Կատուների փսխումը շատ հազվադեպ իրավիճակ չէ: Չնայած այն հաճախ կապված է մազագնդիկների վերացման հետ, կարևոր է տեղյակ լինել կատվի փսխման հաճախականության և տեսքի մասին, քանի որ դա որոշ առողջական խնդիրների ընդհանուր ախտանիշ է: Եթե ​​դուք ունեք կատու, որը փսխում է դեղին, սպիտակ փրփուր կամ քիփ, ապա հավանական է, որ նրա մարմնում անհավասարակշռություն կա, որը պետք է ուսումնասիրվի: Եթե ​​փսխումը ներառում է արյուն կամ կղանք, անհրաժեշտ է անհապաղ խնամք: Հիվանդությունները, ինչպիսիք են լիմֆոման, երիկամային անբավարարությունը և շաքարախտը, առողջական բարդություններից են, որոնք կարող են առաջանալ կատվի փսխումից: Patas da Casa-ն պատրաստել է ուղեցույց այն ամենով, ինչ դուք պետք է իմանաք կատվի փսխման մասին:

«Իմ կատուն փսխում է». կատու է, նշանակում է, որ անհրաժեշտ է ուշադիր նայել ընտանի կենդանու բերանից դուրս եկած բովանդակության ասպեկտին: Եթե ​​դա վարսագնդի հեռացում է, ապա դժվար չի լինի նկատել խճճված մազերը դեղին հեղուկի հետ միասին: Բայց այլ ասպեկտներ և գույներ կարող են կապված լինել այլ պատճառի հետ: Բացի այդ, կարևոր է ուշադրություն դարձնել, երբ կատուն փսխում է, պարզել՝ արդյոք փսխումն առաջանում է ուտելուց հետո, թե օրինակ՝ ինչ-որ դեղամիջոց ընդունելուց հետո։ Կատուների փսխման ամենատարածված բնութագրերն են.

• Դեղին փսխում . սովորաբար կատուն դեղին է փսխում:ցույց է տալիս, որ կենդանու ստամոքսը դատարկ է, և միակ նյութը, որը պետք է դուրս մղվի, լեղու հեղուկն է: Գաստրիտի հետ կապված խնդիրները կարող են կապված լինել նաև դեղին կատվի փսխման հետ, որը հաճախ առաջանում է շագանակագույն փսխման հաճախակի դրվագներից հետո:

• Սպիտակ փրփուր . կատուն փսխում է սպիտակ փրփուրով: ցույց է տալիս մարսողական համակարգի որոշ գրգռվածություն: Այս տեսակի փսխումների հաճախականությունը պետք է պահպանվի դաստիարակի կողմից: Եթե ​​դա պարբերաբար տեղի է ունենում, ապա իդեալականը մասնագետի օգնությունն է ձեր ընտանի կենդանու դեպքը ստուգելու համար, քանի որ կան մի քանի հնարավորություններ, որոնք կապված են կատվի այս տեսակի փսխման հետ:

• Շագանակագույն փսխում . ծանր դեպքերում շագանակագույն երանգավորումը կարող է վկայել մակաբույծների, մարսողական լիմֆոմաների, գաստրիտների և աղեստամոքսային համակարգի բարդությունների մասին: Այնուամենայնիվ, փսխման այս տեսակը կարող է նաև կապված լինել ոչ այնքան լուրջ բանի հետ, ինչպիսին է կատուների սննդի փսխման դեպքերը: Այս դեպքում հնարավոր է բացահայտել այն հատիկները, որոնք վատ են մարսվել:
  Տես նաեւ: Մանկական խնամք. ինչպե՞ս է դա և ո՞ր ցեղատեսակներին է առավել հարմար այս տեսակի կտրվածք ստանալու համար:
• Կարմիր փսխում . կարմիր գույնը կապված է մակարդման խնդիրների, ուռուցքների, կլոր ճիճուների հետ: , երիզորդներ և այլ հարցեր։ Արյուն փսխող կատվին անհրաժեշտ է շտապ հետազոտել անասնաբույժը, քանի որ դա կարող է ավելի լուրջ դեպք լինել։

• Փսխում կղանքով . սա աղյուսակներից մեկն է։ որոնց մեծ մասը ցույց է տալիս անասնաբուժական խնամքի հրատապության անհրաժեշտությունը: ՕԿատվի կղանքով փսխումը կարող է առաջանալ ստամոքսի որոշ խոչընդոտների պատճառով:

Կատվի փսխում. ի՞նչ կարող է լինել դա:

