Möltverjinn er einn farsælasti smáhundurinn. Hann er hress, skemmtilegur og hefur nauðsynlegan útlit til að sigra lítinn stað í hjarta hvers og eins. Stundum getur hann verið svolítið þrjóskur, en ekkert sem góð þjálfun getur ekki leyst. Til að læra aðeins meira um maltneska (persónuleika, líkamlega eiginleika og smá umhyggju), undirbjuggum við sérstaka grein um þennan loðna. Athugaðu það!

1) Maltneska: hundur er þekktur aðallega vegna hvíta feldsins

Hvíti feldurinn á maltneska vekur athygli úr fjarska. Þetta er tegund sem hefur ekki mismunandi tóna, svo hvítur er eini opinberlega samþykkti og viðurkenndi liturinn. Það sem getur gerst er að sumir maltneskir hundar eru með aðeins dekkri tóna í kringum loppur og eyru en restin af öllum líkamanum er alltaf mjög hvít.

2) Feldurinn af maltneskri tegund þarfnast snyrtingar. sérstakrar umhirðu<1 3>

Kápugerð Maltverja er löng og slétt - og það er ekkert einfalt verkefni að láta hana líta alltaf heilbrigða og fallega út. Burstun er nauðsynleg umönnun sem þarf að gera daglega til að leysa úr mögulegum hnútum og fjarlægja dauða feldinn sem safnast fyrir á líkama hvolpsins. Að auki eru böð og snyrting aðrar leiðir til að hugsa um feld maltnesku hundategundarinnar og því mikilvægt að gleyma ekki að skipuleggja ferð hvolpsins í dýrabúðina.

3) Maltese mini er arangt notað nafnakerfi

Sumar hundategundir geta verið mismunandi í stærð, en það á ekki við um Möltu. Reyndar hefur fólk það fyrir sið að vísa sem „maltese mini“ til minnstu hvolpsins í gotinu. Allir hundar af tegundinni fylgja einum stærðarstaðli, svo það er engin ástæða til að aðgreina þá með hugtökunum mini eða micro.

4) Maltneska: persónuleiki hundsins er góður, skemmtilegur og ástúðlegur

Möltverska tegundin sigrar alla með karisma sínum. Með ástúðlegum og líflegum hætti er þetta hundur sem færir alltaf mikla gleði inn í húsið. Honum finnst gaman að leika sér, sleppir ekki strjúkum og elskar að vera miðpunktur athyglinnar. Hann festir sig líka mjög auðveldlega við mannfjölskyldu sína og gerir sér far um að fylgja mönnum á hverjum tíma.

5) Maltneska hundategundin er líka frekar óttalaus

Stærð skiptir svo sannarlega ekki máli, og maltneska hundategundin er lifandi sönnun þess. Þrátt fyrir að vera mjög lítill hvolpur er hann frábær hugrakkur og hugrakkur. Hann gerir allt til að vernda þá sem hann elskar og ef hann finnur einhverja ógn mun Maltverjinn ekki hika við að vara þig við eða verja þig - jafnvel þegar það er hundur miklu stærri en hann.

6) Maltverjinn hefur tilhneigingu til að gelta mikið

Þar sem maltverjinn er alltaf á varðbergi getur hann gelt mikið þegar honum finnst honum ógnað eða vill ná athygli kennaranna. Þúhunda gelt er mikilvægur þáttur í samskiptum tegundarinnar en ef það verður óhóflegt er hægt að sniðganga það með þjálfun eða jafnvel með umhverfisauðgun þannig að það truflast lengur.

7) Maltneski er ofurgreind hundategund

Ef þú velur að þjálfa muntu ekki sjá eftir því. Maltverjinn er mjög greind tegund sem lærir fljótt það sem henni er kennt, svo það verður ekki erfitt að hindra óæskilega hegðun frá henni (svo sem gelt). Til að þjálfunin skili árangri þarf hvolpurinn að vera þjálfaður af einhverjum sem hann elskar og treystir, þar sem Maltverjar hafa tilhneigingu til að vera hlýðnari við fólk sem hann hefur tilfinningatengsl við.

8) Maltverjar: hundar geta þjáðst af aðskilnaðarkvíða

Þar sem þeir eru mjög tengdir fjölskyldum sínum finnst Maltverjum ekki gaman að eyða miklum tíma einir heima. Reyndar er mjög algengt að tegundin þjáist af aðskilnaðarkvíða. Þegar þetta gerist grætur hundurinn alltaf þegar kennarinn fer út úr húsinu og/eða getur byrjað að hafa eyðileggjandi viðhorf. Mikilvægt er að ýta ekki frekar undir þetta vandamál - og í alvarlegri tilfellum er rétt að leita til atferlisdýralæknis.

9) Félagsmótun maltneska hundsins er nauðsynleg til að hann nái vel með öllum

Maltneskir hundar eiga yfirleitt vel við alls kyns fólk, þar á meðal börn (helst eldrigamall). Hæfni og róleg skapgerð gæludýrsins gerir þessa tegund af samskiptum mun auðveldari, en það er samt mikilvægt að fjárfesta í félagsmótun Möltubúa á fyrsta æviári hvolpsins (eftir bólusetningar að sjálfsögðu). Þetta auðveldar mjög ferlið við að hitta aðra hunda og fólk til að forðast sambúðarvandamál á fullorðinsárum gæludýrsins.

10) Maltneski hundurinn hefur tilhneigingu til að þróa með sér heilsufarsvandamál

Hjartasjúkdómar og offita eru algengustu vandamálin hjá maltnesku hundategundinni. Í fyrra tilvikinu er mikilvægt að fylgjast með einkennum um of mikla þreytu eða öndunarerfiðleika til að leita sérhæfðrar aðstoðar. Á hinn bóginn verður að koma í veg fyrir offitu hunda aðallega með því að stunda líkamsrækt og hollt mataræði. Mundu að rétt eins og hver annar hvolpur þarf maltverjinn líka daglega göngutúra til að eyða orku.