ໜຶ່ງໃນບັນຫາສຸຂະພາບທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີທີ່ສຸດໃນບັນດາເຈົ້າຂອງແມ່ນພະຍາດຂີ້ກະເທີ່ຂອງໝາ. ພະຍາດຜິວຫນັງນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ສະບາຍຫຼາຍ, ແລະສາມາດແບ່ງອອກເປັນສາມປະເພດ: sarcoptic mange, otodectic mange ຫຼື demodectic mange (ຍັງເອີ້ນວ່າ mange ສີດໍາ). ແຕ່ລະການສະແດງອອກເຫຼົ່ານີ້ມີສາເຫດທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຫມາຂອງທ່ານໃນວິທີການສະເພາະໃດຫນຶ່ງ. ສະນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຮູ້ວິທີການ ຈຳ ແນກພວກມັນເພື່ອໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອທັງ ໝົດ ທີ່ຫມາຂອງທ່ານຕ້ອງການຖ້າລາວເປັນຕຸ່ມ.

ເພື່ອເຂົ້າໃຈດີຂື້ນກ່ຽວກັບປະເພດຂອງພະຍາດຫືດໃນຫມາ, ພະຍາດດັ່ງກ່າວພັດທະນາແລະຜົນກະທົບຕໍ່ຮ່າງກາຍຂອງ canine ແນວໃດ, ພວກເຮົາໄດ້ກະກຽມບົດຄວາມພິເສດ. ຂ້າງລຸ່ມນີ້ແມ່ນຄໍາແນະນໍາທີ່ມີທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ທ່ານຈໍາເປັນຕ້ອງຮູ້ກ່ຽວກັບພະຍາດຫືດໃນຫມາ: ວິທີການປິ່ນປົວມັນ, ສາເຫດ, ປະເພດຕົ້ນຕໍ, ອາການແລະຮູບແບບທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງການປ້ອງກັນ. ສືບຕໍ່ອ່ານ!

ເປັນຕຸ່ມໃນໝາແມ່ນຫຍັງ? ບັນຫາດັ່ງກ່າວພັດທະນາແນວໃດ ແລະ ມີການແຜ່ເຊື້ອແນວໃດ?

ພະຍາດໜິ້ວ Canine ເປັນພະຍາດທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ຜິວໜັງຂອງສັດ ແລະ ເກີດຈາກແມງຊະນິດຕ່າງໆ. ໃນທາງກັບກັນ, ແມງແມ່ນ arachnids ຂະຫນາດນ້ອຍທີ່ມີຂະຫນາດນ້ອຍ - ປົກກະຕິແລ້ວຂະຫນາດນ້ອຍກວ່າຫນຶ່ງມີລີແມັດໃນຄວາມຍາວ - ແລະອາດຈະຫຼືອາດຈະບໍ່ຢູ່ໃນຜິວຫນັງຂອງສັດຕາມທໍາມະຊາດ. ນັ້ນແມ່ນ, ໃນບາງກໍລະນີສັດລ້ຽງມີແມງນີ້ຢູ່ເທິງຜິວຫນັງ, ແຕ່ດ້ວຍເຫດຜົນບາງຢ່າງ, ມີການຂະຫຍາຍຕົວເກີນຂອງແມ່ກາຝາກເຫຼົ່ານີ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດໂລກຂີ້ຫິດ.

