Kastkirina pisîkan pêvajoyek bingehîn e ku ji bo her heywanek bêtir tenduristî û kalîteya jiyanê peyda dike. Lê tewra jî, gelek mamoste ji tirsa ku tiştek bi heywanê re di dema prosedurê de çêbibe an jî gava ku ew fêr dibin ka qasê mesrefa kastkirina pisîkê çiqas e, emeliyatê taloq dikin. Lêbelê, nûçeyên baş ev e ku ev du pirsgirêk ne hewce ne ku bibin asteng: Dezgehên giştî û rêxistinên nehikûmî sterilîzasyonê belaş peyda dikin, û her weha gelek zanîngeh jî bi bihayên populer kastkirina pisîkê pêk tînin. Derbarê xema mêşê de, tenê pê ewle bin ku cîhê hilbijartî pêbawer e û hemî lênihêrîna pêwîst berî û piştî pêvajoya neştergeriyê bigirin, da ku ji her tevliheviyek dûr nekevin.

Li ser vê yekê, me gotarek amade kiriye ku dê ji we re her tiştê ku divê hûn li ser berî û piştî sterilîzekirinê zanibin agahdar bikin; li ser feydeyên tenduristiyê yên heywanan; û cudahiyên di navbera kastasyonê de di pisîkên mê de û kastasyonê di pisîkên nêr de. Binêrin!

Kastkirina pisîkan rê li ber terikandina pisîkan digire û ji bo heywanan jîyanek dirêjtir misoger dike

Bi stargehên qerebalix û hejmara kesên ku dixwazin li gorî hejmarê heywanek nelirêtî bihewînin. ji heywanên bê cîhê mayînê, hêjayî gotinê ye ku yek ji avantajên pisîkên kastasyonê bi rastî alîkariya di kontrolkirina nifûsê de ye. Gelekxwediyên pisîkan bêzar nakin û dema ku pisîkên wan hebin, wan hemûyan - an jî piraniya wan - li kolanan dihêlin, ji ber ku cih û şert û mercên wan tune ku li wan xwedî derkevin. Lê belê, ev helwesta bêberpirsiyarî dikare bi emeliyata sterilîzasyonê were dûrxistin.

Herwiha, kastrasyon ji bo tenduristiya heywanan gelek feydeyên taybetî jî pêşkêş dike! Mînakî, di pisîkek mê de kastrasyon hewcedariya karanîna pisîkan ji ber ducaniyê derdixe, dermanek ku dikare ji bo heywanê pir xeternak be; û dibe alîkar ku rîska enfeksiyonan û kansera pêsîrê û zik kêm bike. Kastrasyona pisîka nêr, di encamê de, şansê penceşêra prostatê kêm dike. Xaleke din a erênî jî ev e ku ev nexweşiya AIDS'ê ya ku ji ajalan bi gez û hevjînê ji ajalan bo heywanan tê veguhestin kêm dike.

Hîn ne bawer im? Aram bin, ew li vir namîne: kastrasyon di pisîk û pisîkan de jî dikare di reftarên heywanan de guhertinan pêk bîne - wek başkirina aggressiveness; kêm revê hevjînê; û kêmkirina hewcedariya nîşankirina herêmê. Ango, bi kêmbûna şansê ku bi nexweşiyên giran re mijûl bibe, mêş îhtîmal heye ku pir dirêjtir bijî - bi navînî bi qasî 18 salan - û di şert û mercên pir çêtir de!

Kastrasyona pisîkê: lênihêrîna pêwîst berî prosedûrê

Her çend kastrasyona pisîkê gava ku tê de tête kirin pêvajoyek ewledar ecihên pêbawer, di heman demê de girîng e ku meriv berî kastkirina pisîkê hin tedbîran bigire. Xalek girîng ev e ku nîşana neştergeriyê divê ji hêla veterîner bixwe ve were çêkirin, yê ku dê rêzek ceribandinan bike - wek hejmartina xwînê û elektrokardiogram - da ku fêr bibe ka heywan di şert û mercên anesthesiyê de ye û tevahiya neştergeriyê ye. pêvajo.

