Canine distemper သည် အန္တရာယ်အရှိဆုံးနှင့် ပြင်းထန်သော ခွေးရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး အဓိကအားဖြင့် ၎င်းသည် အသက်အရွယ်မရွေး ခွေးမျိုးစိတ်များကို ထိခိုက်စေနိုင်ပြီး အလွန်ကူးစက်တတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ စိတ်ပူပန်ခြင်းကို ဖြစ်စေသောအရာမှာ Paramyxovirus မိသားစုမှ ဗိုင်းရပ်စ်ဖြစ်ပြီး တိရစ္ဆာန်ကို မှန်ကန်စွာ မကုသပါက ရောဂါသည် (ပထမဆုံး ကူးစက်ခံရသူအတွက်သာမက ၎င်းနှင့် ထိတွေ့သူတိုင်းအတွက်ပါ) ရောဂါကိုပင် သေဆုံးစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်းဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ရောဂါ၏လက္ခဏာများအပြင် ခွေးများတွင် ခွေးစိတ်ရောဂါသည် မည်မျှကြာကြာခံနိုင်သည်၊ နောက်ဆက်တွဲဖြစ်နိုင်ချေနှင့် ရောဂါအခြေအနေအတွက် ကုသရန် သို့မဟုတ် ပျောက်ဆေးရှိမရှိတို့ကို နားလည်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

အကြောင်းအရာအကြောင်း အနည်းငယ်ပိုမိုနားလည်သဘောပေါက်စေရန် ကူညီရန်၊ Patas da Casa သည် အတွင်းပိုင်းဆေးပညာနှင့် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆိုင်ရာ အထူးပြု တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန် Roberto dos Santos Teixeira နှင့် ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်းဆိုင်ရာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်၏ ညွှန်ကြားချက်များကို အောက်တွင် လေ့လာကြည့်ပါ။

ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်းဟူသည် အဘယ်နည်း။

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်မိဘတိုင်းသည် ဤရောဂါကို ကြားဖူးကြသော်လည်း စိတ်တိုခြင်းဟူသည် အဘယ်နည်းဖြစ်သည်ကို သင်သိပါသလား။ ? တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်၏ အဆိုအရ စိတ်ပူပန်ခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အသက်ရှူလမ်းကြောင်း၊ အစာအိမ်နှင့် အာရုံကြောစနစ်သို့ နည်းလမ်းသုံးမျိုးဖြင့် တိရစ္ဆာန်ကို တိုက်ခိုက်နိုင်သည့် ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါဖြစ်သည်။

ထိခိုက်မှုတစ်ခုစီတိုင်းတွင် စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများသည် ကွဲပြားစွာ ထင်ရှားနေသကဲ့သို့၊ Roberto က ဤသို့ရှင်းပြသည်– “အသက်ရှုလမ်းကြောင်းတွင် အဆုတ်ရောင်ရောဂါဖြစ်စေသော၊သေချာပေါက် နာကျင်နေပါသည်။

4) ခွေးသည် စိတ်ဆိုးခြင်းမှ ပိုကောင်းလာခြင်း ရှိ၊ မရှိ မည်သို့သိနိုင်မည်နည်း။

၎င်းကို စောစီးစွာသိရှိနိုင်လျှင် ခွေးရူးပြန်ရောဂါအတွက် ကုသမှုသည် ရောဂါလက္ခဏာများကို ကောင်းမွန်စွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး တိရစ္ဆာန်၏ ကြံ့ခိုင်မှုကို ထိန်းပေးသည်။ ဗိုင်းရပ်စ်၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို တိုက်ဖျက်ရန် ကိုယ်ခံအားစနစ်။ သို့သော် ကိုယ်ခံစွမ်းအားနည်းသောခွေးများတွင် ရောဂါပြောင်းပြန်နှုန်းမှာ 15% သာရှိသည်။

