प्राण्यांचे दुःख: कुत्रा मेल्यावर काय करावे आणि या मोठ्या नुकसानावर मात कशी करावी

 प्राण्यांचे दुःख: कुत्रा मेल्यावर काय करावे आणि या मोठ्या नुकसानावर मात कशी करावी

Tracy Wilkins

सामग्री सारणी

"माझा मेलेला कुत्रा हरवल्यास मी कसा सामना करू?" दुर्दैवाने, असे कोणतेही जादूचे सूत्र नाही जे रात्रभर सर्वकाही निश्चित करते. शेवटी, तुमचे पिल्लू तुमचे सर्व तासांचे सर्वात चांगले मित्र आणि साथीदार होते. एकत्र, तुम्ही आनंदाचे अनेक क्षण जगलात आणि नक्कीच तुमच्या काही आनंददायी आठवणी तुमच्या प्रिय पाळीव प्राण्याला सामील आहेत. म्हणूनच प्राण्यांचे दु:ख हे एखाद्या व्यक्तीसाठी दुःखाइतकेच गंभीर असते.

घरी येणे आणि तुमचा चार पायांचा मित्र तुम्हाला पाहून आनंदाने वर-खाली उडी मारणारा किंवा तुम्ही फक्त असताना तुमच्या शेजारी घुटमळणारा सापडणे कठीण आहे. दूरदर्शन पाहणे. जे पिल्लू गमावून बसतात त्यांनाच हे माहित आहे की होमसिकनेसचा सामना करणे किती कठीण आहे. प्राण्यांच्या दु:खावर मात करणे आणि कुत्रा मेल्यावर काय करावे हे समजून घेणे सोपे काम नाही, परंतु काही टिप्स तुम्हाला या दुःखाच्या क्षणी मदत करू शकतात.

प्राण्यांच्या दु:खाचे टप्पे नाकारण्यापासून ते स्वीकारण्यापर्यंत असतात

कदाचित तुम्ही एखाद्या व्यक्तीला विशेष गमावल्यावर दुःखाच्या पाच टप्प्यांबद्दल ऐकले असेल. ते वेगवेगळ्या भावनिक अवस्था आहेत ज्यात, सामान्यतः, एखादी व्यक्ती एखाद्या प्रिय व्यक्तीच्या मृत्यूच्या बातमीपासून ते स्वीकारेपर्यंत जाते. जेव्हा कुत्रा मेला, कारण काहीही असो, शिक्षक देखील दुःखाच्या टप्प्यातून जातो. यातील पहिला नकार आहे. कुत्र्याचा मृत्यू झाल्याची बातमी ऐकून लगेचच प्रथम वृत्ति न होणे ही सामान्य गोष्ट आहेपाळीव प्राण्यांसाठी, कोणत्याही गोष्टीचा विचार करणे खूप कठीण आहे परंतु आपण कुत्र्याला किती मिस करतो. तथापि, हे चक्र बंद करण्यासाठी आणि आपल्या पाळीव प्राण्याला सन्माननीय मृत्यूची हमी देण्यासाठी काही तपशीलांची काळजी घेणे महत्वाचे आहे. मेलेल्या कुत्र्याच्या मृतदेहाचे भवितव्य काय असावे, अशी शंका अनेकांच्या मनात आहे. त्याला पुरले पाहिजे का? हे घरी करता येईल का? कुत्र्यावर अंत्यसंस्कार केले जाऊ शकतात. तुमचा कुत्रा मेल्यावर काय करावे हे तुम्हाला जाणून घ्यायचे असल्यास, दोन पर्याय पहा:

1) पेट स्मशानभूमी: ही ठिकाणे पाळीव प्राण्यांचे काळजीपूर्वक आणि आदरपूर्वक अंत्यसंस्कार करण्यात विशेष आहेत. आपण, उदाहरणार्थ, एखाद्या प्राण्याची राख नद्या आणि मातीत टाकू शकत नाही, कारण हा पर्यावरणीय गुन्हा आहे. म्हणून पाळीव प्राणी स्मशानभूमी हा सर्वोत्तम पर्याय आहे कारण सर्वकाही योग्यरित्या केले जाईल. राख पालकांसाठी निश्चित केली जाऊ शकते आणि जागृत होण्याची शक्यता देखील आहे, जे पाळीव प्राण्यांच्या शोक प्रक्रियेत खूप मदत करू शकते. तुमच्या परिसरात पाळीव प्राणी स्मशानभूमी आहे की नाही हे तपासण्यासारखे आहे.

2) पाळीव प्राणी स्मशानभूमी: पाळीव प्राण्यांसाठी विशेष स्मशानभूमीत देखील पाळीव प्राण्याचे दफन केले जाऊ शकते. ही ठिकाणे पर्यावरणासाठी आणि स्थानिक लोकसंख्येसाठी सुरक्षित मार्गाने दफन करण्यासाठी सिटी हॉलद्वारे अधिकृत आहेत, कारण कुजणाऱ्या प्राण्यांना चुकीच्या पद्धतीने दफन करणे सार्वजनिक आरोग्यासाठी धोकादायक ठरू शकते. याच कारणास्तव, मध्ये कुत्रे पुरणेघरामागील अंगण ही चांगली कल्पना नाही. पाळीव प्राणी स्मशानभूमी देखील सामान्यतः प्राण्यासाठी जागरण देते.

तुम्ही नेहमी एखाद्या विश्वासू नातेवाईक किंवा मित्राला पाळीव प्राणी स्मशानभूमी किंवा स्मशानभूमी शोधण्यात मदत करण्यास सांगू शकता. त्यामुळे वजन फक्त तुमच्यावरच राहत नाही. पहिल्या काही महिन्यांत, असे दिसते की आपण कधीही नुकसान भरून काढू शकणार नाही, परंतु हे जाणून घ्या की कोणतेही दुःख शाश्वत नसते. तुमच्या पिल्लाच्या चांगल्या आठवणी जपून ठेवा आणि लक्षात ठेवा की तुमचे प्रेम अद्वितीय आहे आणि ते नेहमीच अस्तित्त्वात राहील.

हे देखील पहा: मांजर कास्ट्रेशन: शस्त्रक्रियेपूर्वी मांजरीला आवश्यक असलेली सर्व काळजी

विश्वास ठेवणे. मग राग येतो. शेवटी, तुमचा जिवलग मित्र गेला हे शांतपणे स्वीकारणे कठीण आहे.

तिसरा टप्पा सौदेबाजीचा आहे. हा एक गुंतागुंतीचा क्षण आहे, जेव्हा ती व्यक्ती “मी असे काही केले/केले तर माझे पाळीव प्राणी जगू शकेल/शकते” अशा विचारांद्वारे “वाटाघाटी” करण्यास सुरुवात करते. ही भावना अपराधीपणात विकसित होऊ शकते, परंतु हा मुळात स्वतःला सांत्वन देण्याचा आणि परिस्थिती उलट करण्याचा प्रयत्न करण्याचा एक मार्ग आहे की, खोलवर, शिक्षकाला माहित आहे की परत येण्याचा कोणताही मार्ग नाही. पाळीव प्राण्यांसाठी दुःखाचा चौथा टप्पा म्हणजे नैराश्य. तो क्षण आहे जेव्हा दुःख अधिक तीव्रतेने येते. हा एक धोकादायक कालावधी आहे, कारण आधार आणि काळजीशिवाय तो बराच काळ टिकू शकतो. शेवटी, प्राण्यांच्या दुःखाच्या टप्प्यांचा शेवटचा टप्पा म्हणजे स्वीकृती. जेव्हा मालकाला समजते की तो त्याच्या लाडक्या कुत्र्याला नेहमीच चुकवेल, परंतु तो स्वीकारतो की त्याला पुढे जाणे आवश्यक आहे आणि तोटा सहन करून जगणे शिकतो.

हे देखील पहा: कुत्रे संत्री खाऊ शकतात का? कुत्र्याच्या आहारात आम्लयुक्त फळ सोडले की नाही ते शोधा

जितके कठीण असेल तितके, स्वतःला दु: ख करू द्या. पाळीव प्राणी

प्राण्यांचे दुःख स्वीकारणे हे नुकसान भरून काढण्यासाठी पालकाने उचललेले पहिले पाऊल आहे. बरेच लोक त्यांच्या भावना लपवण्यास प्राधान्य देतात कारण तसे काहीही घडले नाही असे ढोंग करणे सोपे आहे. तथापि, हा सर्वोत्तम मार्ग नाही. दु:ख लपविल्याने सुरुवातीला मदत होऊ शकते, परंतु सत्य हे आहे की त्यातून सुटण्याचा कोणताही मार्ग नाही. कुत्रा मरण पावल्यावर मालक जे करू शकतो ते म्हणजे प्राण्याच्या दु:खाला सामोरे जाणे. मांजर, कुत्रा किंवादैनंदिन जीवनात इतर कोणतेही पाळीव प्राणी गमावले जातील आणि नवीन वास्तवाशी जुळवून घेण्यासाठी हा कालावधी आवश्यक आहे. शोकाच्या अनुभवातून जाण्याने शिक्षकांना त्यांच्या भावना चांगल्या प्रकारे समजून घेण्यास मदत होते आणि अशा प्रकारे त्यांच्यासोबत राहायला शिकते. म्हणून, ते जितके वेदनादायक असेल तितकेच, प्राण्यांच्या दु:खाला सामोरे जाणे तुमच्या मानसिक आरोग्यासाठी महत्त्वाचे आहे.

माझ्या कुत्र्याचा मृत्यू झाला नाही तर त्याला कसे सामोरे जावे? नेहमी आपल्या आवडत्या लोकांचा सहवास घ्या

प्राण्यांच्या दुःखावर मात कशी करावी? आत्ता एक आवश्यक टीप म्हणजे तुम्हाला आवडत असलेल्या लोकांवर अवलंबून राहणे. मदतीसाठी आपले कुटुंब आणि जवळच्या मित्रांना विचारण्यास घाबरू नका. समर्थनाचे शब्द तुम्हाला या कठीण काळात सांत्वन मिळविण्यात मदत करू शकतात. काही लोक काही काळासाठी स्वतःला वेगळे ठेवण्यास प्राधान्य देतात आणि आपल्या भावनांवर प्रक्रिया करण्यासाठी आणि तोटा सहन करून कसे जगायचे हे समजून घेण्यासाठी एकटे वेळ घालवणे ठीक आहे. तथापि, आपल्या आवडत्या लोकांना दूर ढकलून देऊ नका आणि काही प्रकारचे आराम मिळवण्यासाठी त्यांच्याकडे पहा. पहिले काही दिवस, घरामध्ये राहणे कठीण होऊ शकते कारण तुमचा कुत्रा हॉलमधून धावत असताना आणि तुमचा सतत पाठलाग करताना दिसणार नाही. त्यामुळे, एकटेपणाची सुरुवातीची भावना थोडीशी हलकी करण्यासाठी तुमच्या शेजारी एखाद्याचा सहवास मिळणे छान आहे.

प्राण्यांच्या शोकाच्या वेळी, मेलेल्या कुत्र्याबद्दल बोलण्यास घाबरू नका

मरण पावलेल्या माझ्या कुत्र्याला कसे सामोरे जावे या प्रक्रियेतील एक अतिशय महत्त्वाची सूचना आहेत्याबद्दल बोला. जेव्हा जेव्हा तुम्हाला तुमच्या मित्राची आठवण येते तेव्हा तुम्हाला रडावेसे वाटते, तुमच्या भावना आणि त्याच्यासोबत असलेल्या तुमच्या सर्व आठवणी काढून टाकणे चांगले. तुम्ही तुमच्या कुत्र्याला समुद्रकिनाऱ्यावर नेण्याचा वेळ, तो ज्या स्थितीत झोपला होता आणि त्याने घरात केलेल्या गोंधळाबद्दलही बोला. तुमच्या आतील काही जडपणा हलका करण्यासाठी व्हेंटिंग हा एक चांगला मार्ग आहे. आठवणी शब्दात मांडल्याने तुमचे पिल्लू किती आनंदी होते, प्रिय होते आणि तुमच्या शेजारी एक अद्भुत जीवन होते हे लक्षात येते. या क्षणाला अधिक चांगल्या प्रकारे सामोरे जाण्यासाठी प्राण्याबद्दल दु:ख अनुभवलेल्या लोकांना शोधणे ही आणखी एक टीप आहे. पाळीव प्राणी गमावल्याचा अनुभव घेतलेल्या कोणालाही तुम्हाला काय वाटत आहे हे समजते आणि या प्रक्रियेला अधिक चांगल्या प्रकारे सामोरे जाण्यास मदत करू शकते.

शोक सहन करण्यासाठी व्यावसायिकांची मदत घ्या प्राणी सर्वोत्तम मार्गाने

काही लोक प्राण्यांच्या शोकाची भावना अमान्य करतात आणि त्यांना वाटते की ज्यांना एखाद्या प्राण्याच्या नुकसानामुळे खूप त्रास होतो ते अतिशयोक्ती करतात. तथापि, हे एक मोठे खोटे आहे. पाळीव प्राणी इतरांप्रमाणेच कुटुंबाचा सदस्य आहे. म्हणून, त्याचे नुकसान मालकास गंभीर मानसिक समस्या निर्माण करण्यास सक्षम आहे. पाळीव प्राण्याचे दु:ख हे इतरांसारखेच तीव्र असते. त्यामुळे या समस्येचा चांगला सामना करण्यासाठी व्यावसायिकांची मदत घेण्यास घाबरू नका. मानसशास्त्रज्ञ शोधाबोला आणि होमसिकनेसचा चांगला सामना करायला शिका. यावेळी आपल्या मानसिक आरोग्याची काळजी घेण्यास लाज वाटू नका, कारण आपला जिवलग मित्र गमावल्याच्या दुःखावर मात करण्यासाठी हे आवश्यकतेपेक्षा जास्त आहे.

प्राण्यांच्या शोकानंतर दुसरा कुत्रा पाळणे ही चांगली कल्पना असू शकते कालावधी

कुत्रा निघून गेल्यानंतर पहिल्या काही महिन्यांत, काही लोकांना असे वाटते की ते कधीही दुसरे पाळीव प्राणी ठेवू शकणार नाहीत कारण त्यांना पुन्हा सर्व नुकसान होण्याची भीती असते. इतर व्यक्ती, यामधून, दुसरा कुत्रा त्वरीत दत्तक घेण्याचा निर्णय घेतात कारण हा रिक्तपणा दाबण्याचा एक मार्ग आहे. तथापि, सत्य हे आहे की जेव्हा आपण अद्याप पाळीव प्राण्याबद्दल शोक करत असाल तेव्हा कोणताही निर्णय घेऊ नये. घरात कुत्र्याची उपस्थिती दैनंदिन जीवनात अनेक फायदे आणते, त्यामुळे पुन्हा कधीही पाळीव प्राणी दत्तक न घेण्याबाबत घाईघाईने निर्णय घेऊ नका. दुसरीकडे, दु: ख अनुभवणे आणि कुत्रे बदलण्यायोग्य नाहीत हे समजून घेणे आवश्यक आहे. दुसर्‍याच्या नुकसानीबद्दल बरे वाटण्यासाठी कुत्रा दत्तक घेण्याचा काही उपयोग नाही.

तुम्ही आधीपासून प्राण्याच्या नुकसानावर मात करेपर्यंत आणि होमसिकनेसला चांगल्या प्रकारे सामोरे जाईपर्यंत प्रतीक्षा करण्याची शिफारस केली जाते. या टप्प्यावर, कुत्रा पुन्हा दत्तक घेण्याचा विचार करणे योग्य आहे. तुमच्या शेजारी एक लहान कुत्रा तुमच्या आयुष्यात खूप आनंद आणू शकतो आणि तुमचे दिवस सुधारू शकतो. आम्ही समजावून सांगितल्याप्रमाणे, कोणताही कुत्रा बदलला जाऊ शकत नाही, परंतु एक नवीन चार पायांचा सर्वोत्तम मित्र असणे ही एक मोठी गोष्ट आहे.ते केव्हाही मदत करते.

