ជំងឺពោះវៀនរលាកនៅក្នុងឆ្មា គឺជាក្រុមនៃជំងឺដែលប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់សត្វឆ្មា។ ដោយសារតែការរលាក សរីរាង្គដែលបង្កើតជាប្រព័ន្ធមានការលំបាកក្នុងដំណើរការ ដែលនាំឱ្យមានបញ្ហារំលាយអាហារ ក្អួត និងរាគ។ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីការឆ្លងមេរោគពោះវៀននៅក្នុងឆ្មា និងរបៀបដែលវាបង្ហាញខ្លួនឯងនៅក្នុងឆ្មា Paws of the House បាននិយាយជាមួយពេទ្យសត្វ Fernanda Serafim គ្រូពេទ្យវះកាត់ និងគ្រូពេទ្យទូទៅដែលមានសញ្ញាប័ត្រក្រោយឧត្តមសិក្សាផ្នែកឱសថសត្វតូច។ នាងបានពន្យល់ប្រាប់យើងនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងអំពីស្ថានភាពនេះដែលអាចធ្វើអោយឆ្មាចុះខ្សោយ។ ពិនិត្យមើលវា!

តើជំងឺរលាកពោះវៀនក្នុងឆ្មាជាអ្វី? និងពោះវៀនធំ។ Fernanda ពន្យល់ថា "ជំងឺរលាកពោះវៀននៅក្នុងឆ្មាត្រូវបានពិពណ៌នាដោយសំណុំនៃជម្ងឺពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃដែលប៉ះពាល់ដល់ស្រទាប់ mucosal តាមរយៈការជ្រៀតចូលនៃកោសិការលាក។ វាបញ្ចប់ដោយការផ្លាស់ប្តូរសមត្ថភាពក្នុងការរំលាយអាហារនិងស្រូបយកអាហារ" ។ ដូច្នេះហើយ នៅក្នុងបរិបទនៃជំងឺរលាកពោះវៀន សត្វឆ្មាចាប់ផ្តើមមានការរីកសាយកាន់តែច្រើននៃកោសិការលាកដែលជ្រៀតចូលទៅក្នុងសរីរាង្គពោះវៀន និងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សុខភាពសត្វ។

នៅក្នុងស្ថានភាពនៃការឆ្លងមេរោគពោះវៀន។នៅក្នុងឆ្មាមានឧទាហរណ៍ជាច្រើននៃជំងឺ។ ពួកគេទាំងអស់មានរោគសញ្ញាស្រដៀងគ្នាខ្លាំងណាស់។ ភាពខុសគ្នាគឺភាគច្រើននៅក្នុងប្រភេទនៃកោសិការលាកដែលបានបញ្ចប់ការរីកសាយ និងបង្កឱ្យមានស្ថានភាព។ ក្នុងចំណោមជំងឺទាំងអស់ជំងឺរលាកពោះវៀនធំនៅក្នុងឆ្មាគឺជារឿងធម្មតាបំផុត។ វាអាចជា plasmacytic lymphocytic enteritis នៅក្នុងឆ្មា (នៅពេលដែលមានការកើនឡើងនៃ lymphocytes និង plasma cells) ឬ eosinophilic enteritis នៅក្នុងឆ្មា (នៅពេលដែលមានការកើនឡើងនៃ eosinophils)។

ជំងឺរលាកពោះវៀន៖ ឆ្មាវិវត្តន៍ទៅជា បញ្ហាដោយសារតែរបបអាហារមិនមានតុល្យភាព និងភាពស៊ាំទាប

ត្រូវបានគេដឹងតិចតួចអំពីមូលហេតុនៃបញ្ហានេះ។ ដូច្នេះ គេតែងតែនិយាយថា ជំងឺរលាកពោះវៀនក្នុងឆ្មាកើតឡើងដោយធម្មជាតិ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាត្រូវបានគេជឿថារូបរាងរបស់វានៅក្នុងឆ្មាគឺទាក់ទងទៅនឹងភាពស៊ាំ និងអាហាររូបត្ថម្ភមិនគ្រប់គ្រាន់ ដូចដែលបានពន្យល់ដោយអ្នកជំនាញថា "ការសិក្សាមួយចំនួនបានបង្ហាញថាការឆ្លងមេរោគពោះវៀននៅក្នុងឆ្មាអាចកើតឡើងដោយសារតែអន្តរកម្មរវាងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ របបអាហារ ចំនួនប្រជាជនបាក់តេរីក្នុងពោះវៀន និង កត្តាបរិស្ថាន" ។ Fernanda ក៏ចង្អុលបង្ហាញថាមិនមានជួរអាយុសម្រាប់ការវិវត្តទៅជាជំងឺរលាកពោះវៀននោះទេ។ ឆ្មាគ្រប់វ័យអាចរងផលប៉ះពាល់ ទោះបីជាឆ្មាវ័យកណ្តាល និងវ័យចំណាស់ងាយរងគ្រោះក៏ដោយ។

