အပူရှိန် ခွေးမတစ်ကောင်သည် ပိုင်ရှင်နှင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် နှစ်ဦးစလုံးအတွက် သိမ်မွေ့သော အခိုက်အတန့်ဖြစ်နိုင်သည်။ အချိန်ကာလသည် စူးစမ်းလိုစိတ်နှင့် မေးခွန်းများစွာကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်- "ခွေးမိန်ဘယ်နှစ်လလောက်မှာ အပူထဲရောက်သွားလဲ?" သို့မဟုတ် "ခွေးမ သည် မည်မျှ မကြာခဏ အပူသို့ ရောက်တတ်သနည်း။" ဤမေးခွန်းများအားလုံး၏ အဖြေများကို သိရှိခြင်းက ခွေးပိုင်ရှင်သည် ရာသီလာချိန်ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် ကူညီပေးပါလိမ့်မည်။ မင်းရဲ့သံသယတွေကိုရှင်းဖို့ ခွေးမလေးတွေ အပူရှိန်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အချက် ၅ ချက်ကို စုစည်းလိုက်ပါပြီ။

၁) ခွေးမတစ်ကောင်ဟာ အပူဒဏ်ခံရတာ ဘယ်နှစ်လလဲ။

လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ရင့်ကျက်လာသောအခါ ခွေးမသည် အပူရှိန်တက်သည်။ တိရိစ္ဆာန်တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာမည့်အသက်အရွယ်သည် မတူညီသောကြောင့် ခွေးမတစ်ကောင်တွင် ပထမဆုံးအပူရှိန်အတွက် ရက်အတိအကျမရှိပေ။ သို့ပေမယ့်လည်း ခွေးအရွယ်အစားက အများကြီးလွှမ်းမိုးပါတယ်။ ခွေးလေးများသည် များသောအားဖြင့် အသက် 6 လမှ 12 လကြား ကာလကို ဖြတ်သန်းကြသည်။ အသက် 7 နှင့် 13 လကြားအရွယ်အလတ်စားများ; 16 လ နှင့် 24 လကြား အကောင်ကြီးများ ဖြစ်နေပါပြီ။

၂) အပူရှိန်ရှိ ခွေးမများ- ဘယ်လိုသိနိုင်မလဲ။ အဓိက လက္ခဏာများကို နားလည်ပါ

ခွေးမတစ်ကောင် အပူရှိမရှိ ဘယ်လိုသိနိုင်မလဲဆိုတာကို လူတော်တော်များများက သံသယရှိနေတုန်းပါပဲ။ အချိန်ကာလကို ခွဲခြားသိမြင်ရန် အရေးကြီးဆုံးမှာ နိမိတ်လက္ခဏာများကို အာရုံစိုက်ရန်ဖြစ်သည်။ အပူရှိန်ရှိ ခွေးမ သည် အများအားဖြင့် ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောခြင်း၊ ဝမ်းဗိုက် ထုထည် တိုးလာခြင်း၊ လိင်အင်္ဂါ ဧရိယာ နီခြင်းနှင့် ညိုမဲခြင်း၊ မိန်းမအင်္ဂါ လျှို့ ဝှက်ခြင်း၊ ရန်လိုခြင်း၊ ဂနာမငြိမ်ခြင်း နှင့် ငတ်မွတ်ခြင်းစသည့် လက္ခဏာအချို့ကို ပြသလေ့ရှိသည်။ အမျိုးသားများ လက်ခံနိုင်မှုသည် အဆင့်၏ အဆင့်အပေါ်မူတည်ပါသည်။

3) အပူရှိန်ရှိ ခွေးမများအတွက် အနှီးသည် အညစ်အကြေးများနှင့် သွေးယိုစိမ့်မှု ရှိရန် လိုအပ်နိုင်ပါသည်

မိန်းမကိုယ်မှ ဆင်းခြင်းသည် ခွေးမိန်ကလေးများ၏ လက္ခဏာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ အပူ၌။ အရည်များအပြင် သွေးထွက်ခြင်းမှာလည်း အဖြစ်များပါသည်။ တိရစ္ဆာန်က သားအိမ်အင်္ဂါကို လျှာနဲ့ ယားယံစေခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် - အပူရှိန်ကြောင့် ခွေးမများအတွက် အနှီးကို အသုံးပြုခြင်းသည် ရာသီအတွင်း ပြဿနာများ မဖြစ်စေရန် ကြိုတင်ကာကွယ်မှုအဖြစ် အကြံပြုထားသည်။ ၎င်းသည် ခွေးအိပ်ရာနှင့် အိမ်ရှိ အခြားပရိဘောဂများ ညစ်ညမ်းခြင်းမှ လျှို့ဝှက်ချက်များကို တားဆီးရန် နည်းလမ်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ မှတ်သားစရာမှာ အနှီးသည် ဖြတ်ကျော်ခြင်းကို မတားဆီးဘဲ တစ်နေ့လုံး အသုံးမပြုနိုင်ပေ။ ခွေးသည် ဆီးနှင့် ဝမ်းသွားစေရန် ဆက်စပ်ပစ္စည်းများကို ဖယ်ရှားရန် အရေးကြီးပါသည်။

4) ခွေးသည် အပူတွင် ဘယ်နှစ်ရက် သွေးထွက်သနည်း။

ခွေး၏ အပူကို အဆင့်များစွာ ခွဲခြားထားပြီး၊ တစ်ခုချင်းစီမှာ မတူညီတဲ့ အမူအကျင့်တွေကို ပြသပါလိမ့်မယ်။ ဥပမာအားဖြင့် ခွေးမ၏ အပူရှိန်တွင် သွေးထွက်ခြင်းသည် ၅ ရက်မှ ၁၀ ရက်အထိ ကြာပြီး proestrus ဟုခေါ်သော ပထမအဆင့်ကို အမှတ်အသားပြုပါသည်။ သံသရာ၏ ဤအပိုင်းတွင်၊ အမျိူးသမီးများသည် သူထုတ်လွှတ်သော ဖီရိုမိုနနံ့ဖြင့် အထီးများကို ဆွဲဆောင်သော်လည်း ခွေးမသည် ချဉ်းကပ်မှုကို ခွင့်မပြုသေးပါ။

ခွေးမသည် နောက်အဆင့်တွင် အထီးကို စတင်လက်ခံသည်၊ proestrus ထို့ကြောင့် ကျူရှင်ဆရာသည် ခွေးပေါက်ကလေးများကို မလိုချင်ပါက သူမကို လုံခြုံအောင်ထားရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဤအဆင့်တွင် မျိုးဥထွက်ခြင်း ဖြစ်ပေါ်လာပြီး တိရစ္ဆာန်သည် ပို၍ချစ်ခင်လာပြီး အိမ်မှ ထွက်ခွာလိုစိတ် ဖြစ်လာတတ်သည်။ Diestrus သည် ကိုယ်ဝန်ထိန်းသိမ်းမှုနှင့် တာရှည်ခံနိုင်စေရန်အတွက် တာဝန်ရှိသောအဆင့်ဖြစ်သည်။ရက်ပေါင်း 56 နှင့် 90 ကြားတွင် မျိုးအောင်နိုင်ခြင်း မရှိသော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များတွင်ပင်။ ထို့ကြောင့်၊ အချို့ခွေးမများအတွက် ဤအဆင့်တွင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကိုယ်ဝန်ရှိလာခြင်းသည် အဖြစ်များပါသည်။

နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော anestrus သည် အခြေခံအားဖြင့် အပူ၏အဓိကအဆင့်များကြားကာလဖြစ်သည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခွေးမများတွင် ဤအဆင့်သည် သားဖွားခြင်းဖြင့် သွင်ပြင်လက္ခဏာဖြစ်သည်။ မျိုးအောင်မရသေးသော ခွေးများသည် များသောအားဖြင့် ၃ လမှ ၁၀ လအထိ ကြာတတ်သည့် ဤအဆင့်တွင် သိသာထင်ရှားသော လက္ခဏာများ မပြတတ်ပါ။

5) ခွေးကို သုတ်လိမ်းခြင်းသည် အပူဒဏ်ကို ရှောင်ရှားရန် အလုံခြုံဆုံးနည်းလမ်း

ခွေးတစ်ကောင်သည် အပူဒဏ်ကို ရပ်တန့်ရန် အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲဟု ကျူရှင်ဆရာများစွာ တွေးမိသည်။ ခွေးမလေးတွေဟာ အသက်ဆုံးတဲ့အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ အသက်အရွယ်ရောက်လာတာနဲ့ အမျှ ပြောင်းလဲနေတဲ့အရာက အပူတစ်ခုနဲ့ တစ်ခုကြားက အချိန်ပါပဲ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခွေးသွေးဆုံးခြင်း မရှိတော့ဘဲ အပူကို ထာဝရကာကွယ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ခွေးကို သင်းကွပ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အပူရှိန်၏သက်ရောက်မှုများကိုဖယ်ရှားပြီးကိုယ်ဝန်ကိုကာကွယ်ပေးသည့်အပြင်၊ ပိုးသတ်ခြင်းသည်ခွေးမကိုထိခိုက်စေနိုင်သောပြင်းထန်သောရောဂါများဖြစ်သည့် canine pyometra နှင့် ရင်သားကင်ဆာကဲ့သို့သောခွေးမများကိုပါကာကွယ်ပေးသည်။

ခွေး၏အပူကိုရှောင်ရှားလိုပါက၊ မည်သည့်အခြေအနေမျိုးတွင်မဆို ခွေးသန္ဓေတားဆေးများကို မသုံးပါ။ အဆိုပါနည်းလမ်းကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်များက မညွှန်ပြဘဲ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ ကျန်းမာရေးအတွက် ဆိုးရွားသောအကျိုးဆက်များ ရှိနိုင်သည်။ သင့်ခွေးနှင့် မည်သည့်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းကိုမျှ မမွေးမီ၊ ယုံကြည်စိတ်ချရသောတိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ဆွေးနွေးရန် အရေးကြီးပါသည်။