begin het, ongeveer 500 000 jaar gelede.

Die spesies wat hierbo uitgelig is, het nie deur hierdie proses gegaan nie en word dus steeds as wild honde beskou. As jy van enige van hulle gehou het, dink jy seker al hoe dit sal wees om 'n mak Dingo of Mabeco te hê. Maar dit is belangrik om hierdie idee uit jou gedagtes te kry. Die saak van die mak boshond het byvoorbeeld daartoe gelei dat die dier deur die omgewingspolisie aangekeer is. Die wildehond se habitat moet altyd gerespekteer word. Andersins sal die dier nie na die natuur kan terugkeer nie en sal dit in gevangenskap gehou moet word. Neem dus dieidee van die mak Dingo (of enige ander wilde dier) uit die kop.

Wildehonde loop gevaar om uit te sterf en sukkel om te oorleef

Ongelukkig word baie wildehonde as bedreigde honde beskou rasse. Dit is die geval van die Wild Mabeco-ras: daar is onlangs gesien hoe die dier op bobbejane vreet om te oorleef, al is primate nie deel van sy dieet nie. Die rekord van die verandering in hondekos bewys die stryd om oorlewing van die spesie en word as 'n wetenskaplike nuwigheid beskou. Soos hierbo genoem, kan die bedreiging van uitsterwing van hierdie diere ook voorkom as gevolg van jag, soos met die Australiese wildehond Dingo.