រោគសញ្ញានៃការឆ្លងមេរោគពោះវៀនក្នុងឆ្មារួមមាន រាគ និងក្អួត

នៅពេលវិវត្តទៅជាជំងឺរលាកពោះវៀន ឆ្មាមាន រោគសញ្ញាទូទៅជំងឺជាច្រើនដែលប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ។ បន្ថែមពីលើឆ្មាក្អួត ឬរាគ Fernanda ចង្អុលបង្ហាញថារោគសញ្ញាទូទៅបំផុតនៃការឆ្លងមេរោគរលាកពោះវៀនគឺ៖

• ការសម្រកទម្ងន់
• លាមកមានឈាម
• ល្ហិតល្ហៃ
• បាត់បង់ចំណង់អាហារ

ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺរលាកពោះវៀន ឆ្មាត្រូវឆ្លងកាត់ការធ្វើតេស្តជាបន្តបន្ទាប់

មកដល់ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការឆ្លងមេរោគពោះវៀននៅក្នុងឆ្មាអាចមានភាពស្មុគស្មាញព្រោះវាជាជំងឺដែលមានរោគសញ្ញាទូទៅចំពោះជំងឺផ្សេងៗទៀត។ ដើម្បីឈានទៅដល់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវ ចាំបាច់ត្រូវដកចេញពីមូលហេតុដែលអាចកើតមានផ្សេងទៀត និងធ្វើការធ្វើតេស្តផ្សេងៗ។ Fernanda និយាយថា "ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺរលាកពោះវៀននៅក្នុងឆ្មាត្រូវបានធ្វើឡើងតាមរយៈសញ្ញាគ្លីនិកនិងការធ្វើតេស្ត hematological និង coproparasitological បន្ថែមពីលើការធ្វើតេស្តរូបភាព (អ៊ុលត្រាសោនពោះ) និងការធ្វើកោសល្យវិច័យពោះវៀន" ។

ជំងឺរលាកពោះវៀនក្នុងឆ្មា៖ ការព្យាបាលតម្រូវឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូររបបអាហារ

មានទំនាក់ទំនងខ្លាំងរវាងភាពស៊ាំនឹងរបបអាហាររបស់ឆ្មា។ របបអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ឆ្មាចុះខ្សោយ។ ដូច្នេះ ការព្យាបាលជំងឺរលាកពោះវៀនចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូររបបអាហារ។ របបអាហារថ្មីនឹងជួយបង្កើនភាពស៊ាំរបស់ឆ្មា និងអាចជួយដល់ការរំលាយអាហារ។ ថ្នាំដូចជាថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិច និងថ្នាំការពារភាពស៊ាំក៏អាចត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញផងដែរ។ “ការព្យាបាលគឺធ្វើឡើងតាមរយៈការគ្រប់គ្រងដើម្បីចិញ្ចឹម។ ការផ្សារភ្ជាប់អាហារូបត្ថម្ភត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយថ្នាំគឺជាអ្វីដែលនាំមកនូវភាពជោគជ័យក្នុងការព្យាបាល" អ្នកឯកទេសនិយាយថា

ការឆ្លងមេរោគពោះវៀននៅក្នុងឆ្មាអាចកើតមានឡើងវិញប្រសិនបើពួកគេមិនបានថែទាំឱ្យបានត្រឹមត្រូវ

បន្ទាប់ពីពេលធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យការរលាក ជំងឺ​ពោះវៀន​ក្នុង​ឆ្មា ការ​ព្យាបាល​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​តាម​យ៉ាង​តឹងរ៉ឹង​ដើម្បី​រក្សា​លំនឹង​ស្ថានភាព​នេះ​។​ ជំងឺ​នេះ​អាច​កើតឡើង​វិញ​ពេញ​មួយ​ជីវិត​របស់​ឆ្មា​។ Fernanda សន្និដ្ឋានថា ការប្រឡងត្រូវតែធ្វើឡើងជាញឹកញាប់ ដើម្បីវាយតម្លៃតម្រូវការសម្រាប់ការកែតម្រូវកម្រិតថ្នាំ និងធានាបាននូវភាពស្ថិតស្ថេរនៃអាហារជំនួយ។