Að nota hvolpabóluefnið getur bjargað lífi gæludýrsins þíns. Með bólusetningu er gæludýrið varið gegn sumum hættulegustu sjúkdómunum. Það er ekki erfitt að vita hvað á að gera, þar sem það er hundabólusetningartafla sem kennari þarf að fara eftir. Það er nauðsynlegt að skilja hvernig bólusetningarlotan virkar, hvaða bóluefni hundurinn ætti að taka, hversu marga skammta þarf og á hvaða tímapunkti í lífinu hver og einn ætti að nota.

Ef þú ert nýbúinn að ættleiða hund, gerirðu það ekki. Það þarf ekki að örvænta þar sem algengt er að efast um hundabólusetningu. Til að hjálpa þér að skilja bólusetningarlotuna fyrir nýlega ættleidda hvolpa eða fullorðna, hefur Patas da Casa útbúið eftirfarandi skref-fyrir-skref leiðbeiningar. Athugaðu það!

Skref 1) Áður en fyrsta bóluefnið er tekið þarf hundurinn að gangast undir læknisfræðilegt mat

Hið fullkomna eftir að hafa ættleitt hvolp er að taktu það til að taka bóluefnin. Hins vegar þarf að meta hundinn fyrst. Ástæðan er sú að ekki ætti að bólusetja veika hunda. Ef gæludýrið þitt er með veikindi, eins og hundasótt, hundaæði eða önnur sjúkdómsástand, getur notkun bóluefnisins endað með því að gera ástandið verra. Þess vegna, áður en bóluefni er borið á, verður hvolpur eða nýlega ættleiddur fullorðinn að gangast undir skoðun. Ef hann er heilbrigður er hægt að bólusetja hann. Ef einhver sjúkdómur greinist er fyrst nauðsynlegt að meðhöndla hann og beita síðanhvolpur.

Skref 2) Hreinsaðu allar efasemdir um bólusetningaráætlun fyrir hunda

Margir kennarar hafa spurningar um bólusetningaráætlun fyrir hunda. Það getur verið mjög flókið að skilja bólusetningaráætlunina fyrir gæludýraforeldra, sérstaklega þá sem eru í fyrstu. Því skaltu reyna að taka af öll tvímæli áður en þú notar hundabóluefnið. Ráðið er að nýta sér samráðið við dýralækninn til að spyrja um allt.

Ein algengasta spurningin er: hversu mörg bóluefni þarf hundurinn að taka? Venjulega eru fimm, tveir skyldubundnir og þrír óskyldir (það er að dýrið mun ekki alltaf þurfa þau). Og hvaða bóluefni ætti hundurinn að taka? Þau skyldubundnu eru V10 eða V8 og bóluefnið gegn hundaæði. Hundar geta samt tekið óskyldubundnar bólusetningar, þær eru: bóluefni gegn giardia hunda, bóluefni gegn hundaflensu og bóluefni gegn leishmaniasis.

Skref 3) Það er kominn tími til að taka V10, fyrsta bóluefnið fyrir hunda

Þegar dýrið er heilbrigt og öllum spurningum svarað, er kominn tími til að nota það fyrsta bóluefni. Hundurinn verður að hefja bólusetningarlotuna með margþættu bóluefni. Það eru tveir valkostir: V10 eða V8. Báðir koma í veg fyrir eftirfarandi sjúkdóma: distemper, parvovirus, kransæðaveiru, smitandi lifrarbólgu, adenoveira, parainflúensu og leptospirosis. Munurinn á þessu tvennu er að V8 verndar dýrið gegn tvenns konarleptospirosis og V10 verndar gegn fjórum tegundum sjúkdómsins.

Samtals þarf fjölbóluefnið þrjá skammta. Til að taka fyrsta skammtinn af fyrsta bóluefninu verður hundurinn að hafa lokið 45 dögum lífsins. Eftir notkun þarftu að bíða í 21 dag og taka síðan annan skammtinn. Eftir 21 dag í viðbót á að setja þriðja og síðasta skammtinn af bóluefninu. Fullorðinn hundur sem nýlega var ættleiddur eða sem var ekki bólusettur sem hvolpur ætti einnig að fylgja sömu skrefum. Um leið og þú ert viss um að dýrið sé heilbrigt skaltu setja fyrsta skammtinn af V8 eða V10 og bíða í sama 21 dag á milli hvers skammts. Í þessari tegund bóluefnis þarf hvolpur eða fullorðinn hundur að taka örvun árlega.

Skref 4) Eftir fjölhundabólusetninguna er kominn tími til að taka hundaæði

Önnur bólusetningin er hundaæðisbóluefnið. Hundurinn getur tekið það frá 120 daga lífsins (um fjórum mánuðum). Ólíkt mörgum bóluefnum mun hundaæðisbólusetning aðeins þurfa einn skammt. Hins vegar er nauðsynlegt að taka árlega hvatann. Þess má geta að óháð tegundum bóluefna þarf hundurinn að bíða í um tvær vikur eftir að fara út úr húsi. Þetta er tímabilið sem bóluefnið þarf til að bólusetja dýrið og byrja að virka.

Skref 5) Aðeins þá geturðu byrjað að nota óskyldubundin hundabóluefni

Eftir að búið er að nota tvær lögboðnar tegundir bóluefnis fyrir hunda, er kominn tími til að meta hvort dýrið þurfi að taka óskyldubundnar bólusetningar. Tilvalið er að tala við dýralækninn til að skilja hvort þörf sé á eða ekki í samræmi við þann lífsstíl sem gæludýrið leiðir. Bóluefnið gegn leishmaniasis hjá hundum er til dæmis tilvalið fyrir hunda sem búa á svæðum þar sem stráflugan (vektor sjúkdómsins) er algengari. Mælt er með bóluefninu gegn giardia hjá hundum fyrir gæludýr sem búa á stöðum þar sem grunnhreinlætisaðstaða er af skornum skammti, þar sem sjúkdómurinn er tíðari. Að lokum er hundaflensubóluefnið tilvalið fyrir hunda sem eru vanir að búa með mörgum hundum þar sem hættan á smiti er meiri.

Þess má geta að jafnvel þótt gæludýrið þitt passi ekki í þessar aðstæður getur það tekið hvaða bóluefni sem er. Hvolpur eða fullorðinn hundur þarf aðeins að fá meiri bólusetningu.

Skref 6) Bóluefni fyrir hunda þurfa örvun á 12 mánaða fresti

Bólusetningaráætlun fyrir hunda lýkur ekki eftir fyrsta ár bólusetningar. Bóluefni vernda dýrið í takmarkaðan tíma. Þess vegna þarf leiðbeinandinn að taka hundinn í örvunarskammt árlega það sem eftir er ævinnar fyrir hverja tegund bóluefnis. Hundurinn þarf bólusetningu á hverju ári til að vera verndaður. Mundu líka að tefja ekki hvolpabólusetninguna þar sem það geturskerða heilsu dýrsins. Með því að fylgja þessum skref-fyrir-skref leiðbeiningum um hvernig á að bólusetja hundinn þinn rétt geturðu verið viss um að gæludýrið þitt verði vel varið!