5) ခွေးတစ်ကောင်သည် စိတ်ဆိုးပြီးသေဆုံးရန် အချိန်မည်မျှကြာသနည်း။

စိတ်ဆိုးသောခွေးပေါက်ဖွားသည့်ကာလ၊ စိတ်ပူပန်မှုသည် 3 ရက်မှ 15 ရက်အထိကြာသည်။ ဤအတိုင်းအတာအတွင်း တိရစ္ဆာန်သည် ရောဂါလက္ခဏာများပြနိုင်ပြီး အချိန်မီကုသပါက အခြေအနေကို ပြောင်းပြန်လှန်ကာ လူနာအား ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာနိုင်သည်။ ရောဂါဆက်တိုက်ဖြစ်ပွားပါက၊ တိရစ္ဆာန်သေဆုံးနိုင်သော်လည်း ၎င်းဖြစ်ပွားရန်အတွက် အများဆုံး သို့မဟုတ် အနည်းဆုံးကာလကို သတ်မှတ်ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။

၆) လူတွင် ခံစားရသော စိတ်ဝေဒနာရှိပါသလား။

စိတ်ပူပန်မှုဟာ လူကို ကူးစက်သလားလို့ လူအများက တွေးမိကြပေမယ့် အဖြေကတော့ အနုတ်လက္ခဏာပါပဲ။ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များကြားတွင် ရောဂါသည် ခွေးများကိုသာ သက်ရောက်မှုရှိသောကြောင့် လူတွင် စိတ်တိုခြင်းသည် ဖြစ်နိုင်ချေမရှိပါ။ ကြောင်များ၊ ကြွက်များနှင့် ငှက်များသည်လည်း စိတ်မဆိုးနိုင်ပါ။ မြေခွေးနှင့် ရက်ကွန်းများကဲ့သို့သော အခြားသားရဲတိရစ္ဆာန်များသာဖြစ်သည်။

စိတ်ဆိုးခြင်းအပြင်၊ စောစီးစွာကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းဖြင့် အခြားအန္တရာယ်ရှိသောခွေးရောဂါများကို ကာကွယ်နိုင်သနည်း။

အခုချိန်မှာတော့ ခွေးတွေမှာ စိတ်တိုတတ်တာ၊ အန္တရာယ်တွေ၊ လက္ခဏာတွေ၊ ကုသမှုနဲ့ ကာကွယ်မှုတွေက ဘာတွေလဲဆိုတာ သင်သိပြီဆိုရင် တခြားရောဂါတွေရှိတယ်ဆိုတာ မမေ့ပါနဲ့။ခွေးကလေးနှင့် စိတ်ဆိုးခြင်းသည် သင့်တစ်ခုတည်းသော ပူပန်မှုမဖြစ်သင့်ပါ။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ခြေထောက်လေးချောင်းသူငယ်ချင်းများ၏ ကျန်းမာရေးနှင့် ကြံ့ခိုင်မှုကို သေချာစေရန် ကူညီပေးနိုင်ရန် ကြိုးစားရန် ကာကွယ်ဆေးများရှိပါသည်။ ခွေးများအတွက် အရေးအကြီးဆုံး ကာကွယ်ဆေးများစာရင်းမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်-

• V8 သို့မဟုတ် V10 - ၎င်းတို့သည် distemper, parvovirus, coronavirus, influenza A နှင့် B (သို့မဟုတ် အမည်စာရင်းပေါ်မူတည်၍ 1 နှင့် 2) ကို ကာကွယ်ပေးသည်။ , leptospirosis ။
• ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်း
• Tracheobronchitis ကာကွယ်ဆေး (ခွေးတုပ်ကွေး သို့မဟုတ် ချောင်းဆိုးခြင်း)
• Canine giardiasis ကာကွယ်ဆေး
• Canine visceral leishmaniasis vaccine

“ဤရောဂါအားလုံးကို ကာကွယ်ဆေးဖြင့် ကာကွယ်နိုင်သည်” ဟု Roberto ကဆိုသည်။ ထိုရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်လာနိုင်သည့် အဆင်မပြေမှုများကို ရှောင်ရှားရန် တိရစ္ဆာန်၏ ကာကွယ်ဆေးထိုးစာအုပ်ကို အမြဲတမ်း ခေတ်မီပြီး ခေတ်မီအောင်ထားပါ။ ဥပမာအားဖြင့် ခွေးလေးဟာ စိတ်တိုတိုနဲ့ သေဖို့ ဘယ်လောက်ကြာကြာ အချိန်ယူရမယ်ဆိုတဲ့ အခြေအနေကို လေးလေးနက်နက် တွေးတောဖို့ မစောင့်ပါနဲ့။ ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်းသည် အမြဲတမ်းအကောင်းဆုံးဆေးဖြစ်ပြီး ကာကွယ်ဆေးသည် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏အသက်ကို ကယ်တင်နိုင်သည့်အရာဖြစ်သည်။