लहान मुलांना प्राण्यांचे दुःख देखील जाणवते

एकाच घरातील मूल आणि कुत्रा यांचा एक मजबूत संबंध निर्माण होतो. दोघे एकत्र खेळत आणि मस्ती करत दिवस घालवतात. याव्यतिरिक्त, कुत्रा लहान मुलाला अनेक गोष्टी शिकवतो जसे की जबाबदारी आणि इतरांची काळजी घेणे. निःसंशयपणे, कुत्र्याच्या पिलासोबत वाढल्याने मुलाच्या आयुष्यात अनेक शिकणे आणि आनंदाचे क्षण येतात. म्हणूनच प्राण्यांच्या नुकसानाचा तुमच्या जीवनावरही परिणाम होतो. प्राण्यांच्या दु:खाचा अशा मुलांवर परिणाम होतो ज्यांना सुरुवातीला काय होत आहे आणि त्यांचे पिल्लू कुठे गेले हे चांगले समजत नाही. त्यामुळे, पाळीव प्राण्याबद्दल आपल्या स्वतःच्या दु:खाला सामोरे जाणे ही आधीच एक कठीण प्रक्रिया आहे, हे जाणून घ्या की मूल त्याच गोष्टीतून जात आहे आणि त्या वेळी त्याला आधाराची देखील आवश्यकता आहे.

पाळीव प्राण्याचे मुलाला कसे समजावून सांगावे की कुत्रा मेला?

मुलाला सांगणे सोपे नाही की त्यांचा कुत्रा मेला. म्हणून, बरेच लोक ही माहिती वगळतात आणि पाळीव प्राणी आता घरी नाही हे लहान मुलाला समजावून सांगण्याच्या प्रयत्नात "ते एका विशिष्ट ठिकाणी गेले" सारख्या अभिव्यक्ती स्वीकारतात. तथापि, हा सर्वोत्तम मार्ग नाही. मुलाला मृत्यूची संकल्पना समजावून सांगण्यासाठी या क्षणाचा फायदा घेणे हा आदर्श आहे. हे लवकर समजून घेतल्याने तुम्हाला भविष्यात तोट्याचा चांगला सामना करण्यास मदत होऊ शकते. अर्थात, तुम्हाला सर्वात गहन तपशिलात जाण्याची गरज नाही, परंतु हे जीवनाचा एक टप्पा आहे आणि ते स्पष्ट करा,पिल्लाची कितीही आठवण येत असली तरी त्या सुंदर आठवणी आहेत ज्या कायम राहतील.

हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की मुलाच्या भावनांचे प्रमाणीकरण करणे खूप महत्वाचे आहे. शेवटी, ती देखील प्राण्यांच्या दुःखातून जात आहे, म्हणून तिचे ऐकण्यास तयार रहा आणि तिच्या सर्व शंका दूर करा. तिला दाखवा की ती तुमच्याबरोबर पाळीव प्राण्याबद्दल बोलू शकते आणि तिच्या भावना उघड करण्यास मोकळ्या मनाने. सरतेशेवटी, मूल तुम्हाला प्राण्यांच्या दुःखावर मात करण्यास मदत करू शकते आणि उलट.