Որքանով որ փսխման տեսքը ցույց է տալիս, թե որքան լուրջ է Դա մի կողմ խնդիր է, կան մի քանի հիվանդություններ, որոնք կարող են կապված լինել կատվի փսխման նույն հատկանիշի հետ: Կատուն փսխող կերակուրը, օրինակ, շատ ժամանակ մեծ վտանգ չի ներկայացնում կենդանիների առողջության համար: Այնուամենայնիվ, ռեգուրգիտացիան կարող է նաև ցույց տալ կերակրափողի ջրանցքի արատավորումը, սննդային ալերգիան կամ օտար առարկայի ընդունումը: Ամենատարածված հիվանդություններն ու պայմանները, որոնք կապված են կատվի փսխման հետ, հետևյալն են. կատվային լյարդային լիպիդոզ

կատու փսխում. ի՞նչ անել:

Պետք է, որ դաստիարակները հանգստություն պահպանեն, երբ կատուն փսխում է: Փսխման տեսքը վերլուծելուց հետո կարևոր է դիտարկել կատվի վարքագիծը հիվանդանալուց հետո: Դեպքից հետո կատուի համար նորմալ և սպասելի է ավելի լուռ և ավելի հոգնած լինել: Այնուամենայնիվ, ամենալավը ընտանի կենդանու ջուրն ու սնունդը հեռացնելն է, որպեսզի նա նորից չփսխի: Խուսափելու համար ջրի կամ սննդի ընդունումը պետք է իրականացվի աստիճանաբար: Կատվին նույնպես չի կարելի ջրազրկել, քանի որ փսխման պատճառով նա կորցնում է որոշ սննդանյութեր և սննդամթերք:

Եթեկատուն վարքագծի մեջ որևէ փոփոխություն չի ցուցաբերում, հնարավոր է, որ նրա մոտ մեկուսացված փսխում է: Ամեն դեպքում, ձեր կատվի ձագի ստուգումը արդիական պահելը հիվանդությունը կանխելու և վաղ ախտորոշում կատարելու լավագույն միջոցն է:

Ինչպե՞ս վարվել կատվի փսխող մազակալների հետ:

Կատուները չափազանց հիգիենիկ են: Նրանք մաքրվում են իրենց լեզվով, ինչը կարող է հանգեցնել մազերի գնդիկների վերացմանը: Նաև կոչվում է տրիխոբեզոար, մազակալը ձևավորվում է ստամոքսում, քանի որ կատվի կոպիտ լեզուն հեռացնում է փոշին և չամրացված մազերը: Երկար մազերով կատուների դեպքում սովորական է, որ բանավոր հեռացումը տեղի է ունենում շաբաթական առնվազն մեկ անգամ, հիմնականում գարնանը և աշնանը: Միակ խնդիրն այն է, երբ այդ գնդիկները չեն կարող վերացվել և ի վերջո խրվել կենդանու աղիքներում, ինչը կարող է առաջացնել որովայնի ցավ, փորլուծություն կամ չոր կղանք, ախորժակի բացակայություն, ապատիա և փսխում: Մազագնդերը կանխելու լավագույն միջոցը կատուն հաճախակի խոզանակելն է՝ մեռած մազերը հեռացնելու համար: Կատուների սնունդը կարող է նաև օգնել. մանրաթելերով հարուստ սնունդն օգնում է հեշտացնել մազերի տեղափոխումը ընտանի կենդանու մարսողական համակարգում:

Կատվի հաճախակի փսխում. բուժումը կախված է խնդրի պատճառից

Եթե կատուն հաճախ է փսխում, ապա անհրաժեշտ է, որ դաստիարակը դիմի մասնագետի: Սա էական է խնդրի աղբյուրը բացահայտելու և ստեղծելու համարպատշաճ բուժում: Տնական լուծումները հաճախ ավարտվում են հետաձգելով բարելավումը: Ծանր դեպքերում կարող են նշանակվել հակաբիոտիկներ և այլ դեղամիջոցներ՝ կախված պատճառից: Ճշգրիտ ախտորոշումը կարող է կատարել միայն անասնաբույժը: Ընդհանուր առմամբ, կատվի սննդակարգում յուղոտ և քաղցր ուտելիքներից խուսափելը մի բան է, որը կարելի է ընդունել՝ կատվի փսխումից խուսափելու համար: Եթե, բացի փսխումից, կատվայինը այլ ախտանիշներ ունի, ապա դաստիարակը պետք է մի փոքր ավելի մտահոգվի: Դիարխիա, այտուց, ջերմություն, կատվային դեպրեսիայի նշաններ, գունատ կամ դեղնավուն լնդեր այն նշաններից են, որոնք պետք է զգուշացնեն դաստիարակին ավելի լուրջ պայմանների մասին: