ခွေးကလေး ကာကွယ်ဆေးကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အသက်ကို ကယ်တင်နိုင်ပါသည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းဖြင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို အန္တရာယ်အရှိဆုံးရောဂါအချို့မှ ကာကွယ်ပေးပါသည်။ ကျူရှင်ဆရာ၏နောက်တွင် လိုက်နာရမည့် ခွေးကာကွယ်ဆေး ဇယားရှိသောကြောင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးစက်လည်ပတ်ပုံ အလုပ်လုပ်ပုံ၊ ခွေးထိုးရမည့် ကာကွယ်ဆေး၊ မည်မျှထိုးရန် လိုအပ်ကြောင်းနှင့် တစ်ကောင်ချင်းစီကို ဘဝတစ်သက်တာတွင် မည်ကဲ့သို့ အသုံးချသင့်သည်ကို နားလည်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

သင်သည် ခွေးလေးတစ်ကောင်ကို မွေးစားထားလျှင်၊ ခွေးကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယရှိလေ့ရှိသောကြောင့် စိတ်ပျက်အားငယ်ရန်မလိုအပ်ပါ။ အသစ်မွေးစားထားသောခွေးပေါက်များ သို့မဟုတ် အရွယ်ရောက်ပြီးသူများအတွက် ကာကွယ်ဆေးသံသရာကို နားလည်ရန် ကူညီရန်အတွက် Patas da Casa သည် အောက်ပါ အဆင့်ဆင့်လမ်းညွှန်ချက်ကို ပြင်ဆင်ထားပါသည်။ စစ်ဆေးကြည့်ပါ။

အဆင့် 1) ပထမအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးမထိုးမီ၊ ခွေးသည် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အကဲဖြတ်မှုတစ်ခု ခံယူရပါမည်

ခွေးကလေးမွေးပြီးနောက် အကောင်းဆုံးအချက်မှာ၊ ကာကွယ်ဆေးယူဖို့ ယူသွားပါ။ သို့သော် ခွေးကို ဦးစွာ အကဲဖြတ်ရန် လိုအပ်သည်။ အကြောင်းရင်းကတော့ ဖျားနေတဲ့ခွေးတွေကို ကာကွယ်ဆေးမထိုးသင့်ပါဘူး။ အကယ်၍ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွင် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ၊ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ သို့မဟုတ် အခြားအခြေအနေတစ်ခုခုရှိနေပါက ကာကွယ်ဆေးကို အသုံးပြုခြင်းသည် ရောဂါအခြေအနေပိုဆိုးသွားစေသည်။ ထို့ကြောင့် ကာကွယ်ဆေးမထိုးမီ၊ ခွေးကလေး သို့မဟုတ် မွေးစားပြီးခါစ အရွယ်ရောက်ပြီးသူတိုင်း စစ်ဆေးမှုခံယူရပါမည်။ ကျန်းမာပါက ကာကွယ်ဆေးထိုးနိုင်ပါသည်။ ရောဂါတစ်ခုခုတွေ့ရှိပါက ဦးစွာကုသရန် လိုအပ်ပါသည်။ခွေးကလေး။

အဆင့် 2) ခွေးများအတွက် ကာကွယ်ဆေးအချိန်ဇယားနှင့်ပတ်သက်ပြီး သံသယအားလုံးကို ရှင်းပစ်ပါ

ခွေးများအတွက် ကာကွယ်ဆေးအချိန်ဇယားနှင့်ပတ်သက်၍ ကျူရှင်ဆရာများစွာတွင် မေးခွန်းများရှိပါသည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးမည့်အချိန်ဇယားကို နားလည်ခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်မိဘများ အထူးသဖြင့် ပထမအကြိမ်ထိုးသူများအတွက် အမှန်တကယ် ရှုပ်ထွေးနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ခွေးကာကွယ်ဆေးကို အသုံးမပြုမီ သံသယအားလုံးကို ဖယ်ရှားရန် ကြိုးစားပါ။ အကြံပြုချက်မှာ အရာအားလုံးမေးမြန်းရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးခြင်းမှ အခွင့်ကောင်းယူရန်ဖြစ်သည်။