कुत्र्याला आपल्यासारखाच मेलेला दुसरा कुत्रा आठवतो

मृत्यू झालेल्या कुत्र्याला मिस करणे ही केवळ लोकच अनुभवत नाहीत. . जेव्हा तुमच्या घरी एकापेक्षा जास्त कुत्री असतात, तेव्हा त्यांच्यात खूप मजबूत बंध निर्माण होतात जे त्यांना एकत्र करतात. त्यामुळे एक कुत्रा मेला की दुसऱ्याला चुकते, तसेच ट्यूटरही. सायंटिफिक अमेरिकन जर्नलमध्ये प्रकाशित झालेल्या संशोधनात असे दिसून आले आहे की जेव्हा कुत्रे त्यांचे चार पायांचे मित्र सोडून जातात तेव्हा त्यांच्या वागणुकीत काही स्पष्ट बदल दिसून येतात. असे घडते कारण कुत्रा दुसऱ्याने दिलेली कंपनी, त्यांनी एकत्र खेळलेले खेळ आणि एकत्र घालवलेले सर्व क्षण चुकवतो. म्हणून, आपण म्हणतो की कुत्र्याला समजते की दुसरा मेला आणि प्राण्यांच्या शोकातूनही जातो. दुसरी मांजर मेल्यावर मांजर देखील चुकते, जे दु:ख ही केवळ मानवी प्रक्रिया नाही हे दर्शवते.

जेव्हा कुत्र्याला दुसर्‍या कुत्र्याचा मृत्यू होतो,सहसा दुःखी आणि उदासीन होते. तो स्वतःला अलग ठेवू शकतो आणि लोकांशी कमी संवाद साधू शकतो, अगदी त्याचे शिक्षकही. आम्ही एक चिंताग्रस्त कुत्रा पाहू शकतो, तणावग्रस्त, भूक न लागता आणि तो दु: खी ओरडून अधिक आवाज करू लागतो. कुत्रा दुसर्‍या कुत्र्याला चुकवतो म्हणून, असे होऊ शकते की तो त्याच्या मित्राला घराभोवती शोधतो आणि गोंधळून जातो कारण तो त्याला सापडत नाही. जरी काही वेळा तो स्वतःला वेगळे करतो, पण तो गरजू असल्यामुळे त्याच्या मालकाशी जास्त आसक्ती देखील दर्शवू शकतो.

माझ्या कुत्र्याला त्याच्या "भाऊ"ची आठवण येते : यावेळी तुमची कशी मदत होईल?

तुमच्या कुत्र्याला तुमच्या मित्राची तितकीच आठवण येते आणि त्यामुळे रिकामपणाला सामोरे जाण्यासाठी तुमच्या मदतीची गरज असते. यासाठी स्वतःला उपस्थित दाखवणे महत्त्वाचे आहे. कुत्र्याच्या पिल्लाला नेहमीच कंपनीची सवय असते, म्हणून त्याच्याबरोबर जास्त वेळ घालवा आणि त्याला खूप प्रेम द्या. एखाद्या प्राण्यासाठी शोक करताना हे कठीण असले तरी, मागे सोडलेल्या कुत्र्याची दिनचर्या कायम ठेवण्याचा प्रयत्न करा. ताणतणावाचे कुत्रे बदलतात, म्हणून कुत्र्याला ज्या वेळेस त्याची सवय आहे त्या वेळी चालण्याचा प्रयत्न करा, त्याला आवश्यक असलेल्या क्रियाकलाप करत रहा आणि त्याच वेळी जेवण ठेवा.

तसे, कुत्र्याच्या आहाराकडे विशेष लक्ष देणे आवश्यक आहे. . दुःखी पिल्लाची भूक कमी होणे आणि कमी खाणे हे सामान्य आहे, जे त्याच्या आरोग्यासाठी खूप वाईट आहे. म्हणून, नेहमी कुत्र्याला अन्न द्या आणि त्याचे अन्न कसे जात आहे ते तपासा. शेवटी, जर तुम्हीप्राण्यांचा शोक खूप तीव्र असतो आणि तो कालांतराने सुधारत नाही हे लक्षात घ्या, पशुवैद्यकीय वर्तणूक तज्ञाची मदत घ्या.

प्राण्यांच्या दुःखातून जात असलेल्या नातेवाईक किंवा मित्राला कशी मदत करावी?