ໃນກໍລະນີໃດກໍ່ຕາມ, ການພັດທະນາຂອງພະຍາດ.ມັນສະເຫມີປະຕິບັດຕາມເຫດຜົນດຽວກັນ: ແມ່ກາຝາກ lodges ຕົວຂອງມັນເອງຢູ່ໃນຜິວຫນັງຂອງຫມາແລະເລີ່ມກິນອາຫານມັນ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຄັນແລະສີແດງຫຼາຍໃນພື້ນທີ່ທີ່ຖືກກະທົບ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ຍ້ອນວ່າມີພະຍາດສະເກັດເງິນທີ່ແຕກຕ່າງກັນຢູ່ໃນຫມາ, ແຕ່ລະຮູບແບບຂອງພະຍາດຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສັດໃນທາງທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະສະແດງອາການສະເພາະ. ຈາກການຕິດຕໍ່ຂອງຫມາທີ່ຕິດເຊື້ອທີ່ມີສຸຂະພາບດີ. ໃນເວລາທີ່ມັນມາກັບພະຍາດຫືດ demodectic - ຫຼືເປັນຕຸ່ມສີດໍາ -, ສໍາລັບການຍົກຕົວຢ່າງ, ການຕິດຕໍ່ເກີດຂຶ້ນຈາກແມ່ໄປຫາລູກໃນໄລຍະການໃຫ້ນົມລູກ. "ແມງ Demodex, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດໂລກສະເກັດເງິນ, ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງ microbiota ຜິວຫນັງປົກກະຕິ, ແຕ່ໃນສະຖານະການທີ່ອ່ອນແອຂອງລະບົບພູມຕ້ານທານ (ໃນຫມາ, ມັນເປັນສະພາບທາງພັນທຸກໍາ), ມັນສາມາດເພີ່ມຈໍານວນຫຼາຍເກີນໄປແລະ overpopulate ຜິວຫນັງ", ເວົ້າວ່າ. ສັດຕະວະແພດແພດຜິວໜັງ Márcia Lima.

ຖ້າທ່ານເປັນໝາທີ່ມີ otodectic ຫຼື sarcoptic mange, ການຕິດເຊື້ອເກີດຂື້ນຈາກການຕິດຕໍ່ກັບສັດທີ່ປົນເປື້ອນ. ການດູແລຈະຕ້ອງມີຫຼາຍຂຶ້ນກັບ mange sarcoptic, ເຊິ່ງສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ມະນຸດ: "ນັ່ງຢູ່ໃນສະຖານທີ່ດຽວກັນກັບຄົນທີ່ມີແມ່ກາຝາກຫຼືແບ່ງປັນເຄື່ອງນຸ່ງແລະເຄື່ອງໃຊ້ທີ່ຍາກທີ່ຈະເຮັດຄວາມສະອາດ (ຜ້າ, cardboard, plush, ແລະອື່ນໆ) ຂີ້ກະເທີ່ໃນມະນຸດ". .

ພະຍາດຕຸ່ມໃນໝາມີປະເພດໃດແດ່?

ມີ 3 ຊະນິດຂອງໜິ້ວໃນໝາທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດຄື: ຂີ້ກະເທີ່ sarcoptic.(ເປັນຕຸ່ມ), otodectic mange (ear mange) ແລະ demodectic mange (black mange). ບໍ່ແມ່ນທຸກເງື່ອນໄຂທີ່ຖືວ່າເປັນການຕິດເຊື້ອ, ແລະມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະເຂົ້າໃຈສະເພາະຂອງແຕ່ລະພະຍາດ. ນອກເໜືອໄປຈາກສາເຫດຕ່າງໆແລ້ວ, ມັນເປັນມູນຄ່າທີ່ບອກວ່າປະເພດຂອງແມງກະເບື້ອແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມພາກພື້ນຂອງຮ່າງກາຍທີ່ພວກມັນກະທົບກະເທືອນ ແລະອາການທີ່ພວກມັນມີ.

