Կատվի անատոմիան շատ ավելին է, քան մենք տեսնում ենք արտաքինից: Կատուի ներսում կան մի քանի օրգաններ, որոնք աշխատում են միասին և ձևավորում համակարգեր, որոնք թույլ են տալիս ամբողջ մարմնին գործել: Այդ համակարգերից մեկը շնչառական համակարգն է, որը պատասխանատու է կատվի շնչառության համար: Թեև դա մարմնում տեղի ունեցող ամենակարևոր գործընթացներից մեկն է, շատ ուսուցիչներ շնչառության վերաբերյալ հարցեր ունեն: Ինչպե՞ս է աշխատում շնչառական համակարգը: Ո՞ր օրգաններն են դրա մի մասը: Կատուն գրիպո՞վ է հիվանդանում. Իսկ ի՞նչ կարող է նշանակել դժվարությամբ շնչող կատուն։ Որպեսզի օգնի ձեզ ավելի լավ հասկանալ, Paws of House բացատրում է ամեն ինչ կատվի շնչառության մասին: Ստուգե՛ք այն:

Կատուների շնչառության ֆունկցիան գազափոխանակություն կատարելն է

Կատվի շնչառության հիմնական նպատակը գազի փոխանակումն է: Ինչպես մարդկանց և շների դեպքում, շնչառության միջոցով է, որ թթվածինը ներծծվում է և ածխաթթու գազը արտաշնչվում է: Կատվի շնչառության մեկ այլ գործառույթ է օդը խոնավացնելն ու զտելը, ի լրումն կատվային հոտառության աշխատանքին օգնելու համար: Հետևաբար, ինչպես նաև ոսկրային, նյարդային, միզուղիների և շատ այլ համակարգերը, շնչառական համակարգը կարևոր է կատվի ձագին կենդանի պահելու համար:

Կատվի անատոմիա. կատվային շնչառության մեջ ներգրավված օրգանները քթից անցնում են թոքեր

Կան բազմաթիվ օրգաններ, որոնք կազմում են կատվի շնչառական համակարգը: Կենդանու անատոմիան աշխատում է այնպես, որ այս բոլոր օրգանները միավորվում ենշնչառական ուղիների միջոցով, որով անցնում է օդը: Շնչառական ուղիները բաժանված են վերին և ստորին: Կատվի անատոմիայում վերին տրակտի օրգաններն են՝ քիթը (քթանցքները և քթանցքները), կոկորդը, կոկորդը և շնչափողի վերին մասը։ Շնչափողի ստորին հատվածը, բրոնխները, բրոնխիոլները, թոքային ալվեոլները և թոքերը ստորին շնչուղիների մաս են կազմում, քանի որ դրանք արդեն կրծքային խոռոչում են:

Հասկանալ, թե ինչպես է աշխատում կատվի շնչառությունը

A Կատվի շնչառությունը սկսվում է քթից՝ շրջակա միջավայրում առկա թթվածնով լի օդի ներշնչմամբ: Օդը անցնում է քթանցքներով և քթի հատվածներով, որտեղ այն զտվում է։ Այնուհետև օդը տանում են կոկորդի միջով՝ խողովակ, որը օդը տանում է դեպի կոկորդ: Հատկանշական է, որ կոկորդը երկու անցուղի ունի՝ մեկը օդը տանում է կոկորդ, մյուսը՝ սնունդը տանում է կատվի մարսողական համակարգ։ Երբ սնունդը պատահաբար ընկնում է կոկորդը, կատուն սովորաբար խեղդվում է: Հենց որ օդն անցնում է կոկորդով, այն անցնում է ձայնալարերի միջով, որոնք թրթռում են և առաջացնում հայտնի կատվի մյաո: Օդը կոկորդից անցնում է շնչափող, այնուհետև երկու բրոնխներ, որոնք երկատվում են կատվի յուրաքանչյուր թոքերում:

Անատոմիայի այս հատվածում է, որ կատուն իրականում գազափոխանակություն է կատարում: Թոք մտնող բրոնխները երկփեղկվում են մի քանի փոքր բրոնխիոլների մեջ, որոնք հանգեցնում են թոքային ալվեոլների: Ալվեոլները ստանում են արյունը, որը գալիս էօրգանիզմը և հարուստ է ածխաթթու գազով, որը կվերացվի պիտանիության ժամկետի ընթացքում։ Միաժամանակ ալվեոլները բրոնխիոլներից թթվածնով օդ են ստանում և այդ գազը թողնում արյան մեջ՝ տանելով բջիջներ։ Թթվածնով բջիջները կարող են իրականացնել բջջային շնչառություն և պահպանել մարմինը: Գազափոխանակության այս գործընթացը հայտնի է նաև որպես հեմատոզ:

