ពាក្យ polydactyl cat មិនមែនជារឿងធម្មតាទេនៅពេលយើងនិយាយអំពីឆ្មាក្នុងស្រុក។ ជាទូទៅ លក្ខខណ្ឌគឺអំពីម្រាមជើងបន្ថែមនៅលើក្រញាំរបស់ឆ្មា ដែលអាចបង្ហាញទាំងនៅលើក្រញាំខាងមុខ និងខាងក្រោយ។ ទទួលមរតកជា "ពិការភាពហ្សែន" polydactyly អាចផ្តល់ឱ្យកូនឆ្មារបស់អ្នកនូវម្រាមដៃតិចតួចបន្ថែមទៀតដែលខុសគ្នានៅក្នុងចំនួន និងរចនាសម្ព័ន្ធ ហើយអាចដំណើរការបានល្អឥតខ្ចោះ ឬគ្រាន់តែជាបំណែកតូចៗនៃជាលិកាទន់ប៉ុណ្ណោះ។ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីប្រធានបទ Patas da Casa បានប្រមូលផ្តុំនៅក្នុងអត្ថបទតែមួយ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកត្រូវដឹងអំពីសត្វឆ្មាដែលមានម្រាមជើង 6 (ឬច្រើនជាងនេះ)។ សូមក្រឡេកមើល!

ឆ្មា Polydactyl៖ កត្តាហ្សែនកំណត់ប្រភេទនៃសត្វឆ្មានេះ

ប្រសិនបើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញម្រាមដៃបន្ថែមមួយចំនួននៅលើក្រញាំកូនឆ្មារបស់អ្នក កុំអស់សង្ឃឹម! ទោះបីជាវាត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា "ពិការភាពហ្សែន" polydactyly មិនមានន័យថាមានអ្វីមួយខុសជាមួយសត្វនោះទេ។ ជាការពិត សត្វឆ្មាដែលមានម្រាមជើង 6 គឺជាលទ្ធផលនៃការផ្លាស់ប្តូរហ្សែននៅក្នុងហ្សែនលេចធ្លោមួយ ដែលអនុគ្រោះដល់ការបង្កើតម្រាមដៃពី 4 ទៅ 7 នៅលើក្រញាំរបស់សត្វឆ្មា។ ក្រញាំមុខច្រើនតែរងការប៉ះពាល់ខ្លាំងបំផុតដោយស្ថានភាពនេះ ប៉ុន្តែវាក៏អាចកើតឡើងនៅជើងខាងក្រោយផងដែរ។ ក្នុងករណីខ្លះ ម្រាមដៃបន្ថែមមើលទៅដូចជាមេដៃធំ ដែលធ្វើឲ្យសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នកមើលទៅដូចជាពាក់ស្រោមដៃតូចមួយ។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី វាកម្រមានណាស់សម្រាប់ឆ្មាដែលបង្ហាញ polydactyly នៅក្នុងអវយវៈទាំងបួន។

ឆ្មា 6-toed: apolydactyly ថែមទាំងអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ឆ្មា

អ្នកណាដែលជឿថាម្រាមដៃរបស់ឆ្មាគួរឱ្យស្រលាញ់គឺខុស។ ពួកគេទទួលខុសត្រូវក្នុងការជួយរក្សាតុល្យភាពកូនឆ្មា។ ដូច្នេះ​បើ​និយាយ​ដល់​ពុកមាត់​ដែល​មាន​ម្រាម​ដៃ​៦ ឬ​ច្រើន​នោះ អត្ថប្រយោជន៍​អាច​កាន់​តែ​ខ្លាំង។ ដោយសារឆ្មា polydactyl មានក្រញាំធំជាង និងធំជាង វាអាចរក្សាលំនឹងលើផ្ទៃផ្សេងៗ ឡើងភ្នំ បរបាញ់ និងចាប់យកចំណីរបស់វាកាន់តែងាយស្រួល។ ឧទាហរណ៍ពូជ Maine Coon ត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់សម្រាប់ស្ថានភាពនេះ។ ការសិក្សាមួយចំនួនបង្ហាញថាឆ្មាទាំងនេះមានឱកាសប្រហែល 40% នៃការកើត polydactyl ។ នេះគឺដោយសារតែការពិតដែលថាពួកវាបានវិវត្តទៅជាក្រញាំធំ និងដាច់ឆ្ងាយ ដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការផ្លាស់ទីលើផ្ទៃដែលពិបាកជាង ដូចជាព្រិលជាដើម។ គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មែនទេ?

ម្រាមជើងឆ្មា៖ អវយវៈបន្ថែមត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់ពិសេសពីគ្រូ

ក្រញាំឆ្មាត្រូវការការថែទាំច្រើន ហើយមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់សត្វ។ ដូច្នេះហើយ ទោះបីជាមិនមានបញ្ហាសុខភាពជាក់លាក់ណាមួយដែលទាក់ទងនឹងឆ្មា polydactyl ក៏ដោយ វាជារឿងចាំបាច់ដែលគ្រូបង្ហាត់រក្សាការថែទាំប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់ក្រញាំរបស់សត្វឆ្មា។ នោះដោយសារតែម្រាមដៃបន្ថែមគឺមានន័យដូចនឹងក្រញ៉ាំជើងកាន់តែច្រើនដែលអាចដុះលូតលាស់ និងប៉ះពាល់ដល់បន្ទះរបស់សត្វ។ ដើម្បីជៀសវាងការរងរបួសដែលអាចកើតមានវាចាំបាច់ក្នុងការកាត់ក្រចករបស់ឆ្មានៅប្រេកង់ដ៏ល្អប្រសើរ។ ក្នុងករណីនេះសូមចាំថា: មានតែស្រទាប់នៃkeratin ដែលគ្របដណ្តប់ក្រចករបស់សត្វចិញ្ចឹមត្រូវតែត្រូវបានយកចេញ។ លើសពីនេះ ការវិនិយោគលើឧបករណ៍ថែទាំជាក់លាក់ ដូចជាកន្ត្រៃ និងច្រឹប អាចធ្វើឱ្យដំណើរការមានសុវត្ថិភាព និងផាសុកភាពសម្រាប់ឆ្មា។