Birînên di pisîkan de dikarin ji nedîtî ve û bêyî sedemek diyar xuya bibin, lê ew hewceyê bala xwedê ne! Ne ewqas kêm e ku meriv birînek li ser laşê pisîkê bibîne, nemaze li devera serê ku bêtir eşkere ye. Birînek li stûyê pisîkê, li ser poz an nêzê devê pisîkê dikare bi eslê xwe cûda be, ji dermatîtiyek piçûk bigire heya encamek sporotrîkoza xezalan. Patas da Casa sedemên sereke yên birînek li ser rûyê pisîkê vedibêje. Binêrin!

Sporotrîkoz birînên li ser rûyê pisîkê, bi taybetî jî li ser pozê çêdike

Yek ji sedemên herî cidî yên birînên serê pisîkan, sporotrîkoza mêşan e. Kîrêjê ku dibe sedema nexweşiyê, bi birîn an jî birînên li ser çermê pisîkê dikeve laşê heywanan. Sporotrichosis di pisîkan de qonaxên cûda hene. Nîşana yekem birînên li serê pisîkê, bi taybetî li ser pozê. Pet her weha dibe ku li herêmê birîn, kul û derdan hebe. Her ku nexweşî pêşve diçe, nîşaneyên birînên serê pisîkê derbas dibin û kêzik di pergala lenfê de belav dibe. Heywan dest pê dike birînên li her derê çerm, derzên di poz, kêmbûna îşte û giraniyê de û her ku diçe qels dibe.

Bêyî dermankirinê, sporotrîkoz dikare pisikê ber bi mirinê ve bibe. Ji ber vê yekê, gava ku hûn birînek li ser rûyê pisîkê bibînin (nemaze heke bi nîşanên din re be), wextê winda nekin û birînekpisîk ji beytar re.

Birînên serê pisîkê piştî şeran xuya dibin

Pisîkek bi birîneke vekirî ya li ser rû bi gelemperî bi enfeksiyonê ve girêdayî ye. Abscesses di pisîkan de reaksiyonek xwezayî ye ku li hember tiştek xelet di laş de ye û piştî iltîhaba ku ji ber qutbûn û xişandinê çêdibe xuya dike. Pevçûnên pisîkan di heywanên ku xwe gihandine kolanê de pirtir in. Di vê rewşê de, birîna li ser stûyê pisîkê (an jî li cîhekî din ê laş) eşkere, werimî, germ û sor dibe. Pisîk li cihê xwe pir diêşe û eger birîna rûyê pisîkê nêzîkî devê pisîkê be, xwarina pisîkê zehmet dibe.

Cûreyên zirav dibe sedema birînên serê pisîkê.

Zirav di pisîkan de sedemek din a hevpar a birînên li serê pisîkan e. Cûreyên zirav hene ku ji hêla mîtan ve têne çêkirin, lê celebên cûda hene. Wekî din, cîhê bandorkirî wan jî ji hev cuda dike: birînên li stûyê pisîkê, li ser çeng, li nêzê palikên çavan û li deverên din ên rû bi gelemperî bi ziraviya demdektîk ve girêdayî ne, ku ev jî dikare bibe sedema windabûna porê. Ji aliyek din ve, mangeya otodektîk bi birînên di guh û mîqdarên mezin ên mûmê reng-tarî de tê diyar kirin. Kîtik pir bi xiş hîs dike û, dema ku hewl dide bixurîne, dibe ku ew hê bêtir zirarê bide herêmê. Nexweşiya notoedrîk, an jî ziraviya mêşan, dibe sedema gelek xişê û dibe ku birîn li serê pisîkê, li serguh û li ser lingan.

Kûz û kêzik ji pisîkê bi birîneke vekirî li ser serê xwe dihêlin

Di pisîkan de pisîk û kêzikek e. pirsgirêkek tevlihev ji bo dê û bavên heywanan. Ji bilî ku di heywanên heywanan de nexweşî çêdibe, hebûna kêzik û kêzikan di pisîkan de dibe sedema gelek nerehetî û xişandinê. Birînên serê pisîkê yan jî her devera laşê ku ev parazît lê hene, gelemperî dibin. Ger we bala xwe dayê ku pisik pir diqelişe û li ser laş birîn hene, bala xwe bidin nîşaneyên din ên ku hebûna pisîk û kêzikan di pisîkê de nîşan didin: sorbûn, pir lepik, ketina por û ajîtasyon. Ji bo ji holê rakirina parazîtan, ji bilî paqijkirina jîngehê, karanîna derman û kelûpelên dijî kêzik û kêzikan tê pêşniyar kirin.

Xurşa ku ji ber dermatitê çêdibe birînên serê pisîkan çêdike

Dermatît di pisîkan de encama reaksiyona alerjîk a li hember hin maddeyek an mîkro organîzmayan e. Ew dikare bi têkiliya bi kîmyewî, tozkuk, gemarî, kêzikên tozê an jî her tiştê din ku heywan jê re alerjî ye were çalak kirin. Nîşaneya sereke ya dermatîtîtê di pisîkan de xişbûna giran e ku dihêle ku heywan bênavber hewl bide ku nerehetiyê rake. Dema ku dixurîne, ew dikare birîndar bibe û birînek li ser rûyê wî an li her perçeyek laşê wî çêbike. Nîşaneyên din jî lepika zêde, lekeyên sor, girêkên çerm ûwindabûna porê.

Pizrika mêşan dibe sedema birînên li ser rûyê pisîkê

We dizanibû ku birînek li ser rûyê pisîkê dibe pişikek? Mîna mirovan, kitik jî dikarin ji vê aciziyê derbikevin. Pizrika fêkiyan dema ku girêkên sebaceous ji normalê zêdetir rûn derdixin, derdikevin holê, û dibe sedema xitimandinê. Xalên reş ên ku dişibin xalên reş herî zêde li ser çeng û li dora dev in, lê ew dikarin li deverên din ên laş jî xuya bibin. Ger ku bê dermankirin bimîne, pizrik dibe ku vegirtî bibe û bibe sedema birînên xurşî.