আপুনি জানেনে যে মেকুৰীৰ দৰে কুকুৰৰো গোঁফ থাকে? এই সৰু সৰু চুলিবোৰ সাধাৰণতে কুকুৰৰ থুঁতৰিৰ ওচৰত থাকে, আৰু ইয়াক বৈজ্ঞানিকভাৱে ভাইব্ৰিচে বুলি কোৱা হয়। বিশেষ ব্যৱহাৰ হোৱা যেন নালাগিলেও মনত ৰাখিব লাগিব যে জন্তুটোৰ শৰীৰত থকা সকলো বস্তুৰে এটা কাম থাকে, আৰু কুকুৰৰ গোঁফৰ লগত এইটোও বেলেগ নহয়। কিন্তু তেতিয়া কিহৰ বাবে কুকুৰৰ গোঁফ? কাটিব পাৰিবনে, নে আপোনাৰ চাৰি ভৰিৰ বন্ধুৰ ক্ষতি কৰিব পাৰে? গোঁফ থকা কুকুৰৰ বাবে কি যত্ন লোৱাটো প্ৰয়োজনীয়? সন্দেহৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ আমি এই সকলোবোৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ তলত দিছো!

কুকুৰৰ হুইস্কাৰ কি?

কুকুৰৰ হুইস্কাৰ হৈছে ভাইব্ৰিছ নামেৰে জনাজাত ডাঠ ডালৰ সংকলন। ইহঁতৰ উৎপত্তি চুলিৰ গুৰিৰ পৰা হয় আৰু ইয়াৰ কেইবাটাও স্নায়ুৰ অন্ত থাকে যিয়ে কুকুৰ পোৱালিটোক নিজৰ চৌপাশৰ জগতখন বুজিবলৈ সহায় কৰে। সকলোৱে নাজানে যে ভাইব্ৰিছা কুকুৰৰ গোঁফৰ বহু ওপৰলৈকে যায়। আচলতে প্ৰতিটো কুকুৰ পোৱালিৰ মুখমণ্ডলত সিঁচৰতি হৈ থকা আন স্পৰ্শ চুলি থাকে যিয়ে পৰিৱেশৰ কম্পন ধৰা পেলোৱাতো সহায় কৰে। তলত চাওক আন কেনাইন ভাইব্ৰিছা ক'ত অৱস্থিত:

• লেবিয়াল ভাইব্ৰিছ: ওঁঠৰ অঞ্চলত অৱস্থিত;
• ছুপ্ৰেচিলিয়াৰী ভাইব্ৰিছ: চকুৰ ওপৰত অৱস্থিত, যেন ভ্ৰু;
• ইণ্টাৰৰামেল ভাইব্ৰেছ: চিবুকৰ তলত অৱস্থিত, “দাড়ি”ৰ দৰে;
• মেণ্ডিবুলাৰ ভাইব্ৰিছ: ৰ ওপৰত অৱস্থিতকুকুৰৰ চোলা;
• জাইগোমেটিক ভাইব্ৰিছা: কুকুৰৰ গালত অৱস্থিত।

কুকুৰৰ গোঁফৰ কি কাম?

কুকুৰৰ গোঁফ আৰু আনটো দুয়োটা vibrissae এ স্পৰ্শ ৰিচেপ্টৰ হিচাপে কাম কৰে আৰু পোহনীয়া জন্তুৰ শৰীৰত এটা সংবেদনশীল কাৰ্য্য সম্পন্ন কৰে। প্ৰতিটো ভাইব্ৰিছাৰ ডগাত স্নায়ুৰ অন্তৰে ভৰা ফোলিকল থাকে যিয়ে পৰিৱেশৰ কম্পন ধৰা পেলোৱাত সহায় কৰে, যাৰ ফলত কুকুৰ পোৱালিটোৰ স্থানীয় ধাৰণা এটা বহল হয়। কাৰ্যক্ষেত্ৰত যিটো হয় সেয়া হ’ল যেতিয়া কুকুৰৰ গোঁফত উপস্থিত ভাইব্ৰিছাই বাহ্যিক উদ্দীপক লাভ কৰে - যেনে যেতিয়া গোঁফটোৱে ক’ৰবাত স্পৰ্শ কৰে, উদাহৰণস্বৰূপে -, তেতিয়া সংবেদনশীল স্নায়ুৱে এই কম্পন ধৰা পেলায় আৰু তথ্যসমূহ মগজুলৈ প্ৰেৰণ কৰে, যিটো ডিকোডিঙৰ বাবে দায়বদ্ধ আৰু এটা প্ৰতিক্ৰিয়া সৃষ্টি কৰা।