တည်းဖြတ်ခြင်း- Luana Lopes

လည်ချောင်းနာခြင်း၊ တိရိစ္ဆာန်များတွင် လျှို့ ဝှက်အမြောက်အမြားရှိပြီး သလိပ်ထွက်ခြင်း၊ အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်း။ စိတ်တိုခြင်း၏ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းတွင် ရောဂါလက္ခဏာများသည် ခွေးအား ဝမ်းလျှောခြင်း (သွေးနှင့်အတူပါသွားနိုင်သည့်) အော့အန်ခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေသည်။ အာရုံကြောပိုင်းဆိုင်ရာတွင်၊ စိတ်တိုနေသောခွေးသည် တက်ခြင်း၊ paresis၊ နောက်ဆက်တွဲ သို့မဟုတ် ရှေ့ခြေလက်အင်္ဂါများ သွက်သွက်လက်လက်ဖြစ်နိုင်ပြီး အလိုအလျောက်ကြွက်သားကျုံ့ခြင်းဖြစ်သည့် myoclonus ၏နောက်ဆက်တွဲအနေဖြင့်"

။ ခွေးကဲ့သို့ စိတ်တိုနိုင်ပါသလား။

စိတ်မဆိုးရခြင်းအကြောင်းရင်းမှာ Paramyxovirus မိသားစု၏ ဗိုင်းရပ်စ်ဖြစ်ပြီး၊ သို့သော် ရောဂါပိုးရှိသော ခွေးနှင့် ကျန်းမာသော တိရစ္ဆာန်ကြားတွင် ထိတွေ့ခြင်းမှ ကူးစက်ခြင်းဖြစ်သည်။ နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်နှင့် မစင်များ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးဝင်နေခြင်း"၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်က ရှင်းပြသည်။

ထို့ကြောင့် စိတ်တိုသောအခါတွင် ခွေးများတွင် ရောဂါသည် အလွန်အန္တရာယ်များသည်ဟု ယူဆပါသည်- ညစ်ညမ်းမှုအန္တရာယ်သည် အလွန်မြင့်မားပါသည်။ ၎င်းသည် အလွန်ခံနိုင်ရည်ရှိသော ဗိုင်းရပ်စ်ဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အတွင်းတွင် ရှင်သန်နိုင်သည်ဟု ယူဆပါသည်။ ညစ်ညမ်းနေသော ခွေးတစ်ကောင်သည် သုံးလအထိ လည်ပတ်နေသည့် ပတ်ဝန်းကျင် (အထူးသဖြင့် အေးပြီး ခြောက်သွေ့သော နေရာများ)။ ခွေးများ၏ အဖြစ်များသော ရောဂါများ

စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများသည် မေးခွန်းများစွာကို အမြဲမေးလေ့ရှိသည်၊ အဓိကအားဖြင့် ၎င်းသည် သူ့အလိုလို ထင်ရှားနိုင်သော ရောဂါဖြစ်သောကြောင့်၊ မတူညီသောနည်းလမ်းများဖြင့် ခွေး၏ကိုယ်ခန္ဓာ၏ မတူညီသောဒေသများကို ထိခိုက်စေပါသည်။တိရစ္ဆာန်။ ဒါဆို သင့်ခွေးမှာ စိတ်တိုနေသလား၊ မရှိဘူးဆိုတာ ဘယ်လိုသိနိုင်မလဲ။ အတိအကျမဟုတ်သော်လည်း အခြားရောဂါများတွင်ပင် အဖြစ်များသော်လည်း၊ သတိပေးချက်ကို ဖွင့်ထားသင့်ပြီး တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးအကူအညီကို ရယူရန် အကြောင်းပြချက်ကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

မည်သည့်စိတ်ဆိုးရောဂါလက္ခဏာများကို ရှင်းလင်းရန် ဂရုပြုရန် လိုအပ်ကြောင်း Roberto က ဤသို့ဆိုသည်– “အရေပြားက တောက်ပြောင်နေပြီး၊ တောက်ပြောင်နေပြီး အရုပ်ဆိုးတဲ့ဆံပင်တွေနဲ့။ မျက်လုံးများတွင် အလွန်ထူထဲသော အကျိအချွဲများ (လူကြိုက်များသောအားဖြင့် ခေါ်သည်) purulent secretion ရှိသော ခွေးများတွင် မျက်ကြည်လွှာရောင်ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါတွင် ရေဓာတ်ခန်းခြောက်ခြင်း၊ အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း သို့မဟုတ် သလိပ်မထုတ်ခြင်း၊ နှာရည်ယိုခြင်း၊ အန်ခြင်း၊ ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်း၊ သွေးထွက်လွန်တုပ်ကွေး၊ တက်ခြင်း၊ တုန်ခါခြင်းနှင့် လေငန်းခြင်းတို့ ပါဝင်ပါသည်။ ဒါဟာ အလွန်ပြင်းထန်တဲ့ ရောဂါပါ။”

တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ ဖော်ပြထားသော ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများအပြင်၊ ခွေးကလေးသည်လည်း ရောဂါ၏ အခြားသော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် အပြုအမူဆိုင်ရာ လက္ခဏာများကို ပြသလေ့ရှိပါသည်။ -

• အဖျား
• အစာစားချင်စိတ်ပျောက်ဆုံး
• မော်တာအခက်အခဲ
• ဟန်ချက်မညီခြင်း
• ဖြစ်သည့်အခါတွင် သတိရှိရှိနှင့် အကူအညီရယူပါ>Apathy
• အားနည်းခြင်း
• အလိုအလျောက်ကြွက်သားကျုံ့ခြင်း

ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်း၏ အဆင့်များကား အဘယ်နည်း။

စိတ်ဆိုးခြင်း အဆင့်များစွာရှိပါသည်။ ဤအဆင့်တစ်ခုစီတွင် ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများသည် မတူညီဘဲ ခန္ဓာကိုယ်၏ အစိတ်အပိုင်းများကို ထိခိုက်စေပါသည်။တိရိစ္ဆာန်များ၏သက်ရှိများ (အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ၊ အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းနှင့်အာရုံကြောစနစ်များ) အတွက်အလွန်တိကျသည်။

Canine distemper ၏ လက္ခဏာများကို နားလည်ရန်၊ အခြေအနေ၏ ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်အရ ရောဂါလက္ခဏာများကို စောင့်ကြည့်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် အဆင့်တစ်ခုစီတွင် အဖြစ်များသည့် စိတ်တိုခြင်း၏ ပထမလက္ခဏာများကို အောက်တွင် အကျဉ်းချုပ်ကြည့်ပါ-

1) အသက်ရှူလမ်းကြောင်းအဆင့်ရှိ ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်း လက္ခဏာများ

ရောဂါ၏ ပထမအဆင့်တွင်၊ စိတ်ပူပန်ခြင်းသည် ခွေး၏အသက်ရှူလမ်းကြောင်းစနစ်ကို ထိခိုက်စေပြီး သတိမပြုမိဘဲ လက္ခဏာများ၏ သီးခြားလက္ခဏာများကြောင့် အခြားရောဂါများနှင့် ရောထွေးသွားနိုင်သည်။ ဤနေရာတွင် မှန်ကန်စွာ မကုသပါက စိတ်ဝေဒနာသည် အခြားအဆင့်သို့ ပြောင်းလဲသွားနိုင်သည်။ အသက်ရှူလမ်းကြောင်းတွင် စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများမှာ-

• ချောင်းဆိုးခြင်း
• ခွေးများတွင် အဆုတ်ရောင်ခြင်း
• နှာခေါင်းနှင့် မျက်လုံးများအတွင်း အစက်အပြောက်များ
• အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်း
• အဖျား
• မောပန်းခြင်း

2) အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းအဆင့်ရှိ ခွေးအူသိမ်ရောဂါ လက္ခဏာများ

ရောဂါ ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ရောဂါလက္ခဏာများ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဤအဆင့်တွင် Canine distemper သည် အဓိကအားဖြင့် ခွေးအစာခြေစနစ်ကို ထိခိုက်စေသောကြောင့် မည်သည့်ပြောင်းလဲမှုများကိုမဆို သတိထားရန် အရေးကြီးပါသည်။ အသက်ဆုံးရှုံးနိုင်သောရောဂါဖြစ်သောကြောင့်၊ သင့်သူငယ်ချင်းတွင် လက္ခဏာများတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်ကို သတိပြုမိသည်နှင့် တပြိုင်နက် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးအကူအညီကို ရယူရန် အရေးကြီးပါသည်။ ခွေးစိတ်ဆိုးသည် ဟာသမဟုတ်ပေ။ ဒုတိယအဆင့်တွင် ပထမ ဒေါသလက္ခဏာများများမှာ-