1) ແມງກະເບື້ອງຊາໂຄບຕິກ

ພະຍາດ Sarcoptic mange ໃນຫມາ, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ scabies, ແມ່ນຫນຶ່ງໃນອາການທົ່ວໄປທີ່ສຸດຂອງພະຍາດ. ສາເຫດມາຈາກແມງ Sarcoptes scabiei, ພະຍາດ sarcoptic mange ສ່ວນໃຫຍ່ຖືກສົ່ງຜ່ານການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງຫຼືທາງອ້ອມ (ຜ່ານຜະລິດຕະພັນອະນາໄມ, ຜ້າປູບ່ອນນອນແລະວັດຖຸທີ່ໃຊ້ຮ່ວມກັນອື່ນໆ) ຂອງສັດທີ່ຕິດເຊື້ອກັບສັດທີ່ມີສຸຂະພາບດີ. ໃນຄໍາສັບຕ່າງໆອື່ນໆ, ນີ້ແມ່ນພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ຕ້ອງການການດູແລຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະຖ້າທ່ານມີຫມາຫຼາຍກວ່າຫນຶ່ງຢູ່ເຮືອນ. ບໍລິເວນໜ້າເອິກ, ທ້ອງ ແລະຫູຂອງໝາທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດການລະເບີດຕ່າງໆຕາມຜິວໜັງ ທີ່ສາມາດປ່ຽນເປັນພະຍາດຊຶມເຊື້ອໄດ້. ມັກຈະສັບສົນກັບໂຣກ otitis canine ສໍາລັບເຫດຜົນງ່າຍໆ: ທັງສອງເງື່ອນໄຂມີຜົນກະທົບຕໍ່ພາກພື້ນ auricular (ນັ້ນແມ່ນ, ຫູຂອງຫມາ). ສາເຫດມາຈາກແມງ Otodectes cynotis, ນີ້ແມ່ນພະຍາດອື່ນທີ່ພິຈາລະນາຕິດເຊື້ອ, ດັ່ງນັ້ນການຕິດເຊື້ອເກີດຂຶ້ນຈາກການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງຂອງສັດທີ່ເຈັບປ່ວຍກັບສັດທີ່ມີສຸຂະພາບດີ.

ແມ່ກາຝາກທີ່ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການເປັນຕຸ່ມຂອງໝາຊະນິດນີ້ມີສີຂາວ ແລະ ມີຂະໜາດໃຫຍ່ກວ່າແມງຊະນິດອື່ນເລັກນ້ອຍ. , ແລະສາມາດເຫັນໄດ້ດ້ວຍຕາເປົ່າໃນບາງໂອກາດ. ແມງປະເພດນີ້ມັກຈະເຮັດໃຫ້ເກີດການສະສົມຂອງຂີ້ເຜີ້ງຢູ່ໃນຫູຂອງສັດ, ນອກຈາກຈະມີອາການຄັນຫຼາຍ, ແລະຕ້ອງການການປິ່ນປົວຢ່າງພຽງພໍເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເກີດການອັກເສບທີ່ຮຸນແຮງຂຶ້ນ.

3) ຂີ້ຫູດອັກເສບ

ຍັງເອີ້ນວ່າ black mange ໃນຫມາ, demodectic mange ແມ່ນພະຍາດຜິວຫນັງທີ່ມາຈາກການຂະຫຍາຍພັນຂອງແມງ Demodex Canis. ແຕກຕ່າງຈາກຊະນິດອື່ນໆ, ນີ້ແມ່ນແມງທີ່ອາໄສຢູ່ຕາມທໍາມະຊາດຂອງຮ່າງກາຍຂອງສັດ. ນັ້ນແມ່ນ, ທຸກໆຫມາມີລາວ. ຄໍາຖາມໃຫຍ່ແມ່ນວ່າຖ້າຫມາມີພູມຕ້ານທານຕໍ່າ, ນີ້ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການເຕີບໂຕຂອງແມງທີ່ເລັ່ງແລະລ້າເກີນໄປ, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດການແຜ່ກະຈາຍ demodectic.

