ជំងឺរលាកស្បែក Canine គឺជាបញ្ហាស្បែកទូទៅនៅក្នុងសត្វឆ្កែ ដែលអាចបណ្តាលមកពីកត្តាផ្សេងៗគ្នា ពោលគឺវាក៏មានការបង្ហាញផ្សេងៗគ្នាផងដែរ។ ប៉ុន្តែដូចដែលពាក្យ "ជំងឺរលាកស្បែក" បានបង្ហាញរួចហើយ ការរលាកស្បែកគឺជារោគសញ្ញាទូទៅក្នុងគ្រប់ករណីទាំងអស់ ជាធម្មតារួមជាមួយនឹងការរមាស់ខ្លាំងដែលជារឿយៗបញ្ចប់ដោយការទទួលបានទិដ្ឋភាពនៃមុខរបួស។ ទោះបីជាមិនមានគ្រោះថ្នាក់ក៏ដោយ ស្ថានភាពអាឡែស៊ីធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់គុណភាពជីវិតរបស់សត្វយ៉ាងខ្លាំង ហើយត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លះ។

ហើយតើជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទណាខ្លះនៅក្នុងសត្វឆ្កែ? តើ​អ្វី​ជា​ឱសថ​ដ៏​ល្អ​បំផុត​សម្រាប់​ជំងឺ​រលាក​ស្បែក​ឆ្កែ និង​វិធី​ដ៏​ល្អ​បំផុត​ក្នុង​ការ​ការពារ​រោគសាស្ត្រ? ដើម្បីយល់គ្រប់យ៉ាងអំពីជំងឺស្បែកនេះនៅក្នុងសត្វឆ្កែ យើងបានរៀបចំការណែនាំជាមួយនឹងព័ត៌មានទាំងអស់ដើម្បីថែរក្សាសុខភាពស្បែករបស់មិត្តបួនជើងរបស់អ្នក។ សូមពិនិត្យមើលវា!

តើជំងឺរលាកស្បែកសត្វឆ្កែជាអ្វី? ពាក្យ "ជំងឺរលាកស្បែក" ត្រូវបានផ្សំឡើងដោយបុព្វបទ "ស្បែក" ដែលមានន័យថា "ស្បែក" និងបច្ច័យ "ជំងឺរលាក" ដែលសំដៅទៅលើការរលាក។ សត្វឆ្កែ (ប្រភេទណាមួយ)។

សញ្ញាសំខាន់មួយដែលបង្ហាញពីការរលាកនេះគឺនៅពេលដែលសត្វចាប់ផ្តើមកោសតំបន់ណាមួយនៃរាងកាយច្រើនពេក ដែលបង្ហាញថាវាត្រូវបានរំខានដោយអ្វីមួយ។រមាស់នៅក្នុងសត្វឆ្កែញឹកញាប់ជាងធម្មតា វាជាការល្អក្នុងការពិចារណាពិគ្រោះជាមួយពេទ្យសត្វ ដើម្បីពិនិត្យមើលថាតើគាត់មានជំងឺរលាកស្បែកលើសត្វឆ្កែ ឬបញ្ហាផ្សេងទៀតដែរឬទេ។

តើអ្វីបណ្តាលឱ្យមានជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ?

មុននឹងស្វែងរកវិធីព្យាបាលរោគសើស្បែក វាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការយល់ដឹងពីមូលហេតុដែលនៅពីក្រោយបញ្ហានេះ ដែលអាចមានភាពខុសគ្នា។ ពេលខ្លះសត្វឆ្កែបានញ៉ាំអ្វីមួយដែលវាមិនគួរមាន ហើយនេះបញ្ចប់ដោយបង្កឱ្យមានប្រតិកម្មអាលែហ្សីនៅក្នុងខ្លួន ដែលបង្ហាញដោយខ្លួនវាតាមរយៈការរលាកស្បែក។ ជាឧទាហរណ៍ ស្ថានភាពអាចវិវត្តន៍មកពីការខាំចៃ និងឆ្ក ប៉ុន្តែវាក៏អាចមានប្រភពដើមហ្សែនផងដែរ - ដូចជានៅក្នុងករណីនៃជំងឺរលាកស្បែក atopic ឆ្កែ - ឬបណ្តាលមកពីការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ជាមួយសារធាតុដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សត្វចិញ្ចឹម ដូចជាការសម្អាត។

