ການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ: ວິທີການກໍານົດ, ອາການແລະວິທີປ້ອງກັນແມ່ນຫຍັງ?
ສາລະບານ
ການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ ການອຸດຕັນທາງເດີນປັດສະວະ, ເປັນບັນຫາທີ່ພົບເລື້ອຍກວ່າທີ່ເຈົ້າຄິດ. ມັນເປັນພະຍາດທີ່ມັກຈະເກີດຂື້ນຍ້ອນການກິນນ້ໍາຂອງສັດເຫຼົ່ານີ້ຫນ້ອຍ, ແຕ່ມັນຍັງສາມາດພົວພັນກັບປັດໃຈອື່ນໆ, ຕັ້ງແຕ່ເຊື້ອແບັກທີເຣັຍເຖິງເຊື້ອເຫັດ. ເພື່ອເຂົ້າໃຈເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບສະພາບນີ້, ພວກເຮົາໄດ້ລົມກັບສັດຕະວະແພດ Izadora Souza, ຈາກ Rio de Janeiro, ຜູ້ທີ່ຊີ້ແຈງຂໍ້ມູນບາງຢ່າງກ່ຽວກັບພະຍາດ. ເບິ່ງສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າກ່ຽວກັບການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວຂ້າງລຸ່ມນີ້!
ການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ: ມັນແມ່ນຫຍັງແລະອາການຕົ້ນຕໍຂອງພະຍາດ
ອີງຕາມ Izadora, ການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວມັນ ແມ່ນພະຍາດທີ່ເກີດຂື້ນຍ້ອນຈຸລິນຊີ - ປົກກະຕິແລ້ວເປັນແບັກທີເລຍ - ທີ່ພັດທະນາຢູ່ໃນທໍ່ຍ່ຽວຂອງສັດເຫຼົ່ານີ້. “ສາເຫດທົ່ວໄປທີ່ສຸດຂອງການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວແມ່ນເຊື້ອແບັກທີເຣັຍ, ແຕ່ມັນບໍ່ແມ່ນສິ່ງດຽວ. ໃນກໍລະນີທີ່ຫາຍາກ, ອາດຈະມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຈຸລິນຊີອື່ນໆ, ເຊັ່ນເຊື້ອເຫັດ, ສໍາລັບຕົວຢ່າງ. ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະກໍານົດສາເຫດເພື່ອດໍາເນີນການປິ່ນປົວຢ່າງຖືກຕ້ອງ", ລາວອະທິບາຍ.
ອາການຂອງພະຍາດແມ່ນຂ້ອນຂ້າງຄ້າຍຄືກັນກັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບມະນຸດ. ນີ້ແມ່ນບາງສັນຍານທີ່ບົ່ງບອກວ່າສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າອາດຈະຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະ:
• ຄວາມຖີ່ຂອງການຍ່ຽວເພີ່ມຂຶ້ນດ້ວຍປະລິມານທີ່ຫຼຸດລົງ
ເບິ່ງ_ນຳ: Canine Leptospirosis: 5 ສິ່ງທີ່ເຈົ້າຂອງທຸກຄົນຕ້ອງລະວັງໃນຍາມຝົນ• ເຈັບເວລາຍ່ຽວ
• ຍ່ຽວໃນບ່ອນທີ່ແປກປະຫຼາດ
• ມີເລືອດໃນປັດສະວະ
•ການປ່ຽນແປງສີຍ່ຽວ, ກິ່ນ ແລະໂຄງສ້າງ (ໃນກໍລະນີທີ່ກ້າວໜ້າກວ່າ)
ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງຄູສອນແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍໃນເວລານີ້. ທ່ານສັງເກດເຫັນວ່າ kitty ຂອງທ່ານມີອາການຫນຶ່ງຫຼືຫຼາຍກວ່ານີ້ບໍ? ໃຊ້ເວລາທີ່ຈະພາເຂົາໄປສັດຕະວະແພດ. ພຽງແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນມັນຈະສາມາດແນ່ໃຈວ່າສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບສຸຂະພາບຂອງສັດແລະຫຼັງຈາກນັ້ນເລີ່ມຕົ້ນການປິ່ນປົວທີ່ເຫມາະສົມທີ່ສຸດ.
ເຂົ້າໃຈຄວາມສໍາຄັນຂອງການວິນິດໄສການຕິດເຊື້ອ. urinary tracts in cats and how it is done
ອີງຕາມ Izadora, ແມວມັກຈະທົນທຸກຈາກສອງພະຍາດທີ່ຄ້າຍຄືກັນຫຼາຍ, ເຊິ່ງແມ່ນ cystitis ທີ່ບໍ່ຕິດເຊື້ອແລະການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະ. ເຖິງວ່າຈະມີອາການທີ່ຄ້າຍຄືກັນ, ການປິ່ນປົວແມ່ນແຕກຕ່າງກັນສໍາລັບແຕ່ລະເງື່ອນໄຂແລະດັ່ງນັ້ນ, ມັນຂຶ້ນກັບສັດຕະວະແພດທີ່ຈະຈໍາແນກພະຍາດເຫຼົ່ານີ້.
ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນເປັນມູນຄ່າທີ່ຈື່ໄວ້ວ່າການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະສາມາດເກີດຈາກປັດໃຈທີ່ແຕກຕ່າງກັນ (ເຊັ່ນ: ເຊື້ອແບັກທີເຣັຍແລະເຊື້ອເຫັດ), ແລະນີ້ຍັງສາມາດມີອິດທິພົນໃນເວລາທີ່ກໍານົດຢາເພື່ອປິ່ນປົວການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ. ດັ່ງນັ້ນ, ການວິນິດໄສທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງພະຍາດແມ່ນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນສໍາລັບການປິ່ນປົວໃຫ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດ. "ການວິນິດໄສແມ່ນເຮັດໄດ້ໂດຍປະຫວັດຂອງສັດແລະການກວດທາງດ້ານຄລີນິກ, ນອກເຫນືອຈາກການກວດເລືອດ, ຍ່ຽວແລະຮູບພາບ", ຊີ້ແຈງໃຫ້ສັດຕະວະແພດ.
ວິທີແກ້ໄຂການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວຄວນຊີ້ບອກໂດຍສັດຕະວະແພດ
ຖ້າລູກແມວຂອງເຈົ້າມີອາການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະ, ວິທີແກ້ໄຂສາມາດເປັນໄດ້.ເປັນທາງເລືອກທີ່ດີໃນການປິ່ນປົວພະຍາດ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພວກເຮົາບໍ່ຄວນລືມວ່າ, ເນື່ອງຈາກວ່າສາເຫດອາດຈະແຕກຕ່າງກັນ, ປະເພດຂອງຢາຍັງແຕກຕ່າງກັນ. ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ຢາຕ້ານເຊື້ອສໍາລັບການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ, ສາມາດເຮັດວຽກຢ່າງສົມບູນຖ້າຫາກວ່າສາເຫດແມ່ນເຊື້ອແບັກທີເຣັຍ. ແຕ່ເຖິງແມ່ນແນວນັ້ນ, ມັນມັກຈະຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ກໍານົດເຊື້ອແບັກທີເຣັຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ເພາະວ່ານີ້ສາມາດມີອິດທິພົນຕໍ່ການເລືອກຢາຕ້ານເຊື້ອທີ່ຈະໃຊ້. ຖ້າສາເຫດແມ່ນອີກອັນຫນຶ່ງ, ວິທີແກ້ໄຂສໍາລັບການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວກໍ່ຕ້ອງແຕກຕ່າງກັນແລະອີງຕາມຕົ້ນກໍາເນີດຂອງບັນຫາ. “ການກິນຢາຢູ່ເຮືອນແມ່ນບໍ່ສົມຄວນຫຼາຍ, ບໍ່ພຽງແຕ່ຍ້ອນມັນບໍ່ມີປະສິດທິພາບເທົ່ານັ້ນ (ສະເພາະສັດຕະວະແພດເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດກຳນົດໄດ້ວ່າສັດນັ້ນມີການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະ ແລະຊະນິດໃດ) ແຕ່ຍັງຍ້ອນຂາດຄວາມຮູ້ດ້ານປະລິມານ, ເວລາໃນການປິ່ນປົວ ແລະ. ຄວາມເປັນພິດຂອງຜະລິດຕະພັນສໍາລັບຊະນິດທີ່ລະບຸໄວ້. ", Izadora ເຕືອນ.
ຮຽນຮູ້ວິທີປ້ອງກັນການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ!
ໂຊກດີ, ມີບາງວິທີປ້ອງກັນການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະໃນແມວ. ທໍາອິດຂອງພວກເຂົາແມ່ນຫຼີກເວັ້ນຄວາມກົດດັນຂອງແມວ. “ແມວແມ່ນສັດທີ່ຖືກກົດດັນຈາກການປ່ຽນແປງປົກກະຕິແລະການເພີ່ມສັດໃຫມ່ເຂົ້າໄປໃນກຸ່ມ. ເຖິງແມ່ນວ່າພວກມັນມີຄວາມດີໃນການປອມຕົວ, ແຕ່ພູມຕ້ານທານແມ່ນຕໍ່າຫຼາຍແລະເຮັດໃຫ້ແມວມີຄວາມອ່ອນໄຫວຕໍ່ກັບພະຍາດຕ່າງໆ,” Izadora ອະທິບາຍ. ນອກຈາກນັ້ນ, ປັດໃຈສຳຄັນອີກຢ່າງໜຶ່ງໃນການປ້ອງກັນການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະແມ່ນການກິນນ້ຳ, ເຊິ່ງຕ້ອງໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ຈາກຄູສອນ. ທີ່ດີວິທີເຮັດຄືການລົງທືນໃສ່ນ້ຳພຸສຳລັບແມວ ຫຼື ໝໍ້ກະປ໋ອງອ້ອມເຮືອນ.
ເບິ່ງ_ນຳ: ອາການຂອງຫມາ: ສິ່ງທີ່ຄາດຫວັງຈາກສັດລ້ຽງຂອງ Aries, Taurus ແລະ Gemini?ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຢ່າງຫນ້ອຍ, ສັດຕະວະແພດຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າແມວຈໍາເປັນຕ້ອງມີອິດສະຫຼະໃນການໃຊ້ຫ້ອງນ້ໍາທຸກຄັ້ງທີ່ພວກເຂົາຕ້ອງການ. "ເຮັດຄວາມສະອາດກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອສະເຫມີ, ໃນປະລິມານທີ່ພຽງພໍກັບຈໍານວນແມວ, ໃນສະຖານທີ່ທີ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງໄດ້ງ່າຍແລະບໍ່ໃຫ້ແມວອື່ນຂົ່ມຂູ່ເພື່ອນຮ່ວມງານໃນເວລາຈົ່ມ", ລາວແນະນໍາ.