Bi destûra emeliyatê ji aliyê pispor ve, pêwîst e hin amadekarî bên kirin: 12 saetan ji bo xwarinê û 6 saetan ji bo avê; parastinê peyda bikin da ku mêşhingiv berî wextê dirûnan nede û nekişîne (tepîn ji bo mêran stûyê Êlîzabetan û ji bo jinan cilê emeliyatê ye); û betanîyek hildin û piştî prosedurê heywanê pêç bikin, ji ber ku îhtîmalek mezin e ku anesthesiya wî pir sar bike.

Û ji bo pisîkan anesthesiya pisîkan tê axaftin, girîng e ku meriv pê ewle bibe ku heywan di bin nexweşiyê de ye. pêvajoyek bi rêkûpêk ji hêla pisporek pispor ve hatî anestez kirin. Bi qasê ku sedatîv dibe sedem ku mêşhingiv di dema nêrazîbûnê de bêtevger bimîne, ew têrê nakin ku pisîk di dema nêrazîbûnê de êşê hîs neke an jî travmayê bibîne. Wekî din, di dirêjahiya pêvajoyê de, pêdivî ye ku fîl jî bi amûrek çavdêriyê ve were girêdan da ku bikaribe nîşanên wê yên girîng kontrol bike û her guhertinên ku çêbibin çavdêrî bikin.

Kastasyon: pisîkan henedi dema sterilîzasyonê de bêtir xetereyên an efsane ye?

Pêvajoya sterilîzasyonê ji bo her du cinsan tê destnîşan kirin û tenê feydeyê tîne, lê rast e dema ku ew dibêjin ku prosedûra kaşkirinê di pisîkên mê de êrîşkartir e. Sedem ev e: dema ku, di kastkirina pisîkek nêr de (bi teknîkî jê re orkîektomî tê gotin), pêvajo tenê bi derxistina testîkên ji skrotûmê tê kirin, di pisîkê de kastrasyon (an jî ovariosalpingohysterectomy, li gorî navê teknîkî) jêbirinê hewce dike. masûlkeyên ji zik ku mimkun e ku xwe bigihîne uterus, hêkdank û lûleyên fallopian. Ji ber vê yekê, dema emeliyatê (ku bi gelemperî, bi navînî, ji 10 heya 20 hûrdeman dom dike) jî diguhere û di jinan de dirêjtir dibe.

Cûdahiyek din ev e ku meriv ji bo parastina devera ku dê sax bibe çi bikar bîne. Pir gelemperî ye ku meriv bipirse ka kincê cerahîya pisîkê an stûyê Elizabethan çêtir e. Di heyama piştî emeliyatê ya kastasyonê de di pisîkan de, cil û bergên neştergerî ji stûyê Elizabethan bêtir têne destnîşan kirin, ji ber ku ew tevahiya laş vedigire û bi vî rengî pêşî li çalakiya ajanên gemarî digire ku dikare pêvajoya başbûnê dereng bike.

Lêbelê, her çend ew hê naziktir be jî, ne hewce ye ku meriv ji prosedurê li ser pisîkan dûr bixe: tenê klînîkek pêbawer hilbijêrin û lênihêrîna pêşîn û piştî emeliyatê ya pêşniyarkirî bişopînin da ku emeliyat bi hêsanî derbas bibe, her weha çawa pisîkê kast dikinnêr . Ji bilî feydeyên ku berê ji bo tenduristiya pitikê hatine behs kirin, xalek din a ku meriv li ber çavan bigire ev e ku xwediyên wê êdî ne hewce ne ku di vê serdemê de bi germa xezalan an bi nêzîkbûna pisîkên nenas re mijûl bibin.

Divê pisîk kengê bêne kast kirin?

Bijîjk dikare çêtirîn ji we re bêje kengê hûn pisîkek kast bikin, ji ber ku pêşveçûna laş dikare ji bo her pisîkê cûda be. Lê, bi gelemperî, tê pêşniyar kirin ku pêvajo dema ku heywan hîn ciwan e - di navbera 6 û 8 mehên jiyanê de, bi qasî. Dema ku dor tê ser kastkirina pisîka nêr, lêbelê, girîng e ku meriv li benda daketina testîkan bisekinin.

