Худая сабака можа пакутаваць ад недаядання, і прычыны праблемы могуць быць рознымі. Большасць выпадкаў недаядання сабак адбываецца з кінутымі жывёламі, але нішто не перашкаджае сабакам, якія маюць дом, пакутаваць ад недаядання. Таму важна заўсёды звяртаць увагу на рацыён сабакі і назіраць за тым, як яна засвойвае пажыўныя рэчывы. Каб даведацца больш аб сімптомах, прычынах і што рабіць у выпадках недаядання сабак, мы паразмаўлялі на гэтую тэму з ветэрынарным урачом Габрыэлай Тосін, якая спецыялізуецца на харчаванні жывёл. Проста зірніце!

«Мой сабака занадта худы»: як вызначыць, што сабачае недаяданне?

Ці кожны вельмі худы сабака пакутуе ад недаядання? Ідэал - заўсёды звяртацца па дапамогу да ветэрынара, які суправаджае вашага гадаванца. Сімптомы сабачага недаядання вельмі спецыфічныя і могуць адрознівацца ад выпадку да выпадку. «Мабыць, тое, што мы бачым у клінічных прыкметах, - гэта выпадзенне поўсці (яна, як правіла, становіцца непразрыстай, ломкай і з вялікай колькасцю лінькі). У іншых выпадках нізкая або вельмі высокая адзнака цела (худзейшая або вельмі тоўстая жывёла) можа дапамагчы ў дыягностыцы», - тлумачыць Габрыэла Тосін.

Вельмі худы сабака: што гэта можа быць? Зразумець, як праводзіцца дыягностыка недаядання

Недаяданне сабак звычайна часцей асацыюецца з бадзяжнымі сабакамі, але нішто не перашкаджае жывёлам, якія маюць дом, пакутаваць адхвароба. Прычыны, якія могуць прывесці да таго, што сабака недаядае, могуць здзівіць выхавальнікаў. Ветэрынар пералічыў некалькі:

• празмерныя перакусы (прыводзяць да таго, што жывёла перастае есці ежу з дастатковай пажыўнасцю);
• хатнія дыеты без належнага кантролю харчавання спецыяліста
• захворванні, якія прыводзяць да нізкага ўсмоктвання пажыўных рэчываў, такія як запаленчыя захворванні кішачніка, дысбактэрыёз і недастатковасць падстраўнікавай залозы;
• дыеты для зніжэння вагі без адэкватнага спажывання ежы, якія суправаджаюцца абмежаваннем калорый.

«Дыягназ недаядання сабакі ставіцца ў асноўным праз анамнез і размову з гаспадаром жывёлы, каб даведацца, на якой дыеце ён сядзіць і як жывёла паводзіць сябе з ежай. Акрамя таго, клінічныя прыкметы, такія як згаданыя вышэй, і аналізы крыві могуць дапамагчы ў некаторых выпадках з дыягназам. Любая жывёла, якая мае лішак або недахоп пажыўных рэчываў або іх дысбаланс, недаядае», — падкрэслівае ветэрынар.

Вельмі худы сабака: што рабіць? Як лячыцца?

Але ў рэшце рэшт, чым лячыць вельмі худую і недаядаючую сабаку? Пасля ацэнкі ветэрынара і правядзення некаторых аналізаў спецыяліст пакажа найбольш падыходнае лячэнне ўскладненні са здароўем. Магчымыя варыяцыі, таму што кожны выпадак недаядання мае пэўныя праявы.канкрэтныя. Карэкціроўка рацыёну сабакі будзе адбывацца ў залежнасці ад канкрэтнага выпадку, як тлумачыць спецыяліст: «Могуць быць указанні на скарачэнне перакусаў, паляпшэнне каларыйнасці і пажыўнасці вельмі худых гадаванцаў, карэкціроўку хатніх дыет і пры неабходнасці лячэнне ў выпадках недаядання. .. спецыфічнымі паталогіямі.”

У асобных выпадках могуць быць прызначаныя вітаміны для хворых сабак. «Гэта залежыць ад тыпу інваліднасці. Пры праблемах са скурай могуць дапамагчы вітаміны групы В, цынк, медзь. У выпадках дэфіцыту бялку ў рацыёне адэкватная замена бялку спрыяе паляпшэнню мышачнай ацэнкі пацыента. Ці прапануецца гэта, залежыць ад прычыны недаядання, але яго заўсёды трэба ўводзіць пад кіраўніцтвам ветэрынараў», - падкрэслівае ён.

Як адкарміць сабаку, якая недаядае: ці ёсць хатні сродак?

Дапамога хатняга сродкі ад недаядання сабак вельмі запатрабавана выкладчыкамі. Аднак ветэрынарны спецыяліст па харчаванню папярэджвае, што гэты від рэцэптаў не прызначаецца: «Трэба ўзгадніць непасрэдна з ветэрынарам, які зробіць гэта правільна». Такім чынам, не варта даваць вашай сабаку рэцэпт супу для сабак, якія недаядаюць, які вы знайшлі ў інтэрнэце. Заўсёды звяртайцеся да спецыяліста для правільнага кіраўніцтва.

Многія рэцэпты таксама паказаны для прафілактыкі захворвання.Ідэальна для гэтага - прытрымлівацца крокаў, пералічаных ветэрынарам Габрыэлай:

• пазбягаць празмерных перакусаў;
• забяспечваць якасныя дыеты;
• пазбягаць даваць хатнія дыеты без назіранне дыетолагаў і заатэхнікаў;
• абнаўляць рэгулярныя агляды хатніх жывёл;
• кансультавацца з ветэрынарам для ацэнкі балаў цела і мышачнай масы.