जेव्हा आमच्याकडे लोक आम्हाला मदत करण्यास इच्छुक असतात तेव्हा प्राण्यांच्या दुःखाशी सामना करणे नेहमीच थोडे सोपे असते. म्हणून, जर तुमच्या कोणत्याही नातेवाईक किंवा मित्राचे पिल्लू नुकतेच हरवले असेल तर तुम्ही त्यांना काही मार्गाने मदत करण्याचा प्रयत्न करू शकता. पण हे करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग कोणता आहे? या क्षणी सर्वात चांगली गोष्ट म्हणजे स्वतःला उपस्थित दाखवणे. शिक्षक कसा प्रतिक्रिया देतो याकडे लक्ष द्या. काही संतप्त तर काही दु:खी असतात. त्यामुळे सल्ला देणारे शब्द कधी द्यायचे आणि कधी मागे घ्यायचे हे जाणून घेणे महत्त्वाचे आहे. शेवटी, दु:खाच्या वेळी त्या व्यक्तीला गोपनीयतेची देखील आवश्यकता असते आणि प्रत्येक वेळी कोणीतरी आपल्या शेपटीवर असणे थोडेसे गुदमरल्यासारखे होऊ शकते.

जेव्हा तुमचा मित्र उघडेल तेव्हा त्याच्याकडे जाण्याचा प्रयत्न करा. मुख्यतः त्याचे ऐकण्यासाठी तेथे रहा, कारण बाहेर काढल्याने त्याचे चांगले होईल. स्वागतार्ह आणि नेहमी उपलब्ध रहा. त्याला किराणा दुकानात जाण्यासारख्या दैनंदिन कामात मदत हवी आहे का किंवा त्याला काहीही न बोलता चित्रपट बघायचा आहे का ते विचारा. शेवटी, त्याच्या वेळेचा आदर करा. प्रत्येक व्यक्ती त्यांच्या स्वत: च्या मार्गाने प्राण्यांच्या दुःखाचा सामना करतो, म्हणून त्यांच्या पुनर्प्राप्तीसाठी घाई करू नका. सर्व काही वेळेवर असणे आवश्यक आहे.

कुत्रा मेल्यावर काय करावे? प्राण्याच्या शरीराचे काय करायचे ते जाणून घ्या

शोकाच्या वेळी

Tracy Wilkins

जेरेमी क्रूझ एक उत्कट प्राणी प्रेमी आणि समर्पित पाळीव पालक आहे. पशुवैद्यकीय औषधाच्या पार्श्वभूमीसह, जेरेमीने अनेक वर्षे पशुवैद्यकांसोबत काम केले आहेत, कुत्रे आणि मांजरींची काळजी घेण्याचे अनमोल ज्ञान आणि अनुभव मिळवला आहे. प्राण्यांबद्दलचे त्यांचे खरे प्रेम आणि त्यांच्या कल्याणासाठी असलेली वचनबद्धता यामुळे तुम्हाला कुत्रे आणि मांजरींबद्दल माहित असणे आवश्यक असलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा ब्लॉग तयार करण्यास प्रवृत्त केले, जिथे तो ट्रेसी विल्किन्ससह पशुवैद्य, मालक आणि क्षेत्रातील आदरणीय तज्ञांचा सल्ला सामायिक करतो. इतर आदरणीय व्यावसायिकांच्या अंतर्दृष्टीसह पशुवैद्यकीय औषधातील त्यांचे कौशल्य एकत्रित करून, जेरेमी पाळीव प्राण्यांच्या मालकांसाठी सर्वसमावेशक संसाधन प्रदान करण्याचे उद्दिष्ट ठेवते, त्यांना त्यांच्या प्रिय पाळीव प्राण्यांच्या गरजा समजून घेण्यात आणि त्यांचे निराकरण करण्यात मदत करतात. प्रशिक्षण टिपा असोत, आरोग्य सल्ला असोत, किंवा प्राणी कल्याणाविषयी जागरुकता पसरवणे असो, जेरेमीचा ब्लॉग विश्वासार्ह आणि दयाळू माहिती शोधणार्‍या पाळीव प्राणीप्रेमींसाठी एक गो-टू स्रोत बनला आहे. त्याच्या लिखाणातून, जेरेमी इतरांना अधिक जबाबदार पाळीव प्राणी मालक बनण्यासाठी प्रेरणा देईल आणि सर्व प्राण्यांना त्यांना पात्र असलेले प्रेम, काळजी आणि आदर मिळेल अशी आशा आहे.