ដូច្នេះ ជាទូទៅ គេអាចនិយាយបានថា ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទនីមួយៗនៅក្នុងសត្វឆ្កែមានមូលហេតុដែលពាក់ព័ន្ធជាក់លាក់។ ដើម្បីជៀសវាងកំហុសឆ្គង មានតែពេទ្យសត្វទេដែលអាចវាយតម្លៃស្ថានភាព និងកំណត់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានត្រឹមត្រូវ ដែលជាធម្មតាផ្អែកលើការធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ និងការកំណត់អត្តសញ្ញាណរោគសញ្ញាផ្សេងៗ។

តើជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទសត្វឆ្កែមានអ្វីខ្លះ?

ជំងឺរលាកស្បែក Canine ត្រូវបានបែងចែកជាច្រើនប្រភេទ ហើយអាចបណ្តាលឱ្យមានការភាន់ច្រលំដោយសារតែបញ្ហានេះ។ ដោយសារទម្រង់នៃការព្យាបាលប្រែប្រួលទៅតាមមូលហេតុ ក៏ដូចជាការការពារ ចាំបាច់ត្រូវយល់ឱ្យបានច្បាស់តើជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទណាខ្លះ និងលក្ខណៈជាក់លាក់របស់វា។ ស្វែងយល់ពីអ្វីទាំងអស់ខាងក្រោម៖

1) ជំងឺរលាកស្បែកលើសត្វឆ្កែ

នេះគឺជាប្រភេទជំងឺរលាកស្បែកទូទៅបំផុតនៅក្នុងសត្វឆ្កែ។ ដើមកំណើតហ្សែន និងដោយគ្មានការព្យាបាល ការបង្ហាញនៃ atopy canine កើតឡើងតាមរយៈទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយសារធាតុអាឡែរហ្សីដែលមាននៅក្នុងបរិស្ថាន ដូចជាធូលីដី mites និងលំអង។ ជាទូទៅ សត្វឆ្កែដែលទទួលរងពីជំងឺរលាកស្បែក atopic dermatitis មានកង្វះរចនាសម្ព័ន្ធនៃស្បែក ដោយមាន ceramides តិចដែលអនុគ្រោះដល់ការចូលនៃភ្នាក់ងារ etiological ដែលបណ្តាលឱ្យមានប្រតិកម្មអាលែហ្សី។

វាជាជំងឺដែលមានប្រភពដើមហ្សែន ដូច្នេះជារឿយៗវាត្រូវបានចម្លងពីឪពុកម្តាយទៅកូនចៅ។ ពូជឆ្កែខ្លះងាយនឹងកើតជំងឺស្បែកឆ្កែឆ្កួត ដូចជា៖

• Shih Tzu
• Maltese
• English Bulldog
• Golden Retriever
• Labrador
• Dachshund

2) ជំងឺរលាកស្បែកទាក់ទងនឹងទំនាក់ទំនង

សត្វឆ្កែដែលមានប្រតិកម្មអាលែហ្សីគឺជាសត្វដែលបង្ហាញការរលាកលើស្បែកបន្ទាប់ពីប៉ះពាល់ជាមួយសារធាតុដែលចាត់ទុកថាមានគ្រោះថ្នាក់ ដល់សត្វឆ្កែ។ ភ្នាក់ងារចម្បងដែលបណ្តាលឱ្យមាននេះគឺផលិតផលលាងសម្អាត ប៉ុន្តែសមាសធាតុផ្សេងទៀតដែលមាននៅក្នុងសាប៊ូកក់សក់ សាប៊ូ និងទឹកអប់ ក៏អាចបង្កឱ្យមានប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ីប្រភេទនេះនៅក្នុងសត្វឆ្កែផងដែរ។ បន្ថែមពីលើសារធាតុគីមី ក្រណាត់មួយចំនួនដូចជារោមចៀម និងសារធាតុ polyester ទំនងជាបង្កឱ្យមានជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទនេះ។