Իմացեք կատվի շնչառության միջին արագությունը

Շների շնչառության մեջ կա շնչառության միջին արագություն: Նույնը վերաբերում է կատուին: Կենդանու անատոմիան նախագծված է այնպես, որ շնչառությունը նույն ձևով լինի, երբ կենդանին առողջ է: Նորմալ համարվող շնչառության արագությունը րոպեում 20-ից 40 շնչառություն է: Այնուամենայնիվ, կարևոր է ընդգծել, որ յուրաքանչյուր կենդանի ունի իր առանձնահատկությունը, ուստի ընտանի կենդանու նորմալ հաճախականությունը կարող է մի փոքր ավելի բարձր կամ ցածր լինել, քան միջինը: Երբ առողջական խնդիրը վտանգում է ֆիզիոլոգիան և անատոմիան, կատուն այս հաճախականության մեջ ավելի ինտենսիվ փոփոխություններ է կրում: Այսպիսով, մենք ունենք կատու, ում դժվարությամբ է շնչում, կա՛մ ավելի արագ, կա՛մ դանդաղ շնչելու պատճառով:

Հնչած շնչառությամբ կատուն կարող է վկայել առողջական խնդիրների մասին

Դժվար շնչառություն ունեցող կատուն չի կարողանում օդի իդեալական քանակություն ներշնչել: Այսպիսով, օդը թոքեր հասցնելն ավելի դժվար է դառնում: Կան տարբերայս վիճակի պատճառները. Շնչառական կատուն, օրինակ, կարող է լինել շատ անհանգիստ կամ սթրեսային: Բացի այդ, ավելի ինտենսիվ ֆիզիկական վարժություններից հետո կենդանին կարող է նաև ավելի շնչահեղձ լինել։ Նույնը տեղի է ունենում նաև կատվի ծննդաբերության ժամանակ։ Մյուս կողմից, այս խնդրի պատճառ կարող են լինել նաև որոշակի հիվանդությունները։ Կատուների շնչառական համակարգի ամենատարածված հիվանդություններից կարելի է նշել կատվային գրիպը, կատվային թոքաբորբը, անեմիան, կատվային ասթման, թունավորումը և սրտի անբավարարությունը:

Իմացեք, թե ինչ նշաններ է ներկայացնում կատուն, որը դժվարությամբ է շնչում

Կատուների անատոմիան շատ բան է ասում այն ​​մասին, թե ինչ է կատարվում նրանց առողջության հետ: Սուլիչով կատվին ճանաչելու համար կարևոր է իմանալ ախտանիշների մասին: Ամենատարածվածը բաց բերանով շնչող կատուն է, բայց կախված պատճառից՝ ի հայտ են գալիս այլ նշաններ։ Անեմիկ կատուն կարող է գունատ լորձաթաղանթներ ունենալ: Թոքաբորբը թողնում է, որ կատուն հազում է շնչափողով և քթի սեկրեցներով: Ասթմայի դեպքում հազը նույնպես հաճախակի է և մշտական։ Սրտի խնդիրների պատճառով շնչափող կատուն, բացի հազից, ներկայացնում է մեծ հոգնածություն, որովայնի ծավալի ավելացում, քաշի կորուստ և ցիանոզ (կապույտ լորձաթաղանթներ և լեզու): Շնչառության դժվարությամբ կատվի տարբեր իրավիճակներում կարող ենք նկատել նաև քթահոսություն, փսխում, անտարբերություն և ջերմություն։ Ամեն անգամ, երբ տեսնում եք, որ կատուն շնչում է բաց բերանով և որևէ այլ ախտանիշով, տարեք նրանանասնաբույժ.