ມັນຍັງບໍ່ແມ່ນພະຍາດຕິດຕໍ່, ເຖິງແມ່ນວ່າມີການຕິດຕໍ່ກັນ. ສັດເຈັບປ່ວຍແລະສຸຂະພາບອື່ນໆ. ການແຜ່ເຊື້ອມັກຈະເກີດຂຶ້ນຈາກແມ່ໄປຫາລູກງົວ. ໃນໝາ, ແມງກະເບື້ອສີດຳຈະສະແດງຕົວມັນເອງທົ່ວຮ່າງກາຍຂອງສັດ ຫຼືຈຸດສະເພາະຕ່າງໆ ເຊັ່ນ: ສອກ, ສົ້ນຕີນ, ຄາງ ແລະປາກມົດລູກ ຫຼື ໃກ້ຕາ ແລະປາກ.

ແມ່ນຫຍັງທີ່ເປັນສາເຫດຂອງການເປັນຕຸ່ມໃນໝາ?ໃນກໍລະນີຂອງ sarcoptic mange - ທີ່ເກີດຈາກ mite Sarcoptes scabiei - ແລະ otodectic mange - ທີ່ເກີດຈາກ Otodectes cynotis -, ການຕິດຕໍ່ກັບສັດທີ່ຕິດເຊື້ອແມ່ນຮູບແບບຕົ້ນຕໍຂອງການສົ່ງຕໍ່. ໃນເວລາທີ່ມັນມາກັບ demodectic mange ຫຼື mange ສີດໍາໃນຫມາ, ຫົວຂໍ້ແມ່ນສັບສົນເລັກນ້ອຍ, ຍ້ອນວ່າມັນມີຫຼາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບພູມຕ້ານທານຕ່ໍາຂອງສັດກ່ວາການຕິດຕໍ່ກັບແມງຕົວມັນເອງ.

ຄວາມກົດດັນຂອງລະບົບໃດກໍ່ຕາມສາມາດ ກະຕຸ້ນ demodectic mange, ຍ້ອນວ່າມັນມີຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງສັດລ້ຽງແລະເປີດປະຕູໄປສູ່ການຂະຫຍາຍຕົວທີ່ບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ຂອງແມງ Demodex Canis, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດພະຍາດ. ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, ມັນສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າການປ່ຽນແປງຢ່າງກະທັນຫັນໃນຊີວິດປະຈໍາວັນ - ເຊັ່ນ: ການປ່ຽນແປງເຮືອນຫຼືການມາຮອດຂອງສະມາຊິກໃຫມ່ໃນຄອບຄົວ - ບາງຄັ້ງກໍ່ພຽງພໍສໍາລັບເງື່ອນໄຂທີ່ຈະສະແດງອອກ. ນອກຈາກນັ້ນ, ພະຍາດທີ່ມີຢູ່ກ່ອນແລ້ວທີ່ເຮັດໃຫ້ໝາອ່ອນລົງເຊັ່ນ: ການຕິດເຊື້ອແລະການອັກເສບ, ຍັງສາມາດນໍາໄປສູ່ການມີຂີ້ຝຸ່ນສີດໍາ.

ເຈົ້າໄດ້ຮັບແມງໄມ້ຈາກຄົນບໍ?

ຄໍາຕອບແມ່ນແມ່ນ, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທຸກປະເພດ. ພະຍາດສະເກັດເງິນພຽງແຕ່ສາມາດຕິດຕໍ່ກັບຄົນໄດ້ແມ່ນ sarcoptic scabies (scabies), ແລະເພາະສະນັ້ນຈຶ່ງຖືວ່າເປັນ zoonosis. ຄວາມກັງວົນແມ່ນໃຫຍ່ຫຼວງ, ຍ້ອນວ່າພະຍາດຂີ້ທູດໃນຫມາຢູ່ໃນມະນຸດແມ່ນບໍ່ສະບາຍເທົ່າທຽມກັນແລະສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້ງ່າຍ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ Marcia ເຕືອນວ່າ: "ແມງຊະນິດນີ້ແຜ່ລາມໄດ້ງ່າຍຈາກການຕິດຕໍ່ຈາກຄົນຫາຄົນ, ຫມາ, ກັບແມວແລະຫຼາຍໆຄົນ.ສັດອື່ນໆ".