3) ជំងឺរលាកស្បែកអាឡែស៊ីទៅនឹងចៃខាំ និងឆ្ក

ការឆ្លងដែលអាចកើតមាននៃប៉ារ៉ាស៊ីត ដូចជាចៃ និងឆ្កនៅក្នុងសត្វឆ្កែ អាចជាហេតុផលនៅពីក្រោយជំងឺរលាកស្បែកឆ្កែ។ ជំងឺរលាកស្បែកអាឡែស៊ីទៅនឹងចៃឆ្កេ និងខាំខាំក៏អាចត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ដោយអក្សរកាត់ DAPP ហើយវាកើតឡើងជាចម្បងនៅពេលដែលសត្វមានប្រតិកម្មទៅនឹងសមាសធាតុមួយចំនួនដែលមាននៅក្នុងទឹកមាត់របស់ប៉ារ៉ាស៊ីតទាំងនេះ។ នោះគឺវាមិនចាំបាច់ខាំខ្លួនឯងដែលនឹងបង្កឱ្យមានប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ីនៅក្នុងសត្វឆ្កែនោះទេប៉ុន្តែទំនាក់ទំនងជាមួយទឹកមាត់របស់ចៃឬធីក។

4) ជំងឺរលាកស្បែកអាឡែស៊ី

ប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ីអាហារនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺជាបញ្ហាមួយផ្សេងទៀតដែលជារឿងធម្មតាជាងអ្វីដែលអ្នកគិត ហើយវាអាចបណ្តាលឱ្យមានរោគសញ្ញាស្បែកដូចជារមាស់ និងក្រហម។ វាគឺជាអ្វីដែលកើតឡើងនៅពេលដែលសារពាង្គកាយសត្វឆ្កែមានការរឹតបន្តឹងលើរបបអាហារមួយចំនួន ហើយប្រសិនបើសត្វទទួលទានសមាសធាតុ "ហាមឃាត់" ណាមួយនោះ វាអាចនឹងឈានដល់ការបង្ហាញប្រតិកម្មអាលែហ្សី។ ក្នុងស្ថានភាពនេះ វាជាការល្អក្នុងការសរសេរអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលឆ្កែញ៉ាំក្នុងករណីដែលសត្វចិញ្ចឹមមានអាឡែស៊ីទៅនឹងសារធាតុផ្សំច្រើនជាងមួយ។

5) ជំងឺរលាកស្បែក acral lick

ឆ្កែលិទ្ធក្រញាំរបស់វាដោយបង្ខិតបង្ខំអាចបង្កឱ្យមានអ្វីដែលគេហៅថា ជំងឺរលាកស្បែក acral lick របស់សត្វឆ្កែ។ នោះ​គឺ​សត្វ​លិទ្ធ​តំបន់​ជាក់លាក់​មួយ​នៃ​រាង​កាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​រហូត​ដល់​ធ្វើ​ឱ្យ​ស្បែក​រង​របួស។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាជារឿងសំខាន់ដែលត្រូវកត់សម្គាល់ដែលមកមុនគេ៖ ឥរិយាបថលិតដោយបង្ខំ (ឬតំបន់ផ្សេងទៀត) ឬមុខរបួស។ ប្រសិនបើមុខរបួសកើតចេញពីការលិទ្ធ វាទំនងជាថាកូនឆ្កែមានជំងឺផ្លូវចិត្តមួយចំនួន ដូចជាការថប់បារម្ភ ឬជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។

6) ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទ seborrheic dermatitis

Canine seborrheic dermatitis ប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកខាងក្រៅបំផុតនៃស្បែក ហើយកើតចេញពីការផ្លាស់ប្តូរការផលិត sebum និង keratin នៅក្នុងសារពាង្គកាយរបស់សត្វឆ្កែ។ នេះធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការបន្តកោសិកាដែលកើតឡើងរៀងរាល់ 22 ថ្ងៃម្តង ដែលបណ្តាលឱ្យរលាកស្បែករបស់សត្វ។ វាជាលក្ខខណ្ឌដែលអាចជាបឋម ឬអនុវិទ្យាល័យ ហើយលក្ខខណ្ឌបឋមមានប្រភពដើមពីហ្សែន ហើយបន្ទាប់បន្សំគឺដោយសារជំងឺដែលមានពីមុនមក។

7) ជំងឺរលាកស្បែកដោយសារការឆ្លងមេរោគបាក់តេរី ឬផ្សិត

ជំងឺរលាកស្បែកប្រភេទនេះកើតឡើងជាលទ្ធផលនៃសកម្មភាពនៃបាក់តេរីនៅក្នុងខ្លួនរបស់សត្វឆ្កែ ហើយត្រូវបានគេហៅថាជំងឺរលាកស្បែកសើមនៅក្នុងសត្វឆ្កែផងដែរ។ ពួកវាជារបួសដែលមានរូបរាងរលាក និងសើម លក្ខណៈដោយដំបៅឈឺចាប់ដែលមានខ្ទុះ និងក្លិនមិនល្អ។ ជាធម្មតា វា​ជា​ការបង្ហាញ​ដែល​កើតឡើង​បន្ទាប់​ពី​របួស កោស ឬ​សូម្បី​តែ​ការ​ឆ្លង​នៃ​ប៉ារ៉ាស៊ីត​ដែល​មិន​ត្រូវ​បាន​ព្យាបាល​ត្រឹមត្រូវ​។ ដូច្នេះ បាក់តេរី ដែលចាត់ទុកថាជាឱកាសនិយម ទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីអតុល្យភាព ដើម្បីបង្កើនការរីកសាយនៃភ្នាក់ងារថ្មី និងកន្លែងបើកចំហសម្រាប់ការឆ្លងធ្ងន់ធ្ងរបន្ថែមទៀត។

ដឹងពីរោគសញ្ញាចម្បងនៃជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ

អាស្រ័យលើអ្វីដែលបណ្តាលឱ្យមានជំងឺរលាកស្បែកសត្វឆ្កែ រោគសញ្ញា និងការបង្ហាញអាចមានភាពខុសគ្នាមួយឬមួយផ្សេងទៀត។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ វាតែងតែត្រឹមត្រូវក្នុងការបង្កើនការសង្កេតជាមួយនឹងសុខភាពសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នក ប្រសិនបើគាត់មានការរមាស់ខ្លាំងពេក និងញឹកញាប់នៅក្នុងផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយ។ សម្រាប់ការជៀសវាងការសង្ស័យ សូមសរសេរនូវសញ្ញាសំខាន់ៗដែលអាចលេចឡើងនៅពេលដែលប្រភេទនៃជំងឺរលាកស្បែកកើតឡើងនៅក្នុងសត្វឆ្កែ៖

• រមាស់ខ្លាំង
• ក្រហម
• ការបាត់បង់សក់
• ការលេចចេញជាដុំៗ
• របួសនៅលើស្បែករបស់សត្វឆ្កែដោយមានឬគ្មានខ្ទុះ
• ការប្រែពណ៌នៃស្បែក និងសក់
• ភាពងងឹតនៃគេហទំព័រ
• ការបង្កើតស្នាមប្រេះ
• ឆ្កែលិតស្បែកមិនឈប់

វាក៏គួរអោយចងចាំផងដែរថា រោគសញ្ញាជាក់លាក់មួយចំនួនអាចប្រែប្រួលផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងករណីមានអាឡែហ្ស៊ីអាហារ សត្វឆ្កែអាចពិបាកដកដង្ហើម ក្អួត និងរាគ។

ជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ៖ របៀបដោះស្រាយបញ្ហា?

