We qet kûçikek ku li dora xwe dikene dîtiye? Kûçik nikarin bipeyivin, lê carinan carinan dikarin pir eşkere bibin - û delîl ev e ku ew dikarin hestên "mirovî" jî diyar bikin. Ji ber vê yekê kûçikê ku dikene an dikene her gav meraqa mamosteyan radike, yên ku di demek kurt de meraq dikin gelo ev yek bi bextewarî û şahiyê re ye. Axir, kûçik jî mîna me dikene û dikene? Wateya wê çi ye?

Heke we tu carî rastî wêneyekî kûçikekî ku dibişire hatibe, an tewra kûçikê xwe bi lêvên xwe yên ber bi jor ve girêdaye girtibe, wextê rastiyê ye. Paws of the House çûn li bersiv û ravekirina kûçikekî bişirîn. Were bi me re!

Kûçikê min dema ku diqelişe, bi min re keniya, ma ev yek mimkun e?

Pir hêsan e ku meriv wêneyê kûçikek bişirî bibîne: li ser memeyan kêmasî tune. Înternetê vê rewşê nîşan dide, tenê bigerin! Lê gelo ev kêşa ku em wekî kenê fam dikin bi rastî encama bişirîna kûçikê ye, an ew tenê tesaduf e? Rastî ev e, zanist hîna jî nekariye fêhm bike ku bi rastî çi diqewime ku kenê kûçikan xuya bike. Lêbelê, tê îspat kirin ku, erê, heywanên din jî hene ku dikarin mîna mirovan bişirînin - û pir mimkun e ku kenîn di wê lîsteyê de cih bigirin.

Lêkolînek ku ji hêla lêkolînerên Amerîkî ve hatî kirindît ku cureyên şempanze, gorîlla û orangutan di rewşên taybetî de, wek dema tikandinê de, dikenin. Lêkolîneke din jî hat kirin ku di esasê xwe de digihêje wê encamê ku şempanzeyan dema ku bişibin rûyê mirovan pir dişibin rûyê mirovan.

Ji ber vê yekê bişirîna kûçik ji bilî prîmatan dibe îmkan. Li ser vê yekê lihevhatinek tune, lê tê bawer kirin ku dema ku kûçik bişirîn ew di bingeh de "bersiv" e ji kenê mirovan re. Bi gotineke din, kûçikê we dibîne ku hûn dibişire û bixweber bi we re dikene wekî rêyek bihêzkirina vê pêwendiyê.

Kuçikê ku dikene bersivek otomatîkî ye ji kenê mirovan re

Pêkenîna Kûçik: Lêkolîn Di derbarê Vê Tevgerê de Çi Eyan Dike?

Ji xeynî wêneyê kûçikê ku dikene, pirsek din a pir girîng ev e ku gelo kenî jî beşek ji tevgera ken e. Di vê rewşê de, ji bo bersivê bingehek mezintir heye. Lêkolîna ku ji hêla behrevan Patricia Simonet, ji Zanîngeha Sierra Nevada, li Spanyayê ve hatî kirin, gihîşt wê encamê ku kûçik, erê, dikarin bikenin û ew jî tiştek e ku wan aram dike. Lêbelê, kenê kenîn ji kenê mirovan pir cûda ye: kûçik devê xwe vedikin û lêdixin, dema dikenin piçek bêhna xwe distînin.

Ev deng bi giranî di dema lîstikan û demên "kêfxweş" de ji bo kûçikê, ku çêdibexwe teşwîq dike ku bikene. Di dema lêkolînê de, Simonet dengên kenê kûçikan ji kûçikên din re lîst û tevgera wan temaşe kir. Wekî encamek, meriv dikare were tesbît kirin ku kenê kenîn bi erênî bandorê li hestên heywanan dike, wan çalaktir dike. Li stargehên heywanan ên terikandî, ev celeb deng aramî ji yên din re vedigot.

Kûçikê ku dikene an dikene: meriv çawa dizane ku kûçikê we kêfxweş e?

Pir xweş e ku kûçikek ku her dem dikene û dikene, lê gelo ev tenê nîşanên bextewariyê ji heywanên me re ne? Bê guman! Bi rastî çend rê hene ku meriv bêje ka kûçikek kêfxweş e an na. Mînakî, pozîsyona laş her gav nîşan dide ka heywan çawa hîs dike. Ger hûn piştî rojek dirêj vegerin malê û kûçikê we bi dûvê xwe hejand û çend lepikan li ber derî pêşwaziya we bike, bê guman ew nîşana hezkirin û bextewariyê ye!

Di jiyana rojane de, tevgerên din ên ku têne fêm kirin, hevaltî û serxwebûna heywanê ne. Kûçikek ku kêfxweş e, ne gengaz e ku helwestên êrîşkar û wêranker nîşan bide. Ew her gav li awayên lîstik û kêfê li kêleka we digere, ji bilî vê yekê ku her tiştî dike da ku nîşan bide ku ew ji we hez dike - li dû xwediyê xwe li dora malê an razana li ser lingan delîla wê ye.