Արդյո՞ք որովայնային շնչառությամբ կատուն շնչառական խնդիրների նշան է:

Կատվիկի շնչառական ռիթմը սովորականից դուրս նկատելու եղանակներից մեկը նրա շնչառական շարժումները դիտելն է: Երբ մենք դժվարությամբ շնչում ենք կատու, մենք կարող ենք տեսնել, թե ինչպես է նրա փորը արագ բարձրանում և իջնում, երբ նա շնչում է: Մենք այս իրավիճակը անվանում ենք որովայնային շնչառությամբ կատու: Դա տեղի է ունենում այն ​​պատճառով, որ կենդանին փորձում է օդ ստանալ և ստիպել նրան նորմալ շրջանառել իր շնչառական համակարգով, ինչը ինչ-ինչ պատճառներով տեղի չի ունենում: Երբ նկատում եք որովայնային շնչառությամբ կամ շնչառության որևէ շեղում ունեցող կատու, դիտեք, արդյոք կան այլ ախտանիշներ և դիմեք անասնաբուժական օգնության:

Կատվային գրիպը շատ տարածված շնչառական հիվանդություն է կատուների մեջ

Ամենատարածված խնդիրներից մեկը, որը կարող է ազդել կատվի շնչառության վրա, գրիպն է: Այո, կատուները գրիպ են ստանում: Կատվային գրիպը շատ նման է մեր ունեցածին, թեև դա նույն հիվանդությունը չէ: Կատուների մոտ գրիպը պաշտոնապես կոչվում է կատվային ռինոտրախեիտ: Դա շնչառական վարակ է, որը ազդում է վերին շնչուղիների վրա: Կատվային գրիպը վարակվում է, երբ կատվիկը անմիջական շփման մեջ է մտնում վիրուսի հետ՝ կա՛մ այլ վարակված կատուների թքի և սեկրեցների միջոցով, կա՛մ վարակված առարկաների միջոցով:

Կատվային գրիպի դեպքում ամենատարածված ախտանիշներն են՝ հազը, փռշտոցը,սեկրեցիա աչքերում և քթի մեջ, կոնյուկտիվիտ, ախորժակի բացակայություն և ապատիա: Շատ նման է մարդկանց գրիպին, չէ՞: Բայց կա մեկ դետալ՝ կատվային գրիպն ավելի լուրջ խնդիր է, քան մարդկային գրիպը։ Պատճառն այն է, որ կատվային ռինոտրախեիտի վիրուսը ընդմիշտ մնում է կենդանու օրգանիզմում։ Առողջապահության տարրական խնամքով նա վերահսկվում է, կարծես թաքնված լինի։ Այնուամենայնիվ, դուք կարող եք վերադառնալ ցանկացած պահի: Կատվային գրիպի դեպքում ախտանշանները նույնպես սովորաբար ավելի ծանր են լինում, քան մեզ մոտ: Ուստի շատ կարևոր է հոգ տանել խնդրի կանխարգելման համար, ինչը կարելի է անել կատուների համար V3 կամ V4 պատվաստանյութեր ընդունելով կյանքի 45 օրից սկսած:

Կարո՞ղ է կատվային գրիպը տարածվել մարդկանց վրա:

Կատվային գրիպը վարակիչ է: Այսինքն՝ դա այլ կատուներին փոխանցվող հիվանդություն է։ Բայց ինչ վերաբերում է մեզ. կատվային գրիպը անցնում է մարդկանց: Ո՛չ։ Ռինոտրախեիտը ազդում է միայն կատուների վրա, ուստի ոչ մարդիկ, ոչ էլ այլ կենդանիներ (ինչպես շները) չեն կարող հիվանդանալ այդ հիվանդությամբ: Սա է պատճառներից մեկը, որ չի կարելի ասել, որ կատուների մոտ գրիպը նույնն է, ինչ մարդկանց մոտ, քանի որ դրանք տարբեր հիվանդություններ են։ Հետևաբար, նույնիսկ իմանալով, որ կատվային գրիպը վարակիչ է կատուների շրջանում, կարող եք վստահ լինել, որ գրիպով հիվանդ կատուն չի կարող հիվանդությունը փոխանցել ձեզ:

Ինչպե՞ս խնամել գրիպով հիվանդ կատվին:

Կատուների մեջ գրիպը շատ տարածված հիվանդություն է կատուների շրջանում: Ահա թե ինչու միշտ լավ է լինելպատրաստված. Երբ նկատում եք, որ կատուն դժվար է շնչել և կատվային գրիպի այլ ախտանիշներ, դիմեք անասնաբույժի, որպեսզի համոզվեք ախտորոշման մեջ և սկսեք խնամել կենդանուն: Ինչպես բացատրեցինք, ռինոտրախեիտի վիրուսը ողջ կյանքում մնում է օրգանիզմում։ Հետևաբար, կատվային գրիպի դեմ դեղամիջոց գոյություն չունի, և ուշադրությունը կենտրոնացված է հիվանդության ախտանիշների խնամքի վրա: Այսպիսով, կատվային գրիպի յուրաքանչյուր դեպք ունի տարբեր բուժում՝ կախված նրանից, թե ինչ է դրսևորում ընտանի կենդանուն:

Հակահիստամինները, աչքի կաթիլները և հակավիրուսային դեղամիջոցները սովորաբար ամենաշատ ցուցված դեղամիջոցներն են, բացի նեբուլյացիայից և հակաբիոտիկներից վարակների դեպքում: Կատվին գրիպով արագ բուժելը կարևոր է, քանի որ հիվանդությունը կարող է վատանալ և վերածվել ավելի լուրջ բանի, ինչպիսին է թոքաբորբը: Ահա թե ինչու դուք չեք խաղում կատվային գրիպի հետ: Ախտանիշները սկզբում կարող են փոքր թվալ, բայց եթե չբուժվեն, դրանք շատ վտանգավոր և նույնիսկ մահացու բան դառնալու հնարավորություն ունեն:

Խորհուրդներ՝ ձեր կատվի շնչառության հետ կապված խնդիրներից խուսափելու համար

Շնչառական համակարգը կատվի օրգանիզմի չափազանց կարևոր մասն է և երաշխավորում է նրա պատշաճ գործունեությունը: Ուստի պետք է զգույշ լինել, որպեսզի նա առողջական խնդիրներ չունենա։ Անկախ նրանից, թե դա կատվային գրիպ է, թե ծանր թոքաբորբ, շնչառական համակարգի ցանկացած վնաս կարող է վտանգել ամբողջ մարմինը: Որպեսզի կենդանին այս խնդիրներից չտանջվի, առաջին քայլը խոնավացման խթանումն է:Հիդրատացված կատուն ավելի քիչ հավանական է առողջական խնդիրներ ունենա՝ կա՛մ շնչառական համակարգի, կա՛մ մյուսների, օրինակ՝ միզուղիների:

Հետևելով մի քանի խորհուրդներին, թե ինչպես ստիպել կատվին ջուր խմել, ինչպես խմել շատրվաններ տարածել տան շուրջը և ներդրումներ կատարել ջրի աղբյուրի վրա, ամեն ինչ փոխեք: Բացի կենդանուն ավելի առողջ դարձնելուց, խոնավացումը դեռևս ստիպում է գրիպով հիվանդ կատվին ավելի արագ բուժել: Կերակրումը նույնպես պետք է միշտ լավ դիտարկվի: Առաջարկեք որակյալ կեր և միշտ հետևեք, եթե կենդանին ճիշտ է ուտում: Կատվի անատոմիայի ընթացքում օրգանները պետք է սնվեն լավ գործելու համար, և հենց սննդի միջոցով են ստացվում այդ հիմնական սննդանյութերը:

Ուշադրություն ձմռանը. ամենացուրտ ամիսներին շնչառական համակարգը ավելի փխրուն է

Ինչպես մեզ մոտ, կատուն ցուրտ է զգում և հակված է ավելի շատ տառապել շնչառական խնդիրներից ամենացուրտ ամիսներին: Ուստի ձմռանը պետք է զգույշ լինել՝ խուսափելու համար կատվային գրիպից, թոքաբորբից և ցանկացած այլ հիվանդությունից, որն ազդում է շնչառական ուղիների վրա: Միշտ լավ տաքացրե՛ք կենդանուն՝ անկողնում դնելով լրացուցիչ վերմակներ և բարձեր։ Մեկ այլ խորհուրդ՝ թույլ տալ, որ կատուն ձեզ հետ քնի անկողնում (խնդիր չկա): Ի վերջո, հիշեք, որ կատուների նուրբ մազերը նրանց ավելի խոցելի են դարձնում ցածր ջերմաստիճանի դեպքում: Հետևաբար, ներդրումներ կատարեք կատուների համար նախատեսված հագուստի մեջՁմեռ. Բացի հմայքը ձեռք բերելուց, ընտանի կենդանուն ավելի պաշտպանված կլինի։