• ဝမ်းလျှော
• ခွေးအန်
• စားချင်စိတ်မရှိခြင်း
• ဗိုက်နာ

3) လက္ခဏာများ အာရုံကြောဆိုင်ရာအဆင့်ရှိ ခွေးများတွင် စိတ်ပူပန်ခြင်း

နောက်ဆုံးနှင့် စိုးရိမ်စရာအကောင်းဆုံးအဆင့်မှာ ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်းလက္ခဏာများသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ဗဟိုအာရုံကြောစနစ်အပေါ် သက်ရောက်မှုရှိပြီး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏သေဆုံးမှုကို ဦးတည်စေသည့်အရာဖြစ်သည်။ အလွန်သိမ်မွေ့သောဒေသဖြစ်ပြီး တိရစ္ဆာန်၏ကိုယ်ခန္ဓာ၏လုပ်ဆောင်မှုအားလုံးကို အခြေခံအားဖြင့် တာဝန်ယူထားသောကြောင့် စိတ်ဆိုးသည့်အဆင့်သို့ရောက်သောအခါ ခွေးတစ်ကောင်သည် ချက်ချင်းအကူအညီလိုအပ်ပါသည်။ အာရုံကြောအဆင့်ရှိ ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်း၏ အဓိကလက္ခဏာများမှာ-

• တုန်လှုပ်ခြင်း
• အလိုအလျောက်ကြွက်သားကျုံ့ခြင်း
• တက်ခြင်း
• သွက်ချာပါဒ
• အမူအကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း
• မော်တာအခက်အခဲ

ခွေးရူးပြန်ရောဂါလက္ခဏာများသည် အရေပြားနှင့် မျက်လုံးတို့ကိုလည်း ထိခိုက်နိုင်သည်

စာရင်းပြီးသွားပြီဟု ထင်ပါက၊ မှားသည်- စိတ်တိုခြင်း လက္ခဏာများသည် တိရစ္ဆာန်၏ အရေပြားနှင့် မျက်လုံးတို့ကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင်၊ ၎င်းသည် သတ်သတ်မှတ်မှတ်အဆင့်တစ်ခုပါဝင်သည့်အရာမဟုတ်ပါ (ဆိုလိုတာက သင့်ခွေးမှာ စိတ်တိုနေပါက၊ မျက်လုံးနှင့် အရေပြားသည် အချိန်မရွေး ပြောင်းလဲသွားနိုင်သည်)။ ဤအခြေအနေတွင်၊ အရေပြားနှင့် မျက်လုံးဧရိယာပါ၀င်သော စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများမှာ-

• ဝမ်းဗိုက်ရှိ အဖုများ
• ကူရှင်များနှင့် နှာခေါင်းသွေးယိုစီးခြင်း
• မျက်မြှေးရောင်
• မျက်ကြည်လွှာဒဏ်ရာ

ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးက ဘယ်လိုအလုပ်လုပ်သလဲ။

စိတ်တိုလာသောအခါတွင် ခွေးများသည် စိတ်တိုခြင်း၏ အန္တရာယ်ကို ပြေးလွှားရန် မလိုအပ်ပါ။ရောဂါကို ကာကွယ်ရန် ကာကွယ်ဆေးလည်း ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ရောဘတ်တိုက ဤသို့ရှင်းပြသည်– “စိတ်ဆိုးရောဂါအတွက် ကာကွယ်ဆေးကို ပထမအကြိမ်ကာကွယ်ဆေးသုံးကြိမ်ဖြင့် ခွေးကလေးအား ပေးပါသည်။ သူမသည် V8 သို့မဟုတ် V10 (ရှစ်ဆ သို့မဟုတ် ဆယ်ဆ) ဖြင့် ကာကွယ်ဆေးများစွာတွင် ရှိနေသည်။ ခွေးနှစ်ကောင်စလုံးမှာ ခွေးရူးပြန်ရောဂါရှိကြပြီး တိရစ္ဆာန်တွေကို ဒီရောဂါကနေ အပြည့်အဝကာကွယ်ပေးပါတယ်” ခွေးများအတွက် ဤကာကွယ်ဆေး၏ ပမာဏများ မည်သို့အလုပ်လုပ်သည်ကို နားလည်ရန်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာ၏ အကြံပြုချက်မှာ-