សំណួរទូទៅក្នុងចំណោមឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមគឺរបៀបព្យាបាលជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ។ ជាអកុសល ករណីខ្លះមិនមានការព្យាបាលទេ ដូចជាជំងឺរលាកស្បែក atopic dermatitis ប៉ុន្តែវាអាចទៅរួចទាំងស្រុងក្នុងការគ្រប់គ្រងរោគសញ្ញារបស់អ្នក និងផ្តល់ឱ្យមិត្តភក្តិជើងបួនរបស់អ្នកនូវគុណភាពជីវិតបន្ថែមទៀត។ ទោះបីជាដូច្នេះក៏ដោយ មធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតដើម្បីរកឱ្យឃើញពីវិធីព្យាបាលជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ ឱសថដែលសមស្របបំផុត និងការថែទាំសំខាន់គឺត្រូវពិគ្រោះជាមួយពេទ្យសត្វ (និយមឯកទេសសើស្បែក)។

ការប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្រាប់ជំងឺរលាកស្បែកឆ្កែនឹងអាស្រ័យលើឫសគល់នៃបញ្ហា នោះហើយជាអ្វីដែលបណ្តាលឱ្យមានការរលាកនៅក្នុងស្បែករបស់សត្វ ដូច្នេះមានតែការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបិទជិតប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចកំណត់ការព្យាបាលបានល្អបំផុត។ ក្នុងករណីណាក៏ដោយ ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយភាពមិនស្រួលនៅក្នុងសត្វចិញ្ចឹម ពេទ្យសត្វជាធម្មតាណែនាំផលិតផលជាក់លាក់ ដូចជាសាប៊ូកក់សក់សម្រាប់ជំងឺស្បែកឆ្កែ ដែលគួរលាបលើសត្វឆ្កែអំឡុងពេលងូតទឹក។

ដូច្នេះនេះគឺជាគន្លឹះ៖ អ្នកមិនអាចដឹងថាថ្នាំមួយណាត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញនៅក្នុងជំងឺរលាកស្បែកដោយសារជំងឺឆ្កែឆ្កួត ដោយមិនដឹងថាមូលហេតុនៃបញ្ហានោះជាអ្វីនោះទេ។ ទោះបីជាអាស្រ័យលើស្ថានភាពក៏ដោយ ថ្នាំផ្សេងទៀតក៏អាចត្រូវបានចេញវេជ្ជបញ្ជាដោយពេទ្យសត្វផងដែរ ដើម្បីជួយព្យាបាលជំងឺមូលដ្ឋាន ឬសូម្បីតែដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបាក់តេរី ផ្សិត និងប៉ារ៉ាស៊ីត។

ជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ៖ តើឱសថផ្ទះជាជម្រើសត្រឹមត្រូវដែរឬទេ?

មិនមានកង្វះខាតនៃរូបមន្តធម្មជាតិនៅលើអ៊ីនធឺណិតដែលសន្យាថាជាវិធីព្យាបាលជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ។ ប៉ុន្តែ​តើ​វា​ពិតជា​ស័ក្តិសម​ក្នុងការ​ឆ្លៀត​ឱកាស​លើ​រឿង​បែបនេះ​ដែរ​ឬ​ទេ? ជាការប្រសើរណាស់ ការណែនាំគឺតែងតែធ្វើតាមការណែនាំដែលផ្តល់ដោយពេទ្យសត្វយ៉ាងតឹងរ៉ឹង ប៉ុន្តែវាក៏មានតម្លៃក្នុងការនិយាយទៅកាន់អ្នកជំនាញដែលគួរឱ្យទុកចិត្តអំពីលទ្ធភាពនៃការរួមបញ្ចូលការព្យាបាលជំនួស និង "ធ្វើនៅផ្ទះ" ផងដែរ។