ນອກເໜືອໄປຈາກໝາ ແລະແມວ, ແມງສາບປະເພດນີ້ຍັງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ໜູ ແລະ ມ້ານຳ. ສະນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ຈະຕ້ອງລະມັດລະວັງຫຼາຍຂຶ້ນເມື່ອໝາທີ່ເປັນພະຍາດນີ້ຖືກກວດຫາພະຍາດນີ້. ແມງດຳ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຢູ່ໃນໝາ ແລະພະຍາດຕຸ່ມຕຸ່ມ otodectic, ແມ່ນບໍ່ສາມາດຕິດຕໍ່ກັບມະນຸດໄດ້.

ສິ່ງທີ່ເປັນຕຸ່ມມີຢູ່ໃນໝາ: ຮູ້ອາການຫຼັກຂອງແຕ່ລະປະເພດ

ຮູບຂອງໝາທີ່ເປັນຕຸ່ມສະເກັດສະແດງແລ້ວ. ໂດຍຕົວຂອງມັນເອງວ່າພະຍາດນີ້ສາມາດປະກົດຕົວຂອງມັນເອງໃນຮູບແບບຕ່າງໆໄດ້ແນວໃດ, ແລະນີ້ແມ່ນບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ຈະຂຶ້ນກັບຊະນິດຂອງ mange ຕົ້ນຕໍ. ດັ່ງນັ້ນວິທີການກໍານົດວ່າເພື່ອນຂອງເຈົ້າເປັນກໍລະນີແນວໃດ? ເບິ່ງອາການຂ້າງລຸ່ມນີ້:

1) Sarcoptic mange

• ອາການຄັນ
• ຜິວໜັງແດງ
• ຜົມຫຼົ່ນ
• ຄວາມຢາກອາຫານ
• ໜາ , ເປືອກສີເຫຼືອງ
• ຕຸ່ມຜື່ນ (ຈຸດ ແລະຕຸ່ມຕຸ່ມ)
• ການເຕີບໃຫຍ່ຂອງເຊື້ອແບັກທີເລຍ ຫຼືເຊື້ອລາ

2) Otodectic mange

• ອາການຄັນ
• ຂີ້ເຜີ້ງເກີນ
• ເຈັບ
• ກິ່ນເໝັນ
• ໝາສັ່ນຫູເລື້ອຍໆ

3) Demodectic mange

• ຄວາມມັນ
• ຜົມຫຼົ່ນ
• ການຕິດເຊື້ອ
• ບວມ
• ການປັບຂະໜາດ
• ຜິວໜັງແດງ
• ຈຸດດ່າງດຳ
• ຜິວໜັງທີ່ຮົກເຮື້ອ ແລະໜາ

ບາງຂໍ້ສົງໄສທົ່ວໄປກ່ຽວກັບພະຍາດໜິ້ວໃນໝາ

ທ່ານສາມາດຕົກສະເກັດຢູ່ໃນຫມາບໍ?

ແມ່ນ. ຄືກັນກັບສັດຜູ້ໃຫຍ່, ລູກໝາຍັງສາມາດເຮັດສັນຍາກັບແມງ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຍ້ອນລະບົບພູມຄຸ້ມກັນຂອງພວກມັນຍັງອ່ອນແອຫຼາຍ. ວິທີໜຶ່ງທີ່ຈະເສີມສ້າງ ແລະ ປ້ອງກັນການແຜ່ລາມຂອງແມງ ແລະ ແມ່ກາຝາກອື່ນໆແມ່ນດ້ວຍໂພຊະນາການທີ່ດີ ແລະ ການຕິດຕາມສັດຕະວະແພດ. ຈົ່ງຈື່ໄວ້ວ່ານີ້ແມ່ນອາຍຸທີ່ຕ້ອງການຄວາມເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດ, ເພາະວ່າສັດຍັງຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນການພັດທະນາ.

ໃນຫມາເປັນຕຸ່ມຢູ່ດົນປານໃດ?

ອັນນີ້ຈະຂຶ້ນກັບປະເພດຂອງການລ້ຽງໝາ. ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ໃນກໍລະນີຂອງ otodectic ແລະ sarcoptic, ບັນຫາສາມາດຢູ່ລະຫວ່າງສາມຫາສີ່ອາທິດດ້ວຍການປິ່ນປົວທີ່ພຽງພໍ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ບາງບາດແຜຂອງຫມາອາດຈະຢູ່ໃນຮ່າງກາຍຂອງສັດໄດ້ດົນກວ່າ. ໃນກໍລະນີເປັນຕຸ່ມສີດຳ, ຍ້ອນວ່າບໍ່ມີການປິ່ນປົວ, ເໝາະແມ່ນຕ້ອງພະຍາຍາມຄວບຄຸມອາການ ແລະ ເສີມສ້າງພູມຄຸ້ມກັນຂອງທ່ານ.

ພະຍາດໄຂ້ເລືອດອອກໃນໝາ: ການປິ່ນປົວ ຈະແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມສາເຫດ

ຫຼັງຈາກສັດໄດ້ຮັບການວິນິດໄສ, ວິທີການປິ່ນປົວພະຍາດຫືດໃນຫມາ? ນີ້ແມ່ນຄໍາຖາມທີ່ຖືກຖາມເລື້ອຍໆ, ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຂຶ້ນກັບການປະເມີນໂດຍສັດຕະວະແພດ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈວ່າປະເພດຂອງພະຍາດຫືດທີ່ມີຢູ່ເພື່ອໃຫ້ການປິ່ນປົວທີ່ດີທີ່ສຸດແມ່ນຊີ້ໃຫ້ເຫັນ. ຖ້າເຈົ້າຢາກຮູ້ວິທີກຳຈັດພະຍາດສະເກັດເງິນໃນໝາ, ນີ້ແມ່ນຄຳແນະນຳສຳລັບແຕ່ລະກໍລະນີ:

ພະຍາດສະເກັດເງິນ.sarcoptic: ຢາປິ່ນປົວສະເພາະ, ເຊັ່ນ: ຄຣີມ ຫຼືຢາຂີ້ເຜິ້ງ, ປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນຊີ້ໃຫ້ໃຊ້ກັບພາກພື້ນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ. ໃນກໍລະນີທີ່ຮ້າຍແຮງກວ່ານັ້ນ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງໃຊ້ຢາທາງປາກຫຼືຢາສັກສໍາລັບພະຍາດຂີ້ກະເທີ່ໃນຫມາ.

Otodectic mange: ຢາປິ່ນປົວສະເພາະແມ່ນຍັງຊີ້ບອກ, ແຕ່ພວກມັນຕ້ອງເປັນສະເພາະສຳລັບຫູຂອງໝາ.

Demodectic mange: ຜະລິດຕະພັນສະເພາະ, ເຊັ່ນ: ຄຣີມຕ້ານແມງ ແລະແຊມພູສະເພາະ, ປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນເປັນການແກ້ໄຂທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດສໍາລັບຢາຂ້າແມງໄມ້ທ້ອງຖິ່ນ. ໃນກໍລະນີຂອງສະພາບທົ່ວໄປ, ຢາບາງຊະນິດອາດຈະຖືກຊີ້ບອກ.

ຈຸດສໍາຄັນແມ່ນວ່າອັນນີ້ບໍ່ຈໍາເປັນທີ່ຈະເປັນວິທີການປິ່ນປົວພະຍາດຫມາ. ໃນບາງກໍລະນີ, ເຊັ່ນ sarcoptic ຫຼື otodectic mange, ການນໍາໃຊ້ຢາ acaricidal ແລະຜະລິດຕະພັນເຮັດວຽກໄດ້ດີຫຼາຍແລະມີຄວາມສາມາດປິ່ນປົວຢ່າງສົມບູນ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນເວລາທີ່ມັນມາກັບຮອຍດ່າງດໍາ, ຫມາບໍ່ໄດ້ບັນລຸການປິ່ນປົວ. "ເຖິງວ່າຈະມີການກໍາຈັດແມງແລະການຄວບຄຸມການປ່ຽນແປງຂອງຜິວຫນັງ, ຢາປົວພະຍາດ canine scab ແມ່ນບໍ່ສາມາດປິ່ນປົວຄວາມອ່ອນແອ / ລັກສະນະພັນທຸກໍາຂອງສັດ. ໃນກໍລະນີນີ້, ພວກເຮົາມີການປິ່ນປົວທາງດ້ານຄລີນິກແລະ parasitological, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນການປິ່ນປົວທາງພັນທຸກໍາ, ແລະໃນບາງເວລາ, ຜິວຫນັງສາມາດກາຍເປັນແມ່ກາຝາກອີກເທື່ອຫນຶ່ງ."

ຈົ່ງຈື່ໄວ້ວ່າ: ໂດຍບໍ່ສົນເລື່ອງຂອງເພື່ອນຂອງເຈົ້າ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະພາລາວໄປຫາສັດຕະວະແພດ. ກການກິນຢາດ້ວຍຕົນເອງບໍ່ຄວນເປັນທາງເລືອກ, ຍ້ອນວ່າມັນສາມາດທໍາລາຍສຸຂະພາບຂອງສັດໄດ້ (ເຖິງແມ່ນວ່າມັນເປັນຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ດີທີ່ສຸດ). ສະນັ້ນ ບໍ່ຕ້ອງພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີປິ່ນປົວໃນບ້ານສຳລັບພະຍາດໝາໃນອິນເຕີເນັດ, ໂອເຄ?!

6 ວິທີປ້ອງກັນພະຍາດຕຸ່ມໃນໝາ

ບໍ່ມີໃຜມັກເຫັນສັດລ້ຽງຂອງຕົນເອງເຈັບ. ດັ່ງນັ້ນ, ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເປັນຕຸ່ມໃນຫມາ, ການດູແລບາງຢ່າງສາມາດ (ແລະຄວນ!) ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນໂອກາດທີ່ຫມາຂອງເຈົ້າຈະເຈັບປ່ວຍ. ພຽງແຕ່ເຮັດຕາມຂໍ້ແນະນຳລຸ່ມນີ້:

• ຄວບຄຸມສະຖານທີ່ທີ່ໝາຂອງເຈົ້າ ແລະສັດທີ່ມັນຕິດຕໍ່ມາເລື້ອຍໆ ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຕິດເຊື້ອ;
• ຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມທີ່ສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າຢູ່ສະເໝີເພື່ອກຳຈັດແມງ. ສາມາດເຮັດໃຫ້ໝາເປັນຕຸ່ມໄດ້;
• ຮັກສາສຸຂະອະນາໄມຂອງໝາດ້ວຍການອາບນ້ຳ ແລະ ແຕ່ງຕົວເລື້ອຍໆ;
• ຢ່າລືມອະນາໄມຫູໝາ ແລະ ຕັດເລັບເປັນປະຈຳ;
• ດ້ວຍ ອາຫານທີ່ດີ, ຫມາຈະມີສຸຂະພາບທີ່ທົນທານຕໍ່ແລະອາດຈະບໍ່ເປັນຕຸ່ມ;
• ຫຼີກເວັ້ນສະຖານະການທີ່ເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍສໍາລັບສັດລ້ຽງ, ຕົ້ນຕໍເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເປັນຕຸ່ມສີດໍາ;