• ပထမအကြိမ်- 45 မှ 65 ရက်အတွင်း ပေးဆောင်ရပါမည်
• ဒုတိယအကြိမ်- အကြားတွင် စီမံပေးရမည်ဖြစ်ပါသည်။ 1st dose ပြီးနောက် 28 နှင့် 30 ရက်
• 3rd dose- 2nd dose ပြီးနောက် 28 မှ 30 ရက်အတွင်း ပေးသင့်သည်

“တတိယထိုးပြီးနောက် တစ်ပတ်အကြာတွင်၊ တိရစ္ဆာန်ကို လုံးဝ ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးတဲ့အခါ လမ်းပေါ်ထွက်ဖို့ လွှတ်တယ်။ ဒီကာကွယ်ဆေးကို နှစ်စဉ်လုပ်ရမယ်။ ခွေးရူးရောဂါသည် ခွေးရူးရောဂါဟု မှားယွင်းစွာ ယုံကြည်ကြသည်။ မဟုတ်ဘူး၊ မင်းမှာ အရွယ်ရောက်ပြီးတဲ့ တိရိစ္ဆာန်မှာရှိပြီး အဲဒီတိရစ္ဆာန်က နှစ်အလိုက် မြှင့်တင်ပေးတာတွေ မခံယူရင် ကိုယ်ခံစွမ်းအား ကျဆင်းသွားပြီး ခွေးစိတ်ဆိုးနဲ့ တစ်သက်လုံး အချိန်မရွေး ညစ်ညမ်းသွားနိုင်တယ်" ဟု ၎င်းက ထောက်ပြသည်။

ထို့ကြောင့် မတွေးပါနှင့်၊ ခွေးလေးတွေမှာ စိတ်ဆိုးခြင်းရဲ့ လက္ခဏာတွေကို သတိပြုမိဖို့သာ ဖြစ်နိုင်တာမို့၊ နှစ်စဉ် ကာကွယ်ဆေးမထိုးထားဘဲနဲ့ သင့်ခွေးလေးဟာ ဒီကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ရောဂါကို ခံစားရနိုင်ချေ ရှိပါတယ်။ ခွေးလေးတွေမှာ စိတ်ဆိုးတာက အရမ်းကူးစက်တတ်တာကြောင့် အခွင့်အလမ်းတွေကို မယူသင့်ပါဘူး။

နောက်ထပ်အရေးကြီးသောအချက်မှာ ကျူရှင်ဆရာ၏ အပြုအမူကို သတိပြုသင့်သည်။ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်။ ပုံမှန်မဟုတ်သောပြောင်းလဲမှု သို့မဟုတ် ပိုမိုပြင်းထန်သောတုံ့ပြန်မှုတစ်ခုခုကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ တိုင်ကြားသင့်သည်။ သတိရပါ- ခွေးများတွင် စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများသည် အလွန်ကွဲပြားနိုင်သည်။

ခွေးစိတ်ကျရောဂါသည် ကုသဆေးရှိပါသလား။

ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိထားသော ခွေးကလေးရှိခြင်း ရောဂါက စိုးရိမ်စရာဖြစ်ပြီး မကြာခင်မှာ စိတ်ပူပန်မှုကို ဘယ်လို ကုသမလဲ ဆိုတဲ့ မေးခွန်း ပေါ်လာပါတယ်။ ဒေါသကို ပျောက်ကင်းအောင် ကုသနိုင်သလားဟု တွေးနေသူများအတွက် ကံမကောင်းစွာဖြင့် အဖြေမှာ အနုတ်လက္ခဏာ ဖြစ်နေတတ်သည်။ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်တွေ အပြည့်အဝပြန်ကောင်းလာဖို့ အခွင့်အလမ်းက များသောအားဖြင့် နည်းပါတယ်။ သို့ရာတွင်၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်ကို တားဆီးရန်နှင့် ရောဂါလက္ခဏာများကို ထိန်းချုပ်ရန် မဖြစ်နိုင်ဟု မဆိုလိုပါ။ ခွေးများတွင် စိတ်ကျရောဂါကို မှန်ကန်သော စောင့်ရှောက်မှုဖြင့် ကုသပါက နှောင့်နှေးနိုင်သည် သို့မဟုတ် သက်သာပျောက်ကင်းနိုင်ပြီး သင့်ခွေးအတွက် နောက်ထပ်နှစ်အနည်းငယ် အသက်ရှည်စေပါသည်။