এই ব্যৱস্থাৰ বাবে, ভাইব্ৰিছাবোৰ “এন্টেনা”ৰ দৰে যিয়ে কুকুৰটোক নিজৰ স্থান ভালদৰে নিৰ্ণয় কৰাত সহায় কৰে। পৰিৱেশৰ কম্পন ধৰা পেলাই কুকুৰৰ গোঁফে স্থানৰ আকাৰ আনকি ওচৰৰ বস্তুৰ অৱস্থানও অনুভৱ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰাণীটোৱে দূৰত্ব জুখিব পাৰে আৰু বায়ুৰ সোঁত অনুভৱ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও কিছুমান ভাইব্ৰিছাই নিৰ্দিষ্ট কাম সম্পন্ন কৰে, যেনে কুকুৰৰ চকু ৰক্ষাৰ বাবে দায়বদ্ধ চুপ্ৰেচিলিয়াৰী ভাইব্ৰিছ আৰু পোহনীয়া জন্তুৰ "অন্ধ ঠাই"ত কাম কৰা চিবুক ভাইব্ৰিছাই।

এই “অন্ধ দাগ” , পাছলৈ জন্তুটোৰ মূৰৰ ঠিক তলত।এইটো দেখা পোৱা এটা পৰিস্থিতি হ’ল যেতিয়া আমি কুকুৰ পোৱালিটোৰ ঠিক সন্মুখতে এটা ট্ৰিট ৰাখোঁ, আৰু সি যেন একো গুৰুত্ব নিদিয়ে। বাৰু, সঁচা কথাটো হ’ল সি জলপানটোও দেখা নাপালে, আৰু সেইবাবেই সি সেইটো ধৰিবলৈ কাষ চাপিব পৰা নাছিল! এই অন্ধ দাগটো যাতে অসুবিধা নহয়, চিবুকত অৱস্থিত ভাইব্ৰিছাই ধাৰণাৰ উন্নতিত সহায় কৰে।

গোঁফ থকা কুকুৰ: যেতিয়া ভাইব্ৰিছ দেখা দিয়ে জন্তুৰ শৰীৰটো?

যৌৱনকালতহে এই মুখৰ চুলিখিনি লাভ কৰা মানুহৰ দৰে নহয়, কুকুৰটোৰ গোঁফবোৰ দেখা দিয়ে যেতিয়া সি এতিয়াও কুকুৰ পোৱালি হয়। এইটোকে ধৰি প্ৰথম চুলিবোৰৰ ভিতৰত অন্যতম যিটো গঢ় লৈ উঠিছে। ইয়াৰ কাৰণটো সহজ: যিহেতু কেনিনৰ দৃষ্টিশক্তি অধিক সীমিত ইন্দ্ৰিয়, গতিকে কুকুৰটোৱে কোনো ক্ষতি নোহোৱাকৈ পৰিৱেশ অন্বেষণ কৰিব পৰাকৈ ভাইব্ৰিছাত উপস্থিত স্পৰ্শ ৰিচেপ্টৰবোৰ অতি প্ৰয়োজনীয়। গতিকে বন্ধুৰ জীৱনৰ প্ৰথম কেইসপ্তাহমানতে গোঁফ গঢ় লৈ উঠাটো একেবাৰে যুক্তিসংগত, নহয়নে? কাৰণ, পৃথিৱীখন নিৰাপদে “চিনি” কৰিবলৈ হ’লে কুকুৰ পোৱালিবোৰক যিমান পাৰি সোনকালে ভাইব্ৰিছাৰ প্ৰয়োজন হয়।

কুকুৰৰ গোঁফ কাটিব পাৰিনে?