အဖြစ်များဆုံးမေးခွန်းတစ်ခုမှာ- ခွေးသည် ကာကွယ်ဆေးမည်မျှထိုးရမည်နည်း။ အများအားဖြင့် ငါးမျိုး၊ မဖြစ်မနေ နှစ်ပါးနှင့် မဖြစ်မနေ မဟုတ်သော သုံးမျိုး ရှိသည် (ဆိုလိုသည်မှာ တိရစ္ဆာန် အမြဲလိုအပ်နေမည်မဟုတ်)။ ခွေးက ဘယ်လို ကာကွယ်ဆေးတွေ ထိုးသင့်လဲ။ မဖြစ်မနေထိုးရမည့် အမျိုးအစားများမှာ V10 သို့မဟုတ် V8 နှင့် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးတို့ ဖြစ်သည်။ ခွေးများသည် မဖြစ်မနေ ကာကွယ်ဆေးထိုးနိုင်ဆဲဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့မှာ- canine giardia ကာကွယ်ဆေး၊ ခွေးတုပ်ကွေးကာကွယ်ဆေးနှင့် leishmaniasis ကာကွယ်ဆေး။

အဆင့် 3) ခွေးများအတွက် ပထမဆုံး ကာကွယ်ဆေးဖြစ်သော V10 ကို သောက်ရန် အချိန်တန်ပြီ

တိရစ္ဆာန်ကျန်းမာပြီး မေးခွန်းအားလုံးကို ဖြေပေးခြင်းဖြင့် ပထမဦးစွာ ထိုးရမည့်အချိန်ဖြစ်သည်။ ကာကွယ်ဆေး။ ခွေးသည် ကာကွယ်ဆေး အများအပြားဖြင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးသည့် စက်ဝန်းကို စတင်ရပါမည်။ V10 သို့မဟုတ် V8 ရွေးချယ်မှု နှစ်ခုရှိသည်။ အောက်ပါရောဂါနှစ်မျိုးလုံးကို ကာကွယ်နိုင်သည်- distemper, parvovirus, coronavirus, infectious hepatitis, adenovirus, parainfluenza နှင့် leptospirosis။ နှစ်ခုကြား ခြားနားချက်မှာ V8 သည် တိရစ္ဆာန် အမျိုးအစား နှစ်မျိုးမှ ကာကွယ်ပေးသည်။leptospirosis နှင့် V10 သည် ရောဂါလေးမျိုးမှ ကာကွယ်ပေးသည်။

စုစုပေါင်း၊ ကာကွယ်ဆေးအများအပြားသည် သုံးကြိမ်လိုအပ်ပါသည်။ ပထမဆုံး ကာကွယ်ဆေးကို ပထမအကြိမ်ထိုးရန်၊ ခွေးသည် အသက် 45 ရက်ပြည့်ရပါမည်။ လျှောက်လွှာတင်ပြီးနောက် 21 ရက်စောင့်ပြီး ဒုတိယဆေးကို သောက်ရပါမည်။ နောက်ထပ် 21 ရက်ကြာပြီးနောက်၊ ကာကွယ်ဆေး၏တတိယနှင့်နောက်ဆုံးထိုးခြင်းကိုအသုံးပြုသင့်သည်။ မကြာသေးမီက မွေးစားထားသော သို့မဟုတ် ခွေးကလေးအဖြစ် ကာကွယ်ဆေးမထိုးရသေးသော အရွယ်ရောက်ပြီးသူ ခွေးသည်လည်း အလားတူ အဆင့်များကို လိုက်နာသင့်သည်။ တိရိစ္ဆာန်ကျန်းမာကြောင်း သေချာသည်နှင့်တပြိုင်နက် V8 သို့မဟုတ် V10 ၏ပထမဆေးကို လိမ်းပြီး တစ်ကြိမ်စီကြား 21 ရက်စောင့်ပါ။ ဤကာကွယ်ဆေးအမျိုးအစားတွင် ခွေးကလေး သို့မဟုတ် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ခွေးသည် နှစ်စဉ် အားဖြည့်ဆေးကို သောက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

အဆင့် 4) ခွေးအများအပြား ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက်၊ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ

ဒုတိယအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းသည် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးဖြစ်သည်။ ခွေးသည် ၎င်းကို အသက် 120 ရက် (လေးလခန့်) မှ ယူနိုင်သည်။ ကာကွယ်ဆေးအများအပြားနှင့်မတူဘဲ၊ ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးထိုးရန် တစ်ကြိမ်သာ လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် နှစ်စဉ် booster ကိုယူရန်လိုအပ်သည်။ ကာကွယ်ဆေးအမျိုးအစားမခွဲခြားဘဲ ခွေးသည် အိမ်မှထွက်ခွာရန် နှစ်ပတ်ခန့်စောင့်ရမည်ဟု မှတ်သားထိုက်သည်။ ဤအချိန်သည် ကာကွယ်ဆေးသည် တိရစ္ဆာန်ကို ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီး အသက်ဝင်သည့်ကာလဖြစ်သည်။

အဆင့် 5) သို့မှသာ မဖြစ်မနေမလိုအပ်သော ခွေးကာကွယ်ဆေးများကို စတင်အသုံးပြုနိုင်ပါသည်

ခွေးများအတွက် မဖြစ်မနေ ကာကွယ်ဆေး အမျိုးအစား နှစ်မျိုးကို အသုံးပြုပြီးနောက်၊ တိရစ္ဆာန်သည် မလိုအပ်ဘဲ ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် လိုအပ်ခြင်း ရှိ၊ မရှိ အကဲဖြတ်ရန် အချိန်တန်ပါပြီ။ အကောင်းဆုံးမှာ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ နေထိုင်မှုပုံစံအရ လိုအပ်မှု ရှိ၊ မရှိ နားလည်ရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ဆွေးနွေးရန်ဖြစ်သည်။ ဥပမာ- Canine leishmaniasis ကာကွယ်ဆေးသည် ကောက်ရိုးခြင် (ရောဂါ၏အကျိတ်) ပိုအဖြစ်များသည့်နေရာများတွင် နေထိုင်သော ခွေးများအတွက် စံပြဖြစ်သည်။ Canine giardia ကာကွယ်ဆေးကို ရောဂါပိုမိုဖြစ်ပွားလေ့ရှိသည့် အခြေခံသန့်ရှင်းရေးရှားပါးသောနေရာများတွင် နေထိုင်သည့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် အကြံပြုထားသည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ခွေးတုပ်ကွေး ကာကွယ်ဆေးသည် ကူးစက်နိုင်ခြေ ပိုများသောကြောင့် ခွေးများစွာနှင့် နေထိုင်သည့် ခွေးများအတွက် စံပြဖြစ်သည်။

သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်သည် ဤအခြေအနေများနှင့် အံဝင်ခွင်ကျမဖြစ်လျှင်ပင် ဤကာကွယ်ဆေးအမျိုးအစားများထဲမှ တစ်ခုခုကို ယူနိုင်သည်ဟု မှတ်သားထိုက်ပါသည်။ ခွေးကလေး သို့မဟုတ် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ခွေးသာလျှင် ကာကွယ်ဆေးထိုးနှံရန် လိုအပ်ပါသည်။

အဆင့် 6) ခွေးများအတွက် ကာကွယ်ဆေးများသည် 12 လတစ်ကြိမ် အားဖြည့်ဆေး လိုအပ်သည်

ခွေးများအတွက် ကာကွယ်ဆေးအချိန်ဇယားသည် ပထမနှစ် ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက် မပြီးဆုံးပါ။ ကာကွယ်ဆေးများသည် တိရိစ္ဆာန်များကို အချိန်အကန့်အသတ်ဖြင့် ကာကွယ်ပေးသည်။ ထို့ကြောင့် ကျူရှင်ဆရာသည် ကာကွယ်ဆေးအမျိုးအစားတစ်ခုစီအတွက် သူ့တစ်သက်တာလုံးအတွက် အားဖြည့်ဆေးကို နှစ်စဉ်သောက်ရန် လိုအပ်သည်။ ခွေးသည် ကာကွယ်ရန် နှစ်စဉ် ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် လိုအပ်သည်။ ခွေးကလေး ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကို နှောင့်နှေးအောင် မလုပ်ရန်လည်း သတိပြုပါ။တိရစ္ဆာန်၏ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေသည်။ သင့်ခွေးကို မှန်ကန်စွာ ကာကွယ်ဆေးထိုးနည်းဆိုင်ရာ ဤအဆင့်ဆင့်လမ်းညွှန်ချက်ကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ကောင်းစွာကာကွယ်နိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း သင်သေချာနိုင်ပါသည်။