ອາການແພ້ຂອງແມວມັກຈະເຫັນວ່າເປັນການຂັດຂວາງການລ້ຽງສັດ. ແຕ່ເຖິງແມ່ນວ່ານີ້ເບິ່ງຄືວ່າເປັນສະຖານະການທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທີ່ຈະໄປປະມານ, ຄວາມຈິງແມ່ນວ່າມັນເປັນໄປໄດ້ທັງຫມົດທີ່ຈະຢູ່ກັບແມວໂດຍບໍ່ມີການເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງທ່ານເອງ. ກົງກັນຂ້າມກັບສິ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນຄິດ, ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດປະຕິກິລິຢາແພ້ໃນມະນຸດບໍ່ແມ່ນຂົນຂອງແມວ, ແຕ່ມີທາດໂປຼຕີນທີ່ເອີ້ນວ່າ Fel d1 ທີ່ຖືກປ່ອຍອອກມາໂດຍຕ່ອມນໍ້າລາຍຂອງສັດໃນເວລາທໍາຄວາມສະອາດຕົວເອງ.

ດ້ວຍບາງອັນ. ການດູແລປະຈໍາວັນຂັ້ນພື້ນຖານ, ມັນງ່າຍຂຶ້ນຫຼາຍທີ່ຈະປັບປຸງການດໍາລົງຊີວິດກັບແມວເຖິງແມ່ນວ່າທ່ານຈະມີອາການແພ້. ເພື່ອຊ່ວຍເຈົ້າໃນພາລະກິດນີ້, ພວກເຮົາໄດ້ແຍກອອກ 5 ເຄັດລັບທີ່ບໍ່ຜິດຫວັງທີ່ຈະຊ່ວຍທຸກຄົນທີ່ມີອາການແພ້ແມວ ແລະ ເຄີຍຝັນຢາກມີລູກແມວ.

1) ຖູຂົນແມວທຸກໆມື້ ແລະ ໃຫ້ສັດເປັນປົກກະຕິ. baths

Felines ເປັນສັດທີ່ມີສຸຂະອະນາໄມຫຼາຍທີ່ປົກກະຕິບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງອາບນໍ້າ, ເພາະວ່າພວກມັນເຮັດຄວາມສະອາດຕົວເອງດ້ວຍລີ້ນທຸກໆມື້. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຜູ້ທີ່ມີອາການແພ້ກັບແມວຈໍາເປັນຕ້ອງອາບນ້ໍາສັດເປັນບາງຄັ້ງຄາວ, ເພາະວ່ານີ້ແມ່ນວິທີທີ່ຈະກໍາຈັດສານພິດທີ່ຕິດກັບຂົນສັດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ການຖູຜົມແມ່ນການດູແລອີກອັນຫນຶ່ງທີ່ຄວນຈະເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການປົກກະຕິນີ້. ອັນນີ້ຊ່ວຍກຳຈັດເສັ້ນຜົມທີ່ຕາຍແລ້ວ, ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ພວກມັນແຜ່ລາມໄປທົ່ວສະພາບແວດລ້ອມ.cat

ແມວບາງໂຕຫຼົ່ນຜົມຫຼາຍກວ່າໂຕອື່ນ, ແຕ່ບໍ່ມີທາງອ້ອມຕົວມັນ: ການມີແມວແມ່ນຄ້າຍຄືກັບຜົມທົ່ວເຮືອນ. ສໍາລັບຜູ້ທີ່ມີອາການແພ້ກັບແມວ, ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການວິກິດແມ່ນການເຮັດຄວາມສະອາດຫ້ອງເລື້ອຍໆ, ເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງມີລະບາຍອາກາດໄດ້ດີ. ເຄັດລັບທີ່ດີກໍ່ຄືການຫຼີກລ່ຽງອຸປະກອນເສີມທີ່ສະສົມຜົມຫຼາຍຂຶ້ນເຊັ່ນ: ໝອນ ແລະຜ້າປູບ່ອນ, ແລະລົງທຶນໃສ່ເຄື່ອງເຮັດຄວາມຊຸ່ມຊື່ນໃນອາກາດເພື່ອປັບປຸງການຫາຍໃຈ.

3 ) ອາຫານແມວຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນອາການແພ້ຂອງແມວ

ການດູແລອາຫານຂອງແມວແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນເພື່ອຮັກສາສຸຂະພາບ, ແຕ່ສິ່ງທີ່ຄົນຈໍານວນຫນ້ອຍຮູ້ແມ່ນວ່າອົງປະກອບຂອງອາຫານຜ່ານການດັດແປງທີ່ແຕກຕ່າງກັນເພື່ອຕອບສະຫນອງຄວາມຕ້ອງການຂອງແຕ່ລະແມວ. ໃນປັດຈຸບັນມັນຍັງສາມາດຕອບສະຫນອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຄູສອນຖ້າລາວທົນທຸກຈາກອາການແພ້ຂອງແມວ. ການຄົ້ນຄວ້າທີ່ຜ່ານມາດໍາເນີນການໂດຍສະຖາບັນ Purina ພົບວ່າມັນເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະ neutralize ກິດຈະກໍາຂອງທາດໂປຼຕີນຈາກ Fel d1 ໂດຍບໍ່ມີການທໍາລາຍສຸຂະພາບຂອງ cat. ຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປແມ່ນການວິເຄາະຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການລວມເອົາອົງປະກອບທີ່ເປັນກາງເຂົ້າໄປໃນສູດອາຫານແມວ, ເຊິ່ງສາມາດປັບປຸງອາການແພ້ໄດ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນຜູ້ທີ່ມີອາການແພ້ທີ່ອາໄສຢູ່ກັບແມວ.

4) ການນອນກັບແມວເປັນສິ່ງທີ່ຄວນຫຼີກລ່ຽງ ຖ້າເຈົ້າມີອາການແພ້

ການນອນກັບແມວເປັນສິ່ງທີ່ແຊບ ແລະ ສາມາດຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ການນອນຫຼັບດີຂຶ້ນ, ແຕ່ນີ້ແມ່ນນິໄສທີ່ສາມາດສິ້ນສຸດເຖິງເປັນອັນຕະລາຍສໍາລັບຜູ້ທີ່ມີອາການແພ້ກັບຜົມ cat. ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ວິກິດການແພ້ທີ່ຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຈໍາກັດການເຂົ້າເຖິງຂອງສັດໃນບາງບ່ອນສະເພາະໃນເຮືອນ, ເຊັ່ນຫ້ອງນອນຂອງເຈົ້າແລະ, ເຫນືອສິ່ງອື່ນໃດ, ຕຽງນອນຂອງເຈົ້າ. ອອກຈາກປະຕູຫ້ອງສະເຫມີປິດ, ແລະສ້າງມຸມອື່ນສໍາລັບສັດລ້ຽງນອນ - ມັນເປັນມູນຄ່າການຊື້ຫຼື improvising ຕຽງນອນສໍາລັບ cat ແລະປ່ອຍໃຫ້ຫຼິ້ນຢູ່ໃກ້ໆເພື່ອໃຫ້ລາວຮູ້ສຶກສະດວກສະບາຍແລະໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ.

5) ສົນທະນາກັບຜູ້ເປັນພະຍາດພູມແພ້ກ່ຽວກັບການປິ່ນປົວອາການແພ້ຂອງແມວ

ຖ້າມີຄວາມສົງໃສວ່າມີອາການແພ້ກັບຂົນແມວ, ຂັ້ນຕອນທຳອິດແມ່ນໃຫ້ໄປພົບແພດແພ້, ເຊິ່ງເປັນທ່ານໝໍທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນການບົ່ງມະຕິ. ແລະການປິ່ນປົວພະຍາດແພ້. ຜູ້ຊ່ຽວຊານມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະປະຕິບັດຊຸດຂອງການທົດສອບແລະການກວດທີ່ຈະຊີ້ບອກເຫດຜົນຂອງອາການແພ້ຂອງຄົນເຈັບ. ໃນບັນດາທາງເລືອກການປິ່ນປົວທີ່ມີຢູ່, ຫນຶ່ງໃນປະສິດທິພາບຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນ immunotherapy, ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍການນໍາໃຊ້ຢາວັກຊີນສະເພາະສໍາລັບຜູ້ທີ່ທຸກທໍລະມານຈາກອາການແພ້ cat. ນີ້ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນປະຕິກິລິຍາຂອງຮ່າງກາຍຕໍ່ສານ Fel d1, ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃນການຢູ່ຮ່ວມກັນກັບ felines.