Gava ku dor tê ser kastkirina pisîkê, di nav beytaran de bi pratîkî yekdengî heye ku ew neştergeriyek e ku pêdivî ye ku her heywanek tê de derbas bibe. Digel ku mêş kêmtir êrîşkar dike û pêşî li bûyîna nevîyên nedilxwaz digire, kastrasyon beşdarî tenduristiya heywanê dibe, şansê ku ew hin nexweşî çêbibe kêm dike. Mimkun e ku pisîka xwe li klînîkên taybet û tewra li saziyên giştî û rêxistinên nehikûmî yên ku ji heywanan re mijûl dibin neteq bikin. Bi awayê, gelek zanîngehên veterîneriyê jî karûbarê belaş an bi bihayek kêmtir pêşkêşî dikin. Ji bo ku em fêr bibin ka pisîkek çend mehan dikare bête guheztin û gumanên din, em hin ravekirinan ji hev vediqetînin. Binêre!

Di çend mehan de pisîk dikare were kast kirin?

Li ser temenê rast ji bo kastkirina pisîkê lihevhatinek tune, lê tê pêşniyar kirin ku pisîk were kast kirin, wek nimûne, di navbera germahiya weya yekem û duyemîn de. Kastasyona pisîka nêr piştî sala yekem a jiyanê tê destnîşan kirin. Derfetên pisîkek ku ji penagehekê hatî qebul kirin ku jixwe bê mêtingehkirin mezin e ji ber ku ev neştergerî di heman demê de ji bo kontrolkirina nifûsa ajalên bêxwedî jî dibe alîkar. Pisîka nêr a tendurist dikare di navbera çar û pênc rojên li pey hev de çê bibe. Ji ber vê yekê girîng e ku di zûtirîn dem de pisikê bêhêz bikin. Digel vê yekê jî, ji bo kesên ku pisîkek pitik qebûl kirine an jî ew ji kolanê rizgar kirine, girîng e ku ew bibin ba veterîner da ku pêşniyara pitik piştrast bike.emeliyatkirin.

Zanîna kastkirina pisîkê çiqas dirêj dibe, tenê hûrgiliyek e, ji ber ku di her rewşê de, mêş dê hewce bike ku çend ceribandinan berî kastasyonê bike, wek mînak hejmartina xwînê ya tevahî û elektrokardiogram. Wekî din, heywanê heywanê hewce dike ku hin berpirsiyariyên beriya emeliyatê jî bi cih bîne, wek rojiya şeş saetan ji bo avê û rojiya 12 saetan ji bo xwarinê. Dema piştî emeliyatê jî pêdivî bi baldariyê heye, ji ber ku gelek heywanên heywanan ji bilî xewlebûnê, dibe ku gêj bibin û kêmbûna îşta wan hebe. ji pisîkê: cudahî heye?

Belê, ferqek di navbera kastkirina pisîkê û kastkirina pisîkê de heye. Lê, berî ravekirina taybetmendiyên wê, hêjayî gotinê ye ku ev neştergerî dê di çarçoveyek giştî de kalîteya jiyana pisîkê baştir bike, çi nêr be, çi mê. Di pisîkan de neterkirin bi rakirina testîkên di skrotûmê de tê kirin. Ji bilî ku zûtir e, ew pêvajoyek pir rûkal e. Lêbelê, di pisîkan de, neştergerî ji ber ku pêdivî ye ku bigihîje uterus û hêkdankê, neştergerîtir e. Ji bo vê yekê, di asta zikê de qutkirinek kûrtir tê çêkirin. Hêjayî gotinê ye ku, her wusa, her du jî hewce ne ku cil û bergên emeliyatê ji bo pisîkan an stûyê Elizabethan li xwe bikin da ku ji qezayên gengaz ên li herêmên dirûnê dûr nekevin.

Di nav feydeyên kastrasyonê de di jinan de, metirsiya enfeksiyon û penceşêra memik û uterus kêm dibe. ÎhtîmalaPenceşêra prostatê di mêran de jî kêm e. Lê, di çarçoveyek gelemperî de, heywanên heywanan kêmtir êrîşkar dibin û hewcedariya nîşankirina axê qels dibe. Ji bo kesên ku li malê ji yekê zêdetir felan hene, ev dikare bibe sedema kêm pevçûnan.