Di derbarê jinan de, ramanek heye ku kastkirina pisîkê tenê piştî germahiya yekem dikare were kirin, lê ev ji efsaneyê pêve ne tiştek din e. Di rastiyê de, ya îdeal ev e ku meriv wê bi zûtirîn dem were kirin, ji ber ku şansên dûrketina ji tevliheviyên tenduristiyê - wek nimûne, tîmorên tirsnak ên di pêsîran de - dema ku prosedurek berê were kirin hîn mezintir e.

Piştî kastkirina kûçik û pisîkan: fêm bikin ka meriv çawa li heywanê xwedîkirina heywanan dibe

Piştî emeliyata kaşkirinê ya pisîkê, li cihê lêdanê bandajek tê danîn - ku bi gelemperî 7 digire. heta 10 rojan sax bibe. Kûçikê Elizabethan û cilê neştergeriyê dê bibe alîkar ku heywan negihîje herêmê û pêvajoya saxbûnê têk bibe, lê lênêrîn.li wir nesekinin. Pir girîng e ku meriv pisîk ji hewldana pir zêde bigire; cîhek paqij û rehet ji bo bêhna wî peyda bikin; û, berî her tiştî, hay ji her guhertinek li deverê hebe ku bi kêmî nîşanek werimîn, sorbûn, xwînrijandin an derdan re biçin cem veterîner.

Kêbûna mêş, xew û hetta vereşîn nîşaneyên hevpar in dema ku kûçik û pisîkan neterikînin, lê her weha hûn hewce ne ku biçin cem pisporek ger hûn bala xwe bidin ku ew demek dirêj dirêj dibin. Di hin rewşan de, dibe ku antîbiyotîk di demek kurt de piştî neştergeriyê were bikar anîn, dema ku pisik pir zêde êşê dikişîne, dibe ku di rojên paş de dermanên êşê û antî-înflamatuar bêne danîn.

Sabir bûna bi kitikê re û dayîna pir hezkirina wê piştî kastrasyonê jî hûrgulî ne ku hemî cûdahiyê çêdike da ku heywan stresê neke - û bi vî rengî hê bêtir êş hîs dike. Nêzîkî du hefte, ew dirêjiya dawî ye: tenê pisîkê bibin ba veterîner da ku ew kontrol bike ka pêvajoya başbûnê çawa derbas bû û, di dawiyê de, dirûnan jê bike.

Hilbijartina xwarina rast dibe alîkar ku meriv giraniya xwe ji kastkirina pisîkan dûr bixe

Xalek ku li ser kastkirina kûçik û pisîkan pir tê axaftin ev e ku ew dikare bibe sedema zêdebûna giraniyê di heywanan de, ku dibe sedema qelewbûn. Lê rastî ev e ku prosedur bi xwe ji vê yekê ne berpirsiyar e: tiştê ku diqewime ev e ku, bi yarakirina hêkdank û testîk, hilberîna hormonan bandor dike û fêk kêm dibe. Bi vî rengî, heke parêz li gorî vê senaryoya nû neyê adaptekirin, ew dikare, erê, hêsantir giraniya xwe bigire.

Lê belê, ji bo ku hûn ji vê bandora alîgir dûr nekevin, mîqdara xwarina ku felan dixwe kêm nekin - her tiştî, organîzm dikare ji kêmbûna nişkav a xurdemeniyan bandor bibe. Serişte ev e ku meriv xwarinek ji bo pisîkên neterkirî hilbijêrin, ku dê bi rûn kêm be û di heman demê de ji hêla fiberê ve jî dewlemend be da ku têrbûnê zêde bike. Gava ku heywan jixwe bi tevahî sax be û devera lêdanê sax bibe, di heman demê de hêja ye ku li ser lîstikên ku çalakiya laşî teşwîq dikin jî behîs bikin da ku ew vegere werzîşê, tevî guheztina hormonal.

Eger giraniya zêde bidome, pêwîst e bi beytar re şopandina xwarinê were kirin, da ku ew bikaribe parêza herî baş ji pitikê re amade bike.