যিহেতু বহুতে কুকুৰৰ গোঁফৰ আঁৰৰ উপযোগিতা বুজি নাপায়, সেয়েহে কিছুমান টিউটৰৰ এই অঞ্চলটো কাটি জন্তুটোক নান্দনিকভাৱে অধিক সুন্দৰ কৰি তোলাৰ অভ্যাস আছে - মূলতঃ প্ৰতিযোগিতা আৰু প্ৰদৰ্শনীত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ। অৱশ্যে এইটো এটা ডাঙৰ কথাআঁসোৱাহ. কুকুৰটোৰ গোঁফ কাটিব নোৱাৰি, কাৰণ ই এনেকুৱা এটা বস্তু যিয়ে শেষত কুকুৰটোৰ বস্তুবোৰৰ প্ৰতি থকা ধাৰণাত বাধা দিব পাৰে, যাৰ ফলত কুকুৰটো দিশহাৰা হৈ পৰে। ইতিমধ্যে উল্লেখ কৰা অনুসৰি কুকুৰৰ গোঁফ কেনিন স্থানীয় ধাৰণাটোৰ বাবে এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ। ইয়াক কাটিলে জন্তুটোৱে এই ধাৰণাটো কিছু সময়ৰ বাবে হেৰুৱাই পেলায়, যেতিয়ালৈকে চুলিখিনি পুনৰ বাঢ়ি নাযায়। ইয়াৰ উপৰিও কুকুৰৰ বাবে কাটিব পৰাটো প্ৰায়ে এক অস্বস্তিকৰ প্ৰক্ৰিয়া, যিসকলে নিজৰ ইন্দ্ৰিয় হ্ৰাস পাই ভয় খায়।

কুকুৰৰ গোঁফবোৰ স্বাভাৱিকভাৱে ছিটিকি পৰা প্ৰক্ৰিয়াৰ মাজেৰে পাৰ হয়

কুকুৰে যেনেকৈ চুলি ছিঙি যায়, তেনেকৈয়ে কুকুৰৰ গোঁফো এই প্ৰক্ৰিয়াৰ অংশ হিচাপে সৰি পৰিব পাৰে। সাধাৰণতে টিউটৰৰ চকুত নপৰা বস্তু, কম নহয় কাৰণ মুখৰ চুলি সৰি পৰাৰ পিছত সোনকালে গজে। প্ৰায়ে কুকুৰৰ শৰীৰৰ স্বাভাৱিক অৱস্থা যদিও চাৰি ভৰিৰ বন্ধুৰ আচৰণত যিকোনো পৰিৱৰ্তন হ’লে সচেতন হোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। গোঁফ সৰি পৰাৰ লগে লগে আন লক্ষণ যেনে উদাসীনতা আৰু ভোক নলগা দেখা যায় তেতিয়া কুকুৰটোৰ স্বাস্থ্যত কিবা অসুবিধা হোৱাৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে। তেনে ক্ষেত্ৰত যিমান পাৰি সোনকালে পশু চিকিৎসাৰ এপইণ্টমেণ্ট বুকিং কৰিবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰিব।

গোঁফ থকা কুকুৰৰ জাত: কোনবোৰ কুকুৰৰ মুখৰ চুলি বেছি দেখা যায়?

গোঁফ থকা কুকুৰ এটা দেখিলে সকলোৱে লক্ষ্য নকৰে। জাত, এই ক্ষেত্ৰত, এনেকুৱা এটা বস্তু যিয়ে ভাইব্ৰিছাৰ আকৃতিত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে, আৰু কিছুমান কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰতএই চুলিবোৰ অধিক দেখা যায়, আৰু আন কিছুমানত এইবোৰ লক্ষ্য নকৰাকৈয়ে থাকে। গতিকে কিছুমান মানুহে “গোঁফ থকা কুকুৰ”ৰ ধাৰণাটো কেৱল কিছুমান কুকুৰ পোৱালিৰ লগত জড়িত কৰাটো সাধাৰণ কথা (যদিও সকলো জীৱ-জন্তুৰ ভাইব্ৰিছা থাকে)। আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় গোঁফযুক্ত জাতসমূহ হ'ল:

• বৰ্ডাৰ কলি;
• শ্বনাউজাৰ;
• পেকিংজি;
• মাল্টীজ;
• য়ৰ্কশ্বাৰ টেৰিয়াৰ;
• শ্বিহ ট্জু;
• ফক্স টেৰিয়াৰ;
• লাছা আপছ';

কুকুৰৰ গোঁফৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ যত্ন

এটা মূল পৰামৰ্শ হ’ল কুকুৰটোৰ গোঁফ কাটিব নোৱাৰিব, চিমচি আৰু আন অনুৰূপ সঁজুলিৰে আঁতৰাবলৈ চেষ্টা কৰাটো বহুত কম। এই কাম কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে চুলিখিনি শিপাৰ পৰা আঁতৰাই কেনিনবোৰৰ অপৰিসীম বিষ হয়, যাৰ ফলত পৰিস্থিতিৰ বাবে সিহঁত নাৰ্ভাছ আৰু বিৰক্ত হয়। নিজৰ পোহনীয়া জন্তুৰ দুখ দেখি কোনেও ভাল নাপায়, গতিকে আটাইতকৈ ভাল কামটো হ’ল নোমবোৰ এৰি দিয়া।

কিছুমান অধিক নিৰ্দিষ্ট পৰিস্থিতিত - যেনে যেতিয়া কুকুৰৰ গোঁফ অতি দীঘল হয় - তেতিয়া পশু চিকিৎসকৰ সৈতে কুকুৰটোৰ কোনো ক্ষতি নকৰাকৈ ভাইব্ৰিছাৰ ট্ৰিমিং কৰাৰ সম্ভাৱনাৰ বিষয়ে কথা পতা সম্ভৱ। কিন্তু মনোযোগ: এই মনোভাৱ কেতিয়াও নিজাববীয়াকৈ গ্ৰহণ নকৰিব। পেছাদাৰী পৰামৰ্শ কেতিয়াও আওকাণ কৰা উচিত নহয়।

আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ সাৱধানতা হ’ল ভাইব্ৰিছক পোহপাল দিয়া নহয়। কুকুৰৰ গোঁফ স্পৰ্শৰ প্ৰতি অত্যন্ত সংবেদনশীল অংশ, গতিকে ঠাইখনক আদৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে ইয়াৰ সম্ভাৱনা অতি বেছি যে...কুকুৰটোৱে উপদ্ৰৱৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ আঁতৰি যায়।

কুকুৰৰ গোঁফৰ বিষয়ে ৫টা কৌতুহল

১)<১১> কুকুৰৰ মগজুৰ প্ৰায় ৪০%, যিটো স্পৰ্শ ইন্দ্ৰিয়ৰ প্ৰক্ৰিয়াকৰণৰ বাবে দায়বদ্ধ, একান্তভাৱে সংবেদনশীলতাৰ বাবে উৎসৰ্গিত হুইস্কাৰবোৰ।

2) কুকুৰৰ আকাৰৰ সমানুপাতিক ভাইব্ৰিছা। এইটোৱেই জন্তুটোক গম পায় যে কোনো ঠাই যথেষ্ট ডাঙৰ নেকি যাতে ই ফিট হ’ব পাৰে।

3) “কুকুৰৰ গোঁফ”ৰ শুদ্ধ শব্দটো হ’ল vibrissa, যিটো শব্দ লেটিন ভাষাৰ “Vibrio” ৰ পৰা আহিছে আৰু ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে “কম্পন কৰা”।

4) কুকুৰৰ গোঁফে বায়ুৰ সোঁত অনুভৱ কৰিবলৈ সক্ষম হয়, লগতে উষ্ণতাৰ বিষয়েও তথ্য ধৰি ৰাখে।

5) কিছুমান কুকুৰৰ জাতৰ হুইস্কাৰ ট্ৰিম কৰিলে স্পৰ্শ জ্ঞান সম্পূৰ্ণৰূপে হেৰুৱাব নোৱাৰে, বিশেষকৈ দীঘল চুলিৰ। তথাপিও আদৰ্শ হ’ল কাটিব নালাগে বা তেনে কৰাৰ আগতে পশু চিকিৎসকৰ লগত কথা নাপাতিব। <১><১><১>