ကြည့်ပါ။: ခွေးခြေသည်း- ခန္ဓာဗေဒ၊ ဂရုစိုက်မှုနှင့် သိချင်စိတ်များ... သင့်သူငယ်ချင်း၏ ခန္ဓာကိုယ်၏ ဤအစိတ်အပိုင်းအကြောင်း အားလုံးသိသည်

ကာကွယ်ဆေးမထိုးရသေးသော ခွေးများတွင် စိတ်ဆိုးခြင်းအတွက် ကုသခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်မှ အကြောင်းကြားသည်- "ဟုတ်ကဲ့၊ ကာကွယ်ဆေးမထိုးရသေးသော တိရိစ္ဆာန်များကို ကုသရန်မှာ ဖြစ်နိုင်ချေရှိပြီး စိတ်တိုတတ်သော တိရစ္ဆာန်များ၏ အများစုမှာ ပုံမှန်အားဖြင့် ဆေးရုံတက်ကုသခြင်းဖြစ်ပြီး အခြားတိရစ္ဆာန်များနှင့် သီးခြားခွဲထားရန် လိုအပ်သောကြောင့် ဆေးရုံတက်ရသည့် ဆေးခန်းကို ရှာဖွေရန် အလွန်ခက်ခဲကြောင်း၊ မဖျားနာပါနှင့်။

ကြည့်ပါ။: ဇီဝပိုးမွှားချေဖျက်နိုင်သောကြောင်အမှိုက် မည်သို့အလုပ်လုပ်သနည်း။ ထိုက်တန်ပါသလား?

အကောင်းဆုံး ကုသမှုကို ဆောင်ရွက်နိုင်စေရန်အတွက် ယုံကြည်စိတ်ချရသော တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ စိတ်ဆိုးခြင်းကို အကဲဖြတ်ရပါမည်။ Roberto ၏ အဆိုအရ ခွေးများအတွက် ပဋိဇီဝဆေးများ၊ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးများ၊ တားဆေးများ၊ဝမ်းလျှောခြင်း၊ ရေဓာတ်ပြည့်ဝပြီး တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တုံ့ပြန်မှုကို စောင့်ပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ အခြေခံအားဖြင့် စိတ်ဆိုးခြင်းကို ဂရုစိုက်ရန်၊ ကုသမှုသည် ရောဂါလက္ခဏာများကို ကုသခြင်း ပါဝင်သည်။ “စိတ်ကျရောဂါအတွက် သီးသန့်ဆေးမရှိပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ၎င်းသည် အခြေခံအားဖြင့် ရောဂါလက္ခဏာနှင့် ပံ့ပိုးပေးသည့် ကုသမှုဖြစ်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် တုံ့ပြန်ရန် ၎င်း၏ ကိုယ်ခံစွမ်းအားပေါ်တွင် မူတည်သောကြောင့် တိရစ္ဆာန်၏ တုံ့ပြန်မှုကို အလွန်ခက်ခဲစေပြီး၊ ကိစ္စများစွာတွင် သေဆုံးသည်အထိ ဖြစ်စေသည်။" လူနာ

တစ်နည်းအားဖြင့် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ဖြစ်ပွားရန် အခွင့်အလမ်း အလွန်နည်းသော်လည်း ကုသပျောက်ကင်းနိုင်သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။သို့သော် ကုသမှုသည် ထိရောက်ပြီး ခွေးသည် လုံးဝပျောက်ကင်းသွားသော်လည်း စိတ်တိုခြင်း၊ ရောဂါသည် ဗဟိုအာရုံကြောစနစ်ကို ထိခိုက်သောအခါတွင် အဖြစ်များပါသည်။

"[Distemper] myoclonus သို့မဟုတ် သွက်ချာပါဒများကဲ့သို့ နောက်ဆက်တွဲအဖြစ် တိရစ္ဆာန်မှ လမ်းမလျှောက်တော့ပါ။ Myoclonus သည် တိရစ္ဆာန်၏ အလိုအလျောက် ကျုံ့သွားသောအခါတွင် အာရုံကြော tic တစ်ခုဖြစ်သည်။ ခြေထောက်၊ ဦးခေါင်း၊ ခန္ဓာကိုယ် ကြွက်သားများ ကျုံ့သွားသည်ကို သင်မြင်ရသည်။ ယင်းတို့သည် အာရုံကြောဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲများ၊ အသက်ရှူလမ်းကြောင်း သို့မဟုတ် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲများ မရှိပါ။ ထိုနောက်ဆက်တွဲများနှင့် လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားစေရန် ကုသခြင်းသည် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုပညာ အပ်စိုက်ကုထုံးဖြစ်ပြီး ထူးခြားသည့်ရလဒ်ဖြစ်သည်” ဟု ဖော်ပြသည်။ အထူးကု။

ထို့ကြောင့် သတိပေးထားရန်- ခွေးများအတွက် စိတ်တိုစေသော ကုထုံးတစ်ခု ရှိသော်လည်း အန္တရာယ်နှင့် မထိုက်တန်ပါ။ ရောဂါသည် မကြာခဏ အသက်ဆုံးရှုံးရတတ်သည်။ဒေါသကြီးသောခွေးသည် မည်မျှကြာကြာနေမည်ကို သိရန်မှာ အလွန်စိုးရိမ်စရာကောင်းပြီး doggo သည် အခြေအနေမှ အပြည့်အဝပြန်လည်ကောင်းမွန်လာမည်ဆိုသည်ကို သိရန်မှာ အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်းဆိုင်ရာ မေးခွန်းနှင့်အဖြေ 6 ခု

1) ခွေးများတွင် စိတ်ပူပန်မှုသည် မည်မျှကြာကြာခံနိုင်သနည်း။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါသည် ပျမ်းမျှအားဖြင့်၊ ကျန်းမာသောခွေးများတွင် 14 ရက်နှင့် ကောင်းကောင်းနေတတ်သည်။ ကိုယ်ခံစွမ်းအား လက္ခဏာများသည် များသောအားဖြင့် ဤအချိန်နောက်ပိုင်းတွင် ပျောက်သွားတတ်သည်။ အားနည်းသောခွေးများတွင် သို့မဟုတ် ထိလွယ်ရှလွယ်ရှိသော ခွေးများတွင် ရောဂါပိုးသည် နှစ်လမှ သုံးလအထိ ရှိနေနိုင်သည်။

၂) စိတ်တိုခြင်းမှ ပြန်လည်ကောင်းမွန်ရန် အချိန်မည်မျှကြာသနည်း။

စိတ်တိုခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ နောက်ထပ်မေးခွန်းတစ်ခု ကုသမှုက ဘယ်လောက်ကြာလဲ။ သို့သော်၊ ဤရောဂါသည် လက္ခဏာများစွာရှိနိုင်သောရောဂါဖြစ်သောကြောင့်၊ ခွေးပေါက်ကလေးများ သို့မဟုတ် လူကြီးများတွင် စိတ်ဆိုးခြင်းကို များသောအားဖြင့် မတူညီသောနည်းလမ်းများဖြင့် ကုသနိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် စိတ်ကျဝေဒနာကို မည်မျှကြာအောင် ကုသရမည်ကို အတိအကျ မသတ်မှတ်နိုင်ပေ။ သိထားရသည့်အချက်မှာ ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိမှု မြန်ဆန်လေ၊ စိတ်ကျရောဂါမှ ပြန်လည်ကောင်းမွန်ရန် အခွင့်အလမ်း ပိုများလေဖြစ်သည်။ ခွေးသည် ၎င်း၏ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို မြှင့်တင်နိုင်သောအခါ ပြန်လည်ထူထောင်ရေးအချိန်သည် များသောအားဖြင့် ၁၄ ရက်ဖြစ်သည်။

၃) စိတ်တိုနေသောခွေးသည် နာကျင်မှုကိုခံစားရပါသလား။

အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းအဆင့်တွင်၊ ခွေးသည် ဝမ်းဗိုက်နာခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ရောဂါသည် ကြီးထွားလာပြီး ဗဟိုအာရုံကြောကို ထိခိုက်လာသည်နှင့်အမျှ တိရစ္ဆာန်သည် နာကျင်နေသကဲ့သို့ အလိုအလျောက် အသံထွက်နိုင်သည်။ ဤလက္ခဏာများအပြင် စိတ်တိုခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် အလွန်အဆင်မပြေနိုင်သော်လည်း၊