ក្នុងចំណោមជម្រើសឱសថផ្ទះសម្រាប់ការងូតទឹកឆ្កែដែលមានជំងឺរលាកស្បែក ប្រេងធម្មជាតិលេចធ្លោដូចជាប្រេងដូង និងប្រេងអាល់ម៉ុន។ ប្រេងដូងដើរតួនាទីជាថ្នាំសំលាប់មេរោគបន្ធូរស្បែកដែលរលាក; ខណៈពេលដែលប្រេងអាល់ម៉ុនមានលក្ខណៈសម្បត្តិប្រឆាំងនឹងការរលាកនិងថ្នាំស្ពឹក។ Aloe vera ក៏ត្រូវបានគេប្រើជាទូទៅដើម្បីទប់ស្កាត់ប្រតិកម្មអាលែហ្សី ជួយកែលម្អរោគសើស្បែក។

ការប្រុងប្រយ័ត្នមួយចំនួនអាចជួយការពារជំងឺរលាកស្បែកឆ្កែ

វាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ គ្រាន់តែដឹងថាអ្វីដែលល្អសម្រាប់ជំងឺរលាកស្បែកនៅក្នុងសត្វឆ្កែបន្ទាប់ពីការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ម្ចាស់ក៏ត្រូវយល់ថាវិធានការបង្ការមួយចំនួនអាច និងគួរមាន។ អនុវត្ត​ដើម្បី​បញ្ចៀស​ជំងឺ​ប្រភេទ​នេះ។ ហើយអ្នកក៏មិនត្រូវការច្រើនដើម្បីសម្រេចបាននូវចំណុចនេះដែរ៖ ជាមួយនឹងការថែទាំប្រចាំថ្ងៃជាមូលដ្ឋានមួយចំនួន វាអាចរក្សាបញ្ហាបានរួចជាស្រេច (យ៉ាងហោចណាស់ក្នុងករណីខ្លះ)។ សូមពិនិត្យមើលបញ្ជីការប្រុងប្រយ័ត្នតូចមួយដើម្បីរួមបញ្ចូលក្នុងទម្លាប់៖

1) ជៀសវាងការប៉ះពាល់របស់សត្វជាមួយនឹងផលិតផលសម្អាត និងសារធាតុដែលអាចបង្កបញ្ហា។

2) វិនិយោគលើថ្នាំប្រឆាំងនឹងចៃ និងសញ្ញាល្អ ដើម្បីជៀសវាងការឆ្លងដែលអាចកើតមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់សត្វ។

3) ថែរក្សាអនាម័យរបស់សត្វឆ្កែឱ្យបានល្អជាមួយនឹងការងូតទឹកតាមកាលកំណត់ ការដុសធ្មេញប្រចាំសប្តាហ៍ និងការសម្អាតរោមសត្វជាប្រចាំ។

4) បន្ទាប់ពីងូតទឹកឆ្កែរួច សម្ងួតរាងកាយទាំងមូលរបស់សត្វឱ្យបានស្អាត ដើម្បីជៀសវាងការរីកសាយនៃផ្សិត និងបាក់តេរី។

5) សង្កេតមើលប្រសិនបើសត្វមានប្រតិកម្មអាហារណាមួយ ហើយផ្តល់ចំណីគុណភាពខ្ពស់សម្រាប់សត្វចិញ្ចឹម។

6) រក្សាបរិស្ថានឱ្យស្អាត និងឆ្ងាយពីភ្នាក់ងារមូលហេតុនៃជំងឺរលាកស្